Morgunblaðið - 18.04.1961, Side 17

f>riðjudag«r 18. apríl 1961
MORGVNBLAÐIÐ
1?
►
Hæsta útborgunarverð Mjólk-
urbús Flóamanna 3.54 á lítra
Framleiðsluaukning 1.65 millj. kg,
eða 5,79°lo
Fjölmennur aðalfundur að Hvoli
á Hvolsvelli
AÐALFUNDUR Mjólkurbús Flóa
manna var settur í félagsheimil-
inu Hvoli á Hvolsvelli kl. 13,00
í gær. Fundarstjórar voru kjörn-
ir Bjöm Bjömsson sýslumaður
©g Þorsteinn Sigurðsson á Vatns-
ley.su. Varaformaður Mjólkur-
búsins, séra Sveinbjörn Högna-
son flutti skýrslu stjórnarinnar,
en sem kunnugt er lézt stjórnar-
formaður búsins, Egill Thoraren-
Ben, á s.I. starfsári. Séra Svein-
björn minntist í upphafi ræðu
Binnar hins látna formanns og fór
um hann miklum viðurkenning-
arorðum. Þá minntist hann
annars látins stjórnarnefndar-
manns, Gísla Jónssonar hrepp-
Btjóra á Stóru-Reykjum. Risu
fundarmenn úr sætum til virð-
ingar við hina látnu.
Gott og happasælt ár
1' Þá hóf varaformaður lestur
Bkýrslu stjórnarinnar. Sagði hann
«ð á síðasta ári hefði verið varið
2% milljón króna til að fullgera
hús mjólkurbúsins, svo og til
kaupa á vélakosti. Þrjár bifreiðir
hefðu verið keyptar á árinu, en
þeirra í stað þrjár gamlar lagðar
niður. Meðaltal starfsfólks hefði
verið á árinu 72, og væri það
4 færra en síðasta ár. Mjólkur-
aukning hefði orðið veruleg á ár-
inu, útkoman væri því hag-
kvæmari vinnubrögð, sem m. a.
kæmu fram í minnkandi eftir-
vinnu bæði við akstur og vinnu
í búinu sjálfu. Þá kvað varafor-
maður það ganga kraftaverki
næst hve vel hefði tekizt að afla
fjár til byggingar hinna nýju
húsa búsins. Þakkaði hann öllum
þeim, sem að þeim fjárútvegun-
um hefðu staðið og beindi þó
þakklæti sinu sérstaklega til
Ingólfs Jónssonar landbúnaðar-
ráðherra fyrir fyrirgreiðslu
hans. Varaformaður benti á,
að reikningsverð búsins á
mjólkurlítra næmi 3,9586
grömmum fyrir hvern mjólkur-
lítra og væri því reikningsverð-
ið tæpir 6 aurar undir verðgrund
vallarverði. Benti hann á, að
ekki væru þó taldar með greiðsl-
ur til sjóða mjólkurbúsins, sem
næmu allmiklu af því, sem á
milli bæri til þess að verðgrund-
vallarverðið næðist.
f lok ræðu sinnar kvað séra
Sveinbjörn síðasta ár hafa verið
gott og happasælt og bæri þar
fyrst og fremst að þakka ár-
gæzku til landsins.
Skyrframleiðsla
fer minnkandi
Þá flutti Grétar Símonarson
mjólkurbússtjóri reikninga bús-
ins og skýrði þá. Ennfremur las
hann útdrátt úr árskýrslu mjólk-
urbúsins. Þar kemur fram að inn
vegið mjólkurmagn á síðasta ári
nemúr 30,085,344 kg. Aukningin
frá síðasta ári er 1,647,819 kg eða
5,79%. Innleggjendur voru alls
1155.
Síðan rakti mjólkurbússtjóri
nokkuð skiptingu mjólkurinnar
milli sýslna og hreppa. Þá gat
hann þess, að skýritraanlaiðsla
færi minnkandi og ætti sú holla
vara í harðri samkeppni við önn-
ur efni miður góð, en sem fram-
leidd væru í handhægari umbúð-
um. Kvað hann unnið sleitulaust
að þvi að fá vélar til þess að
koma skyrinu á markað í hag-
kvæmum umbúðum, og stæðu

— Utan úr heimi
Framh. af bls. 12.
eðra löggæzlumenn, því að lífs-
viðhorf manna, sem var gegn-
Býrt trúaráhrifum, tryggði það,
eð enginn gerði náunganum mein
eða ásældist eignir hans. —
Klaustrin voru eins konar óopin
ber stjórnaraðsetur, og jafnframt
voru þau birgðastöðvar. í köld-
«m kjöllurum þeirra var stöðugt
geymt mikið af landbúnaðar-
vörum, og þangað var leitað úr-
lausnar, ef uppskeran -forást eitt
og eitt ár. Þess vegna var aldrei
um skort að ræða, segir Norbu
I sögu sinni.
• Endurholdgun og sálmaflakk
Tíbet-búar trúa á sálnaflakk
®g endurholdgun — og í bókinni
Begir Norbu frá þvi, er nokkrir
virðulegir munkar fcomu einn
góðan veðurdag á heimili hans
og tjáðu foreldrunum, að hann
i(Norbu) væri frægur, látinn
munkur, endurholdgaður, — en
jnunkur þessi hafði verið yfir-
maður helztu klaustranna í land
inu. — Drengurinn fylgist nú
«neð munkunum og hlýtur upp-
Ifræðslu í ýmsum klaustrum í
Ihinum búddísku fræðum og í
|>eirri sérstæðu háskólamennt,
Bem menn geta hlotið í landi,
þar sem efnlshyggjan er einskis
megandi, en andinn er dýrkaður
f óbifandi trú á sálræna krafta
mannsins.
Verzlunarmær
ekki yngri en 20 ára, rösk
og kurteis óskast við sérverzl
un í Miðbænum. Uppl. sem til
greina hvar unnið áður, aldur
og menntun sendist Mbl.
merkt „Verzlunarmær — 196“
Zja herb. íbúð
I' Ung bamlaua hjón, óska eftlr
að fá leigða tveggja herbergja
i íbúð í haust (september),
I helzt í Vesturbænum. Tilboð,
merkt: „A-1045-K", sendist
! blaðinu fyrir næstu helgi.
fiögfræðiskrifstofa
ifSkipa- og bátasala) Laugavegi
%9. Tómas Arnason. Vilhjálmui
Arnason — Símar 24635, 1630/.
f ,,háskóla" Norbus eru fjórar
lærdómsdeildir — ein í læknis-
fræðum, önnur í dulspeki, hin
þriðja í rökfræði og hin fjórða
í kappræðulist. — Auk alls þessa,
er lögð áherzla á fádæma mikla
minnisþjálfun hinna ungu —
og kveðst Norbu hafa kunnað
þúsundir lesmálssíðna utan að,
þegar hann var aðeins fjórtán
ára gamall.
• Nýr Dalai Lama ,,fiimst“
Nokkrum árum eftir að
Norbu hélt að heiman, fékk hið
óbrotna heimili hans að nýju
heimsókn gamalla og æruverðra
munka. Að þessu sinni segja þeir
samt ekki foreldrunum, að yngsti
sonur þeirra sé hinn látni Dalai
Lama endurholdgaður, eða neitt
slíkt. — Foringi munkanna geng
ur til eldhúss — þar sem yngsti
sonurinn Tanchu, 2ja ára, hleyp-
ur rakleitt til hans og grípur um
talnaband, sem hangir um háls
hans. En talnaband þetta hafði
tilheyrt hinum látna Dalai Lama.
Því næst setur munkurinn
nokkrar smábumbur á gólfið.
Þær eru allar nýjar og fagur-
lega gerðar, nema ein, — en
drengurinn snýr sér þegar í stað
að þeirri gömlu og slitnu. Og
einmitt hana hafði hinn gamli
Lama átt. Nú á sama hátt teknir
fram nokkrir stafir — og enn
velur drengurinn hiklaust þann,
sem hinn látni leiðtogi hafði átt.
— Þegar svo þar að auki finnast
á drengnum ýmis merki, þar á
meðal fæðingarblettir, sem Dalai
Lama endurholdgaður skyldi
bera, eru munkarnir ekki lengur
í neinum vafa um, að hann sé
sá, er þeir leita að. Og hann er
útnefndur leiðtogi Tíbets, Dalai
Lama.
□ □ □
Aðeins fjögurra ára gamall
hélt hann innreið sína í höfuð-
staðinn Lhasa, með mikilli við-
höfn, þar sem hann tók við hyll-
ingu þegna sinna með virðuleika
þroskaðs manns, að sögn bróður
hans. Og þegar hann óx upp,
reyndist hann vitur, frjálslynd-
ur og mjög dugandi leiðtogi.
I
• Loforðin minna
en einskis virði
Eftir að kommúnistar kom-
ust til valda í Kína, snerust þeir
til innrásar í Tíbet. íbúarnir
reyndu að stöðva hina rauðu her
skara með frumstæðum vopnum
sínum, — en ,,her“ þeirra, sem
raunar var aðeins dreifðir
skæruliðaflokkar, lítt vopnum
búnir, beið fullkominn ósigur —
og landið var hernumið.
í upphafi, segir Norbu, full-
vissuðu Kínverjarnir Dalai
Lama um það, að þeir hygð-
ust ekki blanda sér í hina innri
stjórn landsins, eða skipta sér
af trúarbrögðum og siðum þjóð-
arinnar, — en þessi loforð
reyndust minna en einskis virði.
Klaustur voru rænd og brennd
til grunna, og Kínverjarnir unnu
skemmdarverk í fjármálum
landsins, hrundu af stað verð-
bólguskriðu, svo að fjöldi fólks
komst á vonarvöl. Á eftir
skelltu þeir svo allri skuldinni
á klaustrin og munkana, sögðu
að þeir vildu halda fast við
yfirstéttarkerfi í landinu, sem
ylli því, að alþýðan hefði ekki
til hnífs og skeiðar og lifði í
volæði. — Munkarnir og aðrir
embættismenn Tíbets neyddust
til að gefa meira og meira eftir
— og þar kom, að landið missti
algerlega sjálfstæði sitt.
• Þjóðin skal upprætt
Jafnskjótt sendu kommún-
istarnir milljónir kínverskra inn
flytjenda til Tíbets, svo að hung-
ursneyðin lagðist yfir eins og
mara. Tíbetar urðu sjálfir að
flýja til ófrjóustu og harðbýlustu
héraða landsins undan hinum
kinverska skara, sem flæddi
yfir og settist að þar sem bú-
sældarlegast var.
Það getur ekki dulizt neinum,
sem til þekkir, segir Thubtu
Dschigme Norbu, — að hinir kín
versku kommúnistar stefna mark
vist að því að eyðileggja og
beirrlínis uppræta Tíbet-þjóðina
og beita til þess jöfnum höndum
brottflutningi fólks i stórum stíl
og aftökum — og jafnframt
mergsjúga þeir Tíbet-búa efna-
hagslega.
'k'
Þannig farast m. a. bróður
Dalai Lama orð í hinni nýút-
komnu sögu sinni. Hún er neyð-
aróp til heimsins um að koma
til hjálpar „mínu hrjáða landi“,
eins og höfundurinn kemst að
orði, — áður eh það verður um
seinan. Ef til vill er það nú þeg-
ar of seint ....
(Þýtt og endursagt.)
Stjörnubíó sýnlr þessa dagana kvikmyndina „Sagan af blinda
stúlkunni Esther Costello“. Er hún gerð eftir samnefndri met-
sölubók eftir Nicholas Monsarrat. Joan Crawford, Rossano
Brazzi og Heather Sears fara með aðalhlutverkin.
vonir til að úr rættist. Þá kvað
hann framleiðsluaukningu hafa
orðið allmikla á smjöri á árinu,
er ostafromleiðsla hefði dregizt
saman. Marga fleiri liði, skýrslu
og reikninga, ræddi bústjóri, en
ekki vinnst tími til að rekja þá.
Skal þó getið nokkurra.
Niðurstöðutölur 144 millj. kr.
Félagsmönnum var greitt fyrir
mjólk á árinu alls kr.
84.203,546,70. Rekstur eigin bif-
reiða félagsins, sem er alls 42,
kostaðijkr. 10,259,987,58 og kvað
mjólkurbússtjóri hækkimina
nema 7,7% frá árinu áður. Niður-
stöðutölur rekstrarreiknings eru
tæpar 144 milljónir króna. Seld
mjólk og mjólkurafurðir á árinu
140,6 millj. Hæsta útborgunar-
verð til bænda nemur pr. líter
3,5389 kr. og er það 6,7% hærra
en var á s.l. ári. — Kúafjöldi á
framleiðslusvæðinu var 12087.
Mjólkurmagn á hvern framleið-
anda nam 26048 kr. Mjólkurmagn
á hverja kú 2489 kg.
Stjórnarkosning
Að lokinni skýrslu varafor-
manns og mjólkurbússtjóra var
kjörið í stjórn. Úr stjórninni
áttu að ganga séra Sveinbjörn
Högnason og Sigurgrímur Jóns-
son en þeir voru báðir endur-
kjörnir. Ágúst Þorvaldsson alþm.
var kjörinn í stjórnina í stað
Egils heitins Thorarensens. Vara-
menn voru kjörnir Einar Þor-
steinsson og Þórarinn Sigurjóns-
son.
Miklar umræður
Að lokinni kosningu flutti
Stefán Björnsson forstjóri Mjólk
ursamsölunnar í Reykjavík
skýrslu um starfsemi hennar. Þá
sagði Grétar Símonarson frá
flokkun og meðferð mjólkurinn-
ar á svæðinu og las upp nöfn
þeirra, sem hlotið höfðu heiðurs-
bréf fyrir framleiðslu 1. fl. mjólk
ur. Næsti liður dagskrárinnar var
skýrsla flutningsnefndar, er
stjórnin skipaði vegna samþykkt-
ar síðasta aðalfundar. Flutti
Sveinbjörn Högnason skýrsluna.
Miklar umræður urðu um málið
og stóðu þær enn yfir er lands-
símasambandi var lokað við
Hvolsvelli í gærkvöldi. Kominn
var þá þegar fram ein tillaga frá
fulltrúum Hvolshrepps þess efn-
is að bílar mjólkurbúsins skyldu
flytja varning jafnt fyrir öll fyr-
irtæki á Suðurlandi gegn ákveðnu
gjaldi. Skyldi þetta koma til
fbamkvæmda við samþykkt til-
lögunnar.
Búizt var við að fundur stæði
nokkuð fnam á kvöld.
— Eichmann
Framh. af bls. 2.
Við skrifborðið.
Eichmann er ný tegund morð
ingja, sem framkvæmir sína
blóðugu iðju, sitjandi í fínum
fötum bak við skrifborð. Sak-
sóknarinn kvaðst aðeins vita
um eitt morð, sem Eichmann
hefði ssjálfur framið. Hann
barði til bana Gyðingadreng,
sem laumaðist inn í garð hans
í Búdapest og var að stela
ferskjum af trjánum.
En það voru orð þessa manns,
sem urðu upphaf gasklefanna
miklu í fangabúðum nazista.
Eichmann lyfti upp símtólinu
óg járnbrautarlestirnar stefndu
til útrýmingarbúðanna. Hann
ritaði nafn sitt undir skjal og
tugþúsundir manna voru dæmd
ar til að tortímast
Ábyrgð þýzku þjóðarinnar.
Saksóknarinn lýsti því, hvem
ig fangarnir voru rændir og
pyndaðir, hárið var jafnvel skor-
ið af þeim til að nota það við
bólstrun. Síðan voru þeir flutt
ir í hópum til aftökustaðanna.
Enn voru líkin þó nokkurs
virði, gullið var tekið úr tönn
unum og giftingarhringirnir af
baugfingrum þerra.
Hausner sagði að þýzka þjóð
in öll bæri auðvitað ábyrgð á
hinum hræðilegu Gyðingaof-
sóknum. Hitler komst til valda
með því að notfæra sér Gyð-
ingahatur Þjóðverja.
Þegar Gyðingaofsóknir hófust
eftir valdatöku nazista, mót-
mæltu þúsundir þýzkra manna
þessum aðförum, en meirihluti
þjóðarinnar var þegjandi vithi
að hræðilegustu glæpum í
sögu mannkynsi»s.
Tók öllum fram í glæpaverkum.
Hér var Eichmann í essinu
sínu, sagði saksóknarinn. Hann
framkvæmdi skipanir yfirmanna
sinna, en hann gerði miklu
meira en það. Eichmann reis
upp til mikilla valda fyrir það
eitt, að hann tók öllum fram í
glæpaverkum og hugmyndaflug
hans var meira en annarra þeg
ar finna skyldi upp sem fljót-
virkastar og öruggastar aðferðir
til að útrýma Gyðingum.
Vegna þessa hafði hann al
veg sérstöðu meðal þýzkra valda
manna. Hann bar á sér sérstakt
skjal undirritað af Hitler að öll
um Gyðingum skyldi útrýmt.
Sjálfur sjónarvottur.
Hausner sagði að hugmyndin
að gasklefunum hefði komið
frá Eichmann. Honum fundust
aðrar aðferðir alltof seinvirkar.
Það eru sannanir fyrir því að
Eichmann sá um byggingu
þeirra, hann heimsótti útrým-
ingarbúðimar í eigin persónu
og horfði á hópa nakinna karla
og kvenna og bama sem voru
leidd inn í gasklefana.
Þvínæst skipulagði hann hand
tökur Gyðinga á öllu yfirráða-
svæði nazista, allt frá Atlants-
hafsströnd Frakklands austur á
steppur Rússlands. Það kostaði
mikla skipulagningu frá hans
hendi að sjá um flutninga á
Gyðingum jafnt og þétt til út-
rýmingarbúðanna. Eichmann
vissi alltaf nákvæmlega hvað
þessum flutningum leið