Morgunblaðið - 10.01.1963, Blaðsíða 6

6
MORGV TS BL AÐIÐ
Fimmtudagur 10. janúar 1963
VR sá ekki tillögurnar fyrr
en þær voru fullsamdar
Stutt svar frá Guðmundi H. Garðarssyni,
form. VR við skrifum Páls Líndals
VEGNA greinar er Páll Líndal,
skrifstofustjóri ritar í Morgun-
blaðið 4. janúar s.l. um Verzl-
unarmannafélg Reykjavíkur og
forráðamenn þess er rétt að
eftirfarandi leiðréttingar komi
fram á einstökum atriðum henn-
ar.
1. Að samband hafi verið haft
við forráðamenn V. R.
Páll segir í grein sinni, að það
sé rangt með farið þegar forráða-
menn V. R. fullyrða, að V. R.
hafi ekki fengið að fylgjast með
undirbúningi málsins.
Satt að segja er ég undrandi
yfir að jafn prúður embaettis-
maður sem Páll er skuli láta frá
sér fara þvílíka fullyrðingu þar
sem hann segir síðar í greininni,
að hann hafi rætt málið við for-
ráðamenn V. R. um miðjan nóv-
ember, en þá höfðu þeir haft
drög að tillögunum undir hönd-
um í nokkra daga.
Sannleikurinn í málinu er, að
V. R. veit ekkert um samning eða
aðdragandann að tillögunum,
sem þeir Páll Líndal og Sigurður
Magnússon form. K. í. höfðu feng
izt við að semja frá því í febrúar
19*62 þ.e.a.s. í tæpa tíu mánuði.
Hins vegar fengu forráðamenn
V. R. ekki að sjá tillögurnar fyrr
en þær voru fullunnar, en það
var um miðjan nóvember s.l. Það
▼ar því ekkert samráð haft við
forráðamenn V. R. um samning
umræddra tillagna um heimild
að breytingu um lokunartíma
verzlana. Það var tekið skýrt
fram af Páli Líndal á umrædum
fundi, að það væri ekki ætlast
til umsagnar af V. R. hálfu um
málið á þessu stigi, auk þess
höfðu forráðamenn V. R. ekkert
umboð til að koma fram með
neinar breytingar á nefndum
tillögum.
Eftir að forráðamenn V. R.
höfðu kynnt sér tillögurnar
gerðu þeir Páli Líndal það ljóst,
að þær myndu ekki fá hljóm-
grunn hjá verzlunarfólki og
var þess óskað, að þær yrðu
ekki lagðar fyrir borgarráð.
Tillögur Páls og' Sigurðar
voru lagðar fyrir borgarráð
4. desember og þá sendar V. R.
til umsagnar og hafnaði félags-
fundur í V. R. þeim í heild. Mót-
mæli félagsins eru ekki byggð
á röngum forsendum eins og
Páll Líndal heldur fram. Félagið
mótmælir tillögunum í heild
jafnframt því sem það mótmælir
þeim vinnubrögðum, sem við
voru höfð við samning þeirra. í
þessu sambandi er rétt að geta
þess, að í viðræðum við Pál Lín-
dal skildist forráðamönnum
V. R., að hann teldi tillögurnar
þess eðlis að, ef gera ætti veiga-
mikla breytingu á einhverri
grein þeirra væru þær allar
fallnar.
Z. Dm frestinn og blaðaskrif
Sérstaka athygli vekur eftir-
farandi í grein Páls Líndal:
„Að beiðni þeirra (þ. e. forráða
manna V. R.) var frestað að
leggja tillögurnar fram, um
tvær vikur. Forráðamenn V. R.
báðu að vísu um lengri frest,
en með því að svo til engar
tillögur til efnisbreytinga komu
fram eða voru boðaðar, þótti
ekki annað fært en leggja þær
fram, enda var þá farið að gera
efni tillagnanna að blaðamáli".
Sannleikurinn í málinu er sá,
að forráðamenn V. R. voru á
móti því að umræddar tillögur
væru nokkuð lagðar fyrir borgar
ráð eins og ég hefi áður gert
grein fyrir. Hins vegar var það
ekki í þeirra valdi að ákveða
hvort svo skyldi gert eða eigi.
Að engar tillögur til efnis-
breytinga komu fram eða voru
boðaðar stafa af því, að verzlun-
arfólk, en hér er ekki um að
ræða neitt einkamál forráða-
manna, er á móti tillögunum í
heild og þeim ráðstöfunum, sem
þær gera ráð fyrir.
Að ekki þótti fært annað en
að leggja tillögurnar fram vegna
blaðaskrifa, þá er rétt að vekja
athygli á því, að það mun hafa
verið annar nefndarmannanna,
sem efndi til blaðamannafundar
og lét taka við sig viðtöl oftar
en einu sinni í ákveðnu dagblaði
í Reykjavík.
Hvernig t. d. dagblaðið Vísir
hafði fengið veður af að í vænd-
um væri að leggja umræddar til-
lögur fyrir borgarráð og snéri sér
til formanns Kaupmannasamtaka
fslands í því sambandi (en hann
var annar nefndarmanna) geta
forráðamenn V. R. ekki gefið
svör við. En hins vegar geta þeir
svarað því til að af hálfu V. R.
var ekki fjallað eða rætt um
þetta mál á opinberum vettvangi
fyrr en að afloknum félagsfundi,
sem haldinn var 13. desember
þegar félagarnir sjálfir höfðu
tekið afstöðu gegn umræddum
tillögum.
3. Rangtúlkanir á félagsfundi
Satt bezt að segja er sá hluti
greinar Páls, sem fjallar um fé-
lagsfundi V. R. í des. sl. óskiljan-
legur. Hvernig getur hann sagt,
að efni tillagnanna hafi verið
stórlega rangtúlkað? Er hann
vinsamlegast beðinn um að rök-
styðja þessa fullyrðingu sína, þar
sem hann gerði ekki minnstu til-
raun til þess í umræddri grein
sinni.
Formaður V. R. las upp á fé-
lagsfundinum, umræddar tillögur
og gerði grein fyrir því sem á
undan var gengið jafnframt því
sem hann rakti nokkuð þróun
lokunartímamála í Reykjavík.
Að fólkið hló undir lestri tillagn
anna, stafar ekki af leikarahæfi-
leikum formanns, heldur hversu
fráleit og barnaleg sum ákvæði
tillagnanna eru.
4. Borgarstjórnarkosningar
og lokunartími
Páll segir ennfremur í grein
sinni, að fyrir síðustu borgar-
stjórnarkosningar hafi mönnum
verið fátt tíðræddara en hversu
afleitar reglur um afgreiðslutíma
verzlana væru.
Mér er ekki kunnugt um, að
nokkur stjórnmálaflokkur hafi
verið með breytingar á lok-
unartíma verzlana á stefnu-
skrá sinni og varð ég ekki
var við, hvorki í útvarps-
umræðum fyrir kosningar né
t. d. á kosningafundum þess
flokks sem ég tilheyri, hafi verið
rætt um þetta mál. Þessi full-
yrðing Páls er því algjörlega úr
bmmm
Uppselt hefur verið á öllum sýningum á Pétri Gaut til
þessa og oft hafa færri fengið miða en vildu. Sérstaka athygll
vekur túlkun Gunnars Eyjólfssonar á titilhlutverkinu. Leik-
urinn verður á næstunni sýndur þrisvar í viku, og verða sýn-
ingar bæði á laugardag og sunnudag. — Myndin er af Gunn-
ari í hlutverki Péturs Gauts.
lausu lofti gripin.
Með framangreindu tel ég að
þeim atriðum í skrifum Páls Lín
dal sem máli skipta fyrir verzl-
unarfólk hafi verið svarað og
ennfremur fyrirspurnum Mark-
úsar Stefánssonar í Tímanum í
fyrradag.
Verzlunarfólk hefur ekki haft
neinn hávaða um þetta mál og
forráðamenn þess hyggjast ekki
standa í blaðaskrifum við ein-
staka menn um þessi mál, enda
telur félagið orðahnippingar á
opinberum vettvangi sízt til
þess fallnar að leysa þau vanda-
mál, sem upp koma á hverjum
tíma. Guðmundur H. Garðarsson.
• NÚMERASPJr-LD
BIFREIÐA.
Velvakanda hefur borizt eftir
farandi bréf frá forstjóra bif-
reiðaeftirlitsins.
„Kæri Velvaka ’i.
í 291. tbl. Morgunblaðsins, frá
fyrra ári, er í dálkum Velvak-
anda hnýtt í Bifreiðaeftirlitið
af G. Á., um aðgerðarleysi bif-
reiðaeftirlitsins með sjálflýs-
andi skráningarmerki á bifreið-
um og að fyrir löngu hafi verið
talað um að sjálflýsandi númer
yrðu tekin í notk í á bifreið-
ar, en því hafi ekki verið sinnt
af bifreiðaeftirlitinu.
Skiltagerð Osvalds og Daní-
els hefir með samþykki bifreiða
eftirlitsins búið til bifreiða-
númer með endurskini og hafi
þau númer verið á bifreiðum
til reynslu um nokkurn tíma.
Þessi gerð númera hefir reynzt
vel en er mun dýrari í fram-
leiðslu en þau númer, sem nú
eru framleidd hjá vélsmiðjunni
Steðja.
Þá hefir bifreiðaeftirlitið ' itið
útbúa skráningarnúmer með
endurskini á bifhjól, hjól með
hjálparvél og kennslubifreiðar,
og verður reynslan að skera úr
um hvenig þau reynast.
Þá talar G. Á. um, að hefðu
sjálflýsandi númer verið á bif-
reiðinni er lenti í umferðar-
slysinu á Hringbrautinni á dög-
unum, myndi að líkindum hafa
mátt afstýra slysinu. Um það
er ekki hægt að segja.
G. Á. hefði mátt minnast á,
að bifreiðastjórar hugsi betur
um að hirða númer á bifreiðum
sínum, hreinsi af þeim óhrein-
indi, sem oft eru það mikil að
ekki er hægt að sjá hvaða
númer um er að ræða og er
þetta oft með glitglerin einnig,
sérstaklega á vörubifreiðum.
G. ÓL“
• FYRIRSPURN TIL
LÖGFRÓDRA ÚT AF
ORÐSENDINGU FRÁ
*AFVEITU
HAFNARFJARÐAR.
„Húsmóðir í Hafnarfirði"
skrifar:
„Er hægt að fyrirskipa manni
(A) að standa ábyrgur fyrir
skuldum (greiðslum) annarra
(B-C-D) við opinber fyrirtæki
eða einstaka aðila, fyrir það eitt
að hann (A) býr í sama húsi
og B-C-D, notar sama inngang
og e.t.v. þvottahús? í húsum,
þar sem eru 6—8 fjölskyldur
um sameiginlegan inngang og
þvottahús, býr oft fólk sem
engin samskipti hefur að öðru
leyti. Oft er skípt um íbúa í
sumum húsum, og er þá hætt við
að mislitur sauður geti verið i
mörgu fé. Ef A hefur staðið I
skilum, er þá hægt að heimta
að hann borgi fyrir skuldseig-
an B? Hver á að vera ábyrgur
fyrir að A fái greiðsluna? Ekki
getur A farið og lokað fyrir
rafmagn hjá B til að knýja
fram greiðsluna. Það getur raf-
veitan, og ég get ekki skilið,
að hún hafi nokkurn lagalegan
rétt til að koma skuldum B yfir
á heiðarlegan, skuldlausan A.
Hvað segja lögfræðingar um
þetta? Er þessi innheimta ekki
lögleysa? Svar við þessari spurn
ingu þurfa Hafnfirðingar að fá
sem fyrst og vona -g að lögfróð
ir menn láti ekki standa á sér
að svara, svo við vitum hvar
við stöndum.
Ég sjálf hef búið í 13 ár I
góðu samoýli, en að einstakur
aðili eða opinber heimti að ég
gangi í ábyrgð fyrir skuldir
eða greiðslur sambýlisfólksins,
eða þau gangi í ábyrgð fyrir
mínar — NEI og aftur NEI!
Frá mínum bæjardyrum séð,
er þessi orðsending frá Rafveitu
Hafnarfjarðar, óhefluð frekja í
skjóli opinbers fyrirtæ.-is.
Húsmóðir í
Hafnarfirði".
Með bréfinu frá „Húsmóður i
Hafnarfirði" fylgdi úrklippa af
auglýsingu frá Rafveitu Hafn-
arfjarðar, þar sem stendur m.a.:
„Nauðsynlegt er að aðilar að
sameiginlegri raforkunotkun
ákveði hver þeirra standi
ábyrgur gagnvart Rafveitunni
og tilkynni það til skrifstofunn-
ar sem allra fyrst“.
Hinum hafnfirzku rafveitu-
mönnum og lögfróðum mönnum
er hér með boðið rúm í dálk-
um Velvakanda til að svara
fyrir sig og skýra málið.