Morgunblaðið - 17.11.1965, Síða 25

Morgunblaðið - 17.11.1965, Síða 25
I Miðvikudagur 17. nóv. 1965 MORCUKBLAÐIÐ 25 J Ú M B <5 Teiknari; J. MORA Það umhverfist allt innan leyniþjónust- unnar, þegar þær upplýsingar koma frá Bond, að Vesper haíi verið njósnari. Það verður að breyta öllum dulmálslyklum og njósnarar leyniþjónustunnar eru aðvarað- ir. Bond fær síðan fyrirmæii um að koma aftur til London og gefa skýrslu. ENDIR Satt að segja höfum við haft svo mikið að gera, að við höfum ekki haft tíma til þess að fara tii rakarans. Júmbó ætlaði einmitt að fara að leita að Spora, þegar hinn síðarnefndi kom þjót- andi eins og byssukúla. — Hvað gengur á, spurði prófessor Mökkur. — Vinur okk- ar er sannarlega ekki vanur að hreyfa sig svona ákaflega í hitanum. Spori féll algjörlega saman meðan hann sagði þeim sögu sína samhengislaust. — Það er ekki vitund skritið þótt þetta sé eyðiey, stundi hann, þegar hún fær mann- ætur í heimsókn. — Ómögulegt, sagði Júmbó, þetta hlýtur að vera eitthvað, sem þig hefur dreymt, Spori. — Já, en ég sá eldstæðið þeirra, þráaðist Spori við. — Og þér hafið kyndilinn þarna sem sönnunargagn, sagði prófessorinn hugsandi. K VI K S J Á —k— —-k— —-K—• Fróðleiksmolar til gagns og gamans Fyrir utan skóla einn hafði verið kamið fyrir skilti, sem á stóð: Akið varlega — skóli. - Valdið ekki slysum á börnum. Litlu síðar hafði einhver bætt við fyrir neðan: — Bíðið þang- að til kennararnir koma. FLORENCE NIGHTINGALE Florence Nightingale (1820— 1910), var dóttir ensks búgarðs- eiganda, og vakti snemma á sér athygli fyrir gáfur og fegurð. Strax á unga aldrei fór hún að finna til tómleika selskapslífs- ins og tilgangsleysi hversdags- lífsins var henni kvöl. Hún hafði vanizt því, sem ung stúlka að fylgja móður sinni, er hún fór í sjúkravitjanir til fátæklinganna í sókninni. Hún hafði alltaf blóm meðferðis til þess að færa sjúklingunum og innan skammt fannst henni sjúkrun sjúkra vera köllun sín. Hún sneri sér þá til Elizabeth Fry, sem vakið hafði mikla og verðskuldaða athygli fyrir frá- bær störf í að bæta hag fanga í Lundúnafangelsunum, og hún benti þessum ákafa að- dáenda sínum á nýstofnaða þýzka diakonissustofnun í Kais erswerth. Það olli forráðamanni stofnunarinnar nokkurri um- hugsun, er hann fékk umsókn- ina frá hinni auðugu og við- kvæmu ensku stúlku, því að hinar verðandi diakonissur voru flestar ómenntaðar, þýzk- ar bændastúlkur. En það kom ekki að sök, þótt Florence kæmi úr annarri stétt en flestar stall- systur hennar, því að hún vann af miklu kappi við gólfþvott, matartilbúning, hreingerningar og annað sem viðkom hjúkrun, og ást hennar til köllunarverks síns hafði i engu breytzt, þeg- ar hún sneri aftur til Eng- lands. útundan í samningagerðum, sök- um þess að hún þótti helzt til þybbin og svelti sig í heii níu ár til að ná keppinauti sínum, Renötu Tebaldi, kom baðgestum við Miðjarðarhafið mjög á óvart fyrir skömmu, er hún birtist í baðfötum, sem opinberuðu nýj- ar og glæsilegar línur. Callas á að leika á næstunni fyrsta hlut- verk sitt í kvikmynd. Hún syng- ur og leikur „Tosca“ Puccinis I Róm. Robert Moses, forstjóri Heims- sýningarinnar í New York, sem lognaðist út af fyrir skömmu eins og kunnugt er, varð æfa- reiður er reist var heljarstórt skilti án hans vitundar, með orð- unum: — Ef þér viljið flýja múginn og háreystina og leita að ró og einveru, heimsækið Heims- sýninguna.“ Það var auglýsinga- firma sem setti þetta skilti upp, til þess að „reyna að bæta úr á óeigingjarnana hátt, þeim skorti á aðsókn, sem hrjáði Heimssýninguna.“ ~>f —X-- Eftir IAN FLEMING Þegar hann Sámur gamli varð 110 ára fór blaðamaður á vett- vang til þess að eiga við hann eamtal. —• Segið mér, Sámur, spurði hann fyrst, hverju þakkið þér þennan háa aldur? — Fyrst og fremst því, að ég hefi alla ævi verið piparsveinn. Hjónabandið er aðeins fyrir kon- ur, en karlmenn eiga alls ekki að binda sig í hjónabandshlekk- ina, svaraði Sámur gamli spek- ingslega. sem varð ákaflega glaður yfir þessari rausn konungs. Á einka- strönd klúbbsins er sandur frá öllum frægustu baðströndum Það kom fyrir á frönsku her- skipi að ungur liðsforingi fékk skipun um að reikna út sólar- hæðina og taka staðarákvörðun skipsins. Er hann hafði það gert lét hann yfirmann sinn fá út- reikningana. Nokkru síðar fékk liðsforing- inn skipun um að tala við yfir- rnann sinn og þegar hann kom í brúna sagði yfirmaðurinn og var mjög hátíðlegur á svip. — Ungi maður, takið ofan, þvi að við stöndum á heilögum stað. — Ég skil ekki almennilega, herra, svaraði liðsforinginn undr andi. — Eftir útreikningum yðar að dæma, þá erum við staddir núna inn í kórnum í Péturskirkjunni í Róm. heims,svo sem Acapulco, Copa- cabana, Puerto Rico, Brighton, Hin einþykka söngkona María Callas, sem eitt sinn varð oft JAMES BOND FoTk uFvTön verola Lyftustúlkan var orðin dauð- þreytt þegar leið að lokun verzl- unarinnar. Síðasti farþeginn var feit og sælleg frú, sem talaði í sífellu. — Segið mér góða mín, sagði sú feita, ef taugin sem heldur lyftunni uppi, slitnar, fellur hún þá niður í djúpið? — Það fer alveg eftir því, hvernig lífi þér hafið lifað, frú, •varaði stúlkan þurrlega. Hussein Jórdaniukonungur var fyrir skömmu staddur á hinum rándýra Siesta-strandnæturklúbb í Antibes á frönsku Biáströnd- inni. Þar kómst hann að raun um, sér til sárrar hryggðar, að í hið heimsfræga „sandsafn" nær- urklúbbseigandans, Pierre Lap- orte, vantaði Jórdaníusand frá strönd Rauðahafsins. Þegar Huss- ein var kominn heim til sín, lét hann bæta úr þessu vandræða- máli hið bráðasta. Hann lét senda 750 kíló af sandi i 15 sekkjum í flugpósti til vinar síns Laporte, Miatni, Ostende, Torremolinos, Haifa og mörgum stöðum fleiri. Aldo nokkur Pausich frá Tur- in getur ekki gengið að eiga unn- ustu sína Giogina Prota, vegna þess að nægilegar heimildir um uppruna hans liggja ekki fyrir. Pausich lett fyrst dagsins ljós á uxakerru, í undanhaldi ítala í Líbíu, meðan á bardögum þeirra og Breta stóð 1941. Her- læknirinn, sem tók á móti hon- um, féll skömmu seinna og ráð- húsið þar sem móðirin tilkynnti um fæðinguna var eyðilagt í sprengjuárás. Eina huggun ítalska skrifstofubáknsins til handa Pausich er þessi: Hann var tekinn úr herþjónustu og hann þarf ekki að borga neina skatta.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.