Morgunblaðið - 13.03.1962, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 13. marz 1962
MORGUNBLAÐ1Ð
17
Margrét Halldórs-
dóttir - Minning
VIÐ FRÁFALL góðra vina rifj
ast upp fyrir flestum gamlar og
góðar minningar. Svo fór fyrir
mér er ég frétti. lát frænku
aniinnar og vinkonu Margrétar
Halldiórsdóttur. Eg minnist
fyrstu kynna minna af hennar
ágæta heimili á Njálsgötu 31;
ég var að koma í skóla — í fyrsta
skipti til Reykjavíkur og eins
og svo margir unglingar ófcunn-
ur flestum, en frændfóllk átti ég
á Njálsgötu 31 — og þangað var
sjálflsagt að fara og drvelja þar
meðan verið vœri að útvega mér
húsnæði. Þangað höÆðu lika
bræður miínir farið og dvalið
á heimili þessu, og létu mikið af
binum góða aðbúnaði þar, gest
risni, glaðværð og góðvild hús
bændanna og fjölskyldunnar. Og
ekki varð ég fyrir vonbrigðum
að koma á heimili þetta, og þar
áttí ég og systkini mín adtíð at-
hvarf bæði á skólaárunum og síð
ar.
Margrét var fædd á Eyrar-
bakka 1. sept. 1884. Voru foreldr
ar hennar Halldór Gíslason, þjóð
hagssmiður, enda mikill list-
hneigð í ættinni. (Hann var móð
urbróðir Ásgríms Jónssonar list
málara og þeirra systkina). Móð
jr hennar var Guðrún Einarsdótt
ir, mikil myndar- og hæfileika
ikona, komin af traustum hún-
verskum ættum og mótuðu þe®s
ir góðu hæfileikar foreldranna
ekapferli, framkomu og atgerfi
frú Margrétar.
i Tveir voru bræður hennar. Ein-
ar dó ungur, masti efnismaður,
vann á Pósthúsinu og Gísli mál-
arameistari dáinn 1960, hæfileika
jnaður og drengur góður.
[ 1902 flutti fjölskyldan till Rvík
ur, byggði Halldór fljótt húsið
á Njálsgötu 31 og bjó Margrét
þar síðan alla sína æfi. Tvær ung
ar telpur voru teknar í fóstur og
áttu þar athvarf eins og í for
eldrahúsum væri. Þær eru Guð
jiý Pálsdóttir, giflt Óskari Guðna
6yni prentara og Lára Jónsdótt
ir gift Gunnari Stefánssyni yfir
verkstjóra hjá Agli Vilhjálins-
eyni; hafa þær báðar tileinkað
sér hinn ágæta heimilisbrag, sem
ávallt rikti á Njálsgötu 31. Það
sem sérstaklega einkenndi heim-
ili þetta var óvenjulega mikil
reglusemi hlutum, allt var fágað
og hreint inni Og út öllu fyrirkom
ið og raðað á listrænan hátt, og
bar það listhneigð húsráðenda
bezt vitni.
Margrét var glaðlynd kona Og
gjörvileg og áttu allir, sem á
heimilið komu góðum og rausn
arlegum móttökum að fagna. Eg
minnist margra glaðværra
stunda frá þessu heimili, því
Margrét var Skemmtileg og
hrókur alls fagnaðar. Hún var
trygglynd og traust, vinur vina
sinna, ekki eitt í dag og annað
á morgun. Hún stundaði foreldra
sína í veikindum þeirra af stakri
nærgætni, umönnun og fórnfýsi.
Hún var trúhneigð og hafði ör
ugga trú á áframhaldandi líf —
og áframhaldandi fulikomnun.
Hún var söngelsk, var lengi í
sönfllobki hjá vini sínum Dr. Pálj
Xsólfssyni Og söng í mörg ár í
söngkór Fríkirkjunnar.
Á yngri árum vann hún í verzl
unum, hjá Bryde og Thomsens-
magazin, á Hótel Skjaldbreið og
Aleiri stöðum, sömuleiðis vann
hún í rnörg ár á Röntgendeild
Dr. Gunnlaugs Claessen og voru
ekki teknar þar til starfa : ;ma
stúlkur, sem treysta mátti, að
inntu störfin vel af hendi, og
þar eins og annarstaðar brást
hún ekki trausti húsbænda
sinna.
Hún giftist 1. júní 1924
Magnúsi Bergmann Friðrib'syni,
vélsftjóra hjá Rvikurbæ, ágætis
manni, sem var konu sinni mjög
umhyggjusamur og samhentur í
þvi að viðhalda prýði og snyrti
mennsku heimilisins. Þeirra
hjónaband var farsælt ög öðrum
til fyrinmyndar. Á s.l. hausti fór
heilsu Margrétar hnignandi og
andaðist hún á sjúkrahúsinu Sól
heimar 21. febr. s.l. og var larð
sett 1. marz þ.á. við hlið foreldra
sinna hér í gamla kirkjugarðin-
um.
Eg kveð þig svo fræhka mín
með hjartans þakklæti fyrir
margar ánægjustundir á ykkar
ágœta heimili, og bið guð að
blesea þig og þína um alla eilífð,
og bið alföður að styrkja eigin-
mann þinn og ástvini í þeirra
þunga söknuði.
Kr. Sv.
Æyiminningar frú
Magneu Köbsted
Fjóla Benjamíns-
dóttir - Kveðja
r. 5. okit, 1891 — D. 9. febr. 1962.
MIG langar að minnast þín nokkr
um orðum. Þegar ég frétti um
andlát þitt setti mig hljóða, því
þá rifjaðist svo margt upp í huga
jnínum. En vegna þess að ég er
ek'ki vön skriftum, verða þetta
aðeins nokkur fátækleg orð til
þín, — Og ekki nema brot úr
því, sem þú áttir skilið.
Góð minning um þig verður
mér .ógleymanleg, því þú varst
svo góð og innilega kær. Og um
það munu víst fleiri taka undir.
Ég man ávallt er þú komst í
heimsókn til min — þá var eins
Og allt yrði miklu bjartara. Þú
fcafðir göfgandi áhrif á allt og
alla og vildir öllum gott. Fyrir
það fllyt ég þér nú, mínar hjart-
ans þaklcir. — Blessuð sé minning
þín. Vinkona.
Hihnar Guð-
mannsson
Kveðja
F. 18. jan. 1938
D. 26. des. 1961
Þú styrkir oss í heimi hér,
vor hjartans faðir góði.
Þinn kærleiksandi birtu ber
við bænarstund í hljóði.
Þú öll vor græðir sviðasár
og sorg úr hjarta eyðir,
svo þegav jarðnesk enda ár
þá aftur mætast leiðir.
Á æðra sviði grundin grær
af guðvofs náðar sæði,
þar kærleiks vaxa frækorn fær
3 friði, ró o,g næði.
í þessum herrans helgidóm
vor hjörtu athvarf eiga,
óg þar sem ljóssins lifa blóm
er ljúft að hvilast mega.
Það streymir dýrðleg geislaglóð
frá guðdóms tign og mildi.
Þar vegsemd öllum veitist góð
er verður þrátt í gildi.
Þar himnesk opnast sæla sönn
og sigruð jarðnesk mæða.
Guð leiddi þig frá lífsins önn
til ljóssins sigurhæða.
Magnús Ólafsson.
Faxi dreginn til
Reykjavíkur
UM helgina er ætlunin, að Sæ-
björg dragi vb. Faxa, sem rak
upp í klappir austur í Þorláks-
höfn, til Reykjavíkur, að því er
Morgunblaðinu var tjáð hjá
Landhelgisgæzlunni í gærdag.
Varðskipið Albert flutti séra
Pétur Sigurgeirsson og fleira
fólk frá Grímsey á föstudag.
F. 10. ágúst 1903 D. 9. jan. 1962.
FLLU nafni hét hún Magnea Ósk
Helga Pétursdóttir, dóttir hjón-
anna Júlíuönu Pétursdóttur og
Péturs Þórðarsonar, verkam.,
sem bjuggu hér í Reykjavik. Júlí-
ana var dóttir Péturs Jónssonar,
bónda og meðhjálpara á Gufu-
skálum í Leiru og konu hans Guð
bjargar Ásgrimsdóttur, óðals-
bónda á Stóra-Hólmi Símonar-
sonar. Voru þær systur Júlíana
og Þorbjörg kona Gunnars
Björnssonar skósmiðs, sem lengi
bjó á Frakkastág 19.
Pétur Þórðarson, faðir Magneu
var innfæddur Reykvikingur.
Magga (eins og hún var oftast
kölluð) ólst upp hjá foreldrum
sínum hér í Reykjaví'k, unz hún
fór alfarin til Danmerkur árið
1921, þá 18 ára gömul og giftist
þar dönslcum manni, Aage
Köbsted, sem ættaður var frá
Skagen á Jótlandi. Þar settust
þau að, ungu hjónin og bjuggu
síðan alla ævi og er Aage þar
enn búsettur. Þau voru barnlaus,
en ólu upp einn fósturson, Stein-
dór prentara í K.-höfn.
Flafnings og
fiskverkunarmenn
vantar nú þegar til Grindavíkur.
Upplýsingar í síma 34580.
Gam'.ar bœkur
I dag hefst útsala á mörg hundruð ódýrum bókum,
pésum og bæklingum.
Aðeins eitt eintak af hverri bók.
Bókaverzlun STEFÁNS STEFÁNSSONAR H.F.
Laugavegi 8 Sími 19850.
Til sölu
er efri hæð og ris alls 9 herbergi við Barmahlíð.
Bílskúr fylgir. Góð eign.
Málflutningsstofa
VAGNS E. JÓNSSONAR
Austurstræti 9 — Símar 14400 og 16766.
Magnea leíð mikið heilsuleysi
síðustu 15—20 árin og gekk með
ólæknandi sjúkdóm, sem hún þó
vissi um. Tók hún með þreki og
æðruleysi öllum sínum miklu Og
langvarandi veikindum og var
ávallt glöð og róleg, þótt oft
væri hún sárþjáð og hefði við
stöðuga vanlíðan að stríða.
Var hún alla tíð framúrskar-
andi trygg vinum sínum hér sem
í Danmörku, enda var hún vin-
mörg, vegna sinna miklu mann-
kosta, glaðlyndis. gæða og hjálp-
semi við þá, er þess þurftu með.
Hún elskaði ísland og allt sem
íslenzkt var og hélt íslenzkunni
vel við, enda skrifaðist hún á við
vinkonur sínar Og skylöfólk
stöðugt. Tvisvar kom hún á þess-
um 40 árum í heimsókn til ætt-
landsins og endurnýjaði vináttu-
tengslin við land og þjóð. Hún
var ágætur fulltrúi íslands í
heimabæ sínum og hélt hópinn
með öðrum Íslendingum, sem þar
bjuggu. Héldu þau við íslenzkum
siðum og venjum eftir beztu
getu, enda var heimili Magneu
mjög íslenzkt alla tíð og tók hún
og maður her.nar, Aage. ákaf
lega vel á móti öllum löndum,
ættingjum og vinum, sem þangað
lögðu leið sína. En eins og geta
má nærri voru þeir nokkuð
margir öll þessi ár. Okkur, sem
þeirrar gestrisni nutum fannst
við vera komin heim, þegar við
vorum komin inn í litla, vinalega
húsið þeirra, þar sem aldan
gnauðaði við sandinn og svæfði
þreyttan ferðalang.
Ég, sem þessar línur rita, vil
enda þessi fátæklegu minningar-
orð með hjartans þökk fyrir 45
ára kynningu, bernskuleikina,
bréfaskriftir í nærri 40 ár, heim-
sóknarinnar og samveruna hér
heima og á Skagen, þar sem þú
Magga mín og Aage, þinn góði
eiginmaður. tókuð á móti okkur
hjónunum eins og beztu syst-
kin og veittuð af alúð hjart-
ans allt það bezta, sem þið áttuð,
og sýnduð okkur hið fallega og
markverða, sem litli bærinn ykk-
ar við hafið hefur að bjóðk, hið
víða óendanlega haf, sólarlagið,
ströndina, málverkin ódauðlegu,
hús skáldsins Holger Drach-
manns, allt er þetta samofið
minningu þinni og ógleymanlegt.
Guði sé lof fyrir, að þú ert
nú loks laus við þjáningarnar
sem þú bax-st eins Og hetja í guðs
trú og trausti og ert nú loks
komin heim, eins og þú skrifaðir
mér í haust, að þú færir nú
kannske að koma.
Þar hafa þau tekið á móti þér
sem þér þótti vænst um og ósk-
aðir helst að hitta.
Algóður Guð og Jesú frelsari
vor, sem þú trúðir svo staðfast-
lega á, blessi þig og varðveiti og
veiti þér inngöngu í sitt dýrðar-
ríki. Þar vonum við að fá að hitt-
ast síðar.
Hafðu hjartans þökk fyrir
alla tryggðina elsku vinkona, frá
okkur görnlu leiksystrunum þín-
um.
Þóra Marta Stefánsdóttir.
NÚ ert þú farin héðan, vin-.
kona mín og frænka. Margar
fagrar og góðar endurminning-
ar hefur þú slcilið eftir hjá mér.
Fyrstu kynni mín af þér leiddu
í ljós tryggð þína. Jólapakk-
arnir frá Möggu frænku á
Skagen komu á hverjum jólum,
frá því að ég man eftir mér,
þótt engin þakkarbréf væru
þér send. Og er við systurnar
fluttumst til Danmerkur komst
þú til okkar, eins og við hefð-
um átt þarna beztu systur, sem
hugsast getur, og varst okkur
ávallt sem yndislegt leiðarljós.
Mannkostum þínum var hollt
að kynnast; alltaf hugsaðir þú
um aðra á undan sjálfri þér.
Hjálpsemi þín var í þessum
fósturbæ þínum víðast þekkt.
Vantaði ljósmóður, gazt þú
hjálpað; ætti að gleðjast og
halda veizlu, gazt þú staðið
fyrir þeim mannfagnaði. Vant-
aði afmælis- eða minningarljóð,
þá ortir þú. Ríkti einhversstað-
ar veikindi eða sorg, varst þú
þar með hjálp og huggun. Alls-
staðar var þín þörf, hvort sem
það var í gleði eða sorg.
Þannig lyftir þú lífi þínu,
öðrum til gleði og blessunar.
Góð móðir reyndist þú fóstur-
syni ykkar, Steindóri, einnig
sonum systur minnar, sem ól-
ust upp á Skagen með foreldr-
um sínum. Þú sagðir þeim frá
ættingjum sínum hér — sögur
frá landi móður þeiira. Börnin
mín sendu þér hjartans þakkir
fyrir hugsunina og tryggðina,
sem fólst bak við sendingarnar
frá þér.
Ég þakka þér, elsku vinkona
og frænka, fyrir okkar góðu
kynni og það lán að fá að eiga
með þér árum saman margar
fagrar stundir.
Guð blessi minningu þína,
son þinn og eiginmann.
Gunnur Norðfjörð,
Afli Sandgerðis-
báta
SANDGERÐI. 10. marz. — í gær
reru 26 bátar frá Sandgerði og
komu með 151,7 lestir. Pétur Jóns
son fékk 12,4, Mummi 11,6 og
Hrönn II. 11,2. Allir bátar eru á
sjó í dag. — P.Ó.P.
Leiðrétting
í FRÁSÖGN. sem birtist hér 1
blaðinu á föstudag, af árás svert-
ingja í Kaupmannahöfn á Júlíus
Steindórsson, var sagt, að Júlíus
og kona hans væru barnlaus.
Þetta er ekki rétt; þau eiga tvær
dætur, tvíbura, sem eru átta ára
að aldri.