Morgunblaðið - 18.04.1963, Blaðsíða 14

14
MORGinSBL 4 Ð1 fí
Fimmtudagur 18. apríl 1963
Innilega þakka ég öllum þeim, sem sýndu mér vinar-
hug á sjötugsafmælinu 9. þ.m. með gjöfum, blómum,
skeytum, heimsóknum og hlýjum handtökum.
Árni Vilhjálmsson.
4 herbergja íbúð
Höfum til sölu góða 4ra herb. íbúð á 3. hæð við
Bogahlíð. íbúðinni fylgir 1 herbergi í kjallara og
2 geymsluherbergi.
MÁLFLUTNINGS- og FASTEIGNASTOFA
Agnar Gústafsson, hrl.
Björn Pétursson, fasteignaviðskipti.
Austurstræti 14. — Símar 17994 og 22870.
Utan skrifstofutima 35455.
Hjartkær eiginmaður minn og faðir okkar
INGI GUÐMUNDUR LÁRUSSON
lézt af slysförum 14. þessa mánaðar.
Fyrir hönd vandamanna.
Álfheiður Óladóttir og börn.
Faðir okkar og tengdafaðir,
PÉTUR PÉTURSSON,
fyrrverandi vatnsafgreiðslumaður,
andaðist í Borgarspítalanum 17. þ. m.
F. h. fjölskyldunnar.
Sigrún Pétursdóttir,
Sigurður Árnason.
HALLDÓR ÓLAFSSON
rafvirkjameistari, Rauðarárstíg 20, Reykjavík,
andaðist að Landakotsspítala föstudaginn langa. Jarðar-
förin ákveðin síðar.
Eiginkona, börn og tengdabörn.
Elskuleg litla dóttir okkar
HREFNA MARGRÉT
sem andaðist 10. apríl, verður jarðsungin frá Dómkirkj-
unni föstudaginn 19. apríl kl. 1,30.
Kolbrún Thorlacíus,
Karl Magnússon.
Útför móður okkar
ÞURÍÐAR GUÐJÓNSDÓTTUR
Skipasundi 3,
sem lézt 10. þ. m. fer fram frá Stokkseyrarkirkju laug-
ardaginn 20. þ. m. kl. 2 e.h.
Minningarathöfn verður í Fossvogskirkju kl. 10,30
sama dag.
Ferð verður til Stokkseyrar að minningarathöfninni
lokinni.
Börn hinnar látnu.
Útför
TORFA JÓHANNSSONAR
bæjarfógeta í Vestmannaeyjum
er andaðist í Landakotsspítala 10. april, fer fram frá
Fossvogskirkju, föstudaginn 19. apríl kl. 10,30 f.h. —
Athöfninni verður útvarpað.
Ólöf Jónsdóttir,
Kristján Torfason,
Svava Torfadóttir.
ÁMUNDI SIGMUNDSSON
Kambi, Villingaholtshreppi
verður jarðsunginn frá Hi aungerðiskirkju, laugardaginn
20. þ.m. kl. 14.00. Húskveðja að heimili hans kl. 13.00.
Börn, tengdabörn og barnaböm.
Maðurinn minn og faðir okkar
GUNNAR GUNNLAUGSSON
húsasmiðui, Flókagötu 56,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 19.
þessa mánaðar kl. 1,30 e.h.
Guðmunda Ingvársdóttir og börn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og vináttu við andlát
og jarðarför systur okkar
SVÖVU JÓHANNESDÓTTUR
AkureyrL
Soffía Jóhannesdóttir, Fanney Jóhannesdóttir.
Ásta Þorvaldsdóttir
frá Krossum - Minning
í DAG er til moldar borin
toér í Reykjaivik Ásta Þorvalds-
dóttir frá Krossum á Árskógs-
strönd. Langri og merkri hetju-
sögu íslenzkrar aveitakonu er lok
ið.
Hún fæddíst árið 1876, 27. sept
emiber á Krossum, sem 7. barn
af 10 börnum þeirra ágætishjóna
Sigurlaugar frá Sökku í Svarf-
aðardal Jóhannsdóttur Rögn-
valdssonar, og Þorvaldar skip-
stjóra á Krossum f>orv a 1 dsson ar
bónda þar Gunnlaugjssonar; en
bæði voru þau, foreldrar Ástu,
komin af hinum yngri og
eldri krossaættum, er afkomend-
ur eiga svo þúsundum skiftir
við utanverðan Eyjafjörð og
víða um land.
Þorvaldur, yngri, á Krossum,
faðir Ástu, (en fullu nafni hét
hún Ásta Sigurlaug) var móð-
urbróðir Jóhanns Sigurjónssonar
skálds frá Laxamýri, en kona
Þorvaldar hins eldri: Snjólaug
Baldvinsdóttir, prests á Upsum
og Jónas Hallgrímsson skáld voru
ihinis vegar bræðrabörn, eins og
mörgum mun kunnugt.
Föður sinn missti Ásta, er hún
var 11 ára og var þá yngsti
bróðir hennar aðeins 5 ára, en
sé elzti 10. Móðir hennar giftist
á ný Gunnlaugi Jónssyni frá
Litla Árskógi, alkunnum gáfu-
manni og sjósóknara, en missti
hann einnig eftir tiltölulega fárra
ára hjúskap og erfiða og von-
litla baráttu við hinn mikla vá-
gest þeirra tíma: hvíta-dauðann.
Kom það ekki sizt í hlut Ástu
að létta móður sinni og stjúpa
þessa þungu baráttu.
Við öll, er til þekktum þá,
dáðumst ákaflega að hinni tak-
markalausu fórnfýsi, og þeim
ríka kærleika, er hin unga og
glæsilega fríðleikskona, Ásta,
sýndi stjúpa sínum. Heilar næt-
ur, og nótt eftir nótt vakti hún
yfir honum dauðvona og kjark-
ur hennar virtist hvað mestur
þegar móður hennar lá við að
yfirbugast.
Nokkrum árum áður, eða 1898
hafði Krossa-heimilið þó orðið
fyrir átakanlegri sorg, er 3 bræð
ur Ástu, þeirra á meðal sá yngsti
Vil'hjálmur og sá næst elzti, Þor-
valdur, drukknuðu á smábát í
fiskiróðri á Eyjafirði hinn 3.
nóvember. Voru þá eftir lifandi
aðeins 4 systkinanna, en 3 höfðu
dáið barnung. Nokkrum árum sið
ar hvarf einnig 4. bróðirinn í
hina votu gröf, — drukknaði á
hákarlaskipi.
Um þennan hörmulega atlburð,
er bræðurnir 3 dru'kknuðu sam-
tímis, orti Mattihias skáld Joch-
Lífeyrissjóður
verzlunarmanna
Lán verða veitt úr lífeyrissjóði verzlunar-
manna í næsta mánuði. Eyðublöð fyrir
umsóknir liggja frammi í skrifstofu sjóðs-
ins Bankastræti 5 og skal þeim skilað þang-
að eða í pósthólf nr. 93 fyrir 30. apríl n.k.
Með umsóknum skal fylgja;
a. Veðbókarvottorð, þar sem til-
greindur er eignarhluti.
b. Brunabótavottorð eða teikning,
ef hús er í smíðum.
ELDRI UMSÖKNIR
ÞARF AÐ ENDURNÝJA
Stjórn Lífeyrissjóðs verzlunarmanna.
FERMINGARGJÖF
Kodak
Myndavél kr. 286.—
Flashlampi kr. 210.—
Hans Petersen h.f.
Sími 2-03-13 Bankastræti 4.
umsson fagurt og áhrifamikið
kvæði og sendi hinni harm-
þrungnu móður á Krossum og
eftirlifandi börnum hennar, og
er kvæði þetfca að finna í ljóða-
bókum ská'ldsins.
Eftir þessi miklu átföll, —
þeirra síðast andlát Gunnlaugs
bónda, tók Ásta í raun og veru
við heimilisforráðum á Kroiss-
um, en hún hafði í sannleika
sagt, verið hinn góði andi heim-
ilisins, kjarkur þess og lífsgleðL
Krossaheimilið hafði á undan-
förnum mannsöldrum ætíð ver-
ið meðal stærstu og myndarleg-
uistu heimilanna á Árskógsströnd
og var en.n fjölmennt heimilL
en það áfcti vel við Ástu, dugnað
hennar og myndarskap.
Margir ungir menn renndu til
hennar hýru vonarauga, en hún
kaus sér úr þeirra hópi frænda
sinn Ólaf Þorsteinsson, glæsí-
menni frá Stóru-Hámundarstöð-
um, — fyrsta bæ Eyjarfjarðar,
eða landnámgbæ, þar sem Há-
mundur heljarskinn og Helgi
magri tengdafaðir hans reistu
sér fyrsta býlið við Eyjofjörð.
En yfir bæjum þessum gnæfir
Sólarfjall það, er Helgi magri
gekk á sitt fyrsta vor við fjörð-
inn kæra.
Þau Ásta og Ólafur sfcofnuðu
til hjústkapar og tóku við bús-
forráðum á Krossum árið 1908
og skein nú eyfirsk sól aftur
um hríð á hið söguríka Krossa-
heimili, — en þar átti ég sem
drengur margar ljúfar stundir,
er ég kom að heimsækja ömmu.
Fimm börn eignuðust þau
Ásta og Ólafur. Hið yngsta, efni-
lega stúlku, misstu þau tæplega
ársgamla. Hin eru öll á lífi hér
í Reykjavík, myndarlegt mann-
dómsfólk eins og foreldrarnir
sjálfir. Einn bróðir hennar, Þor-
steinn, lifir eftir af sýstkina-
hópnum, hér í Reykjavík og fer
daglega til vinnu sinnar klukkan
8 á morgnana, — erfiðisvinnu
eins og menn á bezta aldri, þó
82 ára sé, — aðeins 4 árum yngri
en hún.
M-ann sinn miissti Ásta árið
1937 og enn þurfti hún að syna
kj-ark sinn og hugprýði í langri
og erfiðri sjúkdómsbaráttu son-
ar síns, er lyktaði þó á bless-
unarríikan og undraverðan háfct
Eftir andlát Ólafs manns hennar
bjó hún lengi með þessum syni
sínurn, fyrst á Akureyri, en síð-
an hér í Reykjavík.
Síðustu æfiáxin lifði Ásta ró-
legu lífi, umvafin ástúð og iwn-
hyggju bama sinna, tengdabaraa
og baraa-barna, og á heimili
þeirra hér í Reykjavíik leið
h'ún útaf sitjandi uppi í
rúmi sínu á skirdagskvöild,
er bún var að lesa sögu fyrir
yngstu kynslóðina.
Þrátt fyrir allt andstreymið
var Ásta gæfukona mikil. Hún
kunni að taka ósigrum og mót-
lætinu á þann veg að hiún óx við
hverja raun.
Hún unni mjög söng og tónlist
alla æfi og á yngri árum tók
hún mdkinn þátt í söngláfi sveit
ar sinnar. Hún var með afbngð-
um sviphrein kona. Það var allt
af bjart yfir henni og glaðlegt
og gott að vera í návist hennar
og fram á síðustu stund fylgdi
henni eitfchvert fagurt lag Iwar
sem hún fór. Ég mun minnast
hennar með aðdáun meðan ég
lifL
Freymóður Jóhaimssoa