Morgunblaðið - 04.01.1964, Blaðsíða 11

Laugardagur 4. jan. 1964
MORGUNBLADIÐ
11
Jósi E. Ragnarsson:
Raunverulega stðndum við öll
andspænis sðmu vandamálunum"
Willy Rrandt svarar
spurningnni Itfiorgunblaðsins
tNGUR og f jaðurmagnaður
stjómmálamaður, f o r i n g i
frjálsra eyjarskeggja í hinu
rauða hafi konnmúnismans,
framgjam og framfarasinnað-
ur, hressilegur, en virðulegur
í senn, maður hins nýja tima,
þetta er WiIIy Brandt, rikj-
andi borgarstjóri Berlínar,
eins og hinn opinberi embaett-
istitill hans hljóðar.
Þegar ég var í Beriín í
öndverðúim októbermániuði sl.
hitti ég borgarstjórann augna-
blík að máli í móttöku í
Brandenburgerhalle í Sehöne-
berger ráðhúsinu, etftir að
boirgarstjórinn hafði lýst Ad-
enauer heiðursborgara Ber-
línar, f. h. hinna þýzku borga.
Við athöfnina sagði Brandt
m.a.: Við hefðum gjarna vilj-
að sjá yður oftar hér í Beriín,
hr. sambandskanzlari. Allir
viðstaddir vissu, að hér var
um ádeilu að ræða, ádeilu um
meint áhugaleysi kanzáarans
á málefnum Berlínar. Þetta
lýsir borgarstjóranum vel, því
að hann er opinakár og ákveð
inn baráttumaður, jafnvel við
athafnir, þegar öðruim þykir
hæfa að draga yfir sig helgi-
slepju.
barna gafst sks mimair tkni
til viðtals við borgarstjórann,
ekki sízt þar sem viðtöl við
slíka fyrirmenn þurfa að vera
í þeim nákvæfmnistíl, að
hvergi sé á heimsfriðinn hall-
að. bað varð því úr, að ég
ritaði niður spumingar mínar
til hans og sendi honum dag-
inn etftir. Skörarau sáðar var
Wiliy Brandt lagður af stað
til AÆríku og spurningar Mbl.
biðu óþreyjufullar eftir svör-
um hans og yfiriestri.
Ég fékk síðan viðtalið sent
frá borgarstjóronum með jóla-
póstinum og með fylgja beztu
kveður til allra landsmanna.
— 0 —
„Hefur ástandið í Berlín
breytzt síðan 13. ágúst 1961,
einkum hvað varðar bjartsýni
og sjálfstraust borgarbúa á
íramtíð Berlínar?"
„Valdamenn rússneska her-
námssvæðisins í Þýzkalandi
reyndu að kyrkja Berlín með
byggingu múrsins. Þessi til-
raun þeirra hefur hinsvegar
ekki tekizt. Borg okkar og
efnahagslíf hennar er í mikl-
um vexti. Þrátt fyrir lokun-
ina með múrnum 13. ágúst
1961 starfa nú 20 þúsund
fleiri starfsmenn við iðnaðinn
í borg okkar, en fyrir bygg-
ingu múrsins. Framleiðsla
okkar hefur aukizt um 35 af
hundraði og sparif jársöfnun
hefur aukizt úr 1,4 milljörð-
um marka í 2,3 milljarða.
„Berlinarbúar hafa aldrei
dæmt hið pólitíska ástand og
aðstöðu borgar sinnar af ó-
raunhæfri bjartsýni. VkS höf-
um ávallt reynt að horfast í
augu við staðreyndirnar. En
Willy Brandt.
það eru einmitt staðreynd-
irnar, ekki sízt hinn efnahags-
legi vöxtur Bcrlínar siðan
1961, sem veita okkur trú
á framtíðina. Við munum
einnig vinna bug á öllum erf-
iðleikum framtíðarinnar með
aðstoð vina okkar.“
„Hvað teljið þér einkuim
gildi samstöðu erlendra
manna með Berlínarbúum, hx.
borgarstjóri?"
„Berlín er orðin lifandi og
sannfærandi sönnun fyrir afli
frelsisins. I>að þökkum við
ákveðni og einbeitni okkar og
öflugum stuðningi vina okkar
í hinum frjálsa heimi. Sam-
staðan með Berlinarbúum er
sönnun þess, að okkur Vest-
urlandabúum er alvara, þeg-
ar við Verjum frelsi okkar og
réttlæti, og krefjumst sjálfs-
ákvörðunarréttar fyrir alla.“
„Hvað viljið þér að lokum,
hr. borgarstjóri, segja um hið
gamla samband Þjóðverja,
einkum Berlínarbúa og Norð-
urlandanna, sérstaklega lands
mins?“
„Milli Þýzkalands og Norð-
urlandanna fimm hefur alltaf
og er mjög náið samband,
menningarlegt, efnahagslegt
og ekki hvað sizt persónulegt
samband milli fólksins.
Við munum aldrei gleyma
því, að stúdentar frá Norður-
löndunum hafa reynt að
hjálpa fólkinu handan múrs-
ins, ásamt þýzkum skóla-
bræðrum sínum. (Stúdentar
frá Norðurlöndum, einkum
Sviþjóð hafa mikið aðstoðað
við flótta að austan síðan all-
ar leiðir lokuðust. Einkum
með því að útvega vegabréf.
Nú er a.m.k. einn sænsknr
stúdent í fangelsi , A-Þýzka-
landi og tii dæmis um það
horn, sem yfirvöld eystra
hafa í síðu stúdenta frá Norð-
urlöndum má geta þess, að
mér var haldið í nokkrar klst.
þegar ég fór yfir til A-Berlín-
ar. Imsskot J.E.R.).
Við erum mjög þakklát
fyrir þann skilning, sem
Norðurlandabúar, ekki hvað
sízt hin íslenzka þjóð, hefur
ávallt sýnt vandamálum okk-
ar. Við erum þakklát fyrir
siðferðilegan styrk og vináttu.
Heimurinn er orðinn litill.
Raunverulega stöndum við
öll andspænis sömu vanda-
málunum: Að viðhalda frelsi .
okkar, og færa þeim á frið-
samlegan hátt frelsi, sem
ennþá fá ekki notið þess.“
Kennedy heitinn Banda-
ríkjaforseti sagði í ræðu af
svölum Schöneberger ráð-
hússins við Rudolph- Wilde
Platz, sem nú h-eitir John F.
Kennedy Platz: Ioh bin ein
Berliner, og átti þar við, að
allir frelsiis og friðelskandi
menn í heiminum vœru
Beriínarbúar í hjarta sdnu,
slíkt tákn er Berlin orðin í
huguim fólks um víða veröM.
Um leið og við endurgjöld-
uim nú um áramótin hvatn-
ingu Brandt borgarstjóra með
góðum óskum til ibúa Berlínl
ar, þá erum við um leið að
óska sjálfum okkur þess
frelsis og friðar, sem ibúar
hinnar fögru borgar í rauða
hafiniu hafa svo skelegglaga
barizt fyrir — einnig okkar
vegna.
Ilrossadrápiö á Akureyri
Athugasemd og
MAÐUR er nefndur Guðmundur
Snorrason, búsettur á Akureyrí,
ekur bíl, á „sport“-hesta og er
meðlimur og forsjá allþekkts fé-
lagsskapar er nefnir sig „Hesta-
mannafélagið Léttir.“
Téðum Guðmundi þykir hlýða
að ávarpa mig nokkrum vel völd-
um orðum í Mbl. 8. des sl., út af
6máfrétt er ég sendi varðandi
hrossadráp á almannafæri hér á
Akureyri, sennilega í nafni síns
félagsskapar. Ég get ekki varizt
þeirri hugsun, að hann hafi
aldrei haft það af að stafa sig
fram úr meiru en fyrirsögninni á
fréttinni, því að annars hefði
hann hlotið að sjá að ég tók
ekýrt fram að ég vissi ekki hverj-
ir voru þar að verki og varðaði
ekki um það, enda var það verkn-
aðurinn sem ég fann að og hann
hefði ekki orðið afturtekinn úr
því sem komið var.
Ég kaus að fara þá leið áð
vekja athygli sem flestra á því
að yfir svona verknaði yrði ekki
þagað, og á þann hátt að menn
hugsuðu sig um áður en þeir
fremdu hann enn einu sinni. Ég
gerði enga tilraun til að eigna
neinum verknaðinn og nefndi
hvergi „sporthestamenn" eða
þeirra félagsskap, og er það ein-
getið hugarfóstur Guðmundar
Snorrasonar. En út frá þessu hug
arfóstri þykir honum sæma að
hefja heiftúðuga árás á mig og
bændur yfirleitt (og í bræði sinni
nefnir hann mig óðalsbónda með
búsetu á eignarjörð Akureyrar-
bæjar. óðalsbóndatitilJinn virð-
ist vera að fá nýja merkingu í
yfirlýslng
málinu). Hann hikar ekki við
að birta nöfn tveggja bænda eins
og hverra annarra óbótamanna,
þótt annar hafi aðeins verið eig-
andi tryppisins og víðs fjarri þeg
ar verknaðurinn var framinn en
hinn húsráðandi þar sem piltarn-
ir áttu heima, sem verknaðinn
unnu. Og svo segir Guðmundur:
„Stéttarbræður þínir standa að
þessum ófögnuði en ekki „sport-
hestaeigendur‘:‘ á Akureyri." En
hvernig var það með folaldið
sem skotið var í Glerórþorpinu
fyrir augum móður sinnar og
fyrir augum smábarna sem höfðu
gælt við það allt sumarið og bor-
ið í það brauð? Guðmundur hef-
ur ekkert um það að segja. Það
þarf ekki að birta nöfn þeirra,
sem þann verknað unnu, að hans
dómi. Það skyldi þó ekki vera
af því að þeir stæðu eitthvað nær
hestamannafélaginu eða hans
stétt?
Áður en ég bið Guðmund
Snorrason fyrirgefningar, ætla
ég að biðja hann að kynna þá
fyrir mér og alþjóð jafn ræki-
lega og hina. Þá bræður Eirík
og Kristin Björnssyni bið ég af-
sökunar á að ég skyJdi veifa dul-
unni svo ógætilega að nautið réð-
ist á þá líka, ef mér leyfist að
nota líkingamál. Það hefur ekki
verið venja hér á Akúréyri og í
nágrenninu þar sem ég þekki til
að hlaupa til og kæra hrossa-
eigendur út af hestum þeirra þó
að menn hafi orðið fyrir átroðn-
ingi af þeim. Heldur hafa menn
reynt að ýta þeim af sér eða hafa
upp á eigendunum og segja þeim
til þeirra. Þetta getur stundum
verið erfitt ef menn þekkja ekki
hrossin og hafa menn stundum
þurft að leita aðstoðar eftirlits-
manns. En yfirleitt er reynt að
leysa þessi mál með friðsemd.
Þessi afstaða getur þó breytzt,
ef menn geta búizt við að þurfa
að sanna hverjir hafi átt hest-
ana á túninu hjá sér í það og
það skiptið. Ég get ekki sannað
að öll þessi 40 hross sem voru á
túninu hjá mér í haust í marg-
umrætt skipti hafi verið frá Ak-
ureyri en þó þekkti ég og fékk
upplýsingar um 7—8 hestaeig-
endur sem áttu þarna hross og
voru þeir allir Akureyringar.
(Guðmundur Snorrason vill
kannski láta birta nöfnin þeirra).
Enda er tvoföld varnargirðing
hér fyrir norðan bæinn og varla
við mörgum utanbæjarhrossum
að búast í bæjarlandinu. Að lok-
um vil ég benda Guðmundi
Snorrasyni á, þar eð ég veit að
hann vill hafa það sem sannara
reynist í símun málflutningi og
byggja á haldgóðum upplýsing-
um, að á Kífsártúni hefur ekk-
ert hross verið drepið og ég hef
engar nytjar af Kífsártúni. Enn-
fremur er ég fréttaritari Morg-
unblaðsins í Eyjafirði og hef
vissar skyldur í því sambandi,
en aðeins almennar skyldur við
ákæruvaJdið.
Kífsá, Ak. 22/12 ’63
Víkingur Guðmundsson.
YFIRLÝSING
Guðmundur Snorrasoh, hesta-
maður á Akureyri, fær birtan eft-
ir sig greinarstúf í Mbl. þann 8.
des. sl. undir yfirskriftinni At-
hugasemd. f pistli þessum stað-
hæfir hann að ég undirrit-
aður ásamt bróður mínum Eiríki
hafi staðið fyrir drápi á tryppi
á túninu á Kífsá nú í vetur.
Tryppi þetta á að hafa verið skot-
ið á færi í miðjum hrossahópi.
Það er tilhæfulaust með öllu að
við bræður höfum átt nokkurn
hlut að þessu. Að vísu var um-
rætt tryppi á Eiríks vegum og
hafði hann beðið Kolbein Sig-
urðsson að handsama það til
slátrunar, en önnur fyrirmæli gaf
hann honum ekki og þá auðvitað
ekki að verkið ætti að fram-
kvæma á sunnudegi. Vissi hvorki
ég né Eiríkur um slátrun á hross-
inu fyrr en eftir á. Kolbeinn Sig-
urðsson er ekki heimilismaður
hjá mér og hefir aldrei verið.
Guðmundur vitnar í frétt, sem
birtist í Mbl. af þessu drápi og
ber það á fréttamanninn, að hann
svívirði saklausa menn og hirði
ekki um að kynna sér hvað er
rétt eða rangt, en sjálfur hikar
hann ekki við að nafngreina sak-
lausa menn í því skyni að sverta
mannorð þeirra og mætti því
benda Guðmundi hestamanni á
það sama og hann fer fram á
við fréttaritarann, n. 1. að biðja
þá menn opinberiega afsökunar,
er hann níðir niður án tilefnis.
Kristinn Gestsson, Kotá,
Akureyri.
Fyrst farið er að bendla menn
persónulega við þetta er rétt að
Geymsluskúr
brann í Kópavogi
ELDUR kom upp i bílskúr við
búsið núimer 21 við Skólagerði
í Kópavogi mánuda,gin.n 30. dies.
Skúrinn er steyptur, svo að lítið
skemimi.st af honuim sjájfum,
nema þaikið. Hins vegar áttu
noúakrar fjölskyldur geymt dót
í skúrnuim, og mun það allt
hafa eyðilagzt. — Eldsupptök
eru ókunn.
leiðrétta að hesturinn var ekki
skotinn á færi heldur handsam-
aður áður en hann var skotinn.
Annað sem í fréttinni stendur
þarf ekki breytinga við.
Víkingur Guðmundsson.
Neíndsemjiírum-
varp um æsku-
lýðsmál
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
hefur skipað nefnd til þess að
semja frumvarp til laga «m
æskulýðsmál, þar sem sett séu
ákvæði um skipulagðan stuðning
rílds og sveitarfélaga við æsku-
lýðsstarfsemi, er meðal annars
miði að því að veita æskufólki
þroskandi viðfangsefni í tóm-
stundum
Formaður nefndarinnar ei
Knútur Hallsson, deildarstjóri í
menntamálaráðuneytinu, og far-
ið hefur verið fram á að eftir-
greindir menn taki sæti í nefnd-
imni: íþróttafulltrúi ríkisins
Þorsteinn Einarsson, æskulýðs-
fulltrúi Reykjavíkurborgar, síra
Bragi Friðriksson, tómstunda-
ráðunautur Æskulýðsráðs, Jón
Pálsson, forseti íþróttasamband
Islands, Gísli Halldórsson, sam-
bandsstjóri Ungmannafélags ís-
lands, síra Eiríkur J. Eiríksson,
skátahöfðingi íslands, Jónas B.
Jónsson, forseti Æsikulýðssam-
bands íslands, Ólafur Egilsson,
og aeskulýðsfulltrú:' Þjóðkirkjunn
ar, síra Ólafur Skúlasön.
Ætlazt er til, að nefndin hafi
lokið störfum svo snemma, að
unnt verði að leggja frumvaxp
um æskulýðsmál fyrir næsta
regluJegt AJþingi.
(Frá menntamálaráðuneytinu)