Morgunblaðið - 13.03.1962, Blaðsíða 14

14
MQRGUNBLAÐIÐ
JÞriðjudagur 13. marz 1962
Innilegt þakklæti til þeirra, sem glöddu mig með
gjöfum, skeytum og heimsóknum á 80 ára afmælinu.
Kær kveðja til y.kkar allra.
Guðbjörg Olafsdóttir frá Smyrlahóli.
Hjartanlega þakka ég öllum þeim sem glöddu mig
á áttræðisafmæli mínu, með heimsóknum, gjöfum
og skeytum. — Guð blessi ykkur öil.
Magndís Benediktsdóttir, Spítalastíg 8.
Innilega þakka ég öllum þeim, er glöddu mig á
sjötugsafmæii mínu 27. febr. s.l. með heimsóknum,
góðum gjcfum og heillaskeytum.
Guð biessi ykkur öll.
Þorbjörg Halldórsdóttir, Litla-Fljóti.
Bróðir okkar
JÓN INGVARSSON
verður jarðsettur frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
14. þ.m. kl. 1,30 e.h.
Fyrir hönd systidnanna.
Kristinn Ingvarsson.
Dóttir okkar
BERGÞÓRA SIF
andaðist í sjúkrahúsi í Kaupmannahöfn 10. marz s.l.
Sigurbjorg Kristfinnsdóttir, Ólafur Júlíusson,
Birkimel 10, Reykjavík.
Móðir okkar
EVRÚN ETRÍKSDÓTTIR
Njarðargötu 43,
andaðist í Landsspítalanum 10. marz s.l. Jarðarförin
verður auglýst síðar.
Guðrún Marelsdóttir, Eiríkur Marelsson,
Sigurbjörg Marelsdóttir, Rúnar Már Marelsson,
Soffía Marelsdóttir, Sigurður Marelsson.
Jarðarför móður okkar
VALGERÐAR SIGURÐARDÓTTUR
Víðimel 53,
sem andaðist 4. marz s.l., fer fram frá Fossvogs-
kirkju, fimmtudaginn 15. þessa mánaðar og hefst
klukkan 1,30 s.d. — Blóm afbeðin.
Björg Símonardóttir,
EgiII Símonarson,
Sigurður Símonarson.
Þökkum mnilega auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför
XiAGNARS BJÖRNSSONAR
Akranesi.
Aðstandendur.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og
jarðarför móður okkar, tengdamóðui og ömmu
INGIBJARGAR DAVÍÐSDÓTTUR
Laugavegi 25, Siglufirði.
Börn. tengdabörn og barnabörn.
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem auð-
sýndu okkur hjálp og samúð við andlát og jarðarför
mannsins míns og föður okkar, stjúpföður, tengdaföður
og afa
ANNELS JÓNS HELGASONAR
frá Heliudal í Beruvík.
Hansborg Jónsdóttir, böm og tengdabörn.
Þökkum innilega auðsvnda samúð við andlát og
jarðarför fósturföður míns og bróður okkar
SVEINBJARNAR ÞÓRÐARSONAR
frá Hlíð.
Sólveig Engilbertsdóttir og systkini.
Innilegar þakkir fyrir vinsemd og samúð við andlát
og útför mannsins míns
HAUKS HRÓMUNDSSONAR
Hulda Sveinbjörnsdóttir.
Afstaða samvinnufélaga
til verðlagsákvæðanna
VERZLUNARSTÉTT landsins
hefur lönguim verið andvíg því,
að haldið sé uppi verðiagsáikvæð-
um og öllu því skrifstcifubákni
sem slíku fylgir. Sú er enn í dag
afstaða verzlunarstéttarinnar
eins og oft heifur komið fram.
En það er hinn mesti misskiln-
ingur, ef menn skyldu halda, að
kaupmannsstétt landisins væri
ein um þessa afstöðii. Samvinnu
félögin hafa algerlega hina söm,u
afstöðu til þessa máls. Hvað S.
f. S. viðvíkur, sem rekur um-
fangsmikla heildsölu, þá hefur
sú stofnun látið nú nýlega það-
álit sitt í ljósi opinberlega, að
verðlagsákvæði væru óþörf og
bæri að fella þau niður. Um
afstöðu einstakra kaupfélaga er
fróðlegt að benda á grein, sem
kom út í Félagsriti KRON í nóv-
ember s.l. Greinin nefnist: „Er
þörf verðlagsá:kivæða?“ Svarar
greinarhöfundur þeirri spurn-
ingu neitandi. Höfundurinn segir
m.a., að á undangengnum árum
hafi verðlag hæikikað mjög mik-
ið, en allan þann tima verið sikipt
ar skoðanir um orsaikir hæklk-
ananna og hvernig hamla mætti
gegn þeim. Segir svo orðrétt í
greininni:
„Helzta ráðið hefur verið,
að hið opinbera setti regliir
um hámarksverð eða hámarks
sölulaun, og höfum við búið
við slíkar reglur og tilskipan
ir í 2—3 áratugi og margan
vanda þjóðarbúskaparins átt
að leysa með því að breyta
þeim einu sinni eða tvisvar á
ári með hverjum bjargráðum,
viðnámi eða viðreisn. Af-
skipti ríkisvaldsins af þessum
málum hafa nú staðið það
lengi, að margir eru farnir að
líta á þau sem ómissandi „in-
ventar“ í þjóðlífinu, og þau
leysi allan vandann sé þeim
breytt af og til.
Sannleikurinn er sá, að
verðlagsákvæði þau, sem við
búum við, tryggja ekki
lægsta verð. Það eina, sem
þau tryggja er, að seljandinn
má taka ákveðinn hundraðs-
hluta í sölulaun, hvort sem
hann hefur keypt vöruna á
háu eða lágu verði og tryggja
á þann hátt mestan hagnað
þeim, sem gera óhagstæð inn-
kaup.“
Sá, sem þarna slkrifar í Félagis-
rit KRON, er ekkert myrkur í
máli, því það má glöggLega sjá
á orðum hans, að hann telur, að
verðlagsáikvæðin hafi gengið sér
til húðar og reynzt Jftt haldbær,
svo áratugum skiptir. Hann
klyktkir þennan kafla greinarinn
ar út með því að staðhæfa að
verðlagsákvæðin séu þeim mest
hagnaðarbót, sem gera óhagstæð
ust innkaup, og má með sanni
segja, að slíkt sé þjóðarheild-
inni sízt af öllu fyrir beztiu, því
að hagstæðust innkaup eru það,
sem ekki hvað sízt skiptir máli
í sambandi við allan verzlunar-
rekstur, Ef eitfchvað það er gert
af opinberri hálfu, sem beinlín-
línis ýtir undir óhagstæð inn-
kaup, eins og greinarhöfund'ur
segir um verðlagsákvæðin, er þar
með augljóst, að afnema her slík
höft.
KRON-höfundurinn segi,r, að
það sé orðið tímabært eftir ára-
tuga reynslu að atbuga, hvort
ekki skuli afnema verðlagsá-
kvæðin. Hann segir í því sam-
bandi m.a.:
„Með óhindruðum innflutn-
ingi og framleið’Slu vara' innan-
lands er fallin ein aðailástæðan
fyrir verðlagsákvæðum, sú að
vegna takmarkaðs framboðB
verði varan hækkiuð óeðlilega. Ef
ákvæðin væru afnumin gengi
fólk þess ekkj dulið, að verð gæti
verið mismunandi hátt á sömu
vöru, og mundi þá bera saman
verð fleiri aðila og kaupa þar,
sem verð og vörgæði væru bezt.
Einn aðalgallinn á langvarandi
verðlagsékvæðum er sá, að þau
sljóvga tilfinningu almennings
fyrir vérði hinna ým_ vöruteg-
unda. Margar vörur eru seldar
á sama verði í öllum búðum, og
allt of margir draga þá álykt-
un af því, að verð allra vara sé
á sama tíma í öllum búðum það
sama.
Það er mjög hættuleg þróun,
ef menn hætta að gera saman-
burð á verði og þeirri þjónustu,
sem þeim er veitt. Árvefcni og
aðgæzla alls almennings í inn-
kaupum verður bezta og heil-
brigðasta verðlagseftirlitið."
Hér kemur glögglega fram, að
sá, sem þetta ritar af hálfu eins
af stærstu kaupfélögum lands-
ins, telur að afnema beri verð-
lagsákvæðin og færir fyrir þvi
þau rök, sem að framan greinir,
og rétt er að séu birt, evo að
það sjáist á hverju þetta stóra
kaupfélag byggir álit sitt.
Heildsalar, smásalar, Samband
ísl. samvinnufélaga og kaupfé-
lögin hafa samstöðu um að fella
beri verðlagsáfcVæði með öllu
úr gildi, og sýnist érfitt fyrir
þing og stjórn að ganga fram
hjá samhljóða áliti þessara að-
ila. Nú kynni einhver að hugsa
sem svo, að bér beri að athuga,
að allir þessir aðilar séu bundn-
ir af verðlagsálkvæðum og sé eðli
legt, að þeir vilji afnám þeirra,
hvað sem hagsmunum almenn,-
ings líður. En við þessu má
segja, að enginn verzlunaraðili
hefur hagsmuni af því að selja
vörur sína því verði, sem er ó-
hæfilega hátt. Fullkomin sam-
keppni er meðal verzlananna
innbyrðis, og er það veigamikið
atriði. Einnig má benda á, að
S.Í.S. og kaupfélögin hafa ætíð
talið sig selja vöru sína lægsta
mögulega verði. Þessar verzlanir
hafa kallað sig „verzlahir fólks-
in,s“ og þær hafa ýmis fríðindi,
sem aðrar verzlanir hafa ekki.
Við þessa sterku aðila keppa
kaupmenn og heildisalar, og hef-
ur sú samkeppni oft verið mjög
hörð.
Það er rétt hjó greinarhöfundi
að margskyns verzlunarhöft hafa
staðið nær 3 áratugi. Mikil
reynsda er því fengin af þeiim,
en öll sú reynsla bendir ein-
dregið í þá átt, að afnerna beri
nú þessi höft að fuilu og öllu,
og er þess að vænta að efcki líði
á löngu áður en það spor verður
stigið.
Frá F.Í.S.
Svefnnillur
MYTT FRA AMERIKU
Nyion-skum hárrúllur skapa yður engin
óþægindi í svefni. 30 milljón stykki seldust
á bandarískum markaði á fyrstu 6 mánuð-
unum. Reynið þessar þægilegu hárrúllur
og þér munuð sannfærast. Fást í öllum
snyrtivöruverzlunum og apótekum.
Heilðverziun Péturs Péturssonur
Hafnarstræti 4. — Símar 1 12 19 og 1 90 62.