Morgunblaðið - 09.06.1961, Blaðsíða 12
12
MOMZTJNM. AÐ1»
Föstudagur 9. júni 1961
Utg.: H.f. Arvakur Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannesserv
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgieiðsla: Aðálstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 3.00 eintakið.
ÞEIR BERA ÁBYRGÐINA
ÍZOMMÚNISTAR og Fram-t
sóknarmenn bera ábyrgð
ina á því, ef nú verður
hleypt á stað nýju kapp-
hlaupi milli kaupgjalds og
verðlags. Útflutningsfram-
leiðslan mun ekki geta ris-
ið undir 12—14% kauphækk-
vm. Jafnvel kommúnistar og
Framsóknarmenn hafa lýst
því yfir, að hún sé þegar
rekin með tapi. Auðsætt er
því, að fyrrgreind kauphækk
un hlýtur að kalla á nýjar
ráðstafanir til þess að koma
í veg fyrir að atvinnuvegirn-
ir stöðvist og hér skapist
almenirt atvinnuleysi og
hruru
Núverandi ríkisstjórn hef-
ur gert allt sem í hennar
valdi hefur staðið til þess
að vara við því að verðbólg-
unni yrði hleypt lausri að
nýju. Reynsla vinstri stjórn-
ar tímabilsins sýndi, hvílík-
ur háski var fólginn í hinu
stöðuga kapphlaupi milli
kaupgjalds og verðlags. Kjör
larmþega þrengdust með því
og aðstaðia framleiðslunnar
varð vonlaus. Uppbótakerfið
hafði sligað allt athafnalíf
þjóðarinnar, þegar núver-
andi ríkisstjórn sýndi þann
manndóm að afnema það.
Engum hugsandi manni kem
ur til hugar að mögulegt sé
að taka það fyrirkomulag
upp að nýju.
Það er kommúnistaflokkur
inn og Framsóknarflokkur-
inn, sem standa nú sameig-
inlega að því að hella yfir
íslenzkan almenning nýju
verðbólguflóði. Fram hjá
þeirri staðreynd verður ekki
gengið. íslenzkir kjósendur
munu á sínum tíma fá tæki-
færi til þess að kveða upp
dóm sinn um það atferli. Sá
dómur hlýtur vissulega að
verða mikill áfellisdómur.
ÍSLENZKA
KRÓNAN Á
HÖGGSTOKK-
NUM
TVIEÐ viðreisnarráðstöfun-
um núverandi ríkis-
stjórnar var grundvöllur ís-
lenzkrar krónu treystur að
miklum mun. Gjaldeyrisað-
staða þjóðarinnar batnaði,
svartamarkaðsbraski með er-
lendan gjaldeyri var útrýmt.
Sparifé landsmanna jókst
um rúmlega 350 milljónir
króna á sl. ári, eða meira
en nokkru sinni fyrr á einu
ári.
Þessi þróun var vissulega
ánægjuleg. Þrátt fyrir að
ýmsu leyti erfitt árferði,
verðfall afurða og aflabrest,
var íslenzka þjóðin að rétta
við eftir verðbólgustefnu
vinstristjórnar tímabilsins.
En nú hafa Framsóknar-
menn og kommúnistar lagt
íslenzku krónuna á högg-
stokkinn að nýju. Þessir
flokkar stjórnarandstöðunn-
ar hafa myndað með sér
bandalag um það að-rífa nið-
ur allt það sem áunnizt hef-
ur. Með tilræði SÍS og
Moskvumanna er reynt að
höggva ný skörð í hinn ís-
lenzka gjaldmiðil. íslenzka
krónan, sem var að vinna
sér traust og álit innan
lands og utan á nú að verða
ábyrgðarlausu stjórnmála-
braski að bráð.
★
Þetta eru vissulega dapur-
legar horfur. En því fer víðs
fjarri að af þeim beri að
draga þær ályktanir að á-
byrgum mönnum í þjóðfé-
laginu beri að gefast upp
fyrir upplausnaröflunum. —
Þvert á móti er nú meiri
ástæð<a til þess en nokkru
sinni fyrr að allir þjóðhollir
íslendingar þoki sér saman í
órofa fylkingu og snúist gegn
hinu háskalega niðurrifs-
starfi, sem Framsóknarmenn
og kommúnistar hafa svarizt
í fóstbræðralag um. Niður-
rifsöflunum má ekki takast
að eyðileggja traust íslenzkr
ar krónu til frambúðar og
koma í veg fyrir áframhald-
andi uppbyggingu og þróun
í þjóðfélaginu. Ef þeim tæk-
ist nú að höggva ný skörð
í krónuna, verður að treysta
grundvöll hennar að nýju.
Uppbyggingaröflin í þjóðfé-
laginu, framleiðendur og
launþegar, forystumenn á
öllum sviðum athafnalífsins,
verða að taka höndum sam-
an um að bjarga grundvelli
íslenzks efnahagslífs og
eyða áhrifum niðurrifsafl-
anna. Það er hið mikla verk
efni komandi ára.
Þar sinna menn daglegum
störfum með stökustu ró
MARGIR eru þeirrar skob-
unar, að vænta megi nýrra
aðgerða Rússa í Berlínar-
málinu áður en langt um
líður. Atburðirnir í Kúbu,
Laos og víðar í veröldinni
vekja með mönnum þann
ugg, að Krúsjeff sé nú að
reyna að velgja Vesturveld-
unum undir uggum og verði
eitthvert af næstu skrefum
hans Berlín.
En þegar rætt er við Ber-
línarbúa sjálfa er ekki mik-
inn ótta á þeim að finna.
Þeir eru farnir að líta á sí-
felldar deilur um tilverurétt
þeirra sem daglegt brauð;
setja sitt traust á Vesturveld
in og sinna daglegum störf-
um með ró. Þeir gera áætl-
anir um íbúðir og húsbúnað
— ferðalög og annað frí-
stundagaman. En spyrji for-
vitnir ferðalangar álits íbú-
anna á vandamálinu hlæja
þeir og yppa öxlum með
þeirri athugasemd, að þeir
treysti Vesturveldunum til
að gera allt sem unnt er til
að vemda líf og hagsmuni
þeirra.
Berlínarbúar voru nokkuð
ókyrrir meðan forsetaskiptin
fóru fram í Bandaríkjunum,
meðan þeir vóru ekki alveg
öruggir um hverja afstöðu
SKOLLALEIKUR
/ LAOS
4 ráðstefnunni í Genf hef-
^ ur ekkert gerzt. Full-
trúar hinna 14 ríkja, sem að
ráðtítefnunni standa, hafa
haldið áfram að tala og tala
um Laosmálin. En þeir hafa
ekki komizt að neinni niður-
stöðu og ekkert samkomulag
hefur náðst. í Laqs hafa
kommúnistar hins vegar
haldið áfram að skjóta og
treysta aðstöðu sína. Er auð
sætt orðið að þeir hafa eng-
an áhuga fyrir neinum sátt-
um og friðarsamningum í
Laos. Enda þótt sumir af
leiðtogum kommúnista hafi
lýst yfir miklum áhuga fyr-
ir hlutlausu Laos sem stjórn
að væri af fulltrúum allra
stjórnmáiaflokka í landinu,
er þó vitað, að það sem
kommúnistar stefna að, eru
alger og einhliða yfirráð
þeirra sjálfra. Þess vegna
hafa þeir látið uppreisnar-
heri sína halda baráttunni
áfram meðan umræðurnar
hafa staðið sem hæst í Genf
um friðarsamninga og hlut-
leysi. Er þetta enn eitt dæmi
um það, hvað kommúnistar
meina með hlutleysisskrafi
sínu.
Berlínarbúar eru glaðværir og áhyggjulausir
Kennedy tæki til málsins.
En þegar er Kennedy
hafði fullvissað þá um, að
Bandaríkin hyggðust varð-
veita frelsi Berlínar — sneru
þeir sér aftur að daglegum
störfum með sömu ró og
dugnaði.
Ferðamenn leggja töluvert
leið sína til Vestur-Berlínar.
Á síðasta ári komu þangað
hátt á fimmta hundrað þús-
und ferðamanna, þar af flest
ir frá Vestur-Þýzkalandi
sjálfu. Ibúar Austur-Þýzka-
lands, Póllands og Tékkó-
slóvakíu koma þar oft og tíð-
um — bæði af forvitni og til
bess að gera innkaup — og
margir fara ekki aftur. —
Þess eru einnig dæmi, að
menn séu sendir frá sam-
yrkjubúunum til kaupa á
vestur-þýzkum vélum og
varahlutum.
Berlínarborg blómstrar,
framleiðslan eykst og hagur
íbúanna fer sífellt batnandi.
Atvinnueysi þekkist vart —
þvert á móti bregður þar
stundum við skorti á vinnu-
afli.
Flest merki um sprengju-
árásir eru horfin úr borg-
inni. Heita má að rústir
kirkju Vilhjálms keisara séu
þær einu sem eftir standa
eins og minnismerki um þær
rústir sem hin glæsilega Ber-
línarborg er risin úr.
í görðum, sem áður voru
eyddir blasa nú við há og
falleg tré. Prúðbúið fólk
gengur þar um með börn sín
í sólskininu og á bekkjum
situr gamla fólið og rifjar
upp liðna atburði jafnt hörm
ungar og hamingjudaga.
91 milljón dollara
Á HI N U svonefnrda „Flótta-
mannaári“, sem stofnað var
til af Flóttamannahjálp Sam-
einuðu þjóðanna og stóð yfir
allt síðasta ár og raunar einn-
ig hluta af yfirstandandi ári,
safnaðist fé, er jafngildir sam
tals 91 milljón dollara, segir
í fréttabréfi frá SÞ. Af fyrr-
greindri upphæð söfnuðust
11.130.020 dollarar á tímabil-
inu milli 30. september 1960
og 28. febrúar 1961.
— ★ —
Það voru 97 lönd og land-
svæði, sem tóku þátt í söfn-
uninni, en hún stóð opinber-
lega yfir frá júní 1959 til júní
1960. Hins vegar héldu mörg
lönd söfnuninni áfram fram á
þetta ár, og nokkur þeirra
hafa meira að segja ekki lok-
ið henni enn að fullu. — Af
löndunum 97 lögðu 67 fram
fé, en 30 lögðu fram hjálp sina
með sérstökum frímerkjum.
— ★ —
Með því fé, sem Flótta-
mannahjálp SÞ hlaut á
„Flóttamannaárinu“, getur
hún nú framkvæmt hina víð-
tæku áætlun sína um að
tæma flóttamannabúðirnar í
Evrópu. — í Austurríki og á
Italíu verður öllum búðum
flóttamanna lokað fyrir júlí-
byrjun 1962, en í Þýzkalandi
verður þeim lokað í ársbyrj-
un 1963. — í Austurríki voru
25 flóttamannabúðir tæmdar
á síðasta ári (aðeins fimm ár-
ið þar á undan). f Þýzkalandi
voru fimm slíkar búðir tæmd-
ar á sl. ári.