Morgunblaðið - 13.06.1964, Qupperneq 6

6
MORGU N BLAÐIÐ
Laugardagur 13. júní 1964
Tengdasonur Krúsjeffs
fararstjóri ballettsins
Rússneski dans-
ílokkurinn kemur
30. júní
ÞANN 30. þ.m. kemur tll fs-
lands 45 manna ballettflokk-
ur frá Kænugarði (Kiev) í
Sovétríkjunum og hefur hér
sex sýningar á vegum
leikhússins. Ballettflokkur
þessi er talinn einn hinn bezti
í Sovétríkjunum. Fararstjóri
flokksins verður Viktor Petro
vitj Gontar, en hann er hvorki
meira né minna en tengda-
sonur sjálfs forsætisráðherra
Sovétríkjanna, Nikita Krú-
sjoffs. Gontar er framkvæmda
stjóri óperunnar í Kænugarði.
Kvæntur er hann elztu dótt-
ur Krúsjoffs, Júlíu. Gontar
mun hafa komið hingað tii
lands 1958, og þá látið í ljós
ósk um að koma hingað aftur,
og kynna íslendingum sov-
ézka danslist, eins og hún bezt
gerðist. Á meðan dansflokkur
inn verður hér, 1.—6. júlí,
munu meðlimir búa á Hótel
Sögu og Stúdentagörðunum.
Hafa þeir látið í ljós ósk um
að dvelja hér eitthvað leng-
ur, en úr því getur líklega
ekki orðið vegna mikilla örð-
ugleika á gistihúsaherbergjum
á þessum tíma.
Kíev-ballettinn á 100 ára af
mæli á þessu ári og hefur að
undanförnu verið á sýningar-
Victor Petrovitj Gontar
ferð um Norðurlöndin og vak-
ið gífurlega hrifningu og hlot
ið mjög lofsamlega dóma.
Sinfóníuhljómsveit íslands
mun leika undir og kemur
stjórnandinn, Zachar Kazjaz-
skij, nokkrum dögum áður til
landsins til þess að æfa með
hennL
Eins og fyrr segir verða 45
manns með í förinni þar af
37 dansarar, en sólódansarar
eru: Natali Rodenko, Gaveril-
enkov, Lukasava og Kalinov-
sky. Ballettinn, sem sýndur
verður er Giselle, en hann er
saminn af Corallis og er mjög
sérstætt dæmi um hápunkt
rómantísku stefnunnar í ball-
ett-formi. Þetta er einn af
elztu ballettum, sem varð-
veizt hafa frá gleymsku, og er
enn þann dag í dag jafn vin-
sæll og dansaður um allan
heim. Aðalhlutverkið „Gis-
elle‘ er óskahlutverk allra
dansmeyja og hefur verið svo
um langan aldur, en þessi ball
ett var fyrst sýndur 1841.
Ennfremur verður á efnis-
skránni ballettinn Farncesca
da Rimini. Tónlistin er eftir
Tsjaikovski en kóreógrafían
eftir Vronskij. Sagan er byggð
á La Divina Commedia eftir
Dante.
Þá verður einnig sýndur II.
þáttur úr hinum þekkta ball-
etti Svanavatninu við tónlist
Tsjaikovski og Esmeralda,
úkranískur klassískur ballett,
og þættir úr ballettinum Don
Quixote.
Túlkur, með ballettflokkn-
um, verður Wladimir Jakob,
prófessor, í norrænu við há-
skólann í Moskvu, en hann tal
ar góða íslenzku þótt hann
Tveir meðlimir dansflokksins.
hafi aldrei komið til íslands.
Hann hefur þýtt nokkrar ís-
lenzkar bækur á rússnesku
m.a. Hjalta litla eftir Stefán
Jónsson.
Eins og lesendur muna kom
Konunglegi danski ballettinn
hingað til landsins sl. haust og
sýndi við mikla hrifningu og
ágæta aðsókn í Þjóðleikhús-
inu. Ekki er að efa að ball-
ettunnendur kunni vel að
meta heimsókn þessa ágæta
listafólks. 1
l
Flugfélagið hætt
að boða farþega í
síma
ÁÐUR en Flugfélag íslands hóf
raglulegt áætlunarflug milli
staða innanlands, en flugvélar
félagsins héldu uppi flugi er
flutningsþörf gaf tilefni til og
veður ekki hamlaði, komst á sú
venja, að símað væri til allra
væntanlegra farþega og þeim
tilkynntur brottfarartími og
ennfremur hvenær ætti að mæta
á flugvelli.
Eftir að áætlunarflug var tek-
ið upp hélzt þessi siður og hefur
svo verið síðan.
Með bættum tækjum hefir á
síðari árum igengið æ betur að
halda uppi áætluðum flugferð-
um á fyrirfram ákveðnum tím-
um og þykir því ekki ástæða til
að halda lengur uppi hinum
gamla sið frumbýlisáranna, að
hringja sérstaklega í farþega,
heldur að þeir mæti á flugvelli
samkvæmt áætlun, þ.e. í innan-
landsflugi hálfri klukkustund
fyrir brottför.
Ef brottför breytist frá því
sem segir i áætlun, mun hinsveg-
ar verða hringt til væntanlegra
farþetga.
• Þeir ganga aftur
Ég hitti kunningja minn á
förnum vegi og við fórum að
rabba um daginn og veginn. Þá
segir hann:
— Og þeir ganga aftur!
— Já, afturgöngur virðast
furðu lífseigar, jafnvel nú á
tímum!
— Afturgöngur? Já, já (svo
hló hann) — þetta eru sann-
kallaðar afturgöngur!
— Hefurðu heyrt eitthvað
nýtt?
— Nei, við hvað áttu? Hefur
þú frétt eitthvað?
— Nei, ekkert síðan reim-
leikarnir urðu á Saurum! Hef-
ur þú frétt af einhverjum nýj-
um afturgöngum?
— Já, ég sagði, að þeir
mundu ganga aftur, kommarnir
— Keflavíkurgöngugarparnir!
— Jaá, ég var búinn að
gleyma þeim afturgöngum!
• Á tunglinu
Og nú eru þeir að bæta
Hafnarfjarðarveginn. Þegar ég
sé fyrirliðann þeirra ganga eft-
ir veginum með krít, krota hér
og þar á götuna, og stinga svo
krítinni í vasann — þá fer ekki
hjá því að maður fari að hug-
leiða alla tækni nútímans. Þeir
fara nefnilega eftir þessum
strikum á götunni, þegar þeir
bæta veginn, fylla eina holu —■
og skilja eftir þrjá hóla í stað-
inn — svo að bíllinn hoppar
þrisvar á eftir í stað einu sinni
áður.
Nú þegar hafa Bandaríkja-
menn sent sjónvarpshnött á
hringbraut um jörðu — og
fleiri fylgja á eftir. Og þeir eru
að undirbúa skot margs konar
fjarskiptahnatta — og innan tið
ar fer talsamband og sjónvarp
milli heimsálfa um gervihnetti
allan sólarhringinn. Ég hef ver-
ið að velta því fyrir mér hvort
þeir ætli að halda áfram að
gera við Hafnarfjarðarveginn
og aðrar malbikaðar brautir í
þessu landi með þessum að-
ferðum þar til hinir fara að mal
bika á tunglinu. Kannski verða
okkar vinnuflokkar fengnir til
þess að taka þau verkefni að
sér vegna fenginnar reynslu í
holufyllingu við frumstæðustu
skilyrði.
• Hvað spörum við?
Glöggur maður, Sveinn Ól-
afsson hjá Eimskip, hefur sagt
mér, að í Bandaríkjunum — og
sennilega í Evrópu, noti þeir
lítið, handhægt tæki til holu-
viðgerða. Eins konar hitara,
sem eihn maður getur borið,
lagt yfir holurnar og gert við
þannig, að engar nýjar ójöfnur
myndist. Með notkun þessa
tækis sé líka hægt að gera við
holurnar jafnóðum og þær
myndast, bæði sumar og vetur.
Hér fara allar viðgerðir yfir-
leitt fram á sumrin — og hola,
sem myndast að hausti, er oft
(yfirleitt — liggur mér við að
segja) ekki fyllt fyrr en að vori.
Og Sveinn benti mér á, að
um tiu þúsund bílar færu um
Hafnarfjarðarveginn á dag. Ef
gert væri ráð fyrir að einn bíll
af hverjum þúsund skemmdi
hjólbarða í holu (sem er mjög
vægt reiknað, ef miðað er við
gæði akbrautarinnar) yrði tjón-
ið 10 hjólbarðar á dag, eða 3600
á ári. Ef við reiknum með að
hjólbarðinn kosti 1,500 krónur
er heildartjónið liðlega hálf
milljón á ári.
Þarna mætti lengi reikna til
að sýna fram á það, að lélegir
vegir spari þjóðarbúinu sjálf-
sagt ekki mikið þegar til lengd-
ar lætur, enda þótt dýrt sé að
byggja nýja vegi. Ég er ekki
sérfræðingur í þessum efnum —
og vafalaust gætu þeir, sem vel
þekkja til, raða tölunum þannig
upp, að niðurstaðan yrði sú, að
það væri allt of dýrt fyrir okkur
að gera góða vegi. Þá liggur hina
vegar beint við að spyrja, hvort
við höfum nokkkuð að gera með
vegi — yfirleitt.
• Jafnvitlausir og Danir
Kunningi minn vakti at-
hygli mína á því, að einn af
sérfræðingum okkar hefði kon\
izt að þeirri niðurstöðu, að ís-
lendingar væru jafnvitlausir og
Danir.
Og hann sagði, að ef sannað
væri, að geðveiki væri ekki
meiri á íslandi en í Danmörku,
þá mundu Danir telja okkur
gáfaða þjóð. Og það er senni-
lega bezta ráðið til þess að fá
viðurkenningu umheimsins 1
eitt skipti fyrir öll — að sanna,
að við séum jafnvitlausir og
allir aðrir.
ELDAVÉLAR
ELDAVÉLASETT
GRILL
Sjálfvirkt hita- og
tímaval.
A E G - umboðið
Bræðurnir ORMSSON
Vesturgötu 3