Morgunblaðið - 28.10.1961, Blaðsíða 3

Laugardagur 28. okt. 1961
MORGVNBLAÐIÐ
3
Skelin
sekkur
ALLT ætlaði um koll að
keyra í rokinu á miðvikudag.
Sendisveinninn á Mbl. varð
að fara af baki og teyma reið-
hjólið siitt, eins og baldinn
fola. Fötin urðu snarlifandi
utan á fólki og reyndu að
rífa sig laus, til þess að fljúga
eitthvað út í buskann. Þvílík-
ur galskapur. Járnplöturnar
tóku að dansa á sumum hús-
þökunum vjö Laugaveginn í
rock and roll stíl. Laufið fór
í eltingaleik um garðana og
gangstígana. Siðasta, sögðu
þau, þegar þau rákust hvert á
annað. Ekkert þeirra vildi
verða síðasta lauf haustsins.
Það er svo einmanalegt.
Vindurinn var ekki ein-
mana. Hann var eins Og hljóm
sveitarstjóri og beindi sprota
sínum að hverju fyrirbæri og
fékk það til að hljóma í Sin-
fóníu haustsins, eftir Guð.
öldurnar voru eins og gáska-
fullar og kaldlyndar dans-
meyjar og löðrunguðu bát-
ana í höfninni. Þær gerðu sér
einkum dælt við lítinn bát,
sem lá við bauju fyrir vestan
Ingólfsgarð. Hann heitir Skel.
Lengi vel lét hann sem ekkert
væri, en það espaði þær bara.
Að lokum stigu þær yfir borð-
stokkinn og söktu honum 1
faðm sinn.
Þannig leið nóttin, og um
morguninn var hljómsveitar-
stjórinn sofnaður, úrvinda af
þreytu og sælu, eftir að hafa
stjórnað þessari . stórbrotnu
sinfóníu. Þá fóru eigendur
bátsins, sem sökk, að huga að
honum. Sveinn Þormóðsson,
ljósmyndari, lét sig heldur
ekki vanta, því hann var
sloppinn af spítalanum, og
Svona er bátunum lyft upp úr sjónum við Örfirisey. (Ljósm. Mbl. Sveinn Þormóðsson)
smellti mynd af honum, þar
sem hann lá með stefnið uppi
í fjörunni, eins og hann væri
að reyna að halda því upp
úr til að anda, en skutinn
fullan af söltum veigum.
— Haldið þið, að hann hafi
brotnað? spurði Sveinn eig-
endurna.
— Það kemur í ljós, þegar
við náum honum upp, sögðu
þeir og stigu upp í bíl og óku
í burtu.
Seinna um daginn rakst
Sveinn á þá aftur, ásamt
blaðamanni Mbl., úti í Örfiris-
ey. Þeir voru búnir að ná bátn
um upp með kranabíl og voru
að koma honum fyrir á
þurru landi. Kjölurinn hafði
skemmst lítils háttar, en það
var allt og sumt.
— Þarna fær hann að dúsa,
þangað til í apríl, sagði annar
eigandinn.
— Hann gerir þá ekkert af
sér á meðan, sagði hinn.
— Hefur hann verið ert-
inn?
— Já, hann byrjaði með því
að sökkva í vor, sagði annar,
en við náðuin honum heilum
upp aftur.
— Þetta er að verða ávani
hjá honum, sagði hinn.
— En hafið þið fiskað sæmi
lega á honum?
— Við höfum nú lítið skak-
að í sumar, sagði annar.
— Hvað hafið þið verið að
gera?
— Við höfum aðallega skak
að í landi, sagði hinn.
— Setjið þið kubba undir
hann, kallaði kranamaðurinn,
svo við getum náð stroffunum
undan honum.
Lítill strákur stóð þarna
skammt frá og kastaði í sí-
fellu smásteinum í báitinn
— Hvað ertu að gera?
— Ég má þetta vel.
— Nú?
— Pabbi minn á bátinn.
— Heldurðu að hann kenni
ekki til, þegar þú kastar í
hann grjóti?
— Nei, hann er ekki lifandi.
— Hvað veizt þú um það?
— Hann getur ekki labbað.
— Vertu ekki að kasita í
bátinn, kallaði faðir hans.
— Blessaðir, hafið þið hann
ekki alveg utan í hinufti bátn-
um, sagði aðkomumaður, eins
og þeir séu að eðla sig.
Skelin fyrir vestan Ingóifsgarð.
— Ég held þeim sé það ekki
of gott, sagði annar.
Þeir voru nú búnir að koma
bátnum fyrir og hölluðu sér á
borðstokkinn á honum og
horfðu tjáningarlaust á um-
hverfið.
— Er ekki hægt að græða
mikið á svona báit?
— Græða, sagðirðu, þetta
er bara sport hjá okkur, góði,
sagði annar.
— Við gerum þetta til að
hressa upp á sálina, sagði
hinn, og fá hreint loft í lung-
un.
— Eitthvað hljó.tið þið að
fiska?
— Við fengum þrjá kola
síðast, sagði annar, en við er-
um bara tveir, svo við fleygð-
um þeim þriðja aftur í sjóinn,
til þess að fullnægja réttlæt-
inu.
— Hvað kostar þetta mik-
ið? spurði hinn kranabílstjór-
ann.
— Tvö hundruð krónur.
— Hann er billegastur
þessi, sagði hann, þegar krana
bíllinn var farinn, hinir taka
þrjú hundruð.
— Þá þarf maður að fá
hundrað krónur fyrir kolann,
sagði annar, til þess að út-
gerðin beri sig.
— Ætlarðu að fara að setja
mynd af honum í Mbl.?
spurði hinn Svein.
— Ertu eitthvað á móti
því?
— Nei en hann er búinn að
vera í öllum blöðum, og það
hefur ekkert bætt hann.
— Nei, hann hefur ekki
verið í Mogganum, sagði ann-
ar.
— Hvernig- stóð á þvi, að
hann var í blöðunum?
— Hann var alltaf með á
myndunum, sem voru teknar
af herskipunum, sem voru í
kurteisisheimsóknum.
— Hann er svo ókurteis,
sagði hinn.
— Ykkur þykir samt vænt
um hann?
— Já, eins og viðhaldið
okkar.
— Hvað heitið þið?
— Kallaðu okkur bara
fiska.
— Djúpfiska?
— Nei, við róum aldrei
lengra en út undir Eyju.
— Kallaðu okkur bara kola.
Það var logn og náttúran
var að prjóna hvíta húfu á
hljómsveitarstjórann fyrir vet
urinn. i.e.s.
Hlaíta og lítihús brunnu
• •
á Ondverðarnesi í Grímsnesi
I FYRRAKVÖLD brann hlaða,
fjós og tveir geyimsluskúrar á
öndverðarnesi í Grímsnesi. Eru
þessar byggingar sambyggðar og
brunnu til kaldra kola, en grip-
um var bjargað. Kviknaði í hey-
inu út frá olíulugt, sem bóndi
var með í hlöðunni.
A öndverðarnesi býr Halldór
Guðlaugsson og er hann þar nú
einn. í fyrra fluttu kona hans
og börn burt, og var bóndi þá
sakaður um misþyrmingar á
þeim, eins og skýrt var frá í blöð-
um á sínum tíma, en hið opin-
bera fann ekki ástæðu til að lög-
sækja hann eftir að rannsókn
hafði farið fram.
STÖÐ í BJÖRTU BÁLI
Tilkynnt var um eldinm á seinni
tímianum í 12 í fyrrakvöld. Fóru
þá brunaliðin í Hveragerði og á
Ljósafossi á vettvang, ásamt lög-
reglumönnum frá Selfossi. Er
þeir komu á staðinn var hlöðu
þakið að falla og stóðu bygging-
arnar í björtu báli. Var norðaust-
an rok, en ekki voru þó önnur
hús í hættu. Brunnu þarna all-
ar heybirgðir bóndans, ásamt hús
unum, en gripum hafði verið
bjargað. Munu þeir hafa verið
fluttir í bragga, er enn stendur
uppi á túninu.
Húsin voru skyldutryggð, en
ekki er vitað um hvort meiri
tryggingu var að ræða.
SIAKSTtl WI!
Forystumenn sjómanna
Kjartan Helgason, frar.ikvæmda
stjóri kommúnistablaðsins og
einn af fasta-starfskröftum
kommúnista við kosningar til
Sjómannafélags Reykjavíkur
um mörg ár, opinberar vonbrigði
sín í Þjóðviljan-
um í gær við að
sjá mynd af
nokkrum þeirra
mörgu frammá'-
manna sjómanna
samtakanna sem
sátu Landsfund
Sjálfstæðis-
flokksins.
Á mynd þess-
ari má sjá, ef
ialið er frá
vinstri: Jón Ólafsson, háseti og
timburmaður á farskipum um
mörg ár, en hefur seinustu árin
róið á sínum eigin fiskibát, Bjöm
Pálsson, háseti og bátsmaður af
Fossunum, slasaðist fyrir nokkr-
um árum við vinnu sína og varð
að fara í land a.m.k. fyrst um
sinn, gegnir trúnaðarstörfum fyr-
ir Sjómannafélag Reykjavíkur;
Egill Hjörvar, formaður Vélstjóra
félags íslands og núverandi for-
seti Farmanna og fiskimanna-
sambands íslands; Pétur Sigurðs-
son, ritari stærsta sjómannafélags
landsins, fulltrúi í mörg ár á
þingum A.S.I., alþingismaður fyr
ir Reykjavík (svo ekki er að
undra þótt hann þurfi að fara í
land meðan þing stendur yfir).
Hann mun nú bætast í hóp hinna
er farið hafa i Iand til að vinna
fyrir samtök sín m.a. Gunnar Júl
íusson hefur verið starfandi sjó
maður um tugi ára og er enn.
Seinni árin hefur hann unnið
verkamannavinnu hér í Reykja-
vik samhliða sjómennskunni.
Magnús Guðmundsson er formað
ur Fiskimatsveinafélags islands
og á sæti í aðalstjórn Sjómanna-
sambands fslands og Haraldur
Hjálmarsson er gjaldkeri í sama
félagi. Þeir hafa báðir verið starf
andi um tugi ára á fiskiskipum
flotans, en farið fyrir nokkru í
land, til að vinna að hugsmuna-
málum stéttar sinnar.
Allir þessir menn hafa orðið,
þrátt fyrir mikilsháttar störf fyr
ir stéttarfélög sín, sem flest eru
ólaunuð, að leita sér að vinnu til
framfærslu sinnar. Þar er ólíku
saman að jafna við allan þann
sæg flugumanna, sem kommúnist
ar senda inn í stéttarfélögin til að
reka áróður sinn, stunda enga
vinnu aðra, en virðast lifa góðu .
lífi samt.
Kommúnistar
klæðast peysum
Á Landsfundi Sjálfstæðis-
manna var f jöldi sjómanna, fiski
menn og farmenn úr öllum lands-
hlutum. Það er sammerkt með
þeim öllum, ekki sízt þeim sem
myndin birtist af, að þeir er»
skeleggir andstæðingar kommún-
ista, hvort þeir finnast í stéttar-
félögum þeirra eða annarsstaðar.
Nú væri gaman ef Kjartan léti
birta mynd af „nokkrum“ sjó-
mönnum, sem sátu síðasta flokks
þing Sósíalistaflokksins. Komm-
únistum ætti ekki að reynast það
erfitt sbr. dæmi frá Sjómanna-
félagi Reykjavíkur, en þar liafa
þeir boðið fram til stjórnarkjörs
afgreiðslumenn, skipstjóra og yf
irstýrimenn, barnakennara, rit-
höfunda og lækna. Þeir hafa ver-
ið klæddir í peysur og fengið
mynd af sér í Þjóðviljanum.
Enda gengið undir nafninu: —
„Peysuframbjóðendur kommún-
ista“.
En væntanlega getur Kjartan
Helgason ekki sýnt slíka mynd
frá flokksþingi sínu, enda mun
hans myndaval vera á öðru sviðL