Morgunblaðið - 14.10.1965, Side 3
Fimmtudagur 14. olttóber 1965
MORCUNBLADIÐ
3
MNGEYRI við DýraJjörð er
fallegur og einstaklega róleg-
ur staður. Oft hefur mér fund
ist tíminn standa þar í stað.
Enginn flýtir sér, og þó hafa
allir nóg að gera.
Staðurinn hefur líka margt
gott upp á að bjóða íbúum
sinum, sjúkraskýli, kirkju og
gott samkomuhús, með ágætu
leiksviði. Þarna er iðnaður
rekinn í stórum stil ,og ber
þar hæst hina landsfrægu
vélsmiðju Guðmundar J. Sig-
urðssonar, f=em kunn er fyrir
öll spilin, sem hún hefur
smiðað í bátana okkar.
Talsverð útgerð er rekin frá
Þingeyri, 3 stórir bátar gerðir
þaðan út og margir smærri.
Land'búnaður er stundaður í
Hér sér inn allan Dýrafjörð frá nýju bryggjunni. Sést á endann á stálþilinu til vinstri. — Ungir
Þingeyringar og ein aðkomutelpa virða fyrir sér framkvæm dirnar.
Höfn rís á einu sumri
fyrir níu milljónir króna
Þingeyringar horfa
bjartsynisaugum
til framtíðarinnar
sveitunum I kring, stórt skóla
setur á Núpi handan fjarðar-
ins, svo að Þingeyri er verzl-
unarmiðstöð 1 stóru héraði.
Fólkið í plássinu stundar líka
sína kartöflurækt á söndunum
hjá flugvellinum hjá Sandá,
en fíugvellirnir erú raunar
tveir, og upplýstir ,svo að
hægt er að lenda þar að nóttu
til, en slíkt skapar geysilegt
öryggi.
íbúafjöldinn á Þingeyri hef-
ur staðið í stað hin síðari ár,
og munu nú vera um 370
manns í kauptúninu, en 454
í hreppnum öllum.
í sumar hafa verið miklar
framkvæmdir á Þingeyri. Þar
hefur nærri því verið lokið
við að reisa höfn á einu sumri
fyrir 9 milljónir króna.
Fólki, sem til þekkir og
kom til Þingeyrar í haust brá
1 brún, þegar það sá mann-
virkið, því að það virðist hafa
risið upp með ævintýraleg-
um hraða. Þar sem áður var
fjaran fyrir framan bús Sig-
mundar kaupmanns og Stein-
þórs hafnarvarðar, er nú kom
in mikil uppfylling, og fram-
undan húsi hins síðarnefnda
er risinn 160 metra langur
garður úr stórgrýti og möl, og
við enda hans og þvert á hann
er nú verið að fullgera 60
metra langa hafnarbryggju,
sem rammlega er römmuð
niður með stálþilL
Þessi nýja bryggja kemur
svo á móts við gamla tré-
bryggjuhausinn.
Vegna þessara framkvæmda
átti blaðamaður Mbl.,- sem
staddur var á Þingeyri í sL
mánuði stutt samtal við Árna
Stefánsson, oddvita á Þing-
eyri. - ’
„Já, þetta hefur gengið all
hratt hjá okkur í sumar, og
raunar staðizt áætlun, þótt
annað slagið hafi staðið á
ýmsu efni til framkvæmd-
anna, m.a. festingum til að
hægt væri að ganga frá stí-l-
þilinu.
Af Vestfjarðaráætluninni
var veitt til hafnarinnar 9
milljónum króna ,og það er
r.'iunar Vestfjarðaráætlunin,
sem gerir þessa framkvæmd
Flakið af gömlu skonnortunni HAMONU, liggur í f jöruborðinu,
en I baksýn sést nýi hafnarga rðurinn, en þvert á hann kemur
svo stálþilið. (Allar myndirnar teknar með sjálfvirkri Canonet-
myndavél).
Á þessari mynd sér yfir hafnarsvæðið. Uppfyllingin er i forgrunni, gamla bryggjan til vinstri,
en sú nýja með stálþilinu tii hægrL Skarðið í fjöllin handan fjarðarins er GemlufallsheiðL
mögulega. Hafnarframkvæmd
irnar hafa veitt fólki hér
mikla atvinnu ,og lætur nærri
að 16 til 18 manns hafi að stað
aldri unnið við verkið, en þá
eru bíifreiðastjórar taldix
með.
Óhætt er að fullyrða, að
þetta veldur gjörbyltingu í
hafnarmálum Þingeyrar, því
að fram til þessa hefur ekki
verið hér nein lífhöfn, og
þótt hér séu oft miklar still-
ur voru skipin óvarin gegn
vondum veðrum úr öllum átt-
um. Þá geta með þessari
framkvæmd öll strandferða-
skipin lagst. hér upp að.
Eitt er þó mikilsverðast, að
öll aðstlfea til útgerðar hefur
við þetta stórbatnað, og
standa vonir til að útgerð
aukist hér og fólki fari hér
ört fjölgandi í framtíðinni,
því að aukin útgerð skapar
Framhald á bls. 19
STAKSTFINAR
Fjárlögijn
Alþýðublaðið ræðir fjárlögin i
forustugrein í gær, og segir þar
m.a.:
„Ólíklegt er, að ágreiningur sé
um þá stefnu rikisstjómarinnar,
að afgreiða greiðsluhallalaus'
fjárlög fyrir næsta ár, þrátt fyrir
þá staðreynd, að við margvíslega
örðugleika er að etja í efnahags
lifinu. Um þetta eru áreiðanlega
allir sammála. Ríkisstjórain hef-
ur kosið að fara þá leið, al
halda útgjöldum ríkissjóðs á
næsta ári innan þeirra marka,
áð greiðsluhalla megi forðast án
þess að grípa til almennra skatta
hækkana. Yið undirbúning fjár-
laga fyrir næsta ár, var augljóst
að miðað við sömu tekjustofna,
óumflýjanlega útgjaldaauikningu
og fyrirsjáanlegar hækkanir á
verðlagi og launum, að um tals-
verðan greiðsluhalla hlyti að
verða að ræða hjá ríkissjóðL
Greiðsluhalli á fjárlögum mundl
hafa mjög óheillavænleg áhrif á
efnahagsþróunina í landinu, og
er sú leið af þeim sökum ófær".
Álögur á
takmörkuðum sviðum
Og Alþýðublaðið heldur áfram:
„t stað þess að grípa til nýrra
almennra skattahækkana, hefur
ríkisstjórnin valið að hækka ýms
ar álögur á takmörkuðum svið-
um, og má fullyrða að sú leið
mun reynast öllum þorra fólks
léttbærari en almenn skatta-
hækkun. Þær hækkanir, sem
nauðsynlegar eru til þess að
endar nái saman í ríkisbú-
skapnum eru þessar: verð á
áfengi og tóbaki hefur verið
hækkað, benzínskattur verður
hækkaður, þar sem fella á niður
beint framlag ríkissjóðs til vega
mála. Raforkuverð mun hækka
nokkuð, þar sem létt verður af
ríkissjóði að greiða rekstrarhalla
Rafmagnsveitna ríkisins, hækk-
aðar verða ýmsar aukatekjur
ríkissjóðs, lagt verður sérstakt
gjald á farseðla til útlanda en
undanþegnir þessu eru þó sjúkl-
ingar og námsmenn, sem leita
þurfa utan“.
Hækkuð framlög
til almannaþarfa
Síðan segir Alþýðublaðið:
„Verulegar hækkanir verða á
ýmsum liðum fjárlaga tiá al-
menningsþarfa. Þannig hækki
framlög til almannatrygginga um
90 millj. kr., til kennslumála um
53 milljónir og til landbúnaðar-
mála um 21 milljón, og það eink-
um vegna aukinna jarðræktar-
framlaga. Stjórnarandstaðan
hefur gengið hart fram í að
gagnrýna ríkisstjórnina á öllum
sviðum. Það, sem vekur mesta
athygli í þeim málflutningi. er,
að þar er aldrei bent á ný eða
raunhæf úrræði, sem að gagni
gætu komið. Þetta er sameigin-
legt einkenni á skrifum og ræð-
um kommúnista og Framsóknar-
manna. Hnýfilyrðin eru þar ekki
spöruð, en ef málflutningurinn
er krufinn til mergjar, sézt sem
fyrr, að þar er ekkert nýtt, að-
eins gömlu slagorðin með nýj-
um undirleik. Um það verður
ekki deilt, að við mikinn vanda
var að etja í sambandi við af-
greiðslu fjárlaga og tvímælalaust
hefur ríkisstjórnin valið þar
skynsamlegustu leiðina, sem um
var að ræða.“