Morgunblaðið - 01.04.1962, Síða 12

12
MORGVTSBLAÐIÐ
Sunnudagur 1. apríl 1962
JMftraisitMfaktfr
CTtgeíandi: H.f Arvakur. Reykjavik.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (át>m.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: A.rni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustj óri: Sverrir Þórðarson. -
Ritstjórn: A.ðalstræti 6.
Augiýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
I lausasölu kr. 3.00 eintakið.
SKIPULA G
„STQR-REYKJA VÍKUR“
Fj’ins og margsinnis hefur^
“ verið skýrt frá í blöðum
er nú kappsamlega unnið að
skipulagi alls svæðisins upp
um Mosfellssveit og suður
fyrir Hafnarfjörð, en á þessu
svæði mun „Stór-Reykjavík“
framtíðarinnar rísa.
Með samþykkt í bæjar-
stjóm Reykjavíkur 18. febrú-
ar 1960 var lagður grund-
völlur að því samstarfi, sem
verið hefur í þessu efni með
sveitarstjómum í Reykjavík
og nágrenni. Fyrir frum-
kvæði borgaryfirvalda í
Reykjavík tókst samstarfhöf
uðborgarinnar við Kópavog,
Garðahrepp, Hafnarfjörð, Sel
tjamamesshrepp, Mosfells-
sveitarhrepp og Kjalamess-
hrepp.
Samvinnunefnd þessara
sveitastjórna hefur síðan
starfað ötullega að þessu
máli. Danski skipulagsfræð-
ingurinn, próf. Bredstorff,
sem borgaryfirvöld Reykja-
víkur réðu í sína þjónustu,
hefur haft yfirstjóm þessar-
ar skipulagningar, og þegar
liggja fyrir frumdrættir að
henni, sem áfram verðurunn
ið að, þangað til skipulag
þetta í heild verður endan-
lega samþykkt.
Þessu frumkvæði borgar-
yfirvalda Reykjavíkur hefur
mjög verið fagnað og margir
lýst stuðningi við það í ræðu
og riti. En sl. mánudag brá
svo kynlega við, að fyrirles-
ari í Ríkisútvarpinu kemur
eins og álfur út úr hól, þeg-
ar hann ræðir um skipulag á
því svæði, sem hér-er til um-
ræðu. Hann segir:
„Ég vil að lokum leggja til
að Alþingi skipi nú þegar á
þessu þingi stóra nefnd, sem
athugi möguleika á myndun
höfuðstaðar íslands eða Stór-
Reykjavík.“
Þegar unnið hefur verið að
þessari skipulagningu í tvö
ár kemur fram maður, sem
virðist telja þetta sína hug-
mynd og segir að nú eigi að
byrja á því, sem þegar er
langt á veg komið. Áhugi
hans er auðvitað góðra gjalda
verður, en skemmtilegra
hefði verið, að hann hefði
bent á þá staðreynd málsins,
að borgaryfirvöld Reykjavík-
ur hafa þegar haft frum-
kvæði í þessu efni. Gat hann
síðan lýst stuðningi sínum
við þær aðgerðir.
FORDÆMI FINNA
í ágætu ávarpi, sem Jónas
B. Jónsson, fræðslustjóri,
flutti á starfsfræðsludaginn
sl. sunnudag, minntist hann
m. a. á það skipulag, sem
Finnar hafa komið á hjá sér
í þessum málum. Hann kvað
Finna fyrir tveimur árum
hafa sett lög um starfs-
fræðslu. Samkvæmt þeim
skipar vinnmnálaráðuneytið
starfsfræðslunefnd, sem er
skipuð skólamönnum að
hálfu, en fulltrúum frá at-
vinnuvegunum að hálfu. —
Skólamennimir eiga að sjá
um, að starfsfræðslan falli
eðlilega inn í starfsskrá skól-
anna, en fulltrúar atvinnu-
veganna gæta þess, að starfs-
fræðslan gefi æskufólki rétt-
ar og hagnýtar upplýsingar
um atvinnulíf þjóðarinnar.
Landinu er síðan skipt í
starfsfræðsluhéruð, en í
hverju héraði er starfs-
fræðslumiðstöð, sem starfs-
fræðslustjóri veitir forstöðu.
Höfuðverkefni starfsfræðsl
unnar í Finnlandi er sam-
kvæmt upplýsingum fræðslu
stjórans að skipuleggja
fræðslu- og upplýsingastarf
um hina mörgu ólíku starfs-
greinar, safna upplýsingum
um þær kröfur, sem hver um
sig gerir til starfsmannsins
og gefa skýrslu um menntun,
launakjör og atvinnumögu-
leika innan hverrar starfs-
greinar.
Þá er það einnig verkefni
starfsfræðslunnar að aðstoða
einstaklinga við að gera sér
grein fyrir, hvaða starf þeim
hentar bezt, og hvort þeir
hafa hæfni til þess, sem hug-
ur þeirra í svipinn beinist
framar öðru að.
Finnar leggja áherzlu á að
starfsfræðslan rýri ekki á
neinn hátt frelsi einstaklings
til að velja sér starf eða við-
fangsefni. Jónas B. Jónsson
taldi, að þetta fyrirkomulag,
sem Finnar hafa tekið upp,
fnundi henta vel hér á ís-
landi. Taldi hann, að þjálfa
yrði sérstaka kennara til þess
að hafa hina almennu starfs-
fræðslu á hendi í skólum, en
nánari leiðbeiningar yrðu
gefnar af sérfróðum mönn-
um.
Þessar ábendingar fræðslu
stjóra eru hinar athyglisverð
ustu. Ber brýna nauðsyn til
þess að lög verði hið fyrsta
sett um starfsfræðsluna. Er
það og greinilegur vilji Al-
þingis, sem samþykkti þings-
ályktunartillögu um málið
fyrir rúmU ári.
Jouhaud handtekinn af
einskærri tilviljun
ÞAÐ var mikið áfall fyrir
leynihreyfingTi hersins, OAS,
er einn æðsti maður hennar,
Edmound Jouhaud, fyrrum
hershöfðingi, var handtekinn
ásamt öðrum háttsettum OAS-
mönnum í Oran síðdegis s.l.
sunnudag-. Jouhaud var hand-
tekinn, þar sem hann sat að
snæðingi. í fyrstu höfðu lög-
reglumenn, sem húsleit gerðu
í ákveðnu hverfí í Oran, ekki
minnstu hugmynd um hvaða
mann þeir höfðu handtekið, og
raunar hefði Jouhaud senni-
lega sloppið, ef ekki hefðu
fundizt í ibúð hans hrúga af
peningaseðlum, innpökkuðum
í pappír, sem lögreglan taldi á-
stæðu til að rannsaka betur.
Voru allir í íbúðinni fluttir á
lögreglustöð í Oran til að gera
grein fyrir þessum peningum,
og við rannsóknina á þeim
rann loks upp ljós fyrir lög-
reglunni hver maðurinn var!
Jouhaud og fólagar hans
voru handteknir í lúxusíbúð á
ströndinni í vesturíhiluta Oran.
Lögreglan vissi að OAS-leið-
togar, þar á meðal Jouhaud,
ferðust til og frá Oran að vild
og bjuggu stundum í vellyst-
ingum í betri hverfum borgar-
innar.
S.l. sunnudag gekkst lög-
reglan fyrir víðtæikum húsleit-
um í betri hverfuan Oran, og
var ætlunin fyrst og fremst
að hræða OAS-menn, en ekki
beinilínis ráðgert að handsama
leiðtoga þeirra, enda gerði lög
reglan sér engar vonir uim
slíkt. Kluikkan tvö síðdegis um
kringdu 2,500 öryggislögreglu-
menn og hermenn hverfi
stórra fjölbýlishúsa og lögregl
an hóf að leita í hverri íibúð.
Klukíkan hálf fjögur börðu
lögreglumenn a@ dyrum lúxus
íbúðar á áttundu hæð í einu
húsanna. Komu þeir að manni
á fimmtugsaldri, með yfirvara
skegg og hökutopp, þar sem
hann sat hinn rólegasti ög
snæddi léttan málsverð ásamt
ungri, fallegri stúlku.
Maðurinn sýndi lögreglunni
skilríki sin var hinn kurteis-
asti og kvaðst vera skólaeftir-
litsmaður að nafni Angelbert.
í stofunni var innrömmuð
mynd af Joulhaud, sem ungum
liðsforingja í flugfhernum. í
öðru herbergi í xbúðinni fann
lögreglan sjö menn. Kvaðst
einn þeirra Camelin að nafni
vera laeknir, og sýndi tösku
með laeknistæfcjum þvá til
-önnunar.
Við frekari leit 1 ibúðinni
Edmomd Jouhaud
fundu lögreglumenn 10,000 ný
frankd og 2,000 doilara inn-
paikkaða í pappír. Fannst lög-
reglunni þetta grunisamlegt og
ekki bætti úr skák, þegar einn
mannanna bar á sér tvö öku-
skírteini, og var annað þeirra
nafnlaust.
Mennirnir voru fluttir til
lögreglustöðvar á mörkum
hverfis Evrópumanna í vestur
hluta Oran og voru yfirheyrð
iir þar. Hafði lögreglan þá
efcki hugmynd um að hún
hafði haft hendur í hári Jou-
haudis en OAS vissi það.
Klukkan fimm gerðu OAS-
menn áráis á lögreglustöðina.
í þeirri viðureign féll einn
lögreglumaður en 17 sœrðust.
Tókst lögreglunni að hrinda
álhlaupinu.
Við yfirheyrslur fór ýmis-
legt einkennilagt að koma í
ljós. Jouhaud varð tvísaga um
starf sitt, og hann vissi ekki
hvað nánustu yfirboðarar
hans hétu. Lögreglumenn, sem
voru að rannska myndir ait
foringjum OAS, tóku eftir því,
að svipur var með mynd af
Jouhaud og miðaldra mannin-
um með skeggið sem þeir voru
að yfirheyra.
Jouhaud var nú orðinn óró-
legur. Hendur hans skulfu og
hræðslumerki sáust á andlit-
inu. Að lofcum sagði hann:
„Gott og vel, það þýðir víist
ekki að halda þessu til streitu.
Ég ©r Jouhaud.“ Síðan reii
hann af sér skeggið.
Auk Jouhaud handtók lög-
reglan Julian Camelin, fyrr-
verandi majór, en hann var
yfirmaður OAS-sveiita í Oraa
Og nágrenni. Er hand'taka hans
í sjálfu sér talin meira virði
en taka Jouhauds, þvá hann
var foringi OAS-manna á
staðnum, en Jouhaud skipu-
lagði og starfaði meira á bak
við tjöldin.
Klukkan hálf fimnt næsta
morgun var Jouhaud og fylgi-
fiskar hans flluttjr með herflug
vél til Parísar.
Jouhaud var dæmdur til
dauða fjarverandi 11. júlí sL
eftir uppreisn hershöfðingj-
anna í Alsír í fyrra. Síðan hafa
ýmsar sakir safnast á hendur
hönum þannig að hann þarf að
sivara fyrir ýmislegt fleira
fyrir herrétti.
Edmond Jouhaud fæddist
1905 í þörpinu Bou Sfer
Skammit fyrir utan Oran.
Hann gekk á herSkóla Frakka,
Saint-Cyr, og gegndi síðan
störfum í franska flughern-
um í nýlendum Fralkka í Af-
ríbu til 1939, en þá tók við
stjórn könnunarflugdeildar i
norður Frakklandi. Hann var
handtekinn af Þjóðverjum
1940 en tókst að flýja, og starf-
aði mikið í neðanjarðarhreyf-
ingunni í Frakklandi. Vegna
frammistöðu hanis I neðanjarð
arhreyfingunni á stríðsárun-
um hlaut hann Skjótan frama
í hernum. 1956 tók hann við
stjórn fimmita flugbersins í Al
sírj og varð þá í fyrsta sinn
undirmaður Raoutl Salan. t
maií 1958 tók hann hiöndum
saman við Salan um að koma
de Gaulle til valda. Stoömmu
síðar varð Jouhaud yfirmaður
flughersins, en brátt tók að
bera á þvá að áliit Jouhauds á
manninum, sem hann hafði
hjálpað í æðsta embætti Frakils
lands, fór þverrandi. Andstaða
hans gegn stefnu frönsku
stjórnarinnar um sjáltfsálkvörð
unarrétt Alsír varð brátt svo
augljós, að við sjálft lá að hon
um værj bannað að fara til
Alsír enda þótt hann væri
yfirmaður alls flughersins.
1 október kvaddi hann her-
inn, og héit til Alsír til þesa
að starfa við einkatfyrirtæfci,
að því er hann sagði.
Jouhaud tók virkan þátt f
uppreisn hershöfðingjanna i
Alsír í apríl 1961, en þegar
hún mistófcst fllúði hann frá
Alsír ásamt Salan. Sfcömmu
síðar kom hann aftur til Al-
sír og gerðist yfirmaðux OA3
í Oran og nágrenni.
MIKIL ATVINNA
TTvaðanæva að af landinu
“ berast fregnir af mikilli
atvinnu og góðri afkomu
manna. Hér í blaðinu var í
gær birt fréttabréf frá Vopna
firði, þar sem m.a. var að því
vikið, að í kauptúninu hefði
atvinna aldrei verið meiri og
jafnari en árið sem leið og
óhætt væri að fullyrða, að
fólk hefði aldrei búið við
betri lífskjör en síðasta ár.
Sem betur fer er þetta
ekkert einsdæmi. Þvert á
móti eru svipaðar fréttir frá
flestum eða öllum sjávar-
þorpum. Það stingur illa í
stúf við kenningar Fram-
sóknarmanna um kreppu og
samdrátt. Sá málflutningur
er nú orðinn meðal þess bros
legasta, sem borið hefur ver-
ið á borð fyrir íslenzka blaða
lesendur.
Fyrir skömmu varð Tím-
inn raunar sjálfur að játa,
að atvinnulífið væri víða
blómlegt. Samt sem áður
heldur blaðið áfram aðkrefj-
ast þess, að nokkur hundr-
uð milljónir króna verðilátn
ar út í atvinnulífið. Sú krafa
byggist á því, að þannig
halda Framsóknarmenn að
takast mundi að koma af
stað nýrri verðbólgu, sem
mundi hindra áframhaldandi
viðreisn. Þeir gera sér ljóst,
að viðreisnarstefnan hefur
sigrað og ríkisstjómin er
traustari og vinsælli en
stjómir hafa hér verið um
langt skeið. Eina von Fram.
sóknarmanna er ný verð-
bólga. En eitt megintakmark
Viðreisnarstjómarinnar er
einmitt að koma í veg fyrir
verðbólguþróun, og þesg
vegna verður Framsóknar-
mönnum ekki að ósk sinni.