Morgunblaðið - 08.12.1963, Blaðsíða 18

18
M0RGI&4BLAÐIÐ
Sunnudagur 8. des. 1963
Kvenfélag Grindavíkur 40 ára
SUNNUDAGINN 23. nóvember
hélt Kvenfélag Grindavíkur
híátiðlegt 40 ára afmæli sitt í
eamkomuihúsi félagsins. Konur
úr Grindavíkurhreppi fjöl-
menntu á skemmtifundinn og
var hann hinn ánægjulegasti í
a.Ha staði.
Fundurinn hófst með sameigin
legri kaffidrykkju og flutti þá
ávörp formaður félagsins og frú
Guðný Stefánsdóttir. Sýndur var
leik'þáttur sem tókst vel Og var
xi mikiilar ánægju. Stella Sigurð
ardóttir söng gamanvisur ölluim
viðstöddum til mikillar skemmt-
unar. Þess má geta að gaman-
vísur þær sem Stelia söng voru
allar samdar af henni og ein-
göngu stilaðar uppá ýmsa
skemimtilega þætti í atvinnu- og
daglegu lífi hreppsbúa Píanó-,
undirleik annaðist Agnes Árna-
dóttir. Látbragðsleikur var sýnd-
ur og þótti spreng'hlægiiegur. í
fundarlok sungu allar viðstaddar
konur ísland ögrum skorið undir
píanóleik Agnesar.
Stjórn Kvenfélags Grindavík-
ur skipa nú: Frú Lauíey Guð-
jónsdóttir, formaður, frú Ólina
Ragnarsdóttir, ritari og frú Rósa
Benediktsdóttir, gjaldkeri.
Hér fara á eftir ávarpsorð for-
manns Kvenfélagsins frú Lauf-
eyjar Guðjónsdóttur í Ásgarði.
Heiðruðu Kvenfélagskonur
i Grindavíkurhreppi!
24. nóvember 1923 fyrir rétt-
um 40 árurn var Kvenfélag
Grindavikur stofnað. Aðal hvata
kona að stofnun félagsins var
frú Guðrún Þorvarðardóttir í
Ási. Stofnfund félagsins sátu 23
konur úr Járngerðarstaða- og
Iwkötlustaðarhverfi í Grindavík.
Fyrstu stjórn félagsins skip-
uðu frú Guðrún Þorvarðardóttir
í Ási, formaður, frú Ólafía Ás-
bjarnardóttir í Garðhúsum gjald
keri og frú Ingibjörg Jónsdóttir,
kennari, ritari. Stjórninni var á
stofnfundinum falið að semja
Jög fyrir félagið og tilnefndi hún
sér til aðstoðar frú Katrínu Gísla
dóttir frá Hrauni.
Á öðruim fundi félagsins voru
lög þess samþykkt. Á þeim
sama fundi gengu þrjár konur
í féiagið. Þannig jólcst meðlima-
ta.lan svo að í ársbyrjun 1925
voru 34 konur skráðar í félagið.
Eða mikill meirihluti alira giftra
kvenna í Grindavíkurhreppi.
Þess má geta að í dag eru um
140 konur skráðar meðlimir.
Á þriðja fundi féiagsins var
kosin varastjórn, í henni áttu
sæti frú Jóhanna Árnadóttir
I varaformaður, frú Katrin Gísla-
dóttir vararitari og frú Margrét
' Jónsdóttir varagjaldkeri.
Á þeim sama fundi ber María
| Guðmundsdótir á Hlíð upp til-
lögu þess efnis að eitthvað verði
. gert til að gera fundina skemmti
| l©ga til dæmis með því að lesa
upp skemmtilegar og fróðlegar
sögur eða syngja falleg kvæði.
Þetta er viturleg tillaga, því að
fátt er líkleigra til að halda sam-
an góðum félagsskap en skemmti
legir og líflegir fundir.
Á fyrstu árum Kvennfélags-
ins mun fjárhagur þess hafa ver-
ið mjög þröngur. Ekkert er því
eðlilegra en að starfsemi fyrstu
áranna hafi beinzt í þá átt að
afla félaginu tekna. Haldnar
voru hlutaveltur, bögglauppboð
og skemmtifundir. En af fundar-
gerðum þessara ára má sjá að
sterkur áhu.gi hefur ríkt meðal
félagskvenna um að aðeins væri
um ho'liar skemm-tanir að ræða.
Þannig hélt félagið barna-
skemmtanir um jólaleytið og
uirra ára bil, að vísu við frum-
stæð skilyrði en margar leiksýn-
ingar þó mjög vel lukkaðar og
skemmtiiegar svo að þær eru
enn í dag minnisstæðar mörgum
þeim er þá voru á unglingsárum.
Sýndu Kvenfélags'konur og leik-
endur mikla fórnfýsi við undir-
búning þessara skemmtanna.
Einnig voru oft fengnir þjóð-
kunnir fræðimenn til að flytja
fyrirlestra til fróðleiks og
skemmtunar fyrir breppabúa.
Ekki er ár liðið frá stofnun
félagsins þegar Ingibjörg Jóns-
dóttir heldur framsöguræðu um
garðrækt. Hvetur hún konur
Núverandi formaður Kvenfél-
ags Grindavikur frú Laufey
Guðjónsdóttir í Ásgarði.
félagsins til að gera tilraun með
að rækta nytjajurtir og blóm.
Á sama fundi sem haldinn var
16. maí 1924 vakti Ingibjörg
einnig máls á því hvort ekiki
væri möguleiki á því að félagið
keypti spunavél sem það svo
starfrækti. Báðar þessar uppá-
stungur Ingibjargar sýna hve
ho.ll og skynsamleg áhugamál
Kvenfélagsins voru þegar á
byrjunarstigi.
Maria Geirmundsdóttir á
Hliði bar á sama fundi upp til-
lögu um að Kvenfélagið gengist
fyrir því að 19. júní yrði hald-
inn hátíðlegur og hvatti til þess
að haldin yrði útiskemmtun á
Baðsvöllum. Mun þarna vera að
finna fyrsta vísinn að hinum
rómuðu útiskemmtunum sem
Kvenfélagið stóð fyrir og haldn-
ar voru við Svartengisfell í
Grindavík urn margra ára skeið
og frægar urðu um allar nær-
liggjandi sveitir.
Ég hefi leyft mér að rifja hér
lítillega upp stofnun og starf-
semi Kvenfélagsins fyrstu ár
þess, en því fer fjarri að saga
þeiss sé hér öll sögð. Félagið
hefur frá byrjun beitt sér fyrir
fjölmörgum velferðarmálum
byggðarfélagsins
byggðarlagsins. T.d. hefur það
stuðlað að því að fegra umhverf-
ið kringum kirkjuna hreppsbú-
um Grindavikur til sóma.
Seint á þriðja tug aldarinnar
hefst svo félagið handa um
stærsta og myndarlegasta átak
sitt, byggingu Kvenfélagshúss-
ins. Ekki má gleyma því að við
byggingu hússins nutu kvenfél-
agskonur mikils stuðnings eigin-
manna sinna. En kvenfélags-
■konur höfðu samt forystu um
bygginguna. Húsið reis af
grunni fyrir sameiginlegt átak.
Kvenfélagshúsið var á sínum
tíma virðulegt samkomuhús mið
að við lítið sjávarþorp og er það
raunar enn í dag.
Margar af stofnendum Kven-
félagsins eru nú því miður horfn
ar sjónum okkar. Þeim vottum
við alla virðingu. En ánægjulegt
'hefði þó verið að mega enn sjá
hér meðal okkar í kvöld þá konu
sem lengst, drýgst og óeigin-
gjarnasta starf hefur unnið í
okkar hópi — Ingibjörgu Jóns-
dóttir en Ingibjörg heldur nú
til á Dvalarheimili aldraðra sjó-
manna í Reykja.vik. Henni ósk-
um við allar langrar og bjartrar
Athugasemd
f 249. tbl. „Morgunblaðsins" frá
21. nóv. sl. getur að líta frétta-
klausu frá Vikingi Guðmunds-
syni, fyrrverandi fréttamanni
blaðsins af Hólsfjöllum, en nú-
verandi óðalsbónda að Hrapps-
stöðum með búsetu að Kífsá
(jörð í eigu Akureyrarbæjar).
Greinir Víkingur frá hinum
óhugnanlegasta verknaði, sem
framinn hafi verið á Kífsártúni
á sunnudagsmorgni nú eigi alls
fyrir löngu. — Komið hafi tveir
menn akandi í hvitri „drossíu",
undið sér út úr bifreiðinni, skot-
ið á færi tvævett tryppi, er var
í hrossahóp á túninu, skörið það
á háls og ekið síðan brott, en kom
ið síðar um daginn og flutt hræ-
ið burt.
í frásagnargleði sinni og hald-
inn allmikilli vandlætingu, svo
sem vera ber, hikar þessi frétta-
maður ekkert við að eigna þenn-
an hroðalega verknað vissum
hóp manna hér á Akureyri, þeim
er hann gefur heitið „sporthesta-
menn“. Hirðir hann ekkert um
að kynna sér nánar, hvort held-
ur hann fer með rétt eður rangt
mál.
Án þess að ég vilji á nokkurn
hátt verja sóðalega aðferð þess-
ara manna við aflífun tryppisins
— hún er óverjandi með öllu og
varðar við lög — þá er nokkuð
vandséð, hvort þyngra er á met-
um aðförin að tryppinu eða til-
ræði Víkings að svívirða saklausa
menn með því að eigna þeim
þennan verknað. — Staðreynd
máls þessa er sú, að bóndi frammi
í Eyjafirði, Eiríkur Björnsson,
átti umgetið tryppi. Piltarnir, sem
verknaðinn unnu, Kolbeinn Sig-
urðsson og Ragnar Elíasson, eru
til heimilis og að einhverju leyti
á vegum Kristins bónda að Kotá
við Akureyri, en hann er bróðir
Eiríks bónda, enda fluttu þeir
skrokkinn þangað heim. Síðari
hluta þessa sunnudags voru þeir
að gera því þar til góða, er tvo
menn bar að garði. — Þetta er
sannleikurinn, Víkingur óðals-
bóndi. Stéttarbræður þínir
standa að þessum ófögnuði, en
ekki „sporth estaeigendur" á Ak-
ureyri. Væri ekki úr vegi að
minna þig á hið fornkveðna:
„Maður líttu þér nær, það liggur
í götunni steinn.“ Sæmra væri
þér og að biðja þá menn opin-
berlega afsökunar, sem þú reynd
ir að sverta með frásögn þinnú
— Við bíðum og sjáum hvað set-
ur. — Frásögn þín um, að hrossa-
hópurinn umgetni á Kífsártúni
hafi allur verið frá Akureyri, er
álíka haldgóð heimild og annað
í nefndri klausu, og því ekki
svara verð. — í þessu sambandi,
og þá einnig vegna ummæla kon-
unnar úr Glerárþorpi, verður
manni að spyrja:
Hvers vegna eru ekki atburð-
ir sem þessi kærðir rétta boðleið?
Væri ekki réttlæti og sómatil-
finningu betur borgið með því
heldur en að skrifa æsigreinar í
blöð með óhróðri og dylgjum um
saklausa menn og málefni?
Með þökk fyrir birtinguna.
Guðmundur Snorrason.
ALMENtfA BÓKAFÉLAGIÐ
furður sálarlífsins
)>
Ný bók frá Almenna bókafélaginu eftir kunnasta sálfræðing
Noregs, prófessor Harald Schjelderup um rannsóknir á dulvitund manns-
ins, persónuleikavíxlun, reimleika, miðilsgáfuna og aðra annarlega skynjunar-
hætti, spíntisma og margt fleira.
BÓK,
SEM
ALLIR
VILJA
EIGNAST
Ilarald Schjelderup