Morgunblaðið - 09.08.1961, Blaðsíða 12

12
MOR'CTJNBLAÐIÐ
Miðvik'udagur 9. águst 1961

CTtgefandi: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johanqessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Árni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: A.rni Garðar Kristinsson.
Ritstjóm: ^ðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
HLUTVERK STJÓRNARANDSTÖÐU
F»eir, sem nokkuð fylgjast^
“■ með stjórnmálum er-
lendis, hafa oft orð á því að
íslenzk stjórnmálabarátta sé
rislág og einkennist jafnvel
af stráksskap og ábyrgðar-
leysi. Líklega er nokkur
sarmleikur í þessu fólginn,
og hefur áður verið vikið að
því hér í blaðinu að þetta
muni ekki sízt stafa af því
að stjórnmálaleg afskipti séu
hér miklu meiri en í öðrum
lýðræðisríkjum, á ýmsum
sviðum þjóðlífsins, sem
stjómmálamenn eiga að láta
afskiptalaus.
Því verður ekki með rök-
um neitað að Viðreisnar-
stjórnin hefur farið nýjar
brautir. Hún hefur reynt að
takmarka valdssvið sitt við
eðlileg stjórnarstörf, og hún
hefur líka reynt að horfast í
augu við vandamálin og
segja þjóðinni sannleikann
hverju sinni.
Aftur á móti er stjórnar-
andstaðan á íslandi, um þess
ar mundir, vanþroskaðri en
líklega nokkru sinni áður.
Að kommúnistum þarf ekki
að eyða orðum, allir vita
hver markmið þeirra eru. En
stjórnarandstað«a Framsókn-
arflokksins hefur í fáum
orðum einkennzt af eftirfar-
andi:
Framsóknarflokkurinn hef
ur ekki bent á nein úrræði
önnur, sem líkleg væru til
lausnar vandamála, en þau,
sem Viðreisnarstjórnin hef-
ur valið. Samt sem áður hef-
ur flokkurinn snúizt gegn
nær öllum aðgerðum hennar.
Verra er þó hitt að fram-
sóknarmenn hafa verið í full-
komnu bandalagi við komm-
únista við að reyna að eyði-
leggja fjárhag landsins. Þeir
hafa lýst því yfir í sam-
bandi við svikasamningana,
sem þeir gerðu við kommún-
ista í tengslum við vinnu-
deilurnar, að þeir hafi verið
pólitískir og ríkisstjórnin
hefði beðið lægra hlut í þeim
átökum. Þeir segja að stjórn-
in eigi af þeim sökum að
biðjast lausnar og efna til
nýrra kosninga.
Umbúðalaust hljóða orð
þeirra þannig: Stjórnarand-
staðan má gera allt, sem í
hennar valdi stendur, til
þess að koma ríkisstjórn frá
völdum, þar á meðal að eyði
leggja fjárhag landsins,
skerða traust þess og fyrir-
byggja raunhæfar kjarabæt-
ur. — Ef andstöðuflokkum
tekst að koma slíku fram, á
ríkisstjórnin að biðjast lausn
ar og hrökklast frá völdum.
HÆTTULEG
ÞRÓUN
jPf Viðreisnarstjórnin yrði
við kröfum Framsóknar-
flokksins, þá mundi hún gef-
ast upp fyrir vandamálunum
og lýsa því yfir að leiðin til
þess að komast í valdastóla
í framtíðinni væri nógu ó-
ábyrg og þjóðhættuleg stjórn
arandstaða og hverskyns nið
urrifsbarátta. Þannig væri
það í rauninni viðurkennt að
stjórnarandstaða ætti að
vera á þann veg, sem Fram-
sóknarflokkurinn hefur geng
ið. —
Slík yfirlýsing væri að
sjálfsögðu stórhættuleg. Þá
væru litlar líkur til þess að
hér gæti þróazt heilbrigt
stjórnarfar, en einn af meg-
inþáttum þess er einmitt á-
byrg stjórnarandstaða.
Viðreisnarstjórnin valdi þá
leið, sem ábyrgir menn
kröfðust af henni. Það var
að segja að hopa hvergi held
ur hlaða upp í þau skörð,
sem skemmdarverkamenn
höfðu rofið í varnargarðana
og hefja uppbygginguna að
nýju, þó að kjarabótum og
hagsæld hefði verið frestað
með gengislækkun verkfalla-
stefnunnar.
Á sínum tíma verður svo
gengið til kosninga um
stefnu þá, sem stjórnin hefur
fylgt, og þá geta landsmenn
kosið um hana af þekkingu
á því hvernig hún hefur
reynzt í framkvæmd. Ef þeir
telja hana hafa reynzt illa,
munu þeir hafna henni, ann-
ars munu þeir efla hana.
RÚSSAR ENN
Á UNDAN
|7nn hafa Rússar unnið
stórafrek á sviði eld-
flaugatækninnar. Þeim hefur
nú tekizt að senda mannað
geimfar marga hringi um-
hverfis jörðu og náð því aft-
ur til jarðar.
Að þessu sinni var ekki
sama leynd yfir athöfnum
Rússa og oftast áður. Þannig
fékk heimurinn að fylgjast
með fregnum af tilrauninni
áður en séð var hvort hún
mundi endanlega heppnast.
Að vísu var ekki hætt á það
að bjóða hundruð'um blaða-
manna að vera viðstaddir
eins og Bandaríkjamenn
gera, en samt sem áður verð-
ur að viðurkenna að þetta er
mikil framför frá því, sem
áður var.
Leiðigjamt er það aftur á
Forsetafrúin
JACQUELINE KENNEDY, for
setafrú Bandaríkjanna, varð
32 ára fyrir skömmu. Á afmæl
isdaginn barst henni óvenju-
leg og harla litskrúðug gjöf (í
bókstaflegri merkingu) frá
Frakklandi. Það voru hvorki
meira né minna en sex mál-
mn, ímmpressionisma,
iama o.fl.
kúb-
X-
t Hinn franski Iistamað>ur,
sem fékk þessa frumlegu hug-
mynd, er ekki talinn við eina
fjölina felldmr í málaralistinni
— enda er haft eftir honum
sjálfum: „Eg gera bara það,
sem mér sýnist — mála, það,
sem mér sjálfum bezt líkar, og
á þann hátt sem mér dettur í
hug hverju sinni“. — Cazassus
er sem sagt ekkert upp á það
kominn að vera að hengja sig
í einhverja „isma“ — en getur
þó greinilega stælt þá býsna
vel, hvern sem er, ef honum
býð'ar svo við að horfa.
„Renaissance“-hefðarfrú (t.
v.) — „Jackie“ í augum im-
pressionistans (t. h.)

4 Cazassus vakti á sér heil-
mikla athygli fyrir nokkru, er
Þannig hefði „Jackle" sennl
lega litið út í ,,túlkun“ forn-
egypzks listamanns — að áliti
Cazassus,
fyrirsæta aiira aida
„Jackie" Kenne-
dy „ismar"
málaralistarinnar
verk af henni sjálfri, sem hér
birtast litlar myndir af.
-K
!
|
I
f
s
I
I
i
i
1
©
@Frá sjónarhóli kúbistans.
4 Eins og sjá má, er þarna
reynt að líkja eftir hinum
ýmsu „skólum“ í málaralist —
forsetafrúin sýnd eins og mál-
arinn, René Cazassus, telur að
listamenn á ýmsum öldum
kynnu að hafa málað hana, ef
þeir hefðu verið svo stálheppn
ir að hafa slíka fyrirsætu. —
Þarna getur að líta fom-
egypzkan stíl, renaisance-stíl-
§
I
I
I
i
£
1
frönskum ættum, vann sér þá S
feikna-vinsældir í Frakklandi, jl
og hafa henni borizt þaðan
margar góðar gjafir — en
væntanlega þykir henni þessi
síðasta ekki sízt, m.a. vegna
þess, að hún hefir mikinn á-
huga á málaralist, og þykir lið
tækur málari sjálf.
I
£)|
i
-X
4 f gjafabréfi sínu lætur
Cazassus það á sér skilja —
með fínleika Frakklands — að
tilgangur sinn með hinum
frumlegu málverkum sé m.a.
að láta áþreifanlega í ljós þá
skoðun sína, að Jacqueline
Kennedy sé svo fögur kona og
hafi til að bera svo töfrandi o
persónuleika, að málarar á öll- X|
um öldum hefðu áreiðanlega rJ
fegnir viljað hafa hana að fyr (Q
irmynd verka sinna .
I
I
I
i
S
móti að Rússar skuli nota
öll afrek sín í pólitískum
áróðurstilgangi. í þetta
skipti notaði Krúsjeff geim-
skotið til þess að vekja at-
hygli á ræðu, sem hann
kunngerði um það leyti, sem
ákveðið mun ijafa verið að
senda geimflaugina á loft. —
Vísindi og stjórnmál eiga
ekki að vera samtvinnuð á
þann veg sem tíðkast í Rúss-
landi. — Kommúnistar telja
hinsvegar að vísindin eigi að
þjóna stjórnmálunum. Ein-
mitt þessvegna hafa þeir
lagt ofurkapp á geimflauga-
smíði, sem gott áróðurstæki.
hann tók upp á því að mála
180 feta háa mynd af de
Gaulle Frakklandsfqrseta —
og hengja hana upp til sýnis
utan á 18 hæða íbúðarhús. —
Málarinn sagði í bréfi, sem
fylgdi gjöfinni til „Jacqie“
Kennedy, að hann hefði fengið
hugmyndina að „myndaser-
íunni“, þegar forsetafrúin ók
um Champs-Elysées, er hún
var í heimsókn í París
snemma í sumar, ásamt manni
sínum, sem þá ræddi við
Frakklandsforseta, áður en
hann átti hinar frægu viðræð
ur í Vínarborg við Krúsjeff,
forsætisráðherra RáJðstjórnar-
ríkjanna. „Jackie“, sem er af
Blaðamaðuriim er ekki svo
listfróður, að hann kunni að
flokka myndina til vinstri und
ir neinn „isma“, en textinn í
einu erlendu blaði, sem birti
hana, var aðeins: „Klassískur
einfaldleiki". — Til hægri er
svo loks nútíma-„útgáfa“ af
forsetafrúnni.
©(W(?=!«(W<?^<W/?=‘<(W<S=^CW<í=^<W<?=<<W(í=‘<Q=<G=,«1=*0=<Q=s«/=*Q=*<G=>«J=*C?