Morgunblaðið - 13.09.1961, Side 3

/ Miðvikudagur 13. sept. 1961
MORGVNBLAÐ1Ð
3

I
I
☆

VEGFARENDUR í bænum
hafa að undanförnu veitt því
athygli hve fallegir margir af
blómagörðunum eru um þess-
ar mundir, bæði almennings-
garðar og einkagarðarnir við
húsin.
Við hittum Aðalheiði Knud
sen, blómsölukonu í Blóminu
og ympruðum á þessu við
hana, en Aðalheiður var ein í
dómnefndinni um fegurstu
garða bæjarins í sumar, og er
mjög kunnug þessum málum.
Hún sagði, að sér hefðu
virzt garðarnir fremur slæmir
í sumar. Blómin hefðu komið
seint til, þar eð veðrið var svo
óhagstætt, sólarleysi og kuldi.
Það mundi vera ástæðan til
þess að blómskrúðið er svo
seint á ferðinni og nú svo mik
ið. Þó blómin hafi komið seint
Garöabldmin
seintáferðinni
til, þá mun ekki mikið hafa ur sagði, að í sumar hefðu sé
skemmst í görðunum. Aðalheið ekki sýnzt garðarnir eins fal
legir og oft áður, en tók það
fram að það væri eingöngu
veðrinu að kenna, ekki garð-
ræktendum, sem margir hverj
ir hefðu lagt mikla vinnu í
garða sína.
•
Ljósmyndari blaðsins smelti
myndum af þremur görðum,
sem einkum vöktu athygli okk
ar á ökuferð um bæinn í gær.
í vor var almenningsgarður
inn við Lækjargötuna þar sem
styttan Móðurást er, endur-
Framsókn og kommú nistar sam-
einast um misnotkun á sam-
tökum almennings
Héraðsmötið á Blönduósi
IIÉRAÐSMÓX Sjálfstæðismanna
var haidið á Blönduósi á sunnu-
dagskvöld. Mótið var mjög fjöl-
6ótt. Ræður fluttu Bjarni Bene-
diktsson, séra Gunnar Gíslason og
Jón Pálmason á Akri. Fundar-
stjóri var Halidór Jónsson á Leys
ingjastöðum.
Bjarni Benediktsson varpaði
fram þeirri spurningu, hvernig á
því stæði, að þar sem aðrir sæju
blómlegar byggðir, margháttaðar
framkvæmdir, líf og starf, hygðu
forystumenn Framsóknar ný
móðuharðindi gengin yfir landið.
Skýringin er sú, að þeir eru svo
stjórnvanir, að þeir telja þjóðinni
glötun vísa, ef þeir eru ekki sjálf-
ir við völd. Hollt er að hugleiða,
af hverju þeir misstu völdin. öll-
um, sem með þeim hafa unnið,
kemur saman um, að foringjar
Framsóknar séu öðrum fremur
erfiðir í samstarfi, þótt þeir séu
um sumt mikilhæfir menn. Þeir
meta mál sjaldnast eftir verð-
leikum þess sjálfs. Þeirra aðferð
er sú, að fallast aldrei á tillög-
ur andstæðinga nema þeir fái
sjálfir eitthvað annað í staðinn.
Þá skiptir minnstu, hvort þeir í
sjálfu sér telja tillögur andstæð-
inga góðar eða ekki.
bamþykkiff notaff sem
verzlunarvara
Framsóknarforingjarnir nota
samþykki sitt oftast sem verzl-
unarvöru. En jafn fráleitt er að
láta kaupa sig til að vera með
góðu máli eins og það er auð-
virðilegt að láta kaupa sig til að
skipulagður og lagfæi;ður mik
ið. Þar hafa nú krakkarnir
gott svigrúm til að leika sér,
og hafa leikáhöld í bakgarðin
um, grasfletir hafa verið
minnkaðir og lagðir yfir þó
stígar fyrir gangandi. Og þar
eru bæði falleg mislit blóma-
beð og trjábeð, eins og sést á
myndinni.
Framan við húsið í Túngötu
24 er nýr garður sem vekur at
hygli fyrir það hve fallegur
hann er. Þar ber nú mikið á
litfögrum sumarblómum. Eig
endur garðsins, Hilmar Ste-
fánsson, bankastjóri og frú
Margrét áttu áður garð við
hús sitt á Sólvallag. 28, sem
kuinnur var fyrir það hve fal
legur hann var alltaf og fékk
oft viðurkenningu. Nú haf»
þau á skömmum tíma komið
upp garði við nýja húsið, og
hann fékk verðlaun fyrir að
vera fallegasti garður í Dóm-
kirkjusókn í ár.
Á Miklubraut 7 er gamall
garður, sem alltaf vekur at-
hygli fyrir fegurð, ár eftir ár.
og oft hefur fengið viðurkenn
ingu. Þann garð á Gunnar
Hannesson. Þar ber nú mikið
á dásamlegum georgíum og
rósum af fjölmörgum tegund-
um.
Fjölmarga fleiri fagra garða
sáum við á leið okkar um bæ-
inn, en hér verður ekki rúm
til að birta myndir eða geta
fleirL
Mæffragarðurinn
viff Lækjargötu.
vera Jteð máli, sem maður sjálf-
ur telur illt. Þvílíkir stjórnar-
hættir eiga ekkert skylt við eðli-
legt samstarf, þar sem hvor aðili
tekur réttmætt tillit til hins.
M. a. af þessum sökum var
stjórnarsamstarf Framsóknar og
Sjálfstæðismanna síðustu árin
orðið mjög erfitt. Má þó ekki
gleyma því, að á árunum 1953—
1955 tókst að ná jafnvægi í efna-
hagsmálum, enda var framleiðslu
aukning aldrei meiri en þá. Þar
með voru sköpuð skilyrði fyrir
batnandi lífskjörum, ef verkfall-
ið mikla 1955 hefði ekki haggað
þeim grundvelli, sem tekizt hafði
að leggja undir forystu Sjálfstæð-
ismanna.
Hræðslubandalagiff
mislieppnaðist
Eftir það var Hræðslubandalag
ið myndað. Með því átti að afla
meirihluta á Alþingi, hvað sem
vilja meirihluta kjósenda liði.
Jafnframt var lofað, að hvorki
skyldi unnið með Sjálfstæðis-
mönnum né kommúnistum.
Framhald á bls. 23.
STAKSTEINAR
I 'MMsá '
ísland og
Efnahagsbandalagið
Formaður Sambands ungrm
sjálfstæðismanna, Þór Vilhjálms-
son, lögfræðingur, ritar grein i
nýútkomiff hefti af Stefni, tíma-
rit SUS, þar sem hann ræffir
m. a. um hugsanlega affild Is-
lands að Efnahagsbandalagi Ev-
rópu:
Á sl. ári fór rösklega helm-
ingur útflutningsafurffa okkar
til landa í Efna-
hagsbandalaginu
og EFTA. Efviff
stöndum utan
Efnahagsbanda-
iagsins versnar
samkeppnisað-
staða okkar á
þessu svæði í
svo ríkum mæll
aff ekki er ann-
aff fyrirsjáanlegt en lífskjör hér
lendis hljóti aff rýrna aff mun.
— Viff getum að sönnu selt af-
urffir okkar til þessara landa
áfram aff því er ætla má, en
yrffum þá aff keppa viff fisk-
framleiðendur innan svæðisins
og lækka verð okkar afurffa sem
nemur háum tolli, sem greiffa
yrffi af íslenzkum afurffum «n
ekki afurffum frá þessum keppi-
nautum okkar. Viff yrffum þvi,
ef viff viljum komast hjá þeirri
rýrnun allra lífskjara þjóffar-
innar, sem af slíku myndi leiffa,
að leita nýrra markaða.
Eins og nú er fyrirfinnast þó
ekki markaðir, sem tekiff geta
við þeim útflutningi, sem nú fer
til Vestur-Evrópu. Viff höfum
skipt við lönd í Ameríku og
Austur-Evrópu, og viljum halda
því áfram, en því miður verffur
ekki séff, aff gerlegt sé aff auka
útflutninginn þangaff eða annaff
svo mjög sem vera þyrfti, ef
hann ætti að koma í stað út-
flutningsins til Vestur-Evrópu.
Þá yrffu slík viffskipti og óhag-
stæff af öffrum ástæffum“.
Viðskiptin
við Vestur-Evrópu
nauðsynleg
„Húsmæðurnar hér í Heima-
hverfinu í Reykjavík, þar sem
þessi orff eru skrifuff, myndu
sjálfsagt ekki telja þaff gott,
ef verzlununum í hverfinu væri
lokaff fyrir þeim og þeim sagt
aff fara nokkurra kílómetra veg
vestur í bæ til að gera innkaup,
og þaff myndi verffa enn óvin-
sælla, ef vöruval þar væri ekki
aff öllu leyti jafngott og veriff
hefffi hér í hverfinu. Eins hlýt-
ur það að vera fyrir okkur Is-
lendinga, að hagkvæmast sé aff
verzla viff næstu nágranna okk-
ar ,eins og viff höfum lengi gert,
sem hafa á boðstólum þær vör-
ur, sem viff þörfnumst og sem
vilja kaupa útflutningsafurffir
okkar. Þaff leikur því ekki á
tveim tungum, aff fyrir utan-
ríkisviðskipti okkar íslendinga
er þaff svo til óhjákvæmilegt,
aff komið verffi í veg fyrir, aff
viff verðum utangátta í V-Ev-
rópu, ef ætlazt er til, aff þau
séu a.m.k. jafnhagstæð nú og
er“.
Til betri framtíðar
Hugleiðingum sínum um aðild
tslands aff Efnahagsbandalaginu
lýkur Þór Vilhjálmsson á þessa
Ieiff:
„Niðurstaða þessara hugleiff-
inga er sú, að frá bæjardyrum
undirritaðs aff sjá, er þaff ekki
vafa bundiff, að frá efnahags-
legu sjónarmiffi séff er hag-
kvæmt fyrir tslendinga aff leita
affildar aff Sameiginlega mark-
aðnum. Rétt er þó jafnframt aff
muna, að ákvörðunin um þetta
er pólitísk en ekki eingöngu
hagfræðileg. Hins vegar benda
flestar likur til, aff lyktirnar
verffi þær, aff viff gerumst affil-
ar hins sameiginlega markaðs
og sækjum fram til betri fram-
tíffar í nánu bandalagi viff önn-
ur ríki í Vestur-Evrópu“.