Morgunblaðið - 03.08.1961, Blaðsíða 6

6
ÍORCVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 3. ágúst 1961
t
HÉR á landi er nú staddur
norski arkitektinn Karstein
Vik, en hann var ásamt bróð
ur sínum sá fyrsti, sem hóf
eidi lax og silungs í sjó. Þeir
hræður settu klak- og eldis-
stöð sína á stofn fyrir 6 ár-
um og er hún við Sykkyl-
ven rétt hjá Álesund í Nor-
eði. —
Góð skilyrði hér á landi
á dag. í Ameríku sagði hann, að
það tíðkaðist aftur á móti að
nota flóð og fjöru til að skipta
um í þrónum, en með því móti
yrði framleiðslan 8 fallt minni.
Á stöð sinni, sagði Karstein Vik
aðallega vera seiði, siem seld
væru til annarra eldisstöðva og
framleidd'U þeir 2% milljón
seiða á ári. f stöðinni hafa þeir
eingöngu lax og silung, sem þeir
hafa sjálfir alið upp. Eru fiskarn
ir í stöðinni allan tímann og svila
hængarnir í meðaltali 4 sinnum,
en álitið hefur verið að þeir gætu
ekki svilað nema einu sinni. Eins
og áður er sagt var stöð Vik
bræðranna sú fyrsta sinnar teg-
undar í heiminum, hvað snerti
eldi laxa og silunga. Síðan hefur
þessi aðferð orðið mjög vinsæl
í Noregi og er jiú í undirbúningi
smíði 100 slíkra og eru nokkrar
nú þegar teknar til starfa. bað
tekur 3—4 ár að ala upp full-
vaxna laxa, en þá eru þeir seldir
til neytenda.
Lax og silungur til útflutnings
Stöðin á Búðaósi mun ala upp
lax og silung til manneldis og
sagði Gísli að þeir mundu flytja
hann út og að sögn Karsteins Vik
væri markaður fyrir lax og sil-
ung í öllum heiminum.
Mun ódýrara er að ala fiskinn
í sjó heldur en í fersku vatni og
sagði Karstein Vik að fóðrið fyrir
regnbogasilung í fersku vatni
væru 7—10 kg. á hvert fiskkíló,
en aðeins 4 kg. þegar um sjó-
eldisstöðvar væri að ræða.
Gert er ráð fyrir að íslending-
ur fari utan og læri eldi lax og
silungs í sjó við stöð bræðranna
í Noregi. Mun hann síðan starfa
við stöðina á Búðaósi og fer utan
á vegum Búðaóss h/f.
Mót binind
ismanna
UM Verzlunarmannahelgina verð
ur haldið mót bindindism.anna í
Húsafellsskógi. Umdæmisstúkan
nr. 1 í Reykjavík, sem er sam
band allra stúkna á suðvestur-
landi hefur haft forgöngu um
mótið og kosið nefnd til að ann-
ast undirbúning þess, og hafa
stjórn þess á hendi.
Mótið verður sett á laugardags
kvöldið þann 5. ágúst n.k. Verð
ur gist í tjaldbúðum á afgirtu
svæði við Selgil. Á mótinu verða
nokkur stutt dagskráratriði til
skemmtunar. Á laugardagskvöld
ið verða varðeldar og almennur
Söngur. Á sunnudag verður efnt
til gönguferða um nágrennið m,
a. verður farið að Surtshelli. Á
kvölldin verður dansað úti et
veður leyfir. Á mótsstað verður
til sölu mjólk, gosdrykkir og sæl-
gseti. 1
Mótinu verður slitið fyrir hád.
á mánudaginn 7. ágúst.
Sætaferðir verða frá BSÍ.
Vegagerð
í Arneshreppi
GJÖGRI, 1. ágúst. — Miklir ó.
þurrkar hafa verið hér síðan
sláttur byrjaði, og er útlitið
ljótt, ef þurrkar koma ekki
næstu daga. — Talsvert hefur
verið hér um vinnu síðan verk-
fallinu lauk. Er verið að gera
nýja brú á Djúpá, og gengur
það verk með forgangshraða.
Tvær smáýtur byrjuðu fyrir
nokkru á vegagerð í Kjörvogs-
hlíð, og gengur það verk ekki
með forgangshraða, því þar er
vont land að vinna. Eru hrepps-
búar alveg hissa á því, að
vegamálastjóri skuli leyfa, að
svona lítilvirk tæki skuli látin
vinna svo erfitt verk. Hér hefði
þurft stóra og kraftmikla ýtu,
til þess að verkið gengi vel. —
Er leitt til þess að vita, loks
þegar lagðir hafa verið pening-
ar til vegagerðar, að þá skuli
ekki mega hafa fljótvirk tæki,
til þess að verkið gangi bæði
fljótt og vel. — Regína.
Karstein Vik er hér á landi á
vegum hlutafélagsins Búðaós og
bauð Gísli Indriðason fréttamönn
um á fund með honum. Gísli hef
ur lengi haft hug á að koma upp
sjóeldisstöð hér á landi og fór
t*l Noregs og kynnti sér starf-
semi Vik bræðranna þar. Hefur
nú verið samið um það, að Kar-
stein Vik teikni eldisstöð, sem
fyrirhugað er að byggja við Búða
ós og hefur hann þegar gert upp-
drátt af henni. Gert er ráð fyrir
að hafizt verði handa um bygg-
ingu stöðvarinnar í haust.
Karstein Vik sagðist hafa ferð-
ast nOkkuð um landið og sagði,
að skilyrði til sjóeldis hér á landi
væru mjög góð. Það, sem þyrfti
að vera fyrir hendi á þeim stað,
sem reisa ætti slíka klak Og eldis
stöð væri á og láglend strönd.
Nýtur vinsælda í Noregi
Aðferð sú, sem Karstein Vik
og bróðir hans nota í eldisstöð
sinni, er að þeir dæla sjónum
í þrærnar og skipta um þrisvar
* Líknargjafaspjöld
handa sjúklingum
M. S. skrifar mér af
Landsspítalanum:
„Það mun lengi hafa verið
siður að færa sjúklingum
blóm, og er það vissulega
fagur siður, því að blóm eru
eitt af dásamlegustu fyrir-
bærum náttúrunnar.
Þó verður mörgum lang-
legusjúklingnum stundum
hugsað til allra þeirra fjár-
muna, sem safnast mundu,
væri andvirði þeirra blóma,
sem vinir hans og velunnar-
ar hafa fært honum, saman-
komin í einn sjóð — því
blóm eru dýir.
Hvernig væri að félög, eins
og til dæmis „Samtök lam-
aðra og fatlaðra", „Krabba-
meinsfélagið", sjúkrahúsbygg
ingarsjóðir o. s. frv. hefðu
þann hátt á að gera kort,
gjaman blómakort, sem á
væru letraðar vísur eða
brot úr fallegum kvæðum,
jafnvel málshættir eða spak-
mæli og væru slík kort höfð
til sölu í bókabúðum eða hjá
félögunum sjálfum og í
sjúkrahúsunum. Réði þá
kaupandi í hvaða líknarsjóð
andvirði kortsins rynni og
gæti jafnframt bætt við lág-
marksverð þess að villd.
Mig langar aðeins að koma
þessu hér á framfæri til at-
hugunar, þvi að mér er vel
kunnugt um, að margir
sjúklingar eru sama sinnis
og ég í þessu máli“.
• ^ilómii^igajað
Ég er hræddur um um M.
S. skilji ekki almennilega
hvaða hugsun liggur til
grundvallar því, að fólk fær-
ir henni blóm. A.m.k. hef ég
aldrei litið svo á, að verið
væri að eyða í sjúklinga ein-
hverri ákveðinni upphæð i
peningum, ef komið er með
fallegan blómvönd til þeirra,
heldur sé verið að reyna að
gleðja þá með gjöfinni.
Sjúklingur, sem liggur
rúmfastur og hefur ekkert
annað fyrir augunum en
veggi sjúkraherbergisins og
andar að sér meðalalykt,
hlýtur að gleðjast yfir að
finna blómailm í sjúkrastof-
unni og geta horft á ný
fersk blóm. Og er það ekki
þetta, sem íyrir gefandanum
vakir?
Líknarstofnanir þurfa sína
peninga og allt gott um það
að segja að finna ný ráð til
að láta fólk gefa þeim þá,
En ég held að betra væri að
finna einhver önnur ráð en
að svipta sjúklinga ánægj-
unni af blómagjöfum vina
sinna. Það finnst ekki blóma-
ilmur af pappaspjaldi og lítil
von er til að það geti fært
sjúklingi að rúmi hans ofur-
lítið brot af náttúrufegurð-
inni úti.
Ef til vill eru trl þær
manneskjur, sjúkar og ekki
sjúkar, sem ekki njóta þesa
að hafa blóm hjá sér, en
þær eru, neld ég, fáar. Og
ánægja þeirra sem í sjúkra-
húsum eru, er ekki svo mik-
ii, að nokkuð af henni megi
missa sig.