Morgunblaðið - 02.02.1962, Blaðsíða 15

Fðstudagur 2. febr. 1962
MOKCTnVRl 4Ð1Ð
15
AVXRÚTVEGUR
Fiskur heilbrigðasta fæðu-
tegundin á Atomöld
WBRNER Feldt lífefnafræðingur
og forstjóri ísótóp-rannsókna í
Hamborg, lét fyrir stuttu
álit sitt í ljós, við blaðamenn
þar í borg, um árangur af rann-
sóknum sem þar höfðu farið fram
í sambandi við ótta um geisla-
virkni í fiski.
Myndir af mönnum með Geg-
er-teljara yfir fiskikössum, eru
nú orðnar allalgengar og hroll-
vekjandi í dagblöðum að undan-
förnu, svo að almenningur er
farinn að óttast, að um einhverja
ástæðu til eitrunar. sé að ræða
frá atómsprengjum Rússa. Hvað
er álit yðar á þessum bollalegg-
ingum?
Frá því að Rússar hófu atóm-
sprengingar sínar og allt fram að
þessu, hefir fiskur nær stöðugt
verið rannsakaður með Geiger-
teljurum á öllum fiskmarköðum
Þýzkalands. Árangurinn hefir
sýnt aðeins 0,2 til 0,4 Strontium
innihald. í>að er aðeins brot af
þvi sem eðlilegt er í mjólk, sem
hefir 0,6 til 0,8 Strontium ein-
ingar. En Strontium er ekki talið
lífshættulegt fyrr en það nær um
80 einingum að magni.
Werner Feldt skýrði frá því,
eð mælingum yrði þó haldið stöð
ugt áfram á fiski sem bærist frá
NA-lægum svæðum íshafsins, en
i Barentshafi stunduðu nú engir
þýzkir togarar veiðar. Hins veg-
ar benti hann á, að þar sem
kjarni Strontium 90 sé raunveru-
lega sívirkur, þar sem áhrif hans
minnki aðeins um helming á 28
— Minning
Framh. af bls. 10.
verustundir, flyt ég konu hans,
börnum, systkinum og öðru
venzlafólki mínar beztu samúð-
arkveðjur.
Gamall Hólmari.
ÞORLEIFUR Jóhannsson, skó-
smíðameistari, frá Stykkishólmi,
andaðist 22. jan. sl. og verður
jarðsunginn frá Reykjavík í dag,
en þar átti hann heima siðustu
12 árin. Um langt skeið stóð
heimili hans og frú Sesselíu
Jónsdóttur, konu hans, í Stykk
ishólmi, og setti þar svip sinn
á. Þau hjón voru samhent mjög,
eignuðust hér marga vini og
tryggð þeirra við þá mikil.
Þorleifur var friðsamur mað-
tir, ýfðist ekki við neinn, trygg-
ur og duglegur að því sem hann
gekk. Hann fékk gott uppeldi
í æsku og bar þess merki æ
íiðan. Móðir Þorleifs var Anna
Sigurðardóttir og faðir hans,
Jóhann Erlendsson, söðlasmiður.
Þau fluttust til Stykkishólms
sunnan úr Miklaholtshreppi. Að
þeim stóðu merkar ættir og
heimili þeirra í Stykkishólmi
var rómað mjög. Börn þeirra
hjóna urðu vel metnir borgarar
þar sem þau settust að. — Sein-
asta árið var Þorleifur bilaður á
heilsu en því sem öðru tók hann
með karlmennsku og bognaði
ekki þótt erfiðleikarnir ykjust.
Frá Stykkishólmi berast því
hlýjar kveðjur að kistu hans
frá samferðamönnum héðan, sem
blessa minningu hans og senda
konu hans og börnum innilegar
samúðarkveðjur.
— Á. H.
árum og á 56 árum um 2/3, væri
það fræðilegur möguleiki, að það
berist með hafstraumum til ann-
arra fiskisvæða. Þar gæti mynd-
ast hætta á, að það settist á fisk-
roð eða yrði neytt í fæðu.
En þar sem hafið sé „hlaðið
mótstöðu gegn Strontium“ sé
margfalt minni faætta á áhrifum
á fisk frá Strontium 90, heldur
en á favaða dýr sem er á landjörð
unni. Og þegar þess er gætt, að
mjólkin sem við drekkum dag-
lega, er geislavirkari faeldur en
fiskurinn, og að geislavirkni á
venjulegu armbandsúri, er að
milljónasta hluta hærri heldur en
mjólkurinnar, er óhætt að full-
yrða um fiskinn, að hann sé
fæðutegund nr. 1 að faeiibrigði á
atómöld, sagði lífefnafræðingur-
inn að lokum.
• Tundurdufl frá fyrri
heimsstyrjöld.
f desember s.l. fékk danski
fiskibáturinn „Kristine" frá
Frederikshavn tundurdufl í net
sín. Fóru skipverjar með duflið í
land, en þar tóku sérfræðingar
við því. Kom í Ijós að það var
frá fyrri heimsstyrjöld, og þó
margar ryðholur væri komnar á
bol þess, vár það ennþá virkt til
sprengingar, ef takkar þess hefðu
fengið nógu sterkt högg, og varð
að gæta fullrar varúðar við að
gera það óvirkt.
• Þráðlaust samband
við flotvörpur
í „Norges Handels og Sjö-
fartstidende" var nýlega rætt um
ýmsar tilraunir Norðmanna að
undanförnu, í sambandi við flot-
vörpuveiðar. Er þar bent á hve
herpinótaveiðin sé kostnaðarsöm
ef hægt væri að finna auðveld-
ari aðferð til síldveiða. Er á það
bent, að ýmsar aðrar fiskveiði-
þjóðir leggi mikið kapp á tveggja
báta flotvörpuveiðar og hafi Dan
ir nú um 200 slík par-togara út-
faöld við veiðar. Norskir fiski-
menn hafi hinsvegar verið tregir
til þess að sinna þessari veiðiað-
ferð, einkum vegna þess að þeir
telji hana erfiða í framkvæmd
og of kostnaðarsama með tveggja
báta aðferðinni. Þeir hafi viljað
fá flotvörpu, sem hægt væri að
nota frá einum bát, og ekki væri
eins faáð veðurfari o£ hin aðferð-
in.
Norska Fiskeridirektoratet hef
ir síðastliðin tvö ár, haldið uppi
stöðugum tilraunum til flotvöxpu
veiða. á ýmsum fiskimiðum og
við margbreytileg skilyrði. f
beinu framhaldi af þessum til-
raunum hefir Fiskeridirektoratet
nú skipað hina svonefndu APE-
nefnd (Arbejdsudvalget for ud-
vikling af pelagisk enfaaad-
strawl).
Nefnd þessi á að hraða mjög
starfi og finna út vísindaleg
grundvallaratriði fyrir heppileg-
ast lag á vörpunni. Ennfremur
auðvelda aðferð til þess að fylgj-
ast með vörpunni í sjónum. Hið
norska blað segir allmörg erlend
fyrirtæki telji sig hafa fundið
upp aðferð til þess, en telur þær
allar byggðar á dýptarmælaað-
ferðinni og kapaltengslum frá
vörpunni upp í skipið. Slíkt fyr
irkomulag sé mjög óhagkvæmt
fyrir fiskimanninn, sem hafi um
nóg af vírum og köplum að fást
við, á veiðarfærunum sjálfum.
Á P E - nefndin hóf starf sitt
strax á því, að fela norska Simon
sen radíó-fyrirtækinu tilraunir
til þess að útbúa þráðlaus mæli-
tæki, er sýni strax um borð í
veiðiskipinu hvar flotvarpan er í
sjónum, hvernig opnun hennar
er, og favort fiskur kemur. í hana.
Verkefnið virðist ekki auð-
leyst, en Simonsen radíó hefir
lagt fram tillögur að því, favernig
hugsanlegt væri að leysa þennan
vanda, og sérfræðingar félagsins
vinna að því að gera þessar faug-
myndir að veruleika.
• Fiskiskipafloti
Norðir.anna 1960.
Af ársskýrzlu „Fiskeridirek-
toratet“ um fiskiskipaflota Norð-
manna 1960 kemur í ljós, að frá
árinu 1956 hefir orðið mikil fækk
un á dekkbátum úr tré, en fjölg
un á yfirbyggðum stálbátum, og
hefir fjöldi þeirra nær fjórfald-
ast á árunum 1952 til 1960. Opn-
um bátum hefir einnig fjölgað
verulega, en vélarlausum bátum
fækkað mjög mikið.
1. júní 1960 voru skráðir sam-
Fiskur á land
tals 41,636 fiskibátar í Noregi,
þar af 12,135 dekk'bátar úr tré og
426 stálbátar, 28,872 opnir vélbát-
ar og 203 vélarlausir opnir bátar.
Árið 1959 var bátafjöldinn
41,039 og hafði því fiskibátunum
fjölgað um 597. Mest varð aukn-
ingin á opnum véibátum sem
fjölgaði um 754, en yfirbyggðum
trébátum fækkaði um 135 og vél-
arlausum bátum fækkaði um 26.
Mesta fjölgunin í skipaflotanum
varð í norður Noregi og Möre og
Romsdal héruðunum, en veruleg
fækkun varð við Bkagerakströnd
ina.
Þetta sýnir
nauðsynina á
því, að Signal
innihaldi hvort
tveggja í senn
ríkulegt magn
hremsunar-og
rotvamarefna í
hverju rauðu striki
Ferskur og hreinn andardráttur er
hverjum manni nauðsynlegur. Það
er þess vegna, að Signal tannkremið
inniheldur hreinsandi munnskol-
unarefni —sem gerir munn yðar
hreinan. Munnskolunarefnið er í
hinum rauðu rákum Signals —
rákum, sem innihalda Hexachloro-
phene hreinsunarefni. Signal gerir
meira en að halda tönnum yðar
mjallahvítum, þaÖ heldur einnig
r.Mtini yöar hreinum.
Signal heldur
munni yóar hreinum
x-sig e/ic-w