Morgunblaðið - 23.11.1962, Blaðsíða 15

Föstudagur 23. nðv. 1962
MORGl’NBLAÐIÐ
15
— Járniðnaður
Framh. af bls. 10
lítill hluti af þeim tegundum og
etærðum, sem járniðnaðurinn
þarfnist. Leyfisveitingarnar taka
ekki tillit til eins mesta nauð-
synjamáls járniðnaðarins í land
inu, sem er innlendar birgðastöðv
ar, sem einar geta gert járniðn-
anðinum kleift að veita þá þjón-
ustu, sem í öllum tækniþróuð-
um löndum er krafizt af honum.
Hlutverk birgðastöðva er hag-
kvæm innkaup beint frá verk-
emiðjum á öllum þeim mörgu teg
undum og stærðum, sem járniðn
aðurinn þarfnast. Þær spara
milljónir í hagkvæmari innkaup
um, þær spara járniðnaðinum
milljónatugi í óþarfri fjárfest-
ingu í eigin lager, þær spara at-
vinnuvegunum milljónir með því
að hafa efni við hendina, sem
nota þarf með litlum fyrirvara.
Hér á landi er járnlager nauð-
synlegri en í flestum öðrum lönd
um, vegna fjarlægðar. Járnbirgða
stöð getur fyrst orðið járniðnað
inum að fullu gagni, þegar inn-
llutningurinn er frjáls.
Nú er búið að gefa frjálsar ýms
ar efnisvörur til járn- og málm-
iðnaðarins, en þar er um að
ræða dýrari málmtegundir, sem
í sumum tilfellum getur kallast
lúxusvarningur. Ennfremur er
búið að gefa frjálsan innflutning
á varningi smíðuðum úr smíða
járni á sama tíma og innlendum
járniðnaði er torveldað vegna
efnisinnflutnings að gefa þá
þjónustu, sem hann er tilbúinn
að veita. Ákvæðið um álagningu
þessara vara er tvisvar til þrisv-
ar sinnum hærra en á smíðajárni
sem er 9%.
Bréfunum til Gjaldeyris- og
Innflutningsdeildar bankanna
hefur ekki verið svarað af þeim,
en í viðtölum við suma nefndar-
menn hafa þeir látið orð um það
falla, að þeim yrði svarað og enn
fremur, að hér væru önnur sjónar
mið, sem til greina kæmu. En
hver eru þessi sjónarmið, sem rétt
læta þetta vansæmdarástand? Ein
ástæðan hefur heyrzt nefnd. Hún
er sú, að innflytjendasamtökin í
landinu telji, að íslenzkur iðnað
ur eigi lítinn rétt á sér. Sem flest
ir hlutir eigi að flytjast inn full-
gerðir erlendis frá, þar af leið-
andi eigi að torvelda innflutning
á efnivöru til iðnaðarins, eins
og hér er gert. önnur er sú, að
vissir forréttindaaðilar, sem hafa
tekið sér ráðin í samtökum iðn-
aðarins, telji sínum hag ver borg
ið með leyfisfyrirkomulaginu.
Við höfum tekið þetta mál upp
fyrir járniðnaðinn vegna þess að
í mörg undanfarin ár höfum við
haft samstarf við allflestar smiðj
ur landsins um efnisútvegun, oft
undir afar erfiðum kringumstæð
um. Það, að við nú í nafni þess
ara starfsbræðra okkar krefjumst
frjáls innflutnings, getur varla
talizt okkar einkamál, þar fara
eaman hagsmunir allra járniðn-
aðarmanna í Indinu.
Við förum þess mjög eindregið
á leit, að mál þetta fái sem skjót-
ustu afgreiðslu, með því, að iðn
aðarmálaráðherra beiti sér fyrir
því, að innflutningur á smíða-
járni verði gefinn frjáls.
Væntum jákvæðs svars yðar
við allra fyrstu hentugleika.
Virðingarfyllst,
E. Ásmundsson.
S I N D R I H. P.
Bréf þessi sendi Iðnaðarmála-
ráðuneytið til Viðskiptamálaráðu
neytisins til umsagnar. Svar Við
skiptamálaráðuneytisins var nei
kvætt. Það telur að vísu að stál-
og járnkvótinn hafi verið hækk-
öður upp í 40 milljónir og í ráði
sé að hækka hann meir. Þetta
virðist ekki hafa bætt ástandið.
Margir þeirra, sem fá úthlutað
úr þessum 40 milljóna kvóta nota
það til kaupa á sömu tegundum
ef járni og verið er að kaupa
frá vöruskiptalöndunum. Á þann
hátt vinnur þessi úthlutun, eins
og hún er framkvæmd, á móti
vöruskiptakaupunum. Þar að
auki eru, eins og áður hefur verið
lýst, þessi kaup gerð frá erlend
ury birgðastöðvum á hærra verði,
sem eðlilegt er, en ef keypt væri
,frá verksmiðjum.
Viðkomandi ráðuneyti virðast
hafa lítinn skilning og vilja til
að leysa þetta mál til hagsbóta
fyrir járniðnaðinn. Viðkomandi
iðnaðarsamtök virðast hafa önn
ur „nauðsynlegri" verkefni að
fást við.
Nú vil ég skjóta því til Verk-
fræðingafélags íslands, að það
láti málið til sín taka og fylgi
því fram til sigurs, til hagsbóta
fyrir tækniþróun járniðnaðarins
í landinu.
Einar Ásmundsson.
Skírí fleirí
Framh. af bls. 5
Rauðsendingar hafa markað
fyrir alla sína mjólk á Patreks
firði, en Barðstrendingar ekki
enn sem komið er.
A' omuna má m.a. marka
af því, að í Rauðasandshreppi
er starfandi sparisjóður og |
hann er bara nokkuð sterkur,
þótt íbúarnir séu ekki nema
150“.
Annir.
Þinn búskapur — hvernig
hefur hann gengið í sumar.
,,Bara nokkuð vel. Vorkuld
arnir voru að vísu óvenju
miklar og það spratt seint.
Þurrkarnir bættu þetta þó að
nokkru upp og ég held, að
ég hafi verið búinn að hirða
fyrr en oft áður“.
Hvað er bústofninn stór?
„Um 6 kýr og 130—140 fjár.
En eins og ég sagði þér áðan,
þá gerist þetta erfiðara. þeg
ar börnin fara. Við’ eigum
þrjú börn, dóttirin er gift hér
fyrir sunnan, og annar sonur-
inn, Hjörtur, 19 ára, hann gæt
ir búsins meðan við erum
hérna í Reykjavík. Annars
hefðum við ekki komizt bæði
í einu. — Eg held ég megi
segja, að við hjónin höfum
ekki farið saman suður oftar
en þrisvar, frá því við flutt-
um vestur.
Hvað við getum það lengi
veit ég ekki — Hjörtur fer
sennilega suður í haust, og
þá hef ég engan til að aðstoða
okkur, nema 11 ára gamlan
son okkar.“
Fréttir.
Áður en við ljúkum nú rabb
inu, kanntu engar nýjar frétt-
ir að vestan, eitthvað, sem
nýtt er af nálinni?
,,Þar er verið að fullgera
flugvöll — ég held að það
hafi kki verið sagt mikið f-i
honum — á Sandodda. Það
hefur verið unnið að honum
í sumar. Þá var byggð 600 m
löng flugbraut og um 30 m á
breidd. Völlurinn var allur
sléttaður og ofaniborinn. Nú
hefur hann verið lengdur í
1000 m og breikfkaður um 20
m, þótt enn eigi eftir að ofaní
■bera þann hluta. Það stendur
til að gera það á næstunni, og
þá verður hægt að lenda þar
á stærri gerð flugvéla, tveggja
hreyfla vélum. Þetta verður
merkileg samgöngubót.
Kannske bætir það úr með
vöruflutningana, en þeir fara
nú að miklu leyti fram með
bílum, enda eru siglingarnar
ekki i sem beztu lagi. Það
■kemur lika niður á póstinum
Við fáum hann t.d. ekki nema
einu sinni í viku.
Að síðustu.
Svo við förum nú að Ijúka
þessu, þá get ég sagt þér eitt:
,,Eg skíri miklu fleiri en ég
jarða — þó fækkar fólkinu.
En við kunnum vel að meta
sveitungana við hjónin. Þetta
er vel klætt fólk og það er
engan „sveitamannsbrag“ á
því að sjá. Það er fjörugt og
kann að skemmta sér, ungir
sem gamlir. Þá syngur það
ættjarðarsöngva, sem fáir
kunna lengur. — Þetta er eins
og ein fjölskylda.“
á.i.
Mikil húsnæðisvandræði eru í Kalkútta. — Eins og sjá má á
myndinni leita sumir íbúanna hælis í steyptum rörum, sem
liggja ónotuð.
— Kalkútta
Framhald af bls. 16.
mál segja sumir leiðtogar, að
Kalkútta sé á framfarabraut, Ný
ir menn hafa verið kosnir í hér-
aðsstjórnina í V.-Bengal. í fyrsta
skipti frá 1948 eru kommúnistar
á undanhaldi í Kalkútta, en þar
hafa þeir átt talsverðu fylgi að
fagna.
Kalkútta nýtur nú aðstoðar
Ford-sjóðsins og Alþjóðabank-
ans og er t.d. í undirbúningi að
byggja nýja brunna í úithverfum,
íbúðarhús og brú á Hoogly ána,
en nú er aðeins ein brú á ánni.
Talic er að Alþjóðabankinn veiti
fé til brúarbyggingarinnar.
• Kommúnistar og kosningar.
í síðustu kosningum, sem fram
fóru í Kalkútta, töpuðu koramún
istar nokkrum sætum í borgar-
stjórnimni, en þeir hafa þó nægi
lega marga fulltrúa þar til að
koma af stað vandræðum. Einn-
ig hafa þeir marga fulltrúa í
héraðsstjórninni. Kommúnistar
hafa þegar fordæmt þá, sem
vinna að skipulagsmálum í borg
inni á vegum Ford-sjóðsins og
lýst þá njósnara og verkfæri í
höndum Vesturveldanna.
Margir hinna nýju fulltrúa í
stjórn V-Bengal hafa ráðizt
harðlega á það, sem aflaga fer í
Kalkútta og halda því fram að
margt verið gert til úrbóta. Þó
ríkir sama deyfðin yfir öllu. Em
bættismaður borgarinnar sagði
fyrir skömmu, er hann ræddi
vandamál hennar:
— Það er mikið talað, en ég
tel að ekkert verði úr fram-
kvæmdum. Við allt ungt fólk,
sem kemur til mín, segi ég:
„Farið frá þessari borg. Hér verð
ið þið ekki að mönnum".
Sumir sofa á gangstéttunum, þar sem heilagar kýr ganga
sjálfala.
Réttingamenn
Menn vanir bifreiðaréttingum óskast nú þegar.
Langur vinnutími.
Bifreiðaverkstæði
TÓMASAR G. GUÐJÓNSSONAR
Laugarnesi — Sími 32236.
Félk vantar til staría í
frystihúsi voru nú þegar.
Hafið samhand við verkstjórann
í síma 1200.
Atlantor hf.
Keflavík.
Thalidomide
Framh. af bls. 3.
En tæknin er ekki eintrfft.
Þessi börn þarfnast ástúðar og
umhyggju. Yfirleitt hefur
gengið vel að fá foreldrana
til að taka þau og veita þeim
ástúð sína. En þetta hefur
samt ekki tekizt í öllum til-
fellum.
Sumar fjölskyldur, einkum
í smáþorpum Þýzkalands, hafa
orðið fyrir því að nágrann-
arnir forðuðust þær, sökum
þeirrar trúar að vanskapað
barn sé refsing fyrir einhverja
hroðalega synd. Þessu fólki
hefur orðið til mikils gagns
að orsökin skyldi finnast.
f Liverpool hafa verið stofn-
uð félög foreldra, þar sem
þeir koma saman með börn
sín og ræða vandamál þeirra.
Og foreldrarnir eru hreyknir,
þegar þessum börnum tekst
að framkvæima eitthvað.
„Hann getur opnað skápana
og sópað út öllum pottunum,
áður en maður er búinn að
snúa sér við,“ sagði ein móðir
in. Prestur í úthverfi Liver-
pool segir: „Pétur hefúr vissu
lega gefið okkur meiri ham-
ingju en vandræði. Okkur
finnst þetta vandamái hafa
verið blessun og við erum
sannfærð um að okkur tekst
að leysa það.“
En afstaða marga anriarra
eru ólík afstöðu þessa prests.
Þegar minnzt er á þessi van-
sköpuðu börn segja margir:
„Ég vil ekki sjá myndirnar
af þeim, ég vil helzt ekki
hugsa um þau.“ Þá hlýtur sú
spurning að vakna, bver sé
meira fatlaður: barnið sem
reynir að lifa eðlilegu lífi,
þrátt fyrir ógæfu sína, eða
fullorðinn, heilbrigður maður,
sem ekkert vill vita af svona
börnum. Þessi spurning er
umhugsunarverð í heimi, sem
er meira bæklaðúr siðferði-
lega en líkamlega.
— Flugfélagið
Framhald af bls. 9.
fyrir ættingja og nánustu vini,
heldur fara þeir með myndirnar
á fundi alls kyns felaga — og
segja frá Íslandsferðinni.
— Allir þessir sjálfboðaliðar
eru okkur mikils virði og þess
vegna verðum við að reyna að
sjá vel um það, sem að okkur
snýr. Verðsveiflur hér innan
lands eru mjög skaðlegar, allar
stórhækkanir. En verst er það,
þegai landinn reynir að hagn-
ast á útlendingum með því að
láta þá gjalda mun meira en
sanngjarnt er. Það er stórskað-
legt.
— Við höfum lagt mikla alúð
við að byggja upp hestaferðim-
ar, ferðir náttúruskoðara og
þeirra, sem áhuga hafa ú fugla-
lífinu. Fleiri sérhópar hafa líka
komið — og það er okkar hlut-
verk, sem störfum erlendis. að
hafa samband við samtök, félög
og klúbba þessa fólks. Síðast en
ekki sízt, við blöð og tímarit,
sem fjalla um þess konar áhuga-
mál og tómstundagaman. Á því
sviði hefur árangurinn orðið góð-
ur. Mikill fjöldi greina um fs-
land hefur birtzt í þess konar
blöðum í Bretlandi — og þær
hafa m.a. orðið til þess, að fjöldi
ferðamanna, sem hingað kemur
frá Englandi, vex stórum ár írí
ári.
ATHUGIÐ !
að borið saman við útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
í Morgunblaffinu, en öðrum
blöðum.