Morgunblaðið - 03.06.1961, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 3. júní 1961
Noregskonungur horfði yfir Þingvelli
baðaða
sölskini
Frá lokadegi
heímsóknar Noregs-
konungs til
íslands
J>AÐ rættist vel úr veðrlnu í
Þingvallaför Ólafs Noregskon-
ungs í gærmorgun. Sólarlaust var
á Þingvöllu.m er konungur og
forseti ásamt fylgdarliði komu
austur il Þingvalla um klukkan
9,30 í gærmorgun. Ferðin austur
gekk greiðlega, enda höfðu vega-
gerðaxmenn séð fyrir því, að alla
leiðina var vegurinn sem hefluð
fjöl, með fingerðum ofaníburði.
Nppi í Mosfelisdal í bækistöð
vegagerðarmanna, var flaggað
með norskum og islenzkum fán-
um. Hinum tröllauknu vegagerð-
arbílum hafði verið lagt hlið við
hlið og það fór ekki hjá því að
þjóðhöfðingjarnir tækju eftir
þessum viðbúnaði vegagerðar-
mannanna til heiðurs Noregskon-
ungi.
Fánar blökktu á ýmsum bæj-
um í Mosfellssveitinni og fáni
var við hún hjá skáldinu á
Gljúfrasteini. Þegar kom upp úr
hinum grösuga Mosfellsdal, mátti
sjé a3 enn er vorgróðurinn furðu
lega skammt á veg kominn á heið
um uppi. í gilinu ofan við Star-
dal eru enn miklar fannir.
Konungur og forseti, en forseta
frúin var ekki með í förinni,
léttu ekki fyrr en komið var nið-
ur í Almannagjá, og staðnæmzt
var við Lögberg. Fáni var við
hún á stóru flaggstönginni frá
1044, á Lögbergi, bg þar tóku á
móti þjóðhöfðingjunum Emil
Jónsson ráðherra, formaður Þing
yallanefndar og þjóðgarðsvörður

Noregskonungur, forseti íslands og fylgdarmenn á Lögbergi.
séra Eiríkur J. Eiríksson. Konung
ur var frakkalaus en kalsa veður
var strekkingur af norðri og enn
ekkj sól annarsstaðar en inn í
Bolabás og í hlíðum Ármanns-
fells. Ólafur konungur var í dökk
um fötum.
Kristján Eldjárn þjóðminja-
vörður sagði konungi sögu
Þingvalla á Lögbergi. Tókst hon-
um á mjög lifandi og skemmti-
Gtorq R.
‘Trt^rik
d wð(«
Qrtavo^ D1
Xblii&a =|= Trt&rtU V öatwkonunqu>
Louisa Kdrl af H«»í -KiSítJ
fomsiupVUhjálmur
Stmtsvu* HíWtein
jandtf rbufíj-uíuckiÞtu’j
'kí5tr&
J, Ctary
TVlokkrir tolztu. 5tojimr
^ ab kouun^satt Noregs
C
(jeorqJS. VilhjdlmurlS.
Trans
hirto#’ af 5oxe -Cobur^
Cítw'tj eeitf-að'• MlqúWu
konunqwsttormnai ^bClU,
moniM ^iktoriu
Cáwird
M kait
T
VikUru=F
Jretodi'onniní, l
■Viktoru AUriálðuisa
Albcrt
I
Karl HS.Johatt
jtna
<(a(N>l(«nv L.
Oskar 1.
Sviakonun^ur
Svíakonun^ur
KristjáttlX .=pXouióc
banakoflurojur I <1* Hcwc*K055el
Karl X? ö=£misa
V^oli./
Joscfít
drohnimj Naf
I
Cuq 'enc BcaulurnÁts
=j=Ja/g/ttu 4 Itucltttnberg
5viakonunyur,
odutr Btrnadotte
hfrjhdfðín^i
1
Jatvar5ur"VH Alexaiulra
Br«takotiun^u»
IHaud =f= Hákon^D
Oskar H.^p5offid af XassAU
Sviokonun^uf J J
Tnátik Vffl.
'Danukonunju.
lilSA.
, T ^
Olafur V.
Noreqykonungur
Bag'nhtldur
f fyrrakvöld sátu tveir bæj
arfógetar, þeir Sigurgeir Jóns
son í Kópavogi og Björn Svein
björnsson í Hafnarfirði og
röbbuðu saman um komu Ól-
afs Noregskonungs til íslands.
Barst talið að ætt konungs og
3ti^ebor0 =j= Karl
JH-arttia
_ Kertoíji VeityeiUuv*.
bródir Jus-tavi Y
Kronprm<D«bí)a Noreqs
I vtr nií^uriylti, SlMvmi ScUfu
,U*triM)t
Astrííur
Haraldut kronpruu
tóku þeir að rekja ættir hans,
TJtkoman varð sú er hér sést
á myndinni, sem við fengum
að láni hjá þeim. Þar má sjá
að Ólafur konungur á m.a.
ættir sínar að rekja til Jósef-
ínu drottningar Napoleons, til
Desirée, konu Bernadottes
hershöfðingja, sem varð Karl
14. Jóhann í Svíþjóð og til
Georgs II Englandskonungs,
en i þeirri grein ættarinnar er
m.a. Viktoría Englandsdrottn
ing. Annars skýrir myndin sig
sjálf.
legan hátt að segja konungi þá
sögu alla, fram á þennan dag. —
Hlýddi konungur með mikilli at-
hygli á frásögnina.
Veður fór batnandi, og er stall
ari konungs bauð konungi að fara
í frakka, afþakkaði hann það.
Var síðan gengið frá Lögbergi og
suður í hið gamla konungshús,
þar sem rjúkandi kaffi stóð á
borðum er komið var. Margs
hafði konungur spurt er gengið
var af Lögbergi.
Nokkru eftir brauzt sólin fram
úr skýjaþykkninu. Er haldið var
af stað áleiðis til Reykjavíkur, og
bílalestin kom upp úr Almanna-
gjá, var staðnæmzt þar og fóru
þjóðhöfðingjarnir fram að út-
sýnisskífunni, en Ásgeir Ásgeirs-
on forseti benti konungi á fjalla-
hringinn. Nú skein sólin yfir
Þingvöll. Var útsýnið fagurt svo
sem vænta mátti. Þar voru nær-
stödd amerísk hjón. ferðafólk og
var maðurinn önnum kafinn við
að taka myndir af konu sinni,
sem lagði sig alla fram um það,
að maður hennar gæti tekið þann
ig mynd, að hún sæist á henni
með þjóðhöfðingjum Noregs og
íslands á Þingvöllum. — Það
væri ekki dónalegt að geta tekið
slíka mynd upp úr pússi sínu er
vestur kæmi.
Að lítilli stundu liðinni ræstu
lögreglumennirnir bifhjólin, sem
fylgdu bifreið þjóðhöfðingjánna,
og bílalestin rann af stað. —
Brátt var hún komin á 70 km.
hraða, og að baki lá Þingvöllur,
sem var eiginlega síðasti staður-
inn sem Ólafur heimsótti í hinni
opinberu heimsókn sinnL
Hádegisverður
í Sjálfstæðishúsinu.
Kl. 1 í gær bauð ríkisstjórn Ís-
lands Ólafi konungi til hádegis-
verðar í Sjálfstæðishúsinu. For-
setahjónin sátu hádegisverðarboð
ið og alls voru gestir um 60. Ól-
afur Thors forsætisráðherra
bauð Ólaf konung velkominn, og
konungur þakkaði með stuttri
ræðu.
í Sjálfstæðishúsinu var reglu-
leg hádegisverðarskreyting, létt
og falleg. Á borðum bar mest á
krystalsskálum á háum fæti með
margvíslegum ávöxtum og silfur-
bakki skreyttur ávöxtum á há-
borðinu. Víðsvegar á borðum
voru einnig 5 arma silfurstjakar
með hvítum kertum og lítið eitt
af blómum. Milli súlnanna í saln
um héngu fallegar blómakörfur
með rauðum blómum og á svið-
inu rauðar og hvítar draperingar,
grænar plöntur til hliðar og hár
blómavasi með rósum á flygll
Skreytingar allar í konungsveizl
unum þessa þrjá daga hafa verið
ákaflega ólíbar, en látlausar og
hver annarri fallegri.
í gær voru fyrst á borð bornir
laxatoppar. fylltir með ísl.
rækjum, kræklingi og kjörsvepp
um, þá steiktir kjúklingar með
jarðsveppasósu. í ábæti voru
fyrst ýmisk. ostar og síðan ávext-
irnir, sem áður er minnzt á Með
þessum réttum var drukkið
kampavín og með kaffinu koníak
og liqueur.
Margt manna stóð fyrir utan
Sjálfstæðishúsið er konungur og
aðrir gestir óku þaðan um þrjú
leytið og var konungi fagnað með
lófaklappi. er hann kom út.
Málverk eftir Kjarval.
Kl. 4—5,30 í gær var móttaka
fyrir norska boðsgesti í norska
sendiráðinu. Voru gestir allir
leiddir fyrir konung, sem heils.
aði þeim með handabandi. Stjórn
Normanslaget færði konungi að
Framh. á bls. 17