Morgunblaðið - 03.02.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUN BLAÐIÐ
P8stu<Jagur 9. tebr. 1961
Hárið er
höfuðprýði
hverrar konu
POLYCOLOR heldur hári yðar
síungu og íögru og gefur því
eðlilegan litblæ alveg fyrir-
hafnarlaust um leið og það er
þvegið.
Milljónir tízkukvenna um allan
heim nota að staðaldri POLY-
COLOR.
Það er einfalt — árangurs-
ríkt — undursamlegt.
USlMJ:
3V333
•JWallt TILLCIGU
K-RANA-BÍl-A-R
VÉiSKÓPLUR
DRATTARBÍLAr
FLUTNIN6AVAGNA-R.
pVHGAVmUVÉLAW^
' 'JV333
* r A
LTSALA LTSALA
Stórkostleg verðlækkun.
Prjónastofan Hlín hf.
Skólavörðustíg 18.
Bútasala
Gólfteppi, Dreglar og bútar verða seldir í verzlun
okkar næstu daga mjög hagsætt verð.
Komið og gerið góð kaup.
TEPPI HF.
Austurstæti 22 — Sími 14190.
RÚSSNESK
Sölusýningunni lýkur á laugardag? — Notið þetta
Rauða
ILMVÖTN
einstæða tækifæri til að kaupa ódýr I L M V Ö T N
Hfoskva
Aðalstræti 3.
2
LESBÖK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
Á barnaspítala í Michi
gan er nokkurs konar
vísir að dýragarði, sem
hefur mikil áhrif í þá
átt að lsekna sjúkling-
ingana.
Lítil börn eru oft mið-
ur sín af heimþrá, þeg-
ar þau verða að liggja
á sjúkrahúsi. En þegar
þau fá að skoða andar-
unga, kálfa, grísi, hunda
og ketti og mörg önnur
dýr þá gleyma flest
þeirra að láta sér leið-
ast.
uns með að ákveða gerðir
þínar“.
Vesalings Jalemos hélt
nú heimleiðis og grét
beisklega, því að hann átti
ekki grænan túskilding
eftir fimm ára vinnu.
Hann var kominn langt
burt frá borginni, þegar
hann sá mann, sem var að
hengja gullklumpa upp í
tré, skemmt frá veginum.
Þetta var skrítinn starfi,
en Jalemos mundi eftir
heilræðinu, að skipta sér
ekki af því sem honum
kom ekki við, svo hann
hélt viðstöðulaust áfram.
„Heyrðu mig, þú þarna,
komdu hingað“, kallaði
maðurinn til hans.
„Hvað ‘viltu mér?‘,
spurði Jalemos.
„I tvö hundruð ár hefi
ég orðið að hírast hérna“,
sagði maðurinn, „og ég
hefi alltaf beðið eftir því,
að einhver ætti leið fram
hjá, sem ekki spyrði
neins um, hvað é.g hefði
fyrir stafni. Þú ert fyrsti
maðurinn, og að launum
skal ég gefa þér gull-
klumpana. Tak þá og far
í friði!“
Jalemos stakk gull-
klumpunum í malpoka
sinn, og hann varð svo
þungur, að hann gat varla
loftað honum.
Næst hitti hann nokkra
menn, sem ráku fjörutíu
klyfjaða úlfalda á undan
sér. Það var hópur skatt-
heimtumanna, og á úlföld
unum var saman komið
margs konar dýrmætt
góss. Þeir gáfu sig á tal
við Jalemos og hann
spurði þá, hvert þeir ætl-
uðu.
Framhald.
----*★*-------
Skrítlur
Hvar væri maðurinn?
Kvennréttindakonan
(heldur þrumandi ræðu):
„Hvar væri maðurinn
staddur, ef konan veeri
ekki — ég endurtek,
hvar væri maðurinn
staddur?“
Lítill maður á aftasta
bekk: „í Paradis".
Nábúinn: „Nú hefur
hundurinn yðar spangól
að í tvær nætur sam-
fleytt. Ef hann gerir það
þriðju nóttina, boðar það
feigð‘“.
Eigandi hundsins: „Vit
ieysa! Hver ætti svo sem
að vera feigur?‘“
Nábúinn:, „Hundurinn"
---* ★ *------
Viltu
skrifa
mér
Ingibjörg Friðriksdóttir,
Kristnesi, Eyjafirði, vill
skrifast á við telpu 9—11
ára og Fanney Friðriks-
dóttir, sama stað, við
telpu 7—10 ára. — Jóna
Guðmundsdóttir, Mið-
Grund, V.-Eyjafjöllum,
Rang., (pilt eða stúlku 14
—15 ára).
J. F. COOPER
SIÐASTI MÓHÍkANM
9. „Móhíkanarnir, vin-
ir mínir, og ég skulum
gera það, sem í okkar
valdi stendur til að hjálpa
ykkur“, sagði Fálkaauga
við Heyward. „En þið
verðið aftur á móti að
lofa því að hafa mjög
hljótt um ykkur, og að
láta aldrei nokkurn vita
um felustaðinn, sem við
Heyward gekk að þess-
um skilyrðum allshugar
feginn, og þegar þeir
Ráðningar
úr síðasta blaðí
Gátur
1. í örkinni hans Nóa.
2. Nálin. 3. Ég. 4.
Hraun. 5. Bók.
höfðu falið hestana niður
við fljótið, fór Fálkaauga
með þeim eftir fljótsbakk
anum, þar til þau komu
að barkarbáti, sem indi-
ánarnir höfðu dregið
fram undan laufþykkni,
þar sem hann var vand-
lega falinn.
Ungu stúlkurnar voru
dauðhræddar að fara út í
þessa völtu bátskænu,
sem straumurinn hlaut að
hrífa méð sér.
10. En það var ekki
um annað að ræða og eft-
ir stutta, en hættulega
ferð í náttmyrkrinu, komi-
ust þau öll heilu og
höldnu í helliskúta undir
bergsnös. í hellinum voru
tvö herbergi og göng
lágu frá þeim báðum út
á opið svæði. „Vinir mín-
ir og ég, erum varari um
okkur en svo, að við leit-
um hælis í helli, sem ekki
hefur nema einar út-
göngudyr“, sagði Fálka-
auga, þegar Heyward
spurði, hvað þeir ættu að
gera, ef fjandmenn þeirra
vörnuðu þeim útgöngu
um hellismunnann.
Þau voru stödd á kletta
hólma úti á miðju fljót-
inu og Fálkaauga taldi lílc
legt að húronarnirmyndu
aldrei geta komizt yfir til
þeirra, jafnvel þótt þeir
uppgötvuðu felustaðinn,
Karlrnennirnir skiptust á
um að standa á verði,
nema söngvarinn Davíð
Skala, sem lagði sig til
svefns inni í hellisskútan.
um og hraut hátt.