Morgunblaðið - 30.12.1960, Blaðsíða 12

12
MORCUHBLAÐIB
Fðstiidaeur 30. des. 1960
Kristólína Kristjáns-
dóttir — minning
MANUDAGINN 5. desember var
til moldar borin, Kristólína Kris-t
jánsdóttir, húsfreyja á Brimils-
völlum í Fróðárhreppi.
Hún var fædd að Bás í Eyrar-
sveit, dóttir hjónanna Sigurlínu
Þórðardóttur og Kristjáns Þor-
gleinssonar.
Ung að aldri fluttist hún með
foreldrum sínum frá Bás og
munu þau hjón hafa Iengzt af
haft búsetu á Haukabrekku í
Fróðárhreppi.
Ekki mun heimilið hafa verið
efnaðra en þá gerðist almennt.
En snemma mun hún hafa haft
mikla hneigð til mennta, þó sjálf-
sagt hafi verið við ramman reip
að draga í þeim efnum Samt
tókst henni að komast í Kvenna-
skóla Reykjavíkur. Hefir það ef-
laust þótt mikið í ráðizt á þeim ár
um og sennilega mjög fátítt að fá
taekar bændadætur legðu í slíkt
af eigin rammleik. En hún var
gædd góðri greind og einbeittum
vilja og hefir því ekki látið sér
alla erfiðleika vaxa í augum.
Lauk hún eftir það námi til und-
irbúnings kennarastörfum og
stundaði síðan barnakennslu
um hríð.
Haukabrekka er fyrir botni lít
illar víkur girtri klettum á hlið-
ar tvær. Bærinn stendur skammt
fyrir ofan fjöruna. Þar rennur
lítil á til sjávar, skiptir hún lönd
um milli Haukabrekku og Brim-
ilsvalla. Brimilsvellir er gamalt
höfuðból, stærsta jörð þar um
slóðir, og mun vera með beztu
jörðum sýsunnar. Hefir þar
verið stundað útræði um alda-
raðir og jafnan margar hjáleigur
fylgt jörðinni.
A þeim árum bjuggu þar Bjarni
Sigurðsson hreppstjóri og Vigdís
Sigurðardóttir. Var Bjarhi traust
ur búhöldur og þau hjónin mikils
metin. Son áttu þau Olaf að
nafni. Voru þeir feðgar taldir
mjög samhentir um búsýslu.
Þessum manni giftist Kristó-
lína árið 1915, er þau voru bæði
í blóma lifsins. Voru þau í hjóna
bandi í rösk 45 ár.
A Brimilsvöllum beið hennar
mikið starf — heimilið stórt og
gestkvæmt. Þar var nokkru síðar
reist kirkja og síðar samkomu-
hús sveitarinnar. Hefir hvort-
tveggja haft í för með sér mik-
inn gestagang og ærna íyrirhöfn.
Er Bjarni tengdafaðir hennar dó,
var Ölafur maður hennar skip-
aður hreppstjóri sveitarinnar.
Tóku þau nú ein við jörðinni
og stýrðu búi sínu með skörungs
skap, sem þeim var báðum lagið.
Heimilið var traust. Ætíð var
þess gætt að nógur væri heyja-
forðinn og búri húsfreyjunnar
þraut ekki vistir.
Var gott að koma að Brimils-
völlum, aldrei spöruð fyrirhöfn
við gesti og þau hjónin jafnan
hrókar alls fagnaðar.
Þau eignuðust sjö böm, en
urðu fyrir þeirri sáru sorg að
missa tvö þeirra. Dóttur 14 ára
og son 21 árs. Er óþarft að ræða
hvílíkt áfall missir þeirra varð
þeim, þótt þau bæru það með
kjarki og stillingu.
Kristólína var skapfestu mann
eskja, einbeitt og sköruleg hvar
sem hún fór, góðviljuð og hjarta-
hlý, en hreinskiptin í lund. Má
segja að þessum eiginleikum hafi
þau hjón bæði verið gædd —
fals og imdirferli voru þeim
óþekktir eðlisþættir.
Börn þeirra sem lifa em
þessi: Sigurður, lyfjafræðingur í
Reykjavik, Rögnvaldur, fram-
kvæmdastjóri á Hellissandi,
Björg , frú í Reykjavík, Bjarni,
símstöðvarstjóri í Olafsvík og
Hlf, ógift í Reykjavík. Þau sem
dóu hétu: Hrefna og Kristján.
Margar eru minningarnar, sem
í hugann koma er ég minnist frú
Kristólínu. Brimilsvellir voru
miðstöð sveitarinnar, þar var
kirkjan og samkomuhúsið, þar
var bréfahirðingarstaður og um
árabil eini síminn í sveitinni. Þar
að auki hafði Olafur maður henn
ar tíðum flest þau sveitarstjóm-
armál fyrir sVeit sína, sem hægt
var að koma á einn mann.
Leiðin lá því oft til Brimils-
valla hjá okkur, sveitungum
þeirra hjóna. A ég margar ljúfar
endurminningar um margar
stundir yfir öll þau ár, er ég var
í nágrenni við þau.
Það fylgdi Kristónlíu alltaf
hressandi andblær. Hún hafði
ætíð Iag á að tala við okkur ungl
ingana og hafði góðan skilning á
áhugamálum og viðfangsefnum
okkar og hafði áhuga á viðleitni
okkar ungmenna sveitarinnar til
félagsstarfa. Þau hjón voru bæði
trygg í lund og vinföst. Var sem
þau ættu hvert bein í sínum
fornu kunningjum er þá bar að
garði úr fjarlægðinni eða fund-
um bar saman annars staðar.
Þegar ég var í æsku á Brimils-
völlum, voru þar 8—9 hjáleigur.
Munu að jafnaði hafa gengið það
an 2 bátar.
Höfðu landsetar þeirra jafnan
nokkum búskap meðfnam sjó-
sókn. En sú varð þróun atvinnu-
■hátta Islendinga og seint á 4. tug
þessarar aldar lagðist þessi gamla
verstöð niður — ásamt fleiri slík
um — og hjáleigur fóru í eyði.
Mörg síðustu árin eftir að ég
flutti úr sveitinni, sá ég ekki
Kristólínu, en sagt var mér að
hún, sem öldruð kona hefði hald-
ið sinni meðfæddu reisn, þar til
hún veiktist snögglega og dó eftir
stutta legu.
Nú hvílir heimasætan frá Hauka
brekku í kirk j ugarðinum við
Brimilsvallakirkju, við hlið
barna sinna og annarra gamalla
sveitunga.
Langri og starfsamri æfi henn-
ar er lokið. Enn er fagu.. á Brim
ilsvöllum, sem fyrr, er hún tók
þar við húsmóðurstöfum, enn er
heildarsvipur þess staðar, sem
hún fórnaði kröftum sínum í
blíðu og stríðu, sá hinn sami.
En þar ræður nú enginn skipi
sínu til hlunns lengur og frá hjá-
leigunum stígur enginn reykur
til himins.
Nú safnast til feðra sinna sú
dugmikla kynslóð, sem kennd er
við aldamótin — fólkið sem trúði
á landið sitt og guð sinn.
En við, synir þeirra og dætur,
geymum minninguna um þá kyn
slóð í huga okkar og hugsum til
þeirra gengnu samferðamanna
okkar með virðingu og þö<kk fyr-
ir þann dýra arf, sem það fólk
skilaði okkur. I þeim hópi
manna og kvenna mun í minni
vitund, minninguna um Kristó-
línu bera hátt.
En manni hennar, sem hefir
svo mikið misst og börnum þeirra
sendi ég mína innilegustu samúð-
arkveðju.
Ólafur Brandsson.
Ekki snjó-
maður
San Francisco, 27. des.
(Reuter).
LAWRENCE Swan, náttúru
fræðingur í Himalayaleið-
angri Sir Edmunds Hill-
arys, sagði í dag að rann-
sókn á höfuðleðri, sem Sir
Edmund sendi frá Khumj-
ung í Himalaya, hefði sýnt
að það væri annað hvort af
ref eða geit, ekki af ,,snjó-
manni“.
Ekki gat Swan þess hvar
eða hvenær rannsóknin hafi
farið fram, en sagði hins
vegar að hér hafi aðeins
verið um eitt höfuðleður að
ræða, ekki þrjú, eins og
komið hafi fram í fréttum.
Gler framtíðariimar
getur verið á matborði yðar í dag
Hert gler með mestri mótstöðn
gegn hnjaski, gegn snöggum
hitabreytingum
Mikið vöruval af gerðum og litum
B.'ðjið um það í öllum
sérverzlunum.
Bæheims gler —
aðeins frá Tékkóslóvakíu
G LASS£XP0RT
Praha — Liberec — Tékkóslóvakía
Guilbrúðkonp
f DAG eiga hjónin í Litlabæ á
Vatnsleysuströnd, Abigail Hall-
dórsdóttir og Ingimundur Guð-
mundsson 50 ára hjúskaparaf-
mæli. Þau voru gefin saman f
hjónaband í Kálfatjarnarkirkju,
hinn 30. des. 1910.
Þau hófu búskap að Bjargi, en
hafa nú í 26 ár búið í Litlabæ,
sem er næsti bær við Bjarg.
Ingimundur er fæddur að
Bakka í Ká fatjarnarhverfi 18.
nóv. 1879 og hefur alið allan ald-
ur á sömu slóðum.
Abigail er Vestfirðingur, fædd
að Hóli í Önundarfirði 15. júlí
1880. Hún er móðursystir Guð-
mundar Inga og Halldórs, hinna
þjóðkunnu bræðra á Kirkjubóli
Önundarfirði. Hún var góður inn
flytjandi hér í hverfið, tíguleg og
sviphrein, gáfuð og gestrisin,
ekki fljóttekin en vinur vina
sinna, og su sem í raun reynist.1
Þeim hjónum hefur búnazt vel og
unað glöð við sitt, samhent og
dugleg, glöð og ræðin heim að
sækja, enda fróð og minnug, og
lesa mikið góðra bóka.
Þau reka enn búskap í Litla-
bæ og ganga sjálf til allra verka
auk þess sem Ingimundur hefur
stundað sjó á vetrarvertíð og
skipasmíðar fram á síðustu ár.
Hann hefur og húsað jörð sína
vel og gert miklar jarðabætur.
Abigail er góð húsmóðir og
myndarleg í verkum sínum, eins
og heimili hennar ber vott um.
Hún er mikil handavinnukona og
prjónar og saumar út enn í dag.
Þeim hjónum varð 3ja bama
auðið, eitt dó í æsku en hin tvö
eru búsett hér í Vatnsleysu-
strandarhreppi.
Ég flyt þessum hjónum, sem
nú eiga sitt gullbrúð-kaup, þakk
ir frá mér og heimili mínu fyrir
langa og góða kynningu og áma
þeim allra heilla á þessu merkia
afmæli.
Gott og gleðilegt ár 1961.
Erlcodur Magnússon,
Kálfatjörn.
Adenauer
samdi
Bonn, 28. des. (NTB-Reuter).
TALSMAÐUR ríkisstjórnarinnar
í Bonn skýrði frá því í dag að
samkomulag hafi loks náðzt um
viðskiptasamning Vestur-Þýzka-
lands og Sovétríkjanna, og yrði
samningurinn væntanlega undir-
ritaður í þessari viku.
Gildandi samningur ríkjanna
rennur út um áramótin, en
ágreiningur um Vestur Berlín
hefur komið í veg fyrir samkomu
lag hingað til. I dag átti Aden.
auer kanzlari fund með sendi-
herra Sovétríkjanna í Bonn,
Andrei Smirnov og komust þeir
að samkomulagi, sem ekki hefur
verið birt.
RAGNAR JÓNSSON
hæstaréttarlögmaður
Vonarstr. 4 VR-húsið. Sími 17758
úögfræðistörf og eignaumsýsln-
MALFLUTNINGSSTOFA
Einar B. Guðmundsson
Gufflaugur Þorláksson
Guðmundur Pétursson
Affalstræti 6, III hæff.
Símar 12002 — 13202 — 136«» ,