Morgunblaðið - 08.12.1965, Síða 25

f MiðvTtu'díagur 8. 3es. 1965
MORGUN BLAÐIÐ
25
r Fisksölumaður ákvað að reyna
að auka viðskipti sín með því að
eeta mikið auglýsingaskilti fyrir
ofan búðardymar sínar. Síðan
kallaði hann á vin sinn, sem sá
heldur og iUa og vildi vita álit
ihans á nýja skiltinu.
— Hvað stendur á því? spurði
vinurinn.
— I>að stendur: „Nýr fiskur
eeldur hér“.
—• Nýr fiskur? Þú ættir að
etrika nýr burtu, því að það vita
allir að þú selur ekki annað en
mýjan fisk.
— Mikið rétt, vinur, svaraði
íisksalinn, og strikaði orðið
Iburtu. — Þá stendur á spjaldinu:
„Fiskur seldur hér“.
— Mér finnst, að þú ættir að
etrika hér í burtu, þvi að þú hef-
ur jú ekki aðra fiskbúð.
— Hárrétt, svaraði fisksölumað
urinn og strikaði hér í burtu. —
t*á stendur á spjaldinu: „Fiskur
6eldur“,
— Tja, eiginlega finnst mér að
þú ættir ekki að hafa „Fiskur
6eldur“, það vita jú allir að fisk-
<ur er seldur en ekki gefins nú til
dags. Þess vegna ættir þú að
Btrika út „seldur“.
— Rétt er það, svaraði kaup-
maðurinn og strikaði út „seldur“.
■— Þá stendur bara „Fiskur" eft-
tr.
— Heyrðu, strikaðu það út
líka, „Fiskur“ getur ómögulega
fitaðið eitt og sér.
<— Hvað kostar þetta brauð-
spurði viðskiptavinurinn.
— Það kostar þrjár krónur, en
bvo á ég hérna líka brauð, sem
kostar fimm krónur, svaraði af-
greiðslustúlkan.
— Hver er svo munurinn á
brauðunum?
— Munurinn? Fimm krónu
brauðið kostar meira.
Xi
- Læknirinn sagði við Skotann,
þegar kirtlarnir voru teknir úr
konu hans, að þetta hefði átt að
vera búið að gera íyrir löngu
meðan hún var bara lítil stúlka.
Það fyrsta sem Skotinn gerði eft-
ir þessa umsögn læknisins, var
að senda tengdaföður sínum
reikninginn.
rr” <— Konan min er alveg að fara
með taugarnar mínar. Ég verð
að skilja við hana.
— Blessaður gerðu það ekki.
Það kostar þig svo mikla pen-
inga.
— Eg veit að það kostar mig
peninga, en það er þó betra en
að verða heilsulaus aumingi.
— Heyrðu, ég hef betri hug-
mynd. Kauptu rauðar rósir handa
konunni þinni og gefðu henni.
Henni mun þá verða svo mikið
um, að hún mun falla niður dauð,
og síðan geturðu notað blómin á
< kistuna.
Jón bóndi á Barði kom eitt slnn
til höfuðborgarinnar og dvaldi
hjá vinfólki sínu. Skömmu eftir
komuna, meðan þau sátu öll í
stofu og drukku kaffi, kemur
páfagaukur inn í stofuna, en Jón
bóndi hafði aldrei séð páfagauk
áður.
— Mamma, mamma, gefðu mér
kex, skríkti páfagaukuriim um
leið og hann hljóp fram og aftur
um stofugólfið.
— Segið mér eitt, frú, sagði
Jón bóndi þá, — fæddist stúlkan
yðar svona eða...,
Fólk úr víðri veröld
DONOVAN LITLI
Donovan, hinn frægi enski þjóð
lagasöngvari, hefur grætt svim-
andi fjárupphæðir fyrir að
syngja um stríð og kynþáttahat-
ur. Peningar skipta þó engu máli
fyrir hann, að eigin sögn og hann
keppist við að losna við þá, að
eigin sögn líka.
— Ég sé lífið með augum barns
ins, segir hann og það er vafa-
laust hárrétt, því í framhaldi af
því bætir hann við: — Það er
alltof lítil ást og mikið hatur í
heiminum. Fólk verður að læra
að rétta hvað öðru hjálparhönd.
Dálítið barnalegt?
— Ég dáist að fólki eins og
James Dean og Marilyn Monroe.
Þau voru stjörnur en héldu alltaf
áfram að vera börn. Donovan hef
ur engan áhuga fyrir pólitík:
— Hún er ekki raunveruleg í
augum bamsins. Börnum þykir
vænt um fallega hluti: liti, nátt-
úruna og músik.
Einu sinni sagði Donovan, að
eina áhugamál hans væri að lifa
þar til hann sálaðist og fylla upp
tímann á milli. Þess ber að gæta,
að þjóðlagasöngvarar af ungu
kynslóðinni í Englandi eiga nú í
harðri keppni innbyrðis um að
vera sem fáránlegastir, og sá er
í mestum metum, sem hagar sér
og talar þannig, að hver venju-
legur maður yrði lokaður inni á
geðveikraspítala, ef hann leyfði
sér slíkt.
Donovan er 19 ára gamall og
uppáhaldsbókin hans er Lísa í
Undralandi og nú er hann að
semja ljóð og lög sem hann ætl-
ar að kalla ævintýrasöngva. —
Hann er einnig að skrifa handrit
að kvikmynd sem væntanlega
verður um og fyrir 19 ára göm-
ul börn.
FIMMTA HJÓNABAND FONDA
Kvikmyndastjörnurnar í Holly
wood eru frægar fyrir marga
hluti og misjafna, en þó einkum
fyrir misheppnuð hjónabönd, ný-
lega var ein stjarnan Henry
Fonda að gifta sig í fimmta skipt
ið. Hann er nú 60 ára gamall, en
ennþá í fullu f jöri, að því er virð-
ist. Konan hans er 33 ára gömul,
fyrrum flugfreyja, Shirley Ad-
ams að nafni, hin föngulegasta,
ef marka má meðfylgjandi mynd.
Hjónavígslan fór fram- I
Mineola í New York r£ki og eru
hjónakornin mjög hamingjusöm
að sögn. Nú er aðeins að vita
hversu lengi Fonda unir sér í
þessu hjónabandi.
JAMES BOND -X—• —>f ->f-. Eftir IAN FLEMING
— Litli þorparinn! Ertu illa skorinn,
Quarrel?
— Ég hef aldrei verið barinn með ljósk-
peru áður, stjóri . , . en ég kvarta ekkert.
— Ég býst við, að henni sé ætlað a<r
veita mótspyrnu.
James Bond
ti IAN fLEMINí
DRAWING BY JOHN MclUSKY
TUE UTTLE
SPITFICE/ ARE
vou BAPLy
QUARREL?
J Ú M B Ó JC— —Teiknari; J. M O RI
Dag einn uppgötvaði Júmbó, að þeir
voru að verða búnir með allt grænmetið.
— Get ég fengið Fögnuð með mér út til
þess að tína ávexti? spurði hann. — Já,
já, það ætti að vera allt í Iagi, bara ef þið
gætið þess að snúa strax til baka, ef þið
verðið varir við mannæturnar, svaraði
prófessorinn.
SANNAR FRÁSAGNIR
Júmbó var ekki viss um, að þessi hálf-
villti vinur þeirra skildi það, að hann
nyti allra réttinda á við þá félaga, og til
þess að sýna honum fram á það, lét hann
Fögnuð bera byssuna, en dró sjálfur körf-
una. Ferðin gekk vel, þrátt fyrir að þeir
félagar gætu af eðlilegum ástæðum ekki

talað saman.
— Þú átt að tína brauðaldinin af tréns
þarna, reyndi Júmbó að útskýra fyrii
Fögnuði. — Svona ... hristu það .. . bom<
bombom . . . skilurðu hvað ég meinal
Fögnuður kinkaði kolli, hann skildi
Júmbó fyllilega.
/
K— Eftir VERUS
Bifreiðaumferð á hinum ýmsu
tímum sólarhringsins, jafnt í
stórborgum Bandaríkjanna sem
í öðrum borgum víðsvegar um
heim, er vandamál, sem sífellt
verður erfiðara að leysa. í all-
mörgum borgum flytja útvarps
stöðvar reglulegar fréttir af um
ferðinni og vara bílstjóra v'ið
þeim stöðum þar sem umferðar
hnútur hefir myndazt. Þulur-
inn flytur þessar fréttir úr
þyrlu, sem sveimar yfir ak-
brautunum. Hin 58 hæða bygg-
ing Pan Am. í New York borg
hcfur sérstakan flugvöll á þak-
inu fyrir þyrlur. Draumur Ig-
ors Sikorsky og fleiri um flug-
velli fyrir þyrlur inni í miðri
stórborg virðist vera að rætast.
Telja má vist, að áðuren Iangt
um líður muni slíkir flugvellir
verða algengir og taka mikinn
þátt í skipulagningu umferð-
armálanna.
Lyndon B. Johnson Banda-
ríkjaforseti ferðast ætíð með
þyrlu, er hann þarf að yfir-
gefa Hvíta húsið í einkaerind-
um til eða frá Washington D.C. sinn fóru fram á járnbrautar-
Forsetinn hefur einnig þyrlur, stö.ðinni eða á flugvellinum
sem gestir hans geta hagnýtt fara nú venjulega fram fyrir
sér, þeir er heimsækja hann í tilstuðlan þyrlunnar, á flötinnl
Hvíta húsið. Hinar virðulegu fyrir framan Hvíta húsið.
viðtökur ráðamanna, sem eitt