Morgunblaðið - 06.03.1965, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Laugar'dagur 8. marz 1965
Útgefandi:
Fr amkvæmdast j óri:
Ritstjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingar:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
Áskriftargjald kr. 90.00
í lausasölu kr.
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjamason frá Vigur
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Sími 22480.
á mánuði innanlands.
5.00 eintakið.
A AÐ LEYFA
MINKAELDI?
¥jrír þingmenn Sjálfstæðis-
* flokksins í Neðri deild
Alþingis, þeir Jónas G. Rafn-
ar, Jónas Pétursson og Pét-
ur Sigurðsson hafa fyrir
skömmu lagt fram frumvarp
til laga um að leyfa á ný
minkaeldi á íslandi. En eins
og kunnugt er, hefur minka-
eldi verið bannað hérlendis
allmörg undanfarin ár. Hér á
landi voru á sínum tíma sett
á stofn allmörg minkabú.
Ríkti hér mikill áhugi á að
gera loðdýrarækt að arðbær-
um atvinnuvegi. En þetta
tókst ekki. Aðeins stöku bú
var rekið með skaplegri af-
komu, en langflest minkabú-
in töpuðu. J>að réði þó ekki
baggamuninn um það, að
minkarækt var hætt hér á
landi. Svo hrapallega tókst
til, að eigendur minkabúanna
gengu svo illa frá öryggisút-
búnaði þeirra, að víðsvegar
um land sluppu minkar út og
hafa síðan gengið villtir hér
á landi. Hefur það víða vald-
ið miklu tjóni. Minkarnir eru
skaðræðisgripir í varplönd-
um. Þeir hafa m.a. valdið stór
tjóni í æðarvörpum víðsveg-
ar um land, auk þess sem þeir
hafa gert mikinn usla í fugla-
ríkipu yfirleitt. Jafnvel
hænsnabú og lambfénaður
hafa orðið fyrir barði þessa
harðgerða og grimma dýrs.
★
En segja má, að þetta tjón
af völdum minksins sé al-
gjört sjálfskaparvíti okkar ís-
lendinga. Hinn ófullkomni út
búnaður og öryggisviðbúnað-
ur minkabúanna sýndi ein-
stæðan trassaskap og skeyt-
ingaleysi. í öðrum löndum,
þar sem minkarækt tíðkast,
er þannig búið um hnútana
með fullkomnum öryggisút-
búnaði, að ekki kemur fyrir
að minkar sleppi út úr búr-
unum.
Flutningsmenn fyrrgreinds
frumvarps á Alþingi hafa
fært rök fyrir því, að minka-
rækt sé arðsamur atvinnu-
rekstur víðsvegar um heim.
Ennfremur hefur Ásberg Sig-
urðsson, sýslumaður á Pat-
reksfirði, skrifað ágæta og
rökfasta grein hér í blaðið,
þar sem hann færir rök að
því, að við íslendingar höfum
sérstaklega góða aðstöðu til
þess að stunda minkarækt
með góðum árangri og hafa
af henni miklar gjaldeyris-
tekjur. Hann bendir m.a. á að
við íslendingar flytjum út
þúsundir tonna af minka-
fóðri til nágrannaþjóða okk-
ar og höfum einstæða að-
stöðu til þess að afla fóðurs
til minkabúa í okkar eigin
landi.
Segja má með rökum, að
þar sem minkurinn sé orðinn
villtur hér á landi og þar með
útilokað að honum verði
útrýmt, þá séu lítil hyggindi
í því, að láta við það eitt sitja,
að búa við það tjón og erfið-
leika, sem kvikindið veldur.
Skynsamlegra sé að hefja á
ný minkarækt og reyna að
hafa af henni arð og gagn
eins og tíðkast meðal ná-
grannaþjóða okkar.
Ásberg Sigurðsson benti á
það, að við íslendingar eig-
um kost á betra og hagkvæm-
ara minkafóðri en flestar aðr-
ar þjóðir, og hann hefur það
eftir sérfróðum manni í Dan-
mörku, sem gjörþekkir þessi
mál, að engin þjóð geti keppt
við íslendinga í minkaeldi.
Það er einnig vitað að Danir,
og sumar aðrar Norðurlanda-
þjóðir, flytja út minkaskinn
fyrir geysilegar upphæðir, og
að minkarækt er mjög arð-
samur atvinnuvegur í þess-
um löndum.
Margt bendir því til þess,
að skynsamlegt sé, að við ís-
lendingar tökum að nýju upp
minkarækt eins og lagt er til
í frumvarpi Sjálfstæðis-
manna á Alþingi. En þá skipt
ir það meginmáli að í fram-
tíðinni verði þær öryggisráð-
stafanir gerðar á minkabú-
um, að ekki komi fyrir að
dýrin sleppi út. Kæmi jafn-
vel til mála að þeir aðilar
yrðu sviptir leyfi til minka-
eldis, sem af trassaskap og
vanrækslu létu dýr sleppa úr
búum sínum.
VESÆLT
HLUTSKIPTI
fT'íminn heldur í gær áfram
að narta í Bjarna Bene-
diktsson, forsætisráðherra,
vegna ummæla hans um ut-
anþingsstjórnina og endur-
reisn lýðveldis á íslandi.
Um mál þetta hafa birzt
undir nafni ýtarlegar og mál-
efnalegar greinar af beggja
hálfu hér í blaðinu. Á þau
rök, sem þar eru sett fram
geta allir er hið sanna vilja
vita, lagt sinn dóm.
Framlag Tímans hefur aft-
ur á móti nú sem oftast ella
einungis verið illkvitni og
rangfærslur. Má því segja að
hlutskipti hans sé nú eins og
oft áður hið vesælasta.
VIÐ rákuimst á þessa mynd i
sænsku blaði fyrir nokkru »g
sýnir hún tvo nafntogaða Svía.
þá Olof Lagererantz aðalrit-
stjóra Dagens Nyheter og Lara
Lundvall, sem er einn fremsti
ísk na ttlei ksm a ðu r Svía uim þess-
ar mundir. Haett er við að nafn
Lundvalls komi okkur íslending
um ókunnulega fyrir sjónir,
Aftur á móti er Lagercranta
okikur að góðu kunnur, því hann
var hér á ferð fyrir skemimstu
til að veita móttöku bókmennta
verðlaunum Norðurlandanáðs,
sem hann hlaut fyrir bók sína
um Dante.
Mynd þessi er tekin, þegar
Lagercrantz afihenti Lundvali
verðlaunagrip og saamdi hana
na/fnbótinni „riddari ísvallarins'*
en það var Dagens Nyheter er
gaf þennan verðiaunagrip.
• Nýlega var komið fyrir 1
Tate Gallery í London mál-
verkinu „The Three Dancers“
eftir Picasso. Er það umdeilt
málverk, sem hann gerði um
það bil, er hann hvarf frá
kúbisma yfir í symbólisma, að
því er listfræðingar segja, —
en þeir telja það til öndvegis-
verka aldarinnar.
Til þessa hefur málverkið
verið í einu Picasso sjálfs —
hann hefur ekki viljað selja
það — en nú hefur Tate Gall-
ery keypt það og greitt fyrir
það 60.000 sterlingspund.
Sú ráðstöfun safnsins hefur
mætt nokkurri gagnrýni, m.a.
af hálfu þingmannsins Lady
Summerskill, sem sagði í neðri
málstofu brezka þingsins í
,gær, að hún byggðist leggja
fram fyrirspurn um það,
hvernig ríkisstjórnin gæti
leyft slíkan fjáraustur, sam-
tímis því að hún hamraði stöð-
ugt á því að efnahagsástandið
í landinu væri með versta
móti — og það í fyrirbrigði,
— hún vildi ekki kalla þetta
málverk — sem Picasso hefði
að öllum líkindum búið til í
hreinu spaugi.
Áður en Lady Summerskill
lét þennan dóm falla hafði
hún heimsótt Tate Galléry
fjórum sinnum. Komst hún að
þeirri niðurstöðu, að pening-
unum hefði verið betur varið
til byggingar sjúkrahúss —
eða jafnvel til rekstrar leik-
húss, ef á annað borð skyldi
verja þeim til menningar
mála. „Ég fæ ekki séð“, sagði
hún, „hvert framlag þetta er
í þágu listarinnar“,
Þess má geta, að í Tate
Gallery verður málverkið haft
undir sérstakri hlíf og hafður
um það stöðugur vörður, dag
og nótt. Meðfylgjandi mynd
var tekin, þegar málverkið var
tekið upp og því komið fyrir.
Lenigst til hægri er forstöðu-
maður safnsins, Norman Reid.

yssBur
UTAN ÚR HEIMI
Dansararnir þrír
í Tate Gallery