Morgunblaðið - 07.08.1965, Qupperneq 8

8
MOorijiNBl AOfO
Laugardagur 7. Sgúst 1965
Umsækjendur skili vottoröi um
byrjunarframkvæmdir
EGGERT G. Þorsteinsson, for-
maður Húsnæðismálastjórnar
flutti erindi í fréttaauka ríkis-
útvarpsins í fyrrakvöld um lán-
veitingar stofnunarinnar og
hvernig gera skyldi umsóknir
um lán úr garði. Minnti hann á
yfirlýsingu ríkisstjórnarinnar
um húsnæðismái við síðustu
samninga launþega og vinnu-
veitenda, en hún hljóðar :svo
„Lánsupphæð til þeirra um-
sækjenda um íbúðalán, sem hófu
byggingaframkvæmdir á tíma-
bilinu 1. apríl til 31. desember
1964, hækki úr 150 í 200 þús. kr.
út á hverja íbúð. Ríkisstjórnin
tryggi viðbótarfjáröflun til Hús-
næðismáiastjómar á þessu ári,
er nemi því viðbótarfjármagni,
sem þessi hækkun krefst“.
Eggert sagði, að Húsnæðis-
málastjórn hefði ekki talið unnt
að meta hversu mikil þessi láns-
fjárþörf væri í raun og veru á
annan hátt en þann, að allir um-
sækjendur skiluðu vottorði frá
hlutaðeigandi byggingaryfirvöld
um, um hvenær byggingafram-
kvæmdir við hús þeirra hófust
eða grunnplata hússins var
steypt. Ekki yrði séð af stórum
hluta fyrirliggjandi lánsumsókna
hvort byggingaframkvæm^ir
væru hafnar. Kæmi það oft ekki
í ljós fyrr en vottorð bærist um
að húsið væri fokhelt en nú væri
umsækjendum skylt að sækja
um lán sin og fá staðfestingu á
þeim áðun en framkvæmir hæf-
ust eða kaup væru gerð, þannig
að tryggt væri, að umsóknin
heyrði undir lánareglur
Af þessum ástæðum kvað Egg-
ert nauðsynlegt, að allir þeir
sem sótt hafa um lán og byrjuðu
framkvæmdir á tímabilinu frá 1.
apríl til 31. desember sl. eða
keyptu íbúðir í húsum, sem
framkvæmdir voru hafnar við á
umræddum tíma, sönnuðu rétt
sinn til hækkunar með vottorði
frá byggingarfulltrúa um hve-
nær framkvæmdir hófust eða
botnplata var steypt. Til öryggis
kvað hann óskað eftir því, að
allir sem nú hafa hafið fram-
kvæmdir skiluðu slíku vottorði.
Eggert tók það fram, að skylda
þessi hvíldi jafnt á þeim, sem
byggt hafa 'íbúðir sínar sjálfir
eða keypt þær í smíðum af
öðrum.
Formaður húsnæðismálastjórn
ar sagði, að þegar um væri að
ræða vottorð fyrir fjölbýlishús
og sem gilda á fyrir alla íbúa
hússins, væri nauðsynlegt að
nafnaskrá fylgdi yfir alla þá
íbúðaeigendur í viðkomandi húsi
sem sótt hafa um lán hjá stofn-
uninni. Fylgi nafnaskrá um-
sækjenda ekki, væri nauðsynlegt
fyxir hvern umsækjanda að sjá
til, að umbeðið vottorð með hans
nafni berist skrifstofunni fyrir
15. september n.k.
Eggert Þorsteinsson sagði, að
flestir þeir, sem hér eiga hluta
að máli, hefðu fengið einhverja
byrjunarúrlausn og surnir fulln-
aðarlausn miðað við þágildandi
hámarkslán, 150 þús. kr. Þeir
umsækjendur, sem þannig væri
ástatt fyrir og hygðust notfæra
fyrrgreinda möguleika til hækk-
unnar, ættu að senda umrætt
vottorð um byrjunarframkvæmd
ir eða úttekt botnplötu ásamt
viðbótarlánsumsókn í síðasta
lagi fyrir 15. september n.k., en
þá væri lokið móttöku umsókn-
anna Nýjum umsóknum frá að-
ilum sem hefja framkvæmdir
síðar eða gera kaup í húsum,
sem framkvæmdir hófust síðar
við, verður að sjálfsögðu veitt
móttaka áfram, svo sem venja
hefur verið. Allir þeir umsækj-
endur, sem hafa fullvissu fyrir
því, að umrætt vottorð hafi áð-
ur borizt til stofnunarinnar,
þurfa ekki að senda slíkt vott-
orð. Vegna þess hve oft hefur
komið fyrir að slík vottorð hafa
fyrirfarizt og ekki fundizt, þegar
til átti að taka m.a. vegna þess
að nöfn umsækjenda hafa ekki
verið skráð á þau, verður þó að
telja öruggast að með viðbótar-
lánsumsóknum, sem stofnunni
verða sendar, verði jafnframt
látið fylgja vottorð um, hvenær
framkvæmdir hófust, að því er
Eggert G.. Þorsteinsson sagði.
Eggert sagði, að með yfirlýs-
ingu ríkisstjómarinnar væri nú
um að ræða fjögur mismunandi
hámarkslán hjá húsnæðismála-
stjórn, en þau væru
1) 100 þús. kr. til þeirra, sem
hófu framkvæmdir fyrir 1. ágúst
1961.
2) 150 þús. kr. til þeirra sem

Eggert G. Þorsteinsson.
hófu framkvæmdir á tímanum
3) 200 þús. kr. til þeirra sem
3) 200 þús. kr. til þeirra sem
hófu framkvæmdir á tímabilinu
1. apríl til 31. des. 1964.
4) 280 þús. kr. til þeirra sem
hófu byggingarframkvæmdir
eftir sl. áramót.
Eggert sagði, að í áðurnefndri
yfirlýsingu ríkisstjómarinnar
væri auk þess gert ráð fyrir ár-
legri hækkun hámarkslána, er
einnig miðuðust við byrjunar-
framkvæmdir, allt að 15 þús. kr.
á næstu 5 ár. Nauðsynlegt
væri, ekki aðeins nú heldur og í
framtíðinni, að byggingayfirvöld
hafi nákvæma skrá yfir, hvenær
framkvæmdir hófust við allar
íbúðarhúsabyggingar á þeirra
starfssvæði.
Að lokum sagði Eggert G.
Þorsteinsson:
„Af öllu því, sem hér hefur
verið sagt, má ljóst vera, að á
miklu veltur fyrir alla aðila, að
vottorðagjöf þessi verði svo ná-
kvæm, sem kostur er og eiga
hlutaðeigendur, — Húsnæðis-
málastofnunin ekki síður en
lánsumsækjendur — nú sem oft
áður, mikið undir því komið, að
byggingaryfirvöld, byggingarfull
trúar og oddvitar, bregðist vel
við.
Þegar'litið er yfir það sam-
starf á undanförnum 10 ámm, er
ekki ástæða til að ætla annað, en
að vel takist til.
Um leið og enn er minnt á,
að móttöku viðbótarlánsum-
sókna frá umsækjendum frá fyrr
greindu tímabili líkur 15. sept.
n.k. vonar Húsnæðismálastofnun
in að framangreindar skýringar
megi verða hlutaðeigandi aðilum
til aukinnar glöggvunar á marg-
nefndri auglýsingu stofnimar-

August H. von Hartmannsdorff sendiherra
Svíar myndu styðja upptöku
íslands í Fríverziunarbandaiagið
segir sænski sendiherrann, sem er
á förum héðan i dag
1 dag hverfur héðan af landi herra Svíþjóðar hér á landi
brott August H. von Hartmanns-
dorff, sem verið hefur sendi-
Læknáblaðið fimmtugf:
Verður heilbrigðis-
rúðuneyti stoinuð?
350 rúm vantar handa geðsjúklingum
LÆKNABLAÐIÐ, 1. hefti 50. ár ráðuneyti. Ég hef hugleitt það
gangs, er nýkomið út. Minnzt er
hálfrar aldar afmælis blaðsnis,
en Læknafélag Reykjavíkur gaf
það eitt út frá árinu 1915 og
fram til ársins 1955, er Lækna-
félag íslands gerðist meðútgef-
andi þess. Ólafur Bjamason er
aðalritstjóri en meðritstjórar að
seinasta hefti voru Magnús
Ólafsson og Þorkell Jóhannes-
son (frá L. í.) og Ólafur heitinn
Geirsson og Ásmundur Brekkan
(frá L. R.).
Af efni ritsins má nefna grein
ina Tímamót eftir Ólaf Bjarna-
son, Ávarpsorð í tilefni 50 ára
afmælis Læknablaðsins eftir Jó-
hann Hafstein, heilbrigðismála-
ráðherra, Læknablaðið 50 ára
eftir Sigurð Sigurðsson, land-
lækni, Læknablaðið 50 ára eftir
Tómas Helgason, forseta lækna-
deildar Háskóla íslands, Lækna
blaðsannál eftir Magnús Ólafs-
son, tvær ritstjórnargreinar
(Hlutverk læknatímarita og
Húsbyggingamála læknadeildar
háskólans) og Icterus-symposi-
um í Læknafélaginu Eir 23.
febrúar 1965 (um gulu).
• Sérstakt heilbrigðis-
málaráðuneyti
í ávarpi Jóhanns Hafsteins,
heilbrigðismálaráðherra, segir
meðal annars:
„Komið hafa fram tillögur
um nauðsyn þess, að stofnsett
yrði sérstakt heilbrigðismáia-
mál gaumgæfilega. Enda þótt ég
sé þess fullviss, að skammt sé
undan að svo verði, hef ég ekki
enn viljað gera um það tillögur,
þar sem ég hef verið ráðherra
heilbrigðismála svo skamman
tíma“.
• 350 sjúkrarúm vantar
handa geðsjúklingum
Dr. Tómas Helgason, for-
seti læknadeildar háskólans,
segir meðal annars í grein
sinni:
„Þjónustan við geðsjúklinga
hér á landi er og hefur venð
um langt skeið til lítils sóma fyr-
ir þjóð, sem einkum og sér í lagi
byggir tilverurétt sinn á andleg-
um verðmætum. Það er ekki ein
ungis, að stórkostlegur skortur
sé á sjúkrahúsrými fyrir geð-
sjúklinga, heldur er þeim einnig
stórlega mismunað í trygginga-
kerfinu. Sjúkrasamlögin tryggja
ekki sjúkrahúsvist vegna geð-
sjúkdóma nema í 35 daga á
ævinni. Sjúkrasamlögin hafa
heldur ekki viljað greiða skyn-
samlegustu sérfræðingsmeðferð
á neuroses, psykoterapi, að neinu
leyti. Hvers kyns geðsjúkdómar
eru þó meðal algengustu sjúk-
dóma, sem við eigum nú í höggi
við. Er óneitanlega mikill galli
á „alhliða“ tryggingakerfi, að
stórir sjúkdómaflokkar séu utan
þess“.
Framihald á bls. 17
síðastliðin þrjú ár, og átti Morg-
unblaðið stuttu samtal við sendi-
herrann af þessu tilefni.
Von Hartmannsdorff sagði þar
m. a., að honum og konu hans
hefði þótt sá tími ánægjulegur
sem þau hefðu verið hér á landi
og kvaðst sendiherrann fagna
því mjög að hafa fengið tæki-
færi til þess að kynnast íslend-
ingum og landi þeirra. Það hefði
verið mikil breyting fyrir þau
hjónin, er þau komu til íslands,
því að þar á undan var sendi-
herrann aðalræðismaður Sví-
þjóðar í Genúa á ítalíu.
Sendiherrann sagði ennfremur,
að það hefði verið auðvelt starf
að vera sendiherra Svíþjóðar
hér á landi, vegna þess að ekki
hefði verið um að ræða stór-
vægileg vandamál að undan-
förnu milli íslands og Svíþjóð-
ar. Hann lagði áherzlu á, að
bæði íslenzkir embættismenn
sem og almennir borgarar hefðu
starfi hans. Sænsk og íslenzk
I loftferðayfirvöld hefðu á sínum
tíma þurft að ræða ýms tækni-
leg vandamál varðandi flug-
samgöngur á milli landanna, en
þau hefðu þegar leystst, er þau
hefðu verið tekin til meðferðar
af ríkisstjórnum landanna.
Von Hartmanndorff sendi-
herra kvaðst hafa fylgzt með
miklum áhuga með tilraunum
íslendinga til þess að gera at-
vinnuvegi landsins fjölbreyti-
legri. Fyrr eða síðar myndi
koma í ljós að fiskaflinn einn
saman nægði ekki til þess að
halda uppi atvinnulífi þjóðar-
innar.
Þá gat sendiherrann þess, að
Svíar myndu án efa styðja upp-
töku fslendinga í Fríverzlunar-
bandalagið (EFTA), ef íslend-
ingar sjálfir óskuðu eftir hennL
Að lokum sagði von Harmanns-
dorff sendiherra, að hann væri
mjög hrifinn að því, að íslend-
ingar svo fáir, sem þeir væru,
gætu haldið uppi sjálfstæðu
þjóðfélagi með öllum þeim stofn
unum, sem nútímaþjóðfélag
krefst. Oft væri talað um þýzka
og ítalska undrið, en með sama
hætti væri alveg eins unnt að
sýnt honum mikla velvild í tala um íslenzka undrið.
Sveinn Kristinsson skrifar um
KVIKMYNDIR
LAUGARÁSBfÓ:
24 tímar í París.
UNGUR Bandaríkjamaður held-
ur með föðurarf sinn til Parísar
borgar, til að njóta þar lífsins.
Hann sækir þar heim ýmsa fræga
skemmtistaði, einkum verður
honum tíðreikað um þá staði,
þar sem tælandi, ungar þokka-
gyðjur kasta af sér klæðum öll-
um og dansa sterka kynæsandi
nektardansa eftir viðeigandi
hljómfalli. Smith (Dick Rand-
all), en svo nefnist ævintýramað
ur þessi, verður að sjálfsögðu
mjög hrifinn af laglegu vaxt-
arlagi og lokkandi mjaðmasveifl
um hinna frönsku meyja og gerir
endurteknar tilraunir til að sýna
í verki aðdáun sína og ást til
franskra kvenna, en lengi vel
mistakast þær allar, og gerast
rnörg spaugileg atvik í því sam-
bandi. Að lokum mætir hann
þeirri útvöldu, og takast með
þeim hlýleg kynni, unz þau gera
ægilega uppgötvun . . ,
Mynd þessi er í léttum dúr og
á köflum ekki óskemmtileg. —
Sennilega munu sumar „strip
tease" senurnar hneyksla ein-
hverjar sérlega siðavandar mann
eskjur, því að þar gefur að líta
mörg ærið „djörf“ sjónarspil. En
áhugamönnum um landfræðilega
líffærafræði hins fagra kyns
mun verða tíðgengið á Laugarás
inn þessa dagana.