Morgunblaðið - 20.01.1963, Qupperneq 3

Sunnudagur 20. fanúar 1963
MORCV ynr. 4Ð IÐ
---------w-w. . W--...................................
. —.. rn mj
I OK UA

Brúðkaupið í Kana
eftir sr. Jonas Gssleson
í ■
Þessi mynd sýnir dreifingu mjólkur og brauðs í borginni Vaimy i Oranhéraði, snemma 1
þessum mánuði. Eru þáð gjafir frá íslendingum.
Fyrsti dagurinn
ævintýri líkastur
Um dreifingu gjafa íslendinga til Alsír
Eftir Andrew Borowiec
Algeirsborg í janúar, —
Associated Press.
MJÓLK og brauð frá fs-
lendingum er drjúgur
skerfur til þess að halda
lífinu í hungruðum al-
sirskum börnum fyrsta
veturinn eftir að landið
öðlaðist sjálfstæði. Mat-
vælin eru gjöf frá íslenzka
Rauða Krossinum og er
þeim dreift í samvinnu við
hjálparstofnanir í Alsír.
Gjöfum íslendinga er
dreift í vesturhluta Alsír,
umhverfis Oranborg.
Talsmenn Rauða Krossins
segja að alls hafi verði komið
upp 35 stöðvum, þar sem
mjólk og brauði frá íslandi
er dreift. Stöðvar þessar eru
m. a. í borgunum Arzew, Sidi
Chami, Bou Sfer, Perregaux,
Kuldarnir í Evrópu eru helzta
fréttaefni þessa dagana, og því
er von að spurt sé hvernig
á þeim standi.
Því er til að svara, að vind-
ur er þar sífellt norðlægur.
Þessu valda háþrýstisvæði,
sem verið hafa þaulsætin við
vesturströnd álfunnsu: í vet-
ur. !>ví lengur sem norðan-
vindurinn stendur, kemur
loft lengra að norðan og verð-
ur kaldara. Er það leggur leið
sína yfir Eystrasalt, molnar
úr því grimmasta frostið. En
* * 1. l.ttmu,, nArð.
austan af sléttum Rússlands
og Síberíu án þess að komast
í snertingu við mildandi áhrif
sjávar eða vatna, verður nap-
urt á vanga.
í gærmorgun var 18 stiga
frost í Berlín, 15 í Hamborg
og 12 i París. Handan Ermar-
sunds, í London, var jafnvel
5 stiga frost. Loksins þegar
þetta loft kemst í snertingu
við hinn mikla varmageymi,
Atlantshafið, hlýnar það upp
fyrir frostmark. Til íslands
kemur 5 til 7 stiga heitt með
hláku afí smáskúrum.
Valmy og St. Denis-du-Sig,
og þar að auki í allmörgum
minni þorpum, sem orðið hafa
fyrir barðinu á hungurvof-
unni.
Hungruð alsírsk börn, sem
lifað hafa af hina blóðugu
frelsisstyrjöld og hermdarverk
OAS-manna þyrpast nú dag-
lega að mjólkurdreifingar-
stöðvumun, sem ganga undir
nafninu „gouettes de lait“, eða
„mjólkurdroparnir“. Hvert
fær einn bolla af mjólk, 50
grömm af brauði og vitamín-
skammt þrisvar í viku.
Þrír starfsmenn Rauða
Krossins hafa yfirumsjón með
matvæladreifingu í Oranhér-
aði. Yfirmaður er William E.
Stratton og með honum starfa
Vart Korlu og hjúkrunarkon-
an Johanna Wilhelmina Korlu.
Þau hafa aðeins tvo litla fólks
bíla og einn vörubíl til um-
ráða, en alsírskar hjálpar-

I NA /5 hnútor 1 SV S0 hnútar X Snjókoma 9 Oti 7 Skúrir E Þrumur W/,!z, KuUaM V HiUtkif H Hmt L Lmui \
1 IÍ5ÍÖ 1030 I0VO 7515“
stofnanir á hverjum stað að-
stoða þau eftir föngum við
dreifinguna.
Aðstoð Alþjóða Rauða Kross
ins við Alsírbúa lýkur opin-:
berlega 31. marz nk., og hefur
þá 27 milljónum dollara (ca.
1160 millj. ísl. kr.) verið varið
til aðstoðarinnar. Talsmenn
Rauða Krossins segja að hér
sé um að ræða stærsta ein-
staka átak sinnar tegundar,
sem Rauði Krossinn hefur
gert til þessa.
Eftir að hinni opinberu að-
stoð Alþjóða Rauða Krossins
lýkur, munu hjálparstofnanir
í Alsír annast dreifingu gjafa
frá deildum Rauða Krossins og
öðrum mannnúðarstofnunum
í hinum ýmsu löndum.
„Við vonum að alsírsku
hjálparstofnanirnar verði þess
megnugar að taka við starf-
inu“, segir einn yfirmanna
Rauða Krossins. „Raunar erum
við heldur bjartsýnir varðandi
það. Svo virðist sem Alsírbúar
séu stöðugt að koma betra
skipulagi á mál sín“.
Alsírskir starfsmenn hjálp-
arstofnananna eru smátt og
smátt hvattir til þess að taka
að sér í stærri stíl dreifingu
matvælanna svo og skipulags-
mál í því sambandi til þess
að búa þá undir að taka að
öllu leyti við starfinu í marz-
lok.
Mjólkurdreifingarstarfsem-
in er sögð vera einhver bezt
heppnaða hjálparstarfsemin
sem um getur í Alsír eftir
að endir var bundinn á styrj-
öldina þar. Að vísu hefur orðið
vart við misnotkun á gjöfun-
um, jafnvel svartamarkaðs-
brask með þær, en stjórnin
'hefur haft hendur í hári
þeirra, sem þar áttu hlut að
máli og refsað þeim.
Alls eru 500 matvæladreif-
ingarstöðvar í átta héruðum í
Alsír, allar á vegum Rauða
Krossins. Mjólkur og brauð
gjafirnar eru einn liður í alls-
herjarátaki Rauða Krossins til
þess að hjálpa hungruðum
mannfjöldanum í Alsír. Rauði
Krossinn hefur til þessa hjálp-
að til að fæða 1,6 milljónir
manna af þeim 4,6 milljónuii).,
sem taldar eru i neyð.
íbúar Alsír eru alls rúm-
lega 9 milljónir, yfirgnæfandi
meirihlutinn Múhammeðstrú-
ar.
Nauðstaddar eru taldar
þær fjölskyldur, sem hafa ekki
innan vébanda sinna einn vinn
andi mann, hafa ekki uppskor-
ið neitt korn á árinu 1962 og
eiga færri en fimm kindur og
geitur.
Landbúnaðurinn
1962
í YFIRLITINU um jarðabætur
1 landbúnaðargreimnni í blaðinu
1 gær hefir talan yfir þurrheys-
hlöður 1961 prentast ógreini-
lega. Hún á að vera 104.05Ó.
„Og á þriðja degi var haldið brúð
kaup í Kana í Galíleu. Og móðir
Jesú var l>ar, en Jesús var og boð-
inn til brúðkaupsins og lærisvein-
ar hans. Og er vín hraut, segir
móðir Jesú við hann: Þeir hafa
ekki vín. Og Jesú segir við hana:
Kona, hvað viltu mér? Minn tími
er ekki kominn. Móðir hans segir
við þjónana: Hvað sem hann segir
yður, skuluð þér gjöra. En þar
voru sett sex vatnsker úr steini,
samkvæmt hreinsunarsiðum Gyð-
inga, ng tók hvert þeirra tvo eða
þrjá mæla. Jesús segir við þá:
Fyllið nú kerin vatni. Og þeir
fylltu þau á barma. Þá segir hann
við þá: Ausið nú upp, og færið
kæmeistaranum og þeir færðu hon
um. En er kæmeistarirm bergði
á vatni því er að víni var orðið,
og vissi ekki hvaðan það var, —-
en þjónarnir vissu það, — kaUar
kæmeistarinn á brúðgumann og
segir við hann: Hver maður set-
ur fyrst góða vínið fram, en þegar
menn eru orðnir ölvaðir, hið lak
ara. Þú hefur geymt góða vínið
þangað til nú. Þetta sitt fyrsta
tákn gjörði Jesú í Kana í Galíleu
og opinberaði dýrð sína. Og læri-
sveinar háns trúðu á hann.‘«
Jóh. 2, 1—11.
Guðspjall dagsins er tekið úr
kafla Jóhannesarguðspjalls. í
1. kafla þess er okkur sagt frá
því, er Jesús og Jóhannes skír-
ari hittust fyrst. Þá benti Jó-
hannes á Jesúm og sagði: Sjá,
Guðslambið, sem ber synd heims
ins. Og hann hvatti lærisveina
sína til að fylgja Jesú.
Nokkrir af lærisveinum Jó-
hannesar fóru að orðum hans.
Þeir fóru til Jesú og gerðust
lærisÝeinar hans. Það hljóta að
hafa orðið þeim mikil viðbrigði
Jóhannes var meinlætamaður-
inn. Hann dvaldist langdvölum
úti á eyðimörkinni, þar sem hon-
um gafst næði til að iðka bæn
og föstu. Þaðan kemur hann til
Jórdan að flytja fólkinu boðskap
sinn um iðrun og afturhvarf.
Jesús hefur annan hátt á.
Hann dregur sig ekki út úr
skarkala heimsins, heldur sæk-
ist þvert á móti eftir umgengni
við fólk. Hann leitar að vísu oft
út í einveru um stundarsakir,
en þá jafnan til að sækja nýjan
þrótt og kraft til áframhaldandi
starfa meðal mannanna. Hann
var kominn í heiminn til að leita
að hinu týnda og frelsa það.
Vafalaust hefur þessum fyrstu
lærisveinum hans fundizt þetta
undarlegt. Og þeir hafa borið þá
saman í huganum. Gátu þeir
báðir verið boðberar sama Guðs,
svo ólíkir sem þeir voru í hátt-
um?
Þess vegna notar Jesús tæki
færið í brúðkaupsveizlunni til
að sýna þeim mátt sinn, sýna
þeim, hver hann er. Enn voru
þeir ekki orðnir móttækilegir
fyrir þann boðskap, sem hann
ætlaði að flytja þeim um sig.
Fyrst urðu þeir að læra að
treysta honum.
Páll S. Pálsson
skáld, látinn
PÁLL S. Pálsson skáld lézt að
Gimli 6. janúar sl. áttræður að
aldri.
Páll var fæddur í Reykjavík
17. sept. 1882, en ólst upp að
Norður-Reykjum í Borgarfirði.
Hann fluttist svo vestur um haf
árið 1900 og hefir átt þar heima
síðan. Hann átti lengi heima og
starfaði í Winnipeg, m. a. um
nokkurt skeið við blaðið Heims-
kringlu.
Þrjár ljóðabækur hafa komið
út eftir Pál, „Norðurreykir",
„Skilarétt“ Og „Eftirleit". Þá gaf
hann út ferðasögu eftir íslands-
för 1964.
Kona Páls, Ólína, ættuð úr
Borgarfirði eystra, lifir mann
sinn.
Nú gafst ágætt tækifæri til að
sýna, hvers hann var megnugur.
Þarna steðjaðist að vandi, sem
mönnunum var ekki unnt að
leysa. Þess vegna er þetta krafta w
verk í rauninni hvorki unnið
fyrir brúðhjónin, Maríu eða
gestina, heldur fyrst og fremst
fyrir læisveinana, sem með hon-
um voru. Hann er að leiða þá
fyrsta skrefið á vegi trúarinnar.
II.
Veitum svo athygli orðaskiptum
Jesú og Maríu. Þegar-hún verð-
ur þess vör, að vínið er þrotið,
kemur hún til Jesú og segir hon-
um frá því. Að nokkru leyti gat
>etta verið sök hans ög læri-
sveinanna. Boðsgestirnir hafa
orðið fleiri en gert hafði verið
ráð fyrir. Þess vegna gat verið
enn frekari ástæða fyrir' Maríu
að leggja honum þetta á hjarta.
En jafnframt sýna orð hennar
glöggt það traust, sem hún bar
til hans. Hún vissi, að hann gat
leyst hvern vanda. Hún hefur
eflaust sjálf verið vön að leita
til hans með allan vanda sinn..
Svar Jesú við þessum hógværu
orðum hennar vekur undrun
okkar. Hann virðist næsta af-
undinn. „Kona, hvað viltu mér?
Minn timi er enn ekki kominn.**
En María geymdi í hjarta sér
allt það, sem við hana hafði ver-
ið sagt um Jesúm frá fæðingu
hans. Hún vissi því, að mikið
beið hans. En samt hafði hún
enn ekki skilið hlutverk hans
hér á jörð. Hann notaði vald
sitt til að gera nafn Guðs dýr-
legt meðal manna, í öðrum til-
gangi aldrei.
María þekkti Jesúm. Nú var
hún búin að tjá honum vandann,
sem að steðjaði. Því var hún
örugg um, að hann mundi hjálpa.
Hún átti þá trú, það traust, sem
til þurfti. Því segir hún við
þjónana? „Hvað, sem hann segir
yður, skuluð þér gjöra.“ Og
þjónarnir hlýddu.
Hversu heimskulegt hlýtur
þeim þó að hafa virzt það, sem
hann sagði. Ausa vatni í kerin!
Og ausa því síðan ; - þeim aftur!
Vafalaust hafa þeir hugsað ým-
islegt með sjálfum sér, en þeir
hlýddu, og það var nóg. Undrið
varð. Vatnið var orðið að víni.
Þannig notaði Jesús tækifærið
til að styrkja trú lærisveina
sinna.
Á sama hátt vill hann styrkja
trú okkar, kenna okkur að
treysta sér í öllum vanda. Hann
vill skapa hjá okkur sama traust
og María hafði til að bera.
Þá hættum við að vera aðeins
heyrendur orðsins,. sem hlustum
á það öðru hvoru og gleymum
því siðan eða geymum það ónot-
að þar til næst við heyrum. Þá
verðum við gerendur orðsins,
það fær að hafa áhrif á líf okk-
ar og breytni, bera ávexti Guði
til dýrðar.
Þetta er það fagnaðarerindi,
sem Guð vill flytja okkur í dag.
Hann vill opinbera okkur dýrð
og mátt Jesú Krists eins og
lærisveinunum forðum, og hann
vill, að sú opinberun geri okkur
að gerendum orðsins.
Hefðu þjónarnir í Kana forð-
um gert það eitt, sem þeim
hefði þótt skynsamlegt, stæðu
vatnskerin eflaust tóm eim 1
dag. Þá hefði ekkert undur
gerzt. En þeir hlýddu því, sem
þeim var sagt að gera. Þedrra
eigin mat vék fyrir hlýðninni
og trúnni. Þess vegna gerðist
undrið.
Þannig standa eins og tóm
vatnsker í lífi hvers manns.
Það, sem marga vantar, er trú-
in, sem eys þau full, jafnvel
þvert ofan í dóm skynseminnar.
Við eigum að læra að treysta
Guði. Þá mun hann opinbera
dýrð sína og við eignast trú á
hann, eins og lærisveinarnir í
Kana.
Jónas Gíslason.