Morgunblaðið - 25.08.1962, Síða 3

3
Laugardagur 25. ágúst 1962
MORGVNBLAÐIÐ
SL. þriðjudag var mikið
um að vera í London. Þús-
undir manna söfnuðust
saman á tveimur stöðum í
borginni, fyrir utan Middl
esex-sjúkrahúsið í Cleve-
landstreet og heimili Sir
Winston Churchill í Hyde
Park-gate. Ástæðan var
sú, að þennan dag yfirgaf
Sir Winston Middlesex-
sjúkrahúsið þar sem hann
hefur dvalizt frá því að
hann lærbrotnaði í Monte
Carlo í lok júni si
Mikill mannfjöldi safnaðist saman fyrir utan Middlesex sjúkrah úsið, til að fagna Sir Winston.
Það var um hádegisbilið,
sem Sir Winston hélt heimieið
is úr sjúkrahúsinu, en snemma
um morguninn byrjaði fólk að
safnast saman fyrir utan
sjúkrahúsið og heimili Churc-
hills. f húsunum í nágrenni
sjúkrahússins kom fólk sér
fyrir í gluggum og sumir borg
uðu fyrir að fá að standa við
þá.
★
Veður var gott að morgni
þriðjudagsins, en rétt fyrir há
degi byrjaði að rigna eins og
hellt vseri úr fötu, en fólkið
lét það ekki á sig fá.
Rétt áður en Big Ben sló
eitt fóru fjórir menn út úr
sjúkrabíl, sem beið fyrir utan
Middlesex sjúkrahúsið og
gengu mn í það. Skömmu síð-
ar hrópaði mannfjöldinn:
„Hann er að koma“. Churchill
birtist í dyrunum borinn í stól,
með vindil í hendinni og hatt
og staf á hnjánum.
Mannfjöldinn fagnaði hin-
um aldna stjómmálamanni
ákaft og hann veifaði til fólks
ins glaður í bragði á meðan
hann var borinn út í sjúkra-
bifreiðina, sem flutti hann til
heimilis hans. Þegar þangað
kom hófust fagnaðarlætin
aftur og hættu ekki fyrr en
löngu eftir að Churchill var
kominn inn í húsið.
★
Eins og kunnugt er lær-
brotnaði Sir Winston er hann
datt á baðherbergisgólfi í
Hotel de Faris í Monte Carlo,
gert var að brotinu samstund-
is í sjúkrahúsi þar í borg, en
daginn eftir var Churchill
fluttur til Englands með flug-
vél. f>ar var gert betur að
brotinu, en á meðan að Churc-
hill lá í Middlesex sjúkrahús-
inu fékk hann blóðtappa og
snert af bronkitist. Hann náði
sér eftir hvort tveggja og er
farinn að stíga í fótinn, sem
brotnaði.
SLYS OG VEIKEMDI Á
TÍMUM STKÍÐS OG FRIÐAR
Þetta er ekki í fyrsta skipt-
ið, sem Sir Winston verður
fyrir slysi. Hann hefur oft
sloppið naumlega á sinni
löngu og viðburðaríku ævi.
Fyrst varð Churchill fyrir
slysi, þegar hann var drengur
í skóla. Hann var þá í eltinga-
leik með félögum sínum. Hann
hljóp yfir brú og er félagarnir
voru að ná honum stökk hann
út af brúnni, ætlaði að grípa
í trjágrein, en náði ekki í hana
og féll níu metra. Annað nýra
hans skemmdist, hann var
meðvituridarlaus í þrjá daga
og lá í rúmmu mánuðum sam-
an.
Nokkrum árum síðar var
Churchill í Sviss og fór einn
út á vatn 1 árabáti. Hann lang
aði allt í einu til að synda í
vatninu og gerði það, en þá
hvessti skyndilega og bátur-
inn rak frá honum. Churchill
synti á eftir bátnum og náði
honum loks eftir mikið volk.
1895 tók Churchill þátt í bar
dögum á Kúbu og slapp fjór-
um sinnum naumlega frá því
að verða skotinn, eitt sinn
straukst t. d. kúla' við kinna
hans ug særði hann lítilshátt-
ar.
Þremur árum síðar var
Churchill með litlum her-
flokki í Indlandi nálægt landa
mærum Afganistan, en þar
voru bardagar daglegt brauð.
Eitt sinn var ráðizt á herflokk
Churchills og flestir mennirn
ir í honum drepnir, en Churc-
hill slapp.
Næst tók Churchill þátt í
Búastríðinu og særðist af
sprengjubroti og fékk skotsár,
en náði sér brátt.
Þegar flugvélin kom til sög
unnar, vildi Churchill ganga
úr skugga um hvernig það
væri að fljúga. Daginn eftir
að hann fór í fyrstu flugferð-
ina, hrapaði flugvélin, sem
hafði flogið með og flugmað-
urinn beið bana.
í fyrri heimsstyrjöldinni var
Cliurchill 5 skotgröfunum og
þá kom það fjórum sinnum
fyrir, að hann var kallaður
frá herdeild sinni t. d. til að
gefa yfirmönnum sínum
Skýrslu, og þegar hann snéri
aftur voru skotgrafirnar, sem
hann hafði verið í sundur-
skotnar og þeir menn, er
höfðu gengr starfi hans látnir.
1931 lenti Churchill í bíl-
slysi í Bandaríkjunum. Hann
steig út úr bifreið og er hann
var kominn út á götuna ók
önnur bifreið á hann. Hann
Á meðan Churchill lá í
sjúkrahúsinu dó kjölturakki
hans, Rufus II, sem var
fimmtán ára og hafði verið
heldur sjóndapur síðustu ár-
in. Rufus H var jarðsettur
hjá fyiirrennara sínum Ruf-
usi I, í garði Sir Winstons.
særðist illa á höfði og lá í
sjúkrahúsi nokkurn tíma, en
Eitt sinn á árum síðari
fór þaðan fullfrískur.
heimsstyrjaldarinnar, þegar
Churchill var leiðtogi þjóðar
sinnar, var höfuðfötum brezku
hermannanna breitt. Margir
voru óánægðir með breyting-
una og kvöld eitt í kalsaveðri
kom hópur hermanna saman
fyrir utan bústað Churchills,
því að hann hafði óskað eftir
að heyra mótmælin af vörum
þeirra sjálfra.
Churchill fór úr upphituðu
vinnuherbergi sínu út í kuld-
ann án þess að fara í yfir-
höfn, sannfærði hermennina
um ágæti nýju höfuðfatanna,
en fékk lungnabólgu og varð
mjög veikur.
Churchill hefur, að sögn,
þrisvar fengði snert af heila-
blóðfalli, fyrsta 1953, en náð
sér alltaf á mjög skömmum
tíma.
Fyrir tveimur árum datt
Churchill og hryggur hans
skaddaðist.
Nú er Churchill 87 ára gam-
all og enn hefur honum tekizt
að yfirstíga öll sín veikindi og
meiðsl.
KTAKSTEIWIÍ
Stríðið við staðreyndirnar
Eins og Mbl. hefur margsinnis
bent á að undanförnu er Fram-
sóknarflokkurinn og málgagn
hans, Tíminn, í stöðugu stríði við
staðreyndirnar. Bardagaaðferðirn
ar í þessari kynlegu styrjöld hafa
verið margvíslggar, en einna harð
snúnust var sóknin þegar blaðiS
lýsti því yfir að lífskjör íslend-
inga hefðu aldrei verið jafn slæm
og í dag, svo að menn héldu aS
næsta dag yrði vígorðið eitthvað
á þessa leið: „Aftur til 18. ald-
ar“. t gær er vopnfimin á þessa
leið:
„Síðan núverandi ríkisstjórn
tók við völdum hefur stefna hins
opinbera í landbúnaðarmálum
verið sveigð inn á stefnu kyrr-
stöðunnar og ört minnkandi fram
fara.“
Þessi „kyrrstaða" og „minnk-
andi framfarir“ lýsir sér m.a. í
því að á svæði Mjólkurbús Flóa-
manna fjölgaði kúm á síðasta
ári úr 12087 í 12908. MeSalkúa-
fjöldi á framleiðanda á svæði
Mjólkurbús Flóamanna var
1960 10.46 en 1961 11,35 og mjólk
urmagn á hvem framleiðanda
hækkaði úr 26048 kg í 28848 kg.
Bændur og neytendur
I blaði Framsóknarflokksins
segir ennfremur:
„Athyglisvert er það að síðan
1950 hafa bændur landsins aukiS
framleiðslu kjöts og mjólkur um
meira en helming án þess a$
þeim hafi fjölgað. En þessi fram
leiðsluaukning hefur nálega ekk-
ert aukið tekjur bænda vegna
þess hve búvöruverð hefur lítið
hækkað. Ágóðinn af hinni gífur-
legu framleiðsluaukningu sem
er þrekvirki heillar stéttar, hef-
ur runnið í vasa neytenda. Neyt-
endur hafa notið landbúnaðar-
framkvæmdanna fyrst og fremst
en bændur ekki.“
Sem betur fer er þessi fullyrð-
ing ekki rétt frekar en annað,
sem í blaði Framsóknarflokksins
stendur. Hagur bæði bænda og
neytenda hefur batnað, þótt hitt
sé rétt að hann hafi ekki batnað
nægilega ört vegrna hinnar röngu
stefnm, sem hér var við líði fyrir
áhrif „vinstri manna“. En menn
hafa hingað til haldið að „siðan
1950“ hafi Framsóknarmenn haft
töluverð áhrif í verðlagsmálum
landbúnaðar, svo að þessi áfellis-
dómur hittir naumast aðra frek-
ar en þá sjálfa.
Vinnuhagræðing
Mbl. hefur marg bent á ntauð-
syn þess að bæta samstarf Iaun-
þega og vinnuveitenda og afla
raunhæfra kjarabóta án verk-
falla. Þetta sjónarmið hefur not-
ið vaxandi fylgis, enda starfar nú
nefnd að undirbúriingi slíkra ráð
stafana. i Alþ.bl. í gær fjallar
Eggert Þorsteinsson um þetta
mál og segir m.a.:
„Heildarsamkomulag Alþýðu-
sambands og Vinnuveitendasam-
bands um þjálfun fóiks til þess-
ara athugana og um framkvæmd
1 alla er algjör undirstaða þess að
vel takist. Slíkt samkomulag
verður að eiga sér stað annars
er fjármunum í þessu skyni á
glæ kastað.
Verði til alls undirbúnings
vandað og ekki framdar byrjun-
arsyndir með því að þröngva
breyttum aðferðum inn á fólkið
þá er fullvist að eitt merkileg-
asta spor síðustu ára er stigið
til betri lífskjara, réttlátari
launagreiðslu og betri hagniýt-
ingar vinnuafls, sem svo mjög
skortir á hjá okkur í dag.“
v