Morgunblaðið - 27.09.1964, Blaðsíða 14
14
MORGU N BLÁÐIÐ
i
Sunnudagur 27. sspt. 1964
Skrifstofur Loftleiða í Reykjavík, ferðaskrifstofum- |j
ar og umboðsmenn félagsins úti á landi veita allarl
nánari upplýsingar um þessi kostakjör.
TRYGGIÐ FAR MEÐ FYRIRVARA.
LOFTLEIÐIS LANDA MILLI.
k
OFIIEIDIR
| Gísli Sigurðsson ásamt sonum sínum við kartöfluupptökuna.
il
HHtiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmtiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu
Diiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiipjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirn
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiin
FYRRUM var Akranes þekkt
íyrir miklar og góðar kartöfl-
ur og fagrar stúlkur. Þá áttu
flest heimili sinn kartöflugarð.
Margir höfðu garða við hús
sín, en auk þess voru í ára-
raðir sandgarðar á bökkum
Langasands. Við útþennslu
bæjarins lagðist þetta garð-
svseði sftiám saman niður og
kartöfluræktin drógst um
tíma mikið saman, en kven-
þjóðin var söm við sig. Þegar
hnúðormurinn tók að herja
á kartöflur bæjarbúa óskuðu
ráðamenn eftir því að allir
garðar yrðu niður lagðir til
þess að hinum mikla vágesti
yrði útrýmt þegar í stað. Síð-
an lét bærinn ryðja ný svæði
og fyrirskipaði þar hreinsun
uppskeran er betri. Eini gall-
inn, sem mér finnst að þessu
landi er, að allur klaki fer
seinna úr jörðu.
— Hvernig er svo uppsker-
an?
— Frostið hefur skilið eftir
sín merki hér eins og annars
staðar. Uppskeran er mjög
léleg nema hjá þeim, sem
settu fyrst niður. Þar er það
sæmilegt.
Þegar fréttamaður gekk um
athafnasvæðið og tafði fyrir
mönnum, kom hann að manni
einum vasklegum vel og var
sá umkringdur drenghnokk-
um. Reyndist þar vera Gísli
Sigurðsson trésmíðameistari
ásamt sonum sínum. Fréttam.
vatt sér að honum spurði
hvort hann væri til viðtals.
Ekki var það auðsótt, en ef
tafir yrðu litlar frá vinnu þá
mætti svo vera. „Annars . . “,
svo sýndi Gísli mér upptöku-
áhaldið, það stærsta.
„Strákar minir, reynið þið
að vera duglegir meðan mað-
urinn stendur við.“
Þegar mesta moldrykið var
horfið og hægt var að yrða á
manskapinn, lét fréttam. Gísla
fá það í eyrað.
„Þú ert eðlilega ánægður
með vöxtinn í ár eins og
aðrir?"
„Maður gæti haldið, að þú
værir að leita eftir útsæði.
Ég er nú ekki beint ánægður
með uppskeruna, en þetta er
gott miðað við algjöran upp-
skerubrest. Núna fæ ég Vz
poka úr beði þar sem ég fékk
1 í fyrra."
„Hefur þú verið lengi með
garð?“
Þá andvarpaði Gísli: „Átta
ár með Gullaugað og það þyk-
ir víst engum mikið.“
„Selur þú eitthvað af kart-
öflum?"
„Sel ekkert, borða allt.“
„Þú ert lystugur, þykir
mér. Hvernig smakkast þær
svo?“
„Afskaplega góðar,, „sérdel-
es“ nýjar.“
„Ætlar þú að setja niður
aftur í vor?
„Þótt þetta sé það leiðinleg-
asta, sem ég geri, þá er ég
ákveðinn í því.“
„Þetta er það skemmtileg-
asta, sem ég geri“, sagði dugn-
aðarlegur strákur, sem ham-
aðist við hliðina á föður sín-
um. Þá litu aðrir viðstaddir
á blessaðan unglinginn með
samúðarglampa í augunum.
„Má ég ekki bjóða þér í
nefið“, sagði Gísli um leið
og ég þakkaði honum fyrir
samtalið og kvaddi þá feðga.
Ath. Grein þessi barst Mbl.
fyrirfyrir rúmri viku.
— þr. þo. —■
Akranes er aftur
orðinn kartöflubær
áhalda og endurnýjun útsæð-
is. Er þetta akurlendi nú í ör-
um vexti.
Því miður hafa nokkur
heimili tekið miklu ástfóstri
við hnúðorminn og setja á-
fram niður í heimagarða sína
þrátt fyrir. fyrrnefnd tilmæli
og viðhalda orminum í sinni
hnúðormauppskeru.
Auk garðúthlutunar og plæg
inga, sem bærinn sér um,
hefur verið komið upp jarð-
eplageymslu og er þessi þjón-
usta látin af hendi gegn sann-
gjörnu gjaldi.
Fréttamaður Mbl. var fyrir
skömmu við kartöfluupptöku
og að henni lokinni gekk hann
um athafnasvæðið að háttum
annarra kartöflubænda og
hugaði að uppskerunni. Veðr-
ið var mjög gott, líf og fjör
og ríkti mikil vinnugleði.
Menn stóðu upp öðru hvoru,
svona aðeins að rétta úr bak-
inu og gengu þá jafnvel yfir
til næsta nágranna til að at-
huga vöxtin. Ekki gerði nú
mikið til, þótt aðeins væri sezt
niður á kartöflupoka og skegg
rætt um leið og lokið var við
pípustertinn. Mönnum veitti
víst ekki af því að fá sér
tóbakskorn í nefið í þessu
erfiði. „Þær mættu nú gjarn-
an stækka á meðan, blessað-
ar.“ — „Það verða nú engin
vandræði að velja útsæði í
þetta skiptið.“ — „En mikið
dæmalaust er nú veðrið gott.“
Þarna var staddur Guð-
mundur Jónsson, garðyrkju-
ráðunautur Akranesbæjar,
ásamt dóttur sinni, Jónu Björk
10 ára. Hún var búin að vera
3 daga e'in í garðinum við
kartöfluupptöku. Ekki er á-
huginn minni hjá ungu kyn-
slóðinni en þeirri eldri.
— Guðmundur, hvað er
þetta skipulagða garðasvæði
stórt að flatarmáli?
— Það er alls 9 hektarar,
um 300 garðar og hver garð-
um 330 ferm. Hér á Akra-
nesi eru að ég held um 900
heimili. Svo er víða, að tvö
heimili skipta með sér garði.
Það er eðlilega ekki gott að
gefa heildaryfirlit, þegar töl-
urnar eru svona ónákvæmar,
en ég held það láti nærri, að
um helmingur heimilia á
Akranesi hafi kartöflugarða.
— Er gert ráð fyrir því, 'að
þetta svæði verði kartöflu-
garðar í framtíðinni?
— í vor voru búnir til 80
garðar og eru þeir innan skipu
lagssvæðis bæjarins. Þarna
voru gamlar mógrafir og það
þurfti hvort sem var að vinna
þetta land. En óvíst er hve
lengi fólk fær að hafa þessa
80 garða. Hinir eru aftur á
móti ennþá utan skipulags-
ins.
— Hvert verður svo farið í
leit að nýjum garðlöndum?
— Senn fer að líða að því
að við þurfum að leita að nýj-
um svæðum.
— Hvernig líkar fólki við
þennan jarðveg?
— Þetta eru mómýrar og
mjög léttar til vinnslu, og ég
held að fólk sé mjög ánægt,
einkum það sem var vant
sandgörðunum. Kartöflurnar
eru jafngóðar úr þessum jarð-
vegi og var úr sandinum, en
lllllllllllllllilllllllllllllllllll.....Illllllllllllllllllllll.......Illlllllim.......Illlllll......Illll.....Illllllllllllll.................Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
FLUGFAR STRAX- FAR GREITT SlOAR
Loftleiðir bjóða íslenzkum viðskiptavinum sínum i
________________þriggja til tólf mánaða greiðslufrest á allt að helmingi i
þeirra gjalda, sem greidd eru fyrir flugför á áætlun- i
arflugleiðum félagsins.