Morgunblaðið - 03.12.1965, Blaðsíða 6

6
MORGU N BLAÐIÐ
Fostudagur 3. des. 1965
Sr. Bjarna Jónssonar minnst á
fundi borgarstjórnar
Á FUNDI borgarstjómar Reykja
víkur í g-ær minntist frú Auður
Auðuns, forseti borgarstjórnar,
séra Bjarna Jónssonar fyrsta og
eina heiðursborgara Reykjavík-
ur. Risu borgarfulltrúar úr sæt-
um í virðingarskyni við hinn
látna heiðursborgara.
Frú Auður Auðuns sagði:
Frá því við komum hér síðast
laman á borgarstjómarfundi
hefur borið að andlát sér Bjarna
Jónssonar vígslubiskups, heið-
ursborgara Reykjavíkur. Hann
lézt í Landakotsspítala þann 19.
nóvemiber og var jarðsunginn á
miðvikudag í s.L viku.
Séra Bjarni var fæddur I
Mýrarholti við Vesturgötu þann
21. október 1881, og hafði því
4 um áttrætt, er hann lézt. For-
eldrar hans voru hjónin Jón
Oddsson, tómthúsmaður, og ólöf
Hafliðadóttir. Hann lauk stá-
dentsprófi frá Latínuskólanum
í Reykjavík 1902 pg kandidata-
prófi í guðfræði frá Kaupmanna
hafnarháskóla 1907. Sama ár var
hann skipaður skólastjóri
barna- og unglingskólans á fsa-
firði og gegndi því starfi til
ársins 1910, er hann var kjör-
inn prestur við Dómkirkjuna
hér í Reykjavík, en þvi starfi
gegndi hann samfleytt til árs-
ins 1951, og var þar af jafnframt
6 síðustu árin dómprófastur í
Reykjavík. Honum voru og fal-
in önnur virðingar- og trúnaðar
störf innan þjóðkirkjunnar.
Vígslubiskup Skálholtsbiskups-
dæmis hins foma var hann. frá
1987 til dauðadags, prófastur í
Kjalarnesprófastsdæmi 1922 —
1938 og settur biskup frá nóv-
ember 1953 til janúar 1954.
Hann var kjörinn heiðursdoktor
1 guðfræði af Háskóla íslands
1941, en prófdómari við guð-
fræðideild háskólans var hann
í meira en hálfa öld. Hann átti
sæti í stjórnum margra félaga
og stofnana og var sæmdur
ýmsum heiðursmerkjum.
Að undanskildura námsárun-
um í Kaupmannahöfn og skóla-
stjórnarárunum á ísafirði lifði
og starfaði séra Bjami alla sína
ævi hér í fæðingarbæ sínum.
Hann sá Reykjavik vaxa úr fá-
tæku þorpi í stóra borg á okkar
mælikvarða. Á langri ævi lifði
hann mesta umbrotaskeið í
aögu Reykjavíkur, ekki sem
hlutlaus áhorfandi, heldur sem
virkur þátttakandi í lífi og kjör
um samborgara sinna, ekki sem
▼andlætari, heldur sem sá, er
innilega gleðst yfir þvi, sem
ávinnst í framfaraátt, en tekur
af mannlegu umburðarlyndi á
þeim brestum gelgjuskeiðsins,
eem slíkri þróun eru óumflýjan-
lega sarafara. Á löngum erilsöm-
um embættisferli hafði hann
náin afskipti ai samborgurum
sínum í gleði og sút, kynntist
veikleika þeirra og brestum, en
einnig sálarstyrk þeirra og
mannkostum. Slík lífsreynsla
hlaut að efla og styrkja þann
eðlisþátt í fari hans, sem svo
áberandi var, hve mannlegur
hann var. Hann var sérstæður
persónuleiki, sem um áratugi
markaði svip Reykjavíkur, og
við fráfall hans kom það í ljós
á margvíslegan hátt, hve vin-
sæll hann var og virtur af Reyk
víkingum.
Á fundi bæjarstjórnar þann
19. október 1961 var gerð svo-
felld samþykkt með samhljóða
atkvæðum allra bæjarfulltrúa:
„Bæjarstjórn Reykjavíkur sam-
þykkir að gera séra Bjarna
Jónson heiðursborgara í Reykja
vík á áttræðisafmæli hans 21.
október 1981“.
Hann var fyrsti heiðursborg-
ari Reykjavíkur og sá einasti
til þessa.
Er hann á áttræðisafmælinu
veitti við viðtöku heiðursborg-
araskjalinu að heimili sínu í
Lækjargötu 12 B fórust honum
m. a. orð á þessa leið:. „Og nú
segi ég, hvað get ég sagt? Ég
get sagt, að þetta vermir hjarta
mitt að verða aðnjótandi þess-
arar miklu sæmdar, og því get
ég sagt það, að fyrsta orðið er
þakklæti, og í fylgd með þakk-
lætinu er bæn: Guð blessi
Reykjavík".
Nú þegar séra Bjami er allur,
þökkum við honum allar þær
stundir, er hann vermdi hjörtu
Reykvíkinga, og því þakklæti
fylgir einnig bæn: Blessuð sé
minning séra Bjarna Jónssonar.
Ég bið borgarfulltrúa að votta
minningu hins látna heiðurs-
borgara Reykjavíkur virðingu,
og ekkju hans, frú Áslaugu
Ágústsdóttur, og átsvinum hans
öllum samúð með því að rísa úr
sætum.
Barnaverndarmál
— rædd i horgarstjórn
Á FUNDI borgarstjórnar í gær
kom til umræðu tillaga frá Öddu
Báru Sigfúsdóttur (K) um starfs-
hætti og skipulag barnaverndar-
mála. Borgarfulltrúinn fylgdi til-
lögunni úr hlaði og kvað það
vítavert að starf nefndar, sem
gera skyldi tillögur um þessi mál
hefði legið niðri um langa hríð.
Gerði borgarfulltrúinn að tillögu
sinni að nefnd þessari yrði falið
að skila tillögum áður en fjárhags
áætlun fyrir árið 1966 yrði borin
fram.
Kristján Gunnarsson (S) sagði,
að skipun nefndarinnar hefði ver
ið lokið sumarið 1964. í>ar sem
ýmsar nauðsynlegar upplýsingar
lágu ekki fyrir þá, var ákveðið
að safna gögnum, sem næðu yfir
eitt ár, en slíkt væri nauðsynlegt
í þessum málum eins og um önn-
Menningarsjóður Norður-
landa hefur starfsemi
MENNINGARSJÓÐUR Norður-
landa, sem stofnaður er af ríkis-
stjórnum Norðurlandaríkjanna
fimm að tillögu Norðurlandaráðs,
tekur til starfa 1. janúar 1966.
Á fyrsta starfsári menningar-
sjóðsins verður ráðstöfunarfé
hans samtals 600 þúsund danskar
krónur, sem eru framlög aðildar-
ríkjanna.
Fé sjóðsins skal varið til að
styrkja norrænt samstarf um
menningarmál, svo sem á sviði
vísindarannsókna, skólamála, al-
þýðufræðslu, bókmennta, tónlist-
ar, leiklistar, kvikmynda og ann-
arra listgreina. Styrkir skulu
einkum veittir til þess háttar
samstarfsverkefna, er varða fleiri
en tvö lönd. Meðal þess, sem til
greina kemur, að sjóðurinn
styrki, má nefna:
a) Samnorræn nefndarstörf.
b) Námsferðir milli Norður-
landa.
c) Einstök eða tímabundin
^samstarfsverkefni.
d) Upplýsingastarfsemi varð-
andi Norðurlönd og nor-
ræna menningarsamvinnu.
Með stjórn sjóðsins fer til bráða-
birgða firnm manna nefnd, skip-
uð af menntamálaráðherrum
Norðurlanda. 1 þessa bráðabirgða
stjóm hafa verið skipaðir: Frá
Danmörku: W. Weincke, skrif-
stofustjóri, og varamaður hans
Helge Thomsen, fulltrúL Frá
Finnlandi: Ragnar Meinander,
skrifstofustjóri. Frá íslandi:
Birgir Thorlacius, ráðuneytis-
stjóri, varamaður Árni Gunnars-
son, fulltrúi. Frá Noregi: Olav
Hove, ráðuneytisstjóri, varamað-
ur Henrik Bargem, ráðuneytis-
stjóri. Frá Svíiþjóð: Sven Mo-
berg, róðuneytisstjóri, varamað-
ur Ilmar Bekeris, fulltrúi. Sjóð-
stjórninni til ráðuneytis er Nor-
ræna menningarmálanefndin, og
aðalritari hennar gegnir störfum
ritara fyrir sjóðstjórnina.
Umsóknir um styrki úr sjóðn-
um skulu stílaðir til Nordisk
kulturfond. Fram til 1. janúar
1966 er aðsetur ritara Undervisn-
ingsministeriet, Frederiksholms
Kanal 21, Kaupmannahöfn, en
eftir þann tíma: Undervisnings-
ministeriet, Alexandersgatan 3,
Helsingfors.
(Frá menntamálaráðuneytinu).
ur félagsleg mál, ef starf nefnd-
arinnar ætti að byggjast á raun-
hæfum grundvelli. Af þessum
sökum hefðu fundarhöld í nefnd
þessari legið niðri meðan upp-
lýsingasöfnun stæði yfir. Ljúka
mætti tillögugerð í janúar eða
febrúar 1966.
Adda Bára (K) sagði, að ýmsir
nefndarmenn hefðu óskað eftir
fundi í nefndinni, en nefndarfor-
maður talið slíkt óþarft. Sumir
efndarmanna hefðu mikla þekk-
ingu á þessum málum og sjálf-
sagt að nota hana.
Alfreð Gíslason (K) sagði, að
borgarstjórn hefði verið sammála
um það í maímánuði 1964 að
fjölga bæri starfsliði, er starfaði
að barnaverndarmálum. Um
þetta hefði nefndin getað gert til-
lögur að einum mánuði liðnum.
Skortur á starfsliði hefði gert
það að verkum, að lögboðnu eftir
liti með barnavinnu hefði ekki
verið framfylgt.
Einar Ágústsson (F) kvaðst
telja það mjög óheppilegt, að
nefndir, sem skipaðar væru af
borgarstjórn skyldu yfirleitt skila
áliti svo seint, sem raun bæri
vitni. Lagði Einar til að nefnd-
inni yrði gert að ljúka störfum
fyrir 1. marz 1966.
Kristján Gunnarsson (S)
kvaðst vilja taka undir þau orð
Alfreðs Gíslasonar að fjölga
þyrfti starfsliði barnarverndar-
mála. Hins vegar hefði barna-
verndarnefnd aldrei verið neitað
um starfskrafta. Nefndinni hefði
einmitt verið falið að skipu-
leggja störf nýrra starfsmanna og
þess vegna hefði starfsliði ekki
verið fjölgað að mun, þegar á ár-
inu 1964. Nefndin gæti lokið störf
um fyrir gerð fjárhagsáætlunar,
en þá væri eftir að leggja það
fyrir fyrirsvarsmenn barnavernd
armála borgarinnar.
Adda Bára og Einar Ágústsson
tóku aftur til máls en síðan var
samþykkt frávísunartillaga frá
Kristjáni Gunnarssyni.
Frá öðrum umræðum á borg-
arstjórnarfundi í gær, verður
skýrt í Mbl. á morgun.
Smjörfjallið
Hér er orðsending til
bakaranna — og það er hús-
móðir, sem skrifar:
„Mig langar til að bi'ðja Vel-
vakanda að taka þennan litla
pistil til birtingar.
Mikið er um það rætt og rit-
að, að í landinu séu mörg tonn
af smjöri, sem erfitt er að koma
í peninga. Nú hefi ég í huga
mér reynt að setja tvo hluti
saman, en þar sem mig skortir
þekkingu og reynslu í þessum
hlutum, langar mig að þetta
komi fyrir sjónir almennings,
þannig áð þeir sem þekkinguna
og reynsluna hafa, geti gert eitt
hvað í málinu.
Aldrei hefur verið eins mikið
af útlendu kexi og smákökum
í verzlunum og nú. Þetta er allt
fallega innpakkað, en dýrt. Og
allt bragðast þetta miklu betur
en íslenzka framleiðslan, þess
vegna er það mikið keypt.
Hvers vegna geta íslenzku
bakararnir ekki bakáð eins gott
kex? íslendingar eiga annars
ekki bágt með að skara fram
úr í orði og verki. Hvemig væri
það, ef þeir notuðu islenzka
smjörið í kexið sitt? Þá býst ég
við að bragðið kæmi fram. Væri
þessu svo fallega innpakkað
býst ég við að íslenzku hús-
mæðurnar myndu gera ætt-
jörðinni þann greiða að kaupa
innlenda vöru og þannig mætti
spara gjaldeyririnn.
í>ökk fyrir,
Húsmöðir".
Misjafnar
undirtektir
Þetta er ágæt tillaga.
Bakarar okkar hafa ekki lengur
neitt sér til afsökunar. Og er
smjörfjallið okkar e.t.v. til
komið vegna þess að bakararn-
ir hafa ekki vilja eyða smjöri í
smjörkökurnar?
Annar skilst mér, að fari
bakararnir að nota smjör í
kökurnar muni áætlanir ferða-
skrifstofanna fara út um þúfur
næsta sumar. Slagorðið verður
hvorki: Gangið á Esju, Gangið
á Heklu, eða Gangið á Vatna-
jökul. „Gangið á smjörfallið“
verður sagt vfð erlendu ferða-
mennina í sumar.
Þess vegna mundu ferðamála
sérfræðingar vorir segja: Bak-
arar, notið gömlu uppskriftirnar
áfram.
★ Þjóðin „liggur
á línunni“
Maður nokkur í Vestur-
bænum skrifar:
„Ég get ekki fellt mig við
eitt atriði í skemmtiþáttum
Svavar Gests í útvarpinu. Hann
hringir heim til fólks með full-
an áheyrendasal „á línunni",
tekur símtalið upp á segulband
og spilar svo í útvarpíð. Er ekki
verið að rjúfa friðhelgi heim-
ilanna með þessu — og er þetta
löglegt athæfi? Ekki vildi ég fá
slíka hringingu. Mér finnst
þetta afsakanlegt eingöngu, ef
þeir, sem hringt er í, eru við-
búnir: Eiga von á hringingú úr
útvarpssal og vita fyrirfram, að
allt, sem þeir segja, verður tek-
ið upp á segulband og flutt 1
útvarpinu".
Ég verð nú áð taka undir orð
bréfritara. Ég vildi ógjarna fara
í útvarpið án þess að vita fyrir-
fram, að ég væri að tala við
alla þjóðina. Og ég held, að ekki
gerði til þótt Svavar hefði þetta
atriði undirbúið að einhverju
leyti. Hins vegar tel ég sjálf-
sagt að taka það fram í leið-
inni, að skemmtiþáttur Svavars
er sá langbezti, sem útvarpið
flytur hlustendum sinum.
Kaupmcnn - Kaupfélög
Nu er rétti timinn til að panta
Rafhlftður fv<p veturinn,
Bræöurnir Urmsson hf.
Vesturgfttu 3, Lágmúla 9.
Sími 38820.