Morgunblaðið - 22.07.1964, Side 3

Miðvikudagur 22. Jfiíf 1964
MORGUNBLAÐIÐ
3
t Uorft heim að Geitaskarði í Langadal. „Þetta svipmikla stórbýli bendir langt áleiðis um það sem koma skal í íslenzkum sveitum“.
I “Rakaö af„ stóðinu á Geitaskarði
Það var mikið um að vera
á hinu úierka höfuðbóli,
Geitaskarði í Langadal, þeg-
ar Morgunblaðið bar þar að
garði einu sinni í sumar. Sig-
urður Þorbjörnsson, bóndi á
Geitaskarði, hafði smalað
flestum stóðmerum sínurn,
um 40 talsins, og rekið þær
til réttar. Þennan dag átti
að „raka af“ eins og kallað
er norður þar. Það átti að
klippa og snyrta luyssurnar,
sem eru hinar mestu ótémj-
ur. En það verk er ekki tekið
g Ein stóðmerin hefur verið handsömuð eftir mikinn eltingarleik. Sigurður bóndi á Geitaskarði
H hefur náð taki í faxi hennar, en með honum halda I reipið þeir Ágúst, sonur hans, og Geir Ragn-
É ar Thojsteinsson. í baksýn stendur Þorbjörn Björnsson, fyrrum bóndi á Geitaskarði.
£
£

ÍR! V ?KSf !SSK < "■' ' V < » f P5S5K

i er hryssan orðln rólegrl og Sigurður bóndi er að klippa hana og snyrta, en þrír menn verða
" að halda henni.
STAKSTEINAR
út með sæddinni. Stóðmer-
arnar eru ótamdar og kimna
því illa að láta reka sig til
réttar ásamt folöldum sínum.
Það þarf vaska menn til þess
að vinna þetta starf.
Sigurður bóndi á Geita-
skarði stóð sjálfur í því og
hafði sér tjl aðstoðar Ágúst
son sinn og ungan kaupa-
mann, Geir R. Thorsteinsson,
Geirs Thorsteinssonar, út-
gerðarmanns í Reykjavík og
því afkomanda Hannesar
Hafsteins.
gmw4 v-,% ..w 'W
Málefnin tvö
BARÁTTA Tímans undanfarið
hefur einkum verið tvíþætt.
Hugarstríð um það, hvort haida
skuli því fram, að stjómarstefn-
an sé vond og árangur hennar
eftir því eða hvort viðurkenna
eigi staðreyndimar um á.rangur
stjórnarstefnunnar og reyna
heldur að þakka Framsóknar-
flokknum það, sem ríkisstjómin
hefur áorkað.
Hitt málið er stöðugur rógur í
iandhelgismálinu. Nú síðast er
það útúrsnúningur um það,
bvað nefnt er „landhelgismálið“
með ákveðnurn greini í dagblöð-
um. Tímanum á að vera það
ijóst, að þá er átt við útfærzluna
í 12 sjómílur og deilumálið við
Breta vegna þeirra aðgerða.
Þegar sagt er að „landhelgismál-
ið“ sé leyst, er því á.tt við þessa
deilu og samkomulagið við
Breta. Nýjasta haldreipi Tímans
er hinsve^gar það, að segja stjóm-
arblöðin telja lokatakmarkinu
náð í öllum málefnum landheigi
við ísland um alla framtíð, þegar
svo er tekið til orða, að „land-
helgismálið sé leyst“.
Málefnaleg skrif
Hér verður birt lítið sýnishora
af hinum málefnalegu skrifum
Tímans um landhelgismálið.
Þessi klausa birtist í Tímanum í
gær:
Yngsta heimasætan á Geita- £
skarði, Hildur Sigurðardóttir, =
á réttarveggnum.
Stóðmerarnar ætluðu vit- s
lausar að verða þegar átti að h
handsama þær. Þær hlupu =
á harðaspretti um hrossarétt- =
ina og furðulegt var að =
hvorki folöldin, sem sum s
voru aðeins nokkurra daga s
gömul né heldur mennjrnir s
sem í réttinni voru, skyldu s
ekkj verða fyrir stórmeiðsl- =
um og áföllum. Þorbjörn s
Björnsson, fyrrum bóndi á s
Geitaskarði, sem nú er nær s
áttræður, hjálpaði syni sín- M
um og sonarsyni einnig við j§
þetta átakamikla verk. , jÉg s
hetf aádrei orðjð fyrir meiðsl- S
um af völdum hesta“, sagði s
Þorbjörn, þegar Morgunblað- M
ið beindi þeirri spurningu til M
þess, hvort honum fyndist S
ekki, svo rosknum manni, S
áhættusamt að taka þátt í £
þessum átökum.
Sigurður á Geitaskarði brá =
lykkju um háls stóðmerunum £
og síðan héldu þeir, þrír karl £
menn, eins fast í reipið og s
þeir gátu. Kemur þá gjarn- s
an fyrir að svo herðir að 1
hálsi hestsins að honum ligg- =
ur við yfirliði. En jafnvel hin I
kr ofsafengnustu stóðmerar =
Framh. á bls. 9

„Farsæll endir land-
HeÍgismálsins"'
• Vísir .tekur uþp bæði stærsta
skjöld sinh og bitrasta brand
fyirir Filippus hertoga ög segir,
að Tíminn hafi notaö heimsókn
hans til ýfinga í landhelgis-
málinu. Óþrrff er fytrir Vísi.
að bíta ' í s' J Idarfendur tSi
vannar Filippusi, því að hon-
um hcfur Tíminn ekkert meitt
sýnt. Hins végar hefur. Timinn
leyft sér aS minna á áfgiöp
„viðreisr.ar“st jmariimar. ■ |
Iandheigismál'inu og afsal hena-
ar tii Brcta á rétti þjóðarinn-
ar, og hann hcfur gert þa»,
hvort sem Fil'.ppus hefur verið
staddur hér á Iandi eða ekkL
„Allt Framsókn að þakka“
Blaðið íslendingur á Akureyri
birtir nýlega ritstjórnargrein
með fyrirsögninni: Allt Fram-
sókn að þakka, „þótt aðrir heiti
stjórnendur í landinu". Þar segir:
„Þeir sem fylgzt hafa með
leiðurum dagblaðanna undan-
farið, veita því með sér, hvemig
á þvi standi, að svo rótgróinn
flokkur sem Framsóknarflokkur-
inn skuli æ ofan í æ hamra á
því, að hann sé ekki orðinn
óþarfur. Rétt eins og það sé á
ailra vitorði og því ekki um ann-
að að gera en endurtaka hið
gagnstæða nógu oft, þangað til
það er komið ofan í þjóðina,
eins og haft er eftir þýzkum
aróðursmeistara, sem hvergi er
oftar getið í íslenzkum blöðum
en síðum Timans.
Jafnframt vekur það grun um
málefnaskort, að Framsóknar-
menn skuli helzt rökstyðja til-
verurétt sinh með því að Sjálf-
stæðismenn sverji sig í senn í
ætt við kínverska kommúnista
og þá Hitler og Göbbels. Einnig
þessi skrif birtast svo oft sem
tök era á. eftir sömu uppskrift
og vitnað er til hér að ofan.
Hið þriðja er það, sem Frzm-
sóknarmenn víkja aftur og aftur
að í blöðum sínum. Það >vr að
viðreisnarstjórnin sé versta
stjórn í sögunni. Þó séu verk
liennar svo góð, að það sé Fram-
sókn einni þakkandi, „þótt aðrir
heiti stjórnendur í landinu“, eios
og Dagur orðar það svo skemmti-
lega. Enn er uppskriftin ein «g
höndin, sem stýrir pennamuo,
hin sama '.