Morgunblaðið - 23.03.1961, Blaðsíða 20

20
MORGV1SBLAÐ1Ð
Fimmtudagur 23. marz 1961
| DÆTURNAR VITA BETUR ;
i
SKALDSAGA EFTIR RENEE SHANN ' j
----------------- 14 ----------------i
Philip hleypti brúnum. Hann
laut fram og sló öskuna úr píp-
unni sinni. Hvern skrattann var
stelpan að fara?
— Ég á við. hvort þú munir
yfirgefa mömmu, þegar ég haetti
að verá heima?
Síminn hringdi rétt í þessu,
svo að Pilip fékk ofurlitinn frest
með svarið. En hann vissi samt
ekki, hverju svara skyldi. Sjálf-
Ur hafði hann ekki reiknað með
því, að nein breyting yrði þó að
Janet faeri að heiman. En þá
hafði hann heldur ekki hu-gsað
vandlega um breytinguna, sem
það gæti valdið á heimilinu.
Hann hafði varla enn haft tima
til að hugsa um það. Yrði Janet
heima myndi hann auðvitað ekki
yfirgefa Margot. En nú....
Janet andvarpaði þegar bjall-
an hringrfí aftur og nú ákafar en
áður, að henni fannst.
.— Æ, hver skrattinn. Ég verð
vist að sjá, hver þetta er. Hvers-
vegna þurfti nú einmitt að ónáða
hann, þegar hann var mitt í
svona áríðandi viðræðum?
— Við getum haldið áfram
eftir andartak, sagði Philip. —
Svara þú í símann, meðan ég
hugsa um svarið mitt. Ég skal
játa, að þú hefur komið mér í
bobba.
Janet leit á hann um leið og
hún gekk að símanum.
— Þú verður, elsku pabbi, að
gefa mér hughreystandi svar,
svo að ég verði ekki ógæfusöm.
Hún tók símann. — Halló, hver
er þar?
Philip horfði á hana og sá, að
andlitið ljómaði, og röddin varð
áköf.
— Nei, Cynthia! En hvað það
var gaman! Hvenær komstu?
Hann hlustaði á helminginn af
samtalinu, og spurði sjálfan sig
hverskonar fantabragð örlag-
anna það væri, að Cynthia skyldi
einmitt þurfa að hringja á þess-
ari stundu. Cynthia, sem Janet
hafði sagt honum, að væri enn
ógift og enn falleg.
Janet sneri sér frá símanum.
— Pabbi, þetta er Cynthia Lang-
land. Vinkonan mín í París, sem
ég sagði þér frá. Hún var rétt
að koma til London. Ég ætla að
drekka te með henni á morgun.
Ef ég kem með hana hingað á
eftir, verður þú ekki heima? Mig
langar svo til, að þið hittist.
Phlip hikaðj með svarið. Hann
var nú ráðnn annarsstaðar á
þeim tíma, og allra hluta vegna
ætti hann líklega að standa við
það. En hinsvegar....
— Já, ég s-kal verða heima.
Segðu ungfrú Langland, að ég
hlakki til að hitta hana.
— Pabbi segir, að hann muni
hafa ánægju af að hitta þig,
Cynthia, endurtók Janet. — Allt
í lagi. góða! Já, ég skal koma.
Klukkan fjögur í hótelinu þínu.
Já, við skulum svei mér skrafa
saman og svo geturðu komið
heim með mér á eftir.
Hún lagði frá sér símann og
gekk aftur til föður síns, settist
á stólbríkina hjá honum og lagði
handlegginn um axlir hans.
— Guð minn góður, þetta var
gaman. Ég er svo ósegjanlega
fegin að Cynthia skuli vera í
London. Hún rakst á Nigel á flug
vellinum. Þessvegna var hún að
hringja. H-ún sagðist vona, að
hún væri ekki að ónáða okkur,
svona síðla kvölds, en hann hafði
sagt henni að samkomulagið
væri ekki í frægasta lagi hjá
okkur, og hún spurði, hvort hún
gæti nokkuð hjálpað.
Hún hallaði höfði upp að föður
sínum. — Elsku pabbi, segðu
mér að þetta sé vitleysa, sem ég
held um ykk-ur mömmu, eða að
jafnvel þó að það sé rétt, þá mun
ir þú aldrei yfirgefa hana þó að
ég fari að heiman.
Philip vissi, að ef þe&si síma-
hringing hefði ekki komið til
sögunnar, hefði hann áreiðan-
lega gefið henni svarið, sem hún
óskaði eftir. Já, hversvegna
hefði hann ekki átt að svara
henni þannig, ef það gat gert
hana hamingjusama? Ef út i það
var farið hafði hann aldrei hugs-
að sér í fullri alvöru að yfirgefa
Margot. Að vísu hafði honum í
seinni tíð dottið í hug, hvort
skilnaður að borði og sæng, eða
jafnvel fullkominn skilnaður,
myndi ekki geta leyst vandann.
En hann hafði bara enn ekki
hugsað málið til hlítiar. En nú
varð hann að hugsa um það; það
varð æ meir aðkallandi.
Janet beið í ofvæni eftir svari
föður síns. Allt í einu var hún
farin að óska, að hún hefði
aldrei borið upp spurninguna.
Svo hrædd var hún við svarið,
sem hún gæti átt von á. Setjum
nú svo, að hann hefði þegar tek-
ið ákvörðun sina, og ótti hennar
um skilnað foreldranna, þegar
hún sjálf væri farin að heiman,
væri á rökum reistur? Eða þá
hitt ,að honum hefði aldrei
dottið það í hug, fyrr en nú, að
hún kom með spurninguna?
Hún leit niður til þess að sjá
svipinn á honum og henni
hnykkt við, er hún sá, hve ein
kennilegur hann var. Ef hún
ekki vissi það gagnstæða hefði
hún getað haldið, að þessi hring
ing Cynthiu hefði gert hann
svona óvissan um svarið.
— Segðu mér það, pabbi!
— Hvað kemur þér til að
halda, að ég ætli að yfirgefa
hana mömmu þína, barn?
— Þð getur ekki farið fram-
hjá mér, að ykkur kemur ekki
vel saman. Og hitt veit ég, að
þú myndir ekki fara, meðan ég
er heima. Okkur kemur alltaf
svo vel saman. elsku pabbi!
— Já, það gerir okkur, guði
sé lof. En við skulum nú rétt
sem snöggvast líta raunsæjum
augum á málið. Mamma þín gæti
orðið miklu hamingjusamari ef
hún losnaði við mig.
Janet hristi höfuðið. — Nei, ég
veit, að þá yrði hún fyrst óham-
ingjusöm fyrir alvöru.
— Það er ég ekki viss um.
— En það er ég. Hún stóð upp
og settist í sinn stól aftur.
— Ég held, að fyrir konu sé
það beinlínis auðmýkjandi ef
maðurinn fer frá henni.
— En margar konur verða nú
fyrir þessu. Og karlmenn líka.
— Það er allt annað fyrir karl
mann.
Philip brosti. — Það er rétt
eins og þú sért alveg útfarin í
þessum málum. En heyrðu nú,
Poppa mín, hversvegna ættir þú
að vera gera þér rellu út úr þvi,
hvað verður um þessa gömlu,
vonsviknu og leiðinlegu foreldra
þína? Ef við skiljum, þá verður
það ekki fyrr en þú ert lu-kku-
lega gift og komin langt burt.
• Janet greip andann á lofti. —
Hvernig geturðu talað svona?
Ég verð alveg hneyksluð. Þið
eruð hvorki leiðinleg né von-
svikin. Mig langar ekki til að
hugsa mér ykkur þannig — og
að minnsta kosti er hvorugt ykk-
ar gamalt.
— Mér finnst ég oft vera það.
— Og ég mundi heldur alls
ekki fara burt, ef ég vissi, að
mamma tæki sér það mjög nærri.
— Ég skil. Þú hugsar þér það
svona. En hefurðu nokkuð fært
þettta í tal við mömmu þína?
— Nei. Mér finnst miklu erf-
iðaya að tala um það við hana
en þig. Hún laut fram og horfði
í augu hans með áhyggjusvip.
— Ég held ekki, að það sé neinn
ásetningur hjá henni að gera
okkur erfitt fyrir, pabbi. Ég er
viss um, að oft getur hún ekki
að þessu gert.
— Trúlega er það líka mikið
mér að kenna. En ef tvær mann-
eskjur geta ekki búið og unnið
saman ....
— Ég vildi bara óska, að þið
gætuð það. Hún horfði á hann
þar sem hann sat andspænis
henni og óskaði sér, að foreldrar
hennar væru eins og foreldrar
Nigels. Nú sætu þau í vistlegu
stofunni sinni og væru vafalaust
að ræða viðburði dagsins. Von-
andi voru þau að tala um, að
þeim hefði litizt vel á hana og
væru ánægð með hana fyrir
konu handa Nigel. Og, hvað það
væri leiðinlegt, að móðir hennar
skyldi vera ráðahagnum svona
andvig. „Það er ósanngjarn-t
gagnvart Nigel. En náttúrlega
kemur foreldrum hennar illa
saman, að því er Nigel segir. Og
það er oft svo meinlegt, þegar
svona stendur á“.
Heimili Nigels var fullt ánægju
Skáldið og mamma litla
1) Lotta mín. Ég hef víst týnt ein- 2) .............. 3) Mamma, nú á ég nóga peninga
hverjum peningum hérna. Leitaðu fyrir reiðhjólinu, sem mig langar
að þeim — og þú mátt eiga þá, ef svo mikið til að fá,
þú finnur.
L
ú
ó
YOU SEE VNHAT HE OID TO
ME FIFTEEN YEARS AGO?...
THAT'S WHAT HE'S GOING
TO DO TO YOU IF YOU
LET HIM GET A BEAR a
V , HUG ON YOU / ,7
I'O HELP
YOU ESCAPE IF I COULþ
MR. TRAIL, BUT McCLUNE
WOULD KILL ME...
HE'LL SQUEEZE
TILL HE CRACKS
YOUR BACK/
— Ég skyldi hjálpa þér ef ég
gæti, Markús, en MeClune dræpi
mig .... Þú sérð hvað hann
gerði við mig fyrir fimmtán ár-
um? .... Þetta sama mun hann
gera þér ef þú lætur hann ná
hryggspennutaki á þér! Hann
kreistir þar til hann brýtur á
þér bakið!
og eind-rægni. Og þarna var há-
tíðisdagur að enda. Fyrsta trúiof
unin í fjölskyldunni. Að minnsta
kosti vonuðu þau, að það yrði
alvara úr henni. En sem betur
fór, þyrftu þau ekki að vera
lengi í vafa, þar sem Nigel átti
rétt bráðum að fara til Was-
hington.
— Farðu að hátta, góða mín,
sagði Philip. — Það er orðið
framorðið, og þú hefur átt óró-
legan dag.
Hún hneigði höfuðið fram á
hnén og hárið féll fram yfir and-
lit hennar. Henni var nú ljóst,
að faðir hennar var að hliðra
sér hjá að svara spurnin-gunni.
— Já, það hefur verið indæll
dagur. En þó hefði hann getað
verið ennþá indælli, ef ég vissi,
3JUtvarpiö
Fimmtudagur 23. marz
8.00 Morgunútv. — Bæn. Morgunleik*
fimi: Valdimar Örnólfsson, leik-
fimikennari og Magnús Péturs-
son pfanóleikari. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —•
9.20 Tónleikar. —
12.00 Hádegisútvarp. gi
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.50 ,,Á frívaktinni": Sjómannaþáttuff
í umsjá Kristínar Önnu Þórarins
dóttur.
14.00 Þáttur bændavikunnar: Vélar og
verkfæri. — Þórir Baldvinsson
flytur erindi og Agnar Guðnason
stjórnar umræðum. Þátttakendur:
Guðmundur Jónsson, Haralduf
Árnason og Ölafur Guðmundsson.
14.40 „Við sem heima sitjum" (Vigdía
Finnbogadóttir).
15.00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir, veð-
urfr. og tilk. — 16.05 Tónleikar).
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Gyða
Ragnarsdóttir og Erna Aradóttir).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. i
19.30 Fréttir.
20.00 Kvöldvaka bændavikunnanr (tek
in saman af Agnari Guðnasyni
og Lárusi Jónssyni):
a) Rætt við tvenn bændahjón.
b) Rætt við frumbýling.
b) Brynjólfur Melsteð bóndi I
Framnesi á Skeiðum talar um
gömlu bændanámskeiðin.
d) Ölafur Sigurðsson bóndi á
Hellulandi í Hegranesi fer með
bændanámskeiðsvísur úr Skaga
firði.
e) Steinþór Þórðarson bóndi á
Hala í Suðursveit flytur erindi
um vandamál sveitanna.
f) Heimsóttir tveir húsmæðraskól
ar.
g) Þorsteinn Sigurðsson formaður
Búnaðarfélags Islands flytur
lokaorð.
21.20 Lestur fornrita: Hungurvaka; III
(Andrés Björnsson).
21.45 islenzkt mál (Dr. Jakob Bene-
diktsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (43).
22.20 Ur ýmsum áttum (Ævar R. Kvar-
an leikari).
22.40 Kammertónleikar: Strengjakvart-
ett nr. 2 op. 12 eftir Einojohani
Rautawaara (Helsinki-kvartettinn
leikur).
23.05 Dagskrárlok.
Föstudagur 24. marz
8.00 Morgunútvarp (Bæn — 8.05 Morg
unleikfimi — 8.15 Tónleikar —
8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —
9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tónleik-
ar — 10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.05 Lesin dagskrá næstu viku.
1315 Erindi bændavikunnar:
a) Jarðeigna- og ábúðarskipulag
eftir Jón Gauta Péturss.on —
(Gísli Kristjánsson flytur).
b) TJtflutningur landbúnaðaraf-
urða (Helgi Pétursson).
c) Skipulag eggjaframleiðslunnar
(Einar Eiríksson).
14.15 ,,Við vinnuna**: Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Börnin heimsækja framandi þjóð
ir: Guðmundur M. Þorláksson
segir frá ferð á heimsenda.
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
20.00 Efst á baugi (Tómas Karlsson og
Björgvin Guðmundsson).
20.30 „Spænsk ljóðabók": Andlegir
söngvar eftir Hugo Wolf (Irmgard
Seefrid og Eberhard Wáchter
syngja).
21.00 „Tannfé handa nýjum heimi‘*f
Þorsteinn Jónsson frá Hamri lei
úr nýlegri ljóðabók sinni.
21.10 íslenzkir píanóleikarar kynna
sónötu Mozarts; II: Ketill Ingólfs
son leikur sónötu í F-dúr (K280).
21.30 Utvarpssagan: „Blítt lætur ver-
öldin" eftir Guðmund G. Hagalín;
XII. (Höfundur les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (44).
22.20 Frásöguþáttur: Togarataka við
Vestmannaeyjar 23. marz 1914
(Jónas St. Lúðvíksson).
22.40 A léttum strengjum: Útvarps-
hljómsveitin í Leipzig leikur*
Heinz Rögner og Leo Spies stj.
23.10 Dagskrárlok.