Morgunblaðið - 10.10.1961, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐIh
Þriðjudagur 10. okt. 1961
Dorothy Quentin:
Þöglaey
10.
Skdldsaga
hefur saknað þín alveg hræði-1
lega.
Já, meira en þú .... og vist '
meira en nokkur annar hér á
eynni, hugsaði hún með sjálfri
sér.
f>ú ert alltaf með þessa með-
aumkun með negrunum, sonur
sæll, hvæsti Helena um leið og
hún tók arm hans, til þess að
reisa sig úr stólnum. Svörtu aug
un hvörfluðu frá einu þeirra til
annars, eins og með fyrirlitningu.
Hún er gömul galdranorn hugs-
aði Frankie með sér, og þegar
André hló ofurlítið, minntist
hún þess, að hann hafði verði sá
eini, sem hún vissi óhræddan við
móður hans.......Þið fáið að sjá
það seinna, sagði hún. Einhvern
daginn stofna þeir eitthvert fé-
lag með sér og reka alla hvíta
menn burt af eynni, bætti hún
við eins og hrakspá.
Því meiri ástæða er til að gera
eilthvað fyrir þá, sagði hann
glaðlega. Annars er engin hætta
á, að Claudette taki þátt í neinni
uppreisn. Hún er það húsbónda-
holl, blessuniri sú arna.
Já, hún hugsaði vel um hann
frænda þinn, varð gamla konan
nauðug að játa, en síðustu mán-
uðina hefur hún verið þarna í
1 Laurier, án þess að gera hand-
j tak. Eg vildi fá hana hingað og
' láta hana hafa eitthvað að gera
daglega, en André vildi halda
því fram, að henni liði betur í
Laurier.
Hún var að bíða eftir því, að
þú kæmir heim — rétt eins og
gamall, tryggur hundur. Rödd-
in var ásakandi. Það hefði verið
illa gert að fara að hrófla nokk-
uð við henni.
En Simone endurtók með fleð-
urödd sinni: Eg held nú ekki,
að Claudette yrði nægilegur fé-
lagsskapur fyrir Frankie í þessu
stóm, tóma húsi. Eg skyldi með
ánægju koma og hjálpa þér,
Frankie. ,
En hún verður bara ekki lengi
ein í húsinu, svaraði André fyr-
ir hana, hæðnislega. í morgun
kom heill kvikmyndahópur með
Eydrottningunni og Francoise
hefur boðið þeim — öllum tólf
— að vera gestir sínir.
Þá færðu nóg að gera. En
spennandi! Nú kom loksins eins
og ofurlítil áhugaglampi í augu
Simone, en það var eini áhuga-
votturinn, sem hún hafði af sér
sýnt, að undanteknu því þegar
gamla konan hafði nefrut það, að
stjúpi Frankie væri auðkýf-
Alúminium handrið
Smíðum alúmíníum handrið á svalir o. fl. Efnið er
varið gegn tæringu og heldur sér ávalt gljáandi. —
Málning og viðhald er óþörf. — Leitið upplýsinga.
Jámsmiðja Grims & Páls
Bjargi v/Sundlaugaveg sími 32673.
bæfir að sé Ijótur eins og erfðasyndin!
ingur. Og Frankie hafði þegar
séð, að bak við alla þessa hæ-
versku og óframfærni, hafði
Simone fullan áhuga á fínum
fötum, skrauti og peningum.
Sennilega var hún dauðþreytt á
því að vera þarna eins og bón-
b j arga-f rænka.
Er þetta fólk vinir þínir?
spurði greifafrún drembilega, rétt
eins og kvikmyndafólk væri ein
hver önnur manntegund, og þó
ekki alveg manneskjur. Þú hefur
kannske hitt það í Hollywood?
Ég hef nú aldrei til Hollywood
komið, svaraði Frankie meinfýsn
islega. Nei, nei, þetta er bara
fólk, sem var mér samferða á
skipinu. Mér datt í hug, að það
gæti farið betur um það í Lau-
rier en hjá Tony. Og ég held
þessar tómu stofur hafi ekki
nema gott af því, að einhver
komi einhverntíma inn í þær.
Það snörlaði í greifafrúnni. Svo
að þú ætlar að gera hei#úli þitt
að gistihúsi fyrir bláókunnugt
fólk? Ég er hrædd um, að þú
iðrist þessa fljótfærnislega heim
boðs, áður en margir dagar eru
liðnir, Francoise. Svona fólk
bæði drekkur og reykir ofmikið
og er á fótum fram eftir allri
nóttu — en kannske er það þann
ig lifnaðarhættir, sem þú ert vön?
Vertu sæl!
Verið þér sælar frú, og þakka
yður fyrir þennan ágæta hádegis
verð, tókst Francoise að segja
sæmilega vingjarnlega. Nú tók
Simone við af André og hjálpaði
stirðu gömlu konunni inn í hús-
ið. Á þröskuldinum leit hún um
öxl og sagði brosandi: Ég skal
áreiðanlega koma og hjálpa þér,
Frankie. Það verður mikið að
gera hjá þér og rúmfötin þarna
í Laurier hafa víst fulla þörf á
viðgerð.
Frankie tautaði eitthvert þakk
læti, en fannst hún vera að kafna
o.g einhvernveginn fann hún það
á sér, að André var að hlæja að
henni, háðslega, enda þótt eng-
in svipbrigði sæjust á andlitinu
á honum þegar hann opnaði fyr-
ix henni vagndyrnar.
Loks var stundin komin, sem
hún hafði þráð svo lengi. Hún
var ein með André. Og þegar
stundin var loks kómin, var hann
eins og bláókunnugur maður,
svo að hennj gat ekkert dottið í
hug að segja við hann, nema
hvað þessi orð duttu út úr henni
og það á barnalegan hátt, að
henni fannst. Hversvegna hatar
mamma þín mömmu mína svona
eins og hún gerir?
Þetta var sá tími dagsins, þeg
ar enginn hreyfing var á neinu,
svo að skarkið í gamla bílnum
var helgispjöllum líkast. Ekkert
annað kvikindi bærði á sér.
Nokkrir innlendir menn og
krakkasnáðar sváfu í skugganum
af trjánum, ásamt hundunum,
rétt eins og allt væri steindautt.
Það var því líkast, sem maðurinn
og konan í bílnum hefðu allan
heiminn fyrir sig ein.
André leit á hana hornauga og
ofurlítið bros færðist um varir
hans. Svo sagði, hann rétt eins
og í meðaumkunartón: Veslings
mamma og veslings Louise! Þær
voru tvær helztu konurnar hér á
eynni og þar af leiðandi keppi-
náutar.
Frankie hló og alveg eðlilega.
Mamma hafði enga metorðagirnd
á því sviði. Að minnsta kosti
ekki meðan hún var hér. Ég held
hún hafi gefið gefið greifafrúnni
eftir drottningarsætið með mestu
ánægju bæði fyrr og síðar.
André hægði á bílnum og stanz
aði loks rétt við hliðið að mílu-
j langri heimreiðinni, sem lá til
Laurier frá strandveginum. Hann
starði ósýnum augum á glitrandi
| sjóinn og sagði síðan, hóglega
eins og hann væri að tala við
heimskan krakka:
Mamma þín var ung og kát og
falleg . . . Eg held, að hvert
mannsbarn hér á eynni hafi elsk
að hana, hver á sinn hátt. Jafn-
vel pabbi dáðist að henni, og það
er það, sem mamma hefur aldrei
getað gleymt.
Já, vissulega hafði greifafrúin
aldrei verið kát eða falleg. Það
var varla hægt að trúa því, að
hún hefði nokkurntíma verið
ung. Hún hafði stjórnað eigin-
manni sínum, sem var vingjarn-
legur og hæggerður, með járn-
hendi — og að eigin áliti, honum
til góðs.
Allt í einu voru þau bæði far
in að hlæja, eins og þau höfðu
gert þegar þau voru krakkar, og
voru nýsloppin undan refsivendi
greifafrúarinnar og nú horfðu
þau hvort í annars augu og voru
aftur orðin unglingar.
Nú er pabbi dáirin og mamma
þín ólíkleg til að koma hingað
aftur, svo að þessi fjandskapur
ætti að geta verið gleymdur og
grafinn, sagði hann, þegar þau
hættu að hlæja.
En ég hef bara erft þennan
fjandskap eftir mömmu.. og nú
er hún hrædd um ,að ég kunni
að hafa einhver ill áhrif á þig og
rugla fyrirætlanir hennar, hugs-
aði Frankie, en sagð ekki neitt,
því að þetta gat hún ekki sagt
við André.
Hann seildist í aftursætið í bíln
um og tók fram ferska blóma-
keðju og setti um háls hennar í
stað hinnar, sem var orðin visin.
Hún hneigði höfuðið til að taka á
móti henni og hann sagði ekki
orð.
-Velkomin heim.. þetta er frá
mér, Francoise, sagði hann lágt,
og hún sat grafkyrr með hend-
urnar í kjöltunni og leit niður
fyrir sig, yfirkomin af einhverri
óskiljanlegri feimni við André..
hún, sem hafði aldrei á ævinni
verið feimin við nokkum karl-
mann! Og kossiim, sem hann gaf
henni á ennið, fannst henni rétt
eins og fiðrildi hefði strokið
hana með vængnum.
Hann misskildi þessa þögn
hennar sem feimni við þessa
blómaskreytingu og hló um leið
og hann þeytti visnaða kransin-
um út á sjóinn og setti bílinn í
gang aftur.
Ertu búin að gleyma siðvenjun
um hér á eynni? spurði hann
hæðnislega. Þú átt að bera blóm
in þangað til þau eru orðin visin,
FrancQise, og síðan fleygja þeim
í sjóinn. Þá kemurðu hingað allt
af aftur, hversu oft sem þú ferð
úr eynni.
Þessi blíða hans var henni við-
brigði eftir öll áfölln, sem hún
hafði orðið fyrir um morguninn.
Og hún fann, að tárin ætluðu að
fara að koma fram í augu hennar
þegar hann bætti við í sama
glettnisrómnum. Þessi blóm eru
ekki eins viðkvæm og þau sýn-
ast. Eyjarbúar l.alla þau ástar-
keðjur og segja þáu mjög sterk.
Ástarkeðjur!
Hún hugsaði til bréfanna, sem
hann hafði aldrei skrifað. Hún
sá fyrir sér slétta andlitið og
svarta hárið á Simone, og fleðu-
brosið á vörum hennar. Reiðin
blossaðf upp í henni. Nú gat
írska bráðlyndið, sem hún hafði
frá móður sinni og stoltið frá
franska aðlinum, verið henni
>— Ef ég get losað hendurnar,. — Ég sé ekki fyrir reyknum' tréin! Hann hlýtur að vera á'fylgst með honum vísar hann
hálsbrýt ég mig á leið niður hvert Andy hefur farið. .. Nú, flugi yfir Andy. .. Ef ég get, mér eftil vill leiðina til Sirri!
tröppurnar! I þarna er Afi steggur fyrir ofan I
vörn, þegar hvortveggja kom
saman.
Þakka þér fyrir André, en þig
langaði ekkert til, að ég kæmi
aftur, eða var það? sváraði hún
kuldalega um leið og hún starði
upp eftir vanrækta stígnum milli
tígulegra pálmanna. Þarna höfðu
einusinni verið velhirtar flatir
og blómabeð, en nú var allt í
órækt Það var reyndar nóg um
runna, sem nú voru orðnir að
trjám, en rósirnar og úlfabaun-
irnar, sem Louise hafði gróður-
sett, voru horfnar. Svo var braut
in orðin holótt og André smá-
bölvaði, þegar bíllinn hossaðist
og stakkst í einni holunni, sem
hann hafði ekki tekið eftir.
Nú, nú! Ég sagði þó Ben að
gera við þetta í vikunni, sem
leið, sagði hann glottandi og gaut
hornauga til hehnar. Þeim veitir
ekki af húsbónda hérna, til að
halda þeim vakandi, þessum let
ingjum. Heldur þú, að stelpu-
krakki eins og þú geti stjórnað
svona búgarði? Því miðux hef
ég sjálfur ekki mikinn tíma af-
lögu fyrir Laurier. Ég hef mína
eigin jarðeign og svo tuttugu
þúsund sjúklinga að stjórna, og
eignin verður að gefa einhevrn
ábata til þess að standa undir
sjúkrahúsinu.
ÍBtltvarpiö
Þriðjudagur 10. október
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Oskar
J. I>orláksson. — 8:05 Tónleikar.
— 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar,
— 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
12:25 Fréttir og tilk.).
13:30 Utvarp frá setningu Alþingis:
a) Guðsþjónusta í Dómkirkjunni
Prestur: Séra Jón Auðuns,
dómprófastur. Organleikari:
• Dr. Páll Isólfsson).
b) Þingsetning.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:05 Tónleikar. — 16:30
Veðurfregnir).
18:30 IÞingfréttir. — Tónleikaa*.
18:50 Tilkynningar.
19:00 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir
20:00 Tónleikar: Sinfónískir dansar nr.
1 og 3 op. 64 eftir Grieg (Sin-
fóníuhljómsveitin í Bamberg
leikur; Fritz Lehmann stjórnar).
20:10 Aldarminning norska landkönn-
uðarins og minnvinarins Frið-
þjófs Nansens. — Vilhjálmur t».
Gíslason útvarpsstjóri tekur dag-
skrána saman.
20:55 Hljómsveitarlög úr óperum eftir
Wagner: Cleveland hljómsveitin
leikur „Valkyrjureiðina" og
Sorgargöngu Siegfrieds"; George
Szell stjórnar.
21:10 Ur ýmsum áttum (Ævar R. Kvar
an leikari).
21:30 ,,I skógum og á heiðum**: Þýzk
þjóðlagasyrpa í útsetningu eftir
Conny Odd, sungin og leikin af
þarlendu listafólki.
21:45 Iþróttir (Sigurður Sigurðsson).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Lög unga fólksins (Guðrún As-
mundsdóttir).
23:00 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 11. október
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón
leikar. — 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 ,,Við vinnuna** Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp. — (Fréttir. —
15:05 Tónleikar. — 16:00 Fréttir
og tilk. — 16:00 Tónleikar — 16:30
Veðurfregnir).
18:30 Þingfréttir. — Tónleikar.
18:50 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr,
19:30 Fréttir.
20:00 Píanótónleikar: „Estampes", tón
myndir eftir Debussy (Rudolf
Firksny leikur).
20:15 Kveðjur til heimalandsins!
Prófessor Richard Beck forsetl
Þjóðræknisfélags Islendinga í
Vesturheimi og Gunnar Matthíaa
son tala. ,
20:40 Islenzk tónlist:
a) Þrjú lög úr lagaflokki yfir
miðaldakveðskap eftir Jón
Nordal (Karlakórinn Fóstbræð
ur syngur; Ragnar Björnsson
stjórnar).
b) „Jón Arason", forleikur eftir
Karl O. Runólfsson (Hljóm-
sveit Ríkisútvarpsins leikur;
Bohdan Wodiczko stjómar).
21:00 Erindi: Uppeldisáhrif íslenzkrar
náttúru, eftir Guðgeir Jóhanns-
son (Eiríkur Stefánsson kennari
flytur).
21:25 Frá tónlistarhátíðinni í Salzburg
í júlí s.l.: Hátíðarhljómsveitin I
Luzem leikur Divertimento í F*
dúr (K138) eftir Mozart og Div-
ertimento í Es-dúr (Bergmálið)
eftir Haydn; Rudolf Baumgartn
er stjórnar.
21:50 Upplestur: „Fátækt fólk", smá-
saga eftir Liam O’Flaherty, í þýð
ingu Málfríðar Einarsdóttur —
(Gestur Pálsson leikari).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Smyglarinn'* eftlíp
Arthur Omre; XIX. (Ingólfur
Kristjánsson rithöfundur).
22:30 Djassþáttur (Jón Múli Arnason.),
23:00 Dagskrárlok.