Morgunblaðið - 31.03.1965, Page 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 31. marz 1065
Ungur maður
óskast til afgreiðslustarfa í skóverziun. .— Tilboð
með uppiýsingum um aldur og menntun sendist
afgr. Mbl. fyrir 4. apríl, merkt: „7074“.
Frá Siúkrasainlagi
Reykjavikur
MAGNÚS BL. BJARNASON, læknir hefir látið af
störfum, og þurfa þeir samlagsmenn, sem haft hafa
hann sem heimilislæknir að velja annan lækni í
hans stað. Samlagsskírteinum skal framvísað, þeg-
ar læknir er valinn.
Sjúkrasamlag Reykjavíkur.
Kona eða maður
óskast. Þarf að kunna að laga kalt borð, smurt brauð
og fleira. Ennfremur vantar ungan mann til fram
reiðslustarfa (ungþjón).
HÁBÆR
Skólavörðustíg 45 — Sími 21360.
Bústjórastaða
Staða bústjóra við Vífilsstaðabúið er laus til umsókn
ar frá 1. maí 1965. Laun samkvæmt kjarasamningum
opinberra starfsmanna. — Umsóknir ásamt upplýs-
ingum um aldur, menntun og fyrri störf sendist
Skrifstofu ríkisspítalanna, Klapparstíg 29, fyrir 15.
apríl 1965.
Reykjavík, 29. marz 1965.
Skrifstofa rikisspítalanna.
IHsnn óskast
Okkur vantar 2 röska verkamenn við uppsetningu
á skilrúmum í mánaðartíma. — Innivinna.
TOLLVÖRUGEYMSLAN H. F.
Héðinsgötu — Reykjavík — Sími 38070.
Ásvallagötu 69.
Sími 21515 - 21516.
Kvöldsími 33687.
Til sölu í vesturbæiium
Til sölu nýleg 4ra herb. íbúð í sambýlishúsi á Mel-
unum. — Mjög góður staður. íbúðin er í góðu standi
og getur orðið laus strax.
Vorahlulaverzlun - Atvinna
Mann vantar nú þegar eða sem fyrst í varahluta-
verzlun okkar. — Þekking á bifreiðum og bifreiða-
varahlutum nauðsynleg. Algjör reglusemi áskiiin.
KP KRISTJANSSIIN H.f.
S 'M B 0 0 I € 5UDURLAKDSBRAUT 2 • SÍMi 3 53 00
Þórður Ingimundarson
IVIinníngarorð
A Ð morgni 4. þessa mánaðar
andaðist í Kaupmannahöfn Þórð-
ur Ingimundarson (GunSten),
fyrrum bifreiðarstjóri og lög-
regluþjónn hér í borg, á 60. ald-
ursári.
Hann var sonur hjónanna Sig-
ríðar Þórðardóttur frá Læk í
Aðalvík og Ingimundar Þórðar-
sonar frá Kletti í Gufudalssveit,
þar sem þau fyrst reistu bú í
sambýli við föðúr hans, en flutt-
ust brátt vestur í Alftafjörð við
ísafjarðardjúp, og þar fæddist
Þórður að Dvergasteini 29. ágúst
1905. Eftir 14 ára dvöl í Álfta-
firði fluttust foreldrar hans aft-
ur á föðurleifð föður hans að
Kletti og bjuggu þar, unz þau
árið 1922 fluttu til Hnífsdals við
ísafjörð.
Þórður ólst upp með foreldr-
um sínum og gekk til allra venju-
legra búverka með föður sínum,
eftir því sem aldur og þroski
leyfði, svo sem venja var um
unglinga á þeim tímum. Var
hann snemma bráðger og fjöl-
hæfur til allra verka.
Sem margt annað ungra manna
þráði hann meiri menntun en
hægt var að öðlast hjá umferða-
kennara sveitarinnar með 2—3
vikna nárfti í 2—3 vetur til undir-
búnings fermingar, svo sem al-
mennt var í þá daga, en varð þó
mörgu ungmenninu eina skóla-
gangan á ævinni. Það var því
mikil eftirvænting hjá honum, er
hann haustið 1923, þá 18 ára
gamall, innritaðist í héraðsskól-
ann að Núpi í Dýrafirði.
En það átti ekki fyrir honum
að liggja að fá lengi að njóta þar
þráðrar fræðslu. í marz þennan
vetur (1924) andaðist faðir hans
og stóð móðir hans þá uppi með
7 börn, 3 dætur -— auk Þórðar —
á legg komin, en 2 dætur og 1
son á bernskuskeiði. Fyrir hann
var því nú sá einn kostur fyrir
hendi, að hætta námi og fara
heim, til að hjálpa móður sinni
við að framfleyta heimilinu af
eigin ramleik hennar og barn-
anna — og það tókst.
Árið 1927 flyzt Þórður til
Reykjavíkur. Starfaði hann fyrst
um skeið utanbæjar, en gerðist
brátt bifreiðarstjóri hjá Stein-
dóri Einarssyni. Hafði Steindór
miklar mætur á honum sökum
starfshæfni hans, traustleika,
prúðmennsku og lipurðar í starfi.
Sýndi Steindór og fjölskylda
hans Þórði jafnan síðan, er fund-
um þeirra bar saman, trygglyndi
og höfðingsskap.
En í ársbyrjun 1930 gengur
Þórður úr þjónustu Steindórs og
gerist lögregluþjónn hér í borg-
inni og varð það honum afdrifa-
ríkt, því að hann var einn þeirra
of mörgu lögregluþjóna, sem í
þeim eftirminnilega götubardaga
9. nóvember 1932 fékk þann á-
verka á höfuðið, sem hann ætíð
síðan bar sívaxandi menjar eftir.
Gætti í fyrstu ekki alvarlegra af-
leiðinga af því höggi — eða
höggum — sem hann þá hlaut, en
með árunum ágerðust afleiðing-
arnar svo, að á bezta aldri, eða
innan við fimmtugt, varð hann
óvinnufær. 1955 var ástandi hans
og heilsu svo komið, að sá frægi
heilaskurðlæknir, dr. Busch, í
Kaupmannahöfn, ákvað að
freista þess, að reyna að hjálpa
honum, ef unnt væri með höfuð-
uppskurði. Fékk Þórður við þá
aðgerð nokkurn bata — að vissu
Terylene eldhús gltigga-
tiakfj.efni
í kappa og þverstykki, gult rautt, grænt
og blátt.
Gardifiuihúðlii
Ingólfsstræti.
TASÍIÐ BETRI IHYIMIIIR
FILTERAR
NÆRLINSUR
SÓLSKYGGNI ásamt leðurtöskum
FYRIR FLESTAR TEGUNDIR
MYNDAVÉLA.
GEV4FÓTÖ
Lækjartorgi — Sími 24209.
Vélritunarskóli
Sigríðar Þórðardóttur.
Ný námskeið hefjast næstu daga.
Upplýsingar í síma 33292.
StúEkur óskast
Þvottahúsið
Bergstaðastræti 52.
Upplýsingar í síma 14030 og 17140.
leyti — en þó ekki meiri en svo,
að óvinnufær var hann eftir, sem
áður. Enda gaf dr. Busch þann
úrskurð, að aðgerðinni lokinni,
að orsök sjúkleika hans væri
gamalt höfuðmeiðsli, og að
heilsufarslegt ástand hans mundi
versna smátt og smátt, með ár-
unum, þar til yfir lyki.
Nokkru eftir að Þórður hætti
störfum hjá lögreglunni, fór
hann til Noregs, 1936, en dvald-
ist þar þó skamma hríð, því fljót
lega fluttist hann til Kaupmanna-
hafnar, þar sem tvær systur hans
voru búsettar — og eru enn. Bjó
hann þar síðan til dauðadags og
vann þar við verzlunarstörf svo
lengi, sem heilsan gaf honum
krafta til.
Þórður var glæsimenni á velli,
vel gerður og gefinn, vinfastur
og vinmargur, og með það góða
hjartalag, sem allt vildi gott fyrir
alla gera — jafnvel meira en
geta og heilsa leyfði. — Þegar
hann fyrir rúmu IV2 ári kvaddi
okkur hjónin, ásamt 14 ára dó'tt-
ursyni okkar, í síðasta sinn, á
Kastrup-flugvelli, sagði hann við
drenginn: „Þegar þú kemur næst
til Hafnar, veiztu hvert þú átt að
leita“. Þarna, sem ávallt, kom
fram hans rétta, ljúfa hjartalag.
Kærleiksfullur vilji til hjálpar —
meiri en heilsa og kraftar leyfðu.
Enda þótt síðustu æviár Þórð-
ar væru — frá sjónarmiðið okk-
ar, vina hans og ættingja —,
þung byrði, var hann ávallt sá
sami góði og glaði drengurinn,
sem við áður þekktum. Hann var
í vinahópi hrókur alls fagnaðar,
söngvinn mjög, og aldrei var
hann glaðari en þegar hann átti
þess kost, í útlegð sinni, að
syngja okkar gömlu og góðu ís-
lenzku þjóðlög, sem hann nam í
æsku og síðar. Þótt hann dveld-
ist nær 30 ár á erlendri grund,
, var enginn meiri íslendingur en
hann. Ög hans meðfædda létta
lund og lífsgleði gerði honum
bært að bugast ekki undan bvrði
líkamlegrar hrörnunar um aldur
fram, sem mörgum öðrum mundi
hafa reynzt ofraun.
Föstudaginn 12. marz var bál-
för hans gerð, að lokinni hátíð-
legri og virðulegri minningar-
athöfn í Katharinebjærgs Krema
torium, sem prestur íslendinga í
Danmörku, sr. Jónas Gíslason,
framkvsemdi með mikilli prýði
og virðuleik. Ösku Þórðar flutti
svo Þorbjörg, önnur systra hans,
sem í H'öfn búa, hingað heim, og
verða þessar síðufetu jarðneskar
leyfar hans grafnar í dag við hlið
móður hans, sem látin er fyrir
9 árum, — að aflokinni minn-
ingarathöfn í FossvogskapelTu.
Er þetta gert að hans eigin ósk,
því að í íslenzkri mold vildi hann
liggja er yfir lyki.
Og nú, þótt ævi Þórðar sé öll,
gleymist ekki vinum hans og
vandamönnum minningin um
vináttu hans, hjartagæzku og
fórnarlund, góðar og glaðar sam
verustundir — já, svo ótal margs,
sem er að minnast og þakka.
Þær minningar munu lifa í
þakklátum hjörtum þeirra sem
honum kynntust, fyrr og siðar.
Guðbjörn Guðmundsson.