Morgunblaðið - 12.03.1961, Blaðsíða 8

8
MORCVViBI. 4 fí IÐ
Sunnudagur 12. marz 1961
,Hengið þau4
hrópar múgurinn —
Komið að skuldadögum
barnsræningjanna
HIN 19 ára danska þokka-
dís, Lise Bodin, er nú sögð í
miklum vanda stödd vegna
kynna sinna af barnsræn-
ingjanum Raymond Rolland.
í heiit ár hefur þessi fagra
danska stúlka lifað óhófslífi
með frönskum elskhuga sín-
um. Þau hafa vaðið í pen-
ingum — allt líf þeirra var
einn óslitinn gleðskapur. —
Þau áttu marga bíla, sem
þau þeystu á um alla Vest-
ur-Evrópu, milli Kaupmanna
hafnar, Parísar, Rivierunnar,
gistu í ríkmannlegustu hótel
um hvar sem þau komu og
eyddu lífinu í næturklúbb-
um.
Kunningjar Lise heima í
Kaupmannahöfn öfunduðu
hana af velgengninni. — Sú
hafði komið sér vel fyrir —
að hugsa sér það áhyggju-
lausa líf skemmtana og
lystisemda sem hún lifði.
Handjárnuð, Ijóshærð stúlka
En nú er komið að skulda-
dögunum. Lokuð lögreglubifreið
nemur staðar fyrir framan
skrifstofu saksóknara franska
ríkisins í Versölum. Múgur
manns hefur safnazt saman á
gangstéttinni. Út úr bifreiðinni
er leidd kornung, ljóshærð og
yndisfögur stúlka, handjárnuð
við fylgdarmann sinn. — Hún
beygir sig og kúrir sig niður,
felur andlit sitt.
„Hengið þau“, öskrar manns-
söfnuðurinn. „Undir fallöxina
með barnsræningjana", heldur
hann áfram að hrópa.
Unga stúlkan titrar af geðs-
hræringu og hágrætur þegar
hún er leidd inn í húsið.
Örvænting foreldranna
Foreldrar hennar hafa setið
heima í Kaupmannahöfn svefn-
laus alla nóttina. Skelfing og
harmur liggur yfir öllu heim-
ilinu. Faðirinn, Henning Bodin
sölumaður, hefur sett sig í sam-
band við danska utanríkisráðu-
neytið. — Bjargið þið dóttur
minni. Leyfið henni að koma
heim.
Utanríkisráðuneytið íhugar
málið. Síðan kemur svarið:
— Danska stjórnin getur ekk-
ert skipt sér af þessu. Þetta er
algert innanríkismál Frakk-
lands. Ef dönsk stúlka er við-
riðin slíkan glæp í Frakklandi
Útgerðarmenn og sk'psijórar
Hef til sölu, nælonsumarnót Gundry, efni má greiðast
með síld til söltunar að miklu leyti á þrem árum.
SIGFÚS BALDVINSSON, Akureyri.
Útsa'a — Útsa'a
Síðasti dagur útsölunnar er á morgun.
Hattar — Hanzkar — Slæður — Blússur
Peysur — Pils — Kjólar — Magabelti —
Brjóstahaldarar -— Úlpur — Sportbuxur
Sportblússur — Tækifæriskaup.
Hjá Báru
Austurstræti 14.
Einbýlishus
'óskast til kaups
Gott einbýlishús nýtt eða gamalt í Laugar-
ásnum eða öðrum góðum stað óskast til
kaups. Tilboð sendist afgr. Mbl. merkt:
„Einbýlishús 1510“ og verður farið með
þau sem trúnaðarmál.
verður hún að hlíta frönskum
lögum.
Ung og saklaus
Lise Bodin hefur verið ákærð
um hlutdeild í barnsráninu og
yfirhylmingu. Þeir sem nánast
fylgjast með málinu virðast yf-
irleitt vera þeirrar skoðunar,
að hún hafi ekki sjálf tekið
þátt í barnsráninu. Hún er svo
ung og saklaus finnst mönnum,
að það getur varla verið. Hitt
myndi þó nægja henni til sak-
fellingar, að hún hefur notið
góðs af lausnarfénu, hjálpað
ræningjunum við að eyða því.
Móðir hennar segir: — Ég
var svo ánægð, þegar ég frétti
að Lise hefði trúlofazt ungum
(25 ára) frönskum pilti. Ég
fékk að sjá myndir af honum
og hann var mjög myndarleg-
ur. Síðar kynntist ég honum.
Höfuðpaurinn í barnsráninu.
— Hinn gamli og harðsoðni
glæpamaður, Pierre Larcher.
Peugeot um-
gekkst ræningj
ana daglega
pAÐ þykir furðulegt í|J
PFrakklandi, að barnsræn-i
íingjarnir skyldu vera hand-4
bteknir í skíðabænum Megevey
fí Ölpunum, því að Peugeot-#
ífjölskyldan dvaldist þá ein-*
bmitt í þessum sama bæ. Ro-|
hand Peugeot og kona hansf
ívoru á sömu veitingahúsum^
>og skemmtistöðum og glæpa-^
^mennirnir. 4
Hvernig getur þetta sam-é
^rýmzt því, að Peugeot hefurl
|haldið því fram, að hannj
fmyndi hvar og hvenær seml>
>var, þekkja aftur manninn,|
|sem hann afhenti lausnarféð.^
>Sá var enginn annar en4
íRaymonrt Rolland, sem hannífc
íhafði nú daglega fyrir aug-x
|um. 4
Menn spyrja hvort þetta|>
|sé aðeins enn eitt dæmi umx
|það að afbrotamenn Ieiti aft-$
|ur á afbrotaslóðir eða hvortS
rsvo ólíklega geti viljað tilZ
|að einhver tengsl séu milliy
|afbrotamannanna og Peugeot^
|fjölskyldunnar. X,
Þær getgátur hafa jafnvelj?
Ikomið fram, að kona Ro-|>
felands Peugeot hafi verið í%
Itýgjum við Raymond Rol-jr
|!and. Þeir sem halda þessu|>
Ifram hafa jafnvel spáð því,X
|að mál hetta eigi eftir að4
Iverða miklu víðtækara, ogl>
Újölskylduvandamál Peugeot&
|að blandast saman við. Ý
Orðrómur um þetta hefur¥
Iverið orðinn svu sterkur íX
iFrakklandi að Roland Peu-y
|geot sá sig tilknúinn að gefa-|
íút yfirlýsingu um að konaE
Ihans hefði ekki haft nokkurf
|minhstu kynni af barnsræn-¥
lingjunum. X,
Myndin sýnir hamingjusamt par, Frakkann Raymond RoIIand
og dönsku fegurðardisina Lise Bodin. Myndin var tekin um
síðustu áramót í Kaupmannahöfn. Þá ríkti þarna glaumur og
gleði. Nú situr parið í fangelsi í Parísarborg.
þegar hann kom til Kaup-
mannahafnar. Og enn nokkru
síðar fórum við hjónin niður
á Rivieruna og heimsóttum
þau í gistihúsi í Cannes. Þá
skeði svolítið atvik, sem sann-
færði mig um, að Raymond
væri ekki allur þar sem hann
var séður. Hann hafði alvar-
lega skapgalla.
Móðir Lísu telur ekki að
hann hafi verið eyðslusamur.
Til dæmis greiddi hann ekki
fargjald þeirra hjóna til Cann-
es. —
Það alvarlegasta fyrir Lísu í
málinu er, að það er nú upp-
lýst, að hún brá sér í skyndi-
ferð til Parísar, einmitt um
sama leyti og lausnargjaldið, 5
milljónir króna, var afhent
ræningjunum. Það er ennfrem-
ur upplýst, að Rolland var í
stöðugu símasambandi við Lísu
í Kaupmannahöfn, úr húsi því
í Pontoise, þar sem hann gætti
hins rænda bams.
Því spyrja menn: — Um
hvað ræddu þau í símann og
hvert var erindi Lísu Bodin til
Parísar? Þetta veitir sterkar
líkur fyrir því, að Lísa hafi
vitað um barnsránið.
Harðsvíraður glæpamaður
Það var ekki Raymond Rol-
land, sem var upphafsmaður
glæpsins, heldur félagi hans,
Pierre Larcher.
Larcher er gamall og harð-
soðinn glæpamaður og 13 árum
eldri en Rolland. Hann ætlaði
aldrei að fást til að viðurkenna
glæpinn. Rolland gafst fljótlega
upp eftir að sönnunargögnin
voru lögð á borðið, en Larcher
neitaði í sífellu og lét sig ekki
fyrr en Rolland var leiddur til
hans og skýrði honum sjálfur
frá bví að spilið væri tapað.
Skáldsaga leikin
Nú segir Larcher að hann
hafi fengið hugmyndina að
barnsráninu upp úr amerískum
glæpareyfara, sem hafði þá ný-
lega verið gefinn út í glæpa-
sagnaflokknum „Svörtu bækurn
ar“. Þeir sem lesa reyfara þenn-
an segja það alveg einstakt,
hvað þeir hafi farið í öllum
smáatvikum eftir skáldsögunni.
Sé engu líkara, en að þeir hafi
verið leikarar er höfðu lært
utan að og voru að leika þessi
hlutverk glæpasögunnar.
Þessi samlíking nær svo langt
að hótanabréfin, sem barnsræn-
ingjarnir skildu eftir á barna-
leikvellinum og sendu Roland
Peugeot, voru aðeins eftirrit á
hótanabréfum skáldsögunnar. —•
Auk þessa reyfara útveguðu
þeir tvímenningamir sér bók-
ina „Botin mondain", sem er
skrá yfir ríkustu fjölskyldur
Frakklands. Þeir rannsökuðu
hana vandlega og fundu þar
upplýsingar um tvo syni Ro-
lands Peugeots. Þeir hefðu get-
að tekið báða drengina á leik-
vellinum, en það var nóg að
taka annan.
Eftir að fréttimar bárust út
af handtöku Larchers fékk lög-
reglan nýja kæru á hendur hon
um. Kæran kemur frá bækluð-
um kaupmanni, sem Larcher lék
mjög illa. Kaupmaður þessi
verzlar með hljóðfæri. — Dag
nokkurn fyrir ári síðan bárust
honum boð um að koma til
fundar um viðskiptamál. Kaup-
maðurinn mætti á réttum stað
og stundu. Þar var Larcher fyr
ir, réðist á hann, sló hann mörg
högg svo að hann missti með-
vitund. Er hann komst aftur
til meðvitundar neyddi Larcher
kaupmanninn til að skrifa ávis-
un upp á 4 milljónir franka
og innleysti hana.
Þegar Larcher kvaddi kauo-
manninn sagði hann: — Eg veit
að þú átt lítinn dreng. Eg býst
við að þú haldir upp á son þinn.
Láttu engan vita, hvað gerzt hef
ur okkar í milli, annars kynni
drenginn að henda einhver ógæfa
Kaupmaðurinn kom til verzluri
ar sinnar. Hann skýrði skrámurn
ar svo, að hann hefði lent í lít
ilsháttar bílsslysi. Hann þorði
ekki að segja lögreglunni frá
fjárkúguninni fyrr en Larcher
hafði verið handtekinn.
Ekki illmenni.
Þegar saksóknarinn yfirheyrði
Raymond Rolland, sagði hinn á.
kærði m.a:
— Þið megið ekki halda að ég
sé neitt illmenni. — Eg hefði
aldrei myrt drenginn, jafnvel
þótt ekkert lausnarfé hefði ver
ið greitt. Eg hefði þá aðeins gef
izt upp og sleppt drengnum. Vel
má vera, að Rolland hefði ekki
unnið slíkt ódæðisverk, en Lare
her hefði verið trúandi til alls.