Morgunblaðið - 16.03.1966, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 16.03.1966, Blaðsíða 4
MORGUNBLAÐIÐ Miðvikudagur 16. fnarz 1966 Volkswagen 1965 og ’66. RAUÐARÁRSTÍG 31 SÍMI 22022 BÍLALEIGAN FERÐ Daggjald kr. 300 — pr. km kr. 3. SÍMI 34406 SENOUM LITLA bílnleigon Ingólfsstræti 11. Volkswagen 1200 og 1300. Sími 14970 M.s. Skjaldbreið fer vestur um land til Akur- eyrar 19. þ. m. — Vörumót- taka á morgun (17. þ. m.) til Bolungarvíkur, áætlunarfhafna á Húnaflóa- og Skagafirði og Ólafsfjarðar. — Farseðlar seld ir á föstudaginn. M.s. Herðubreið fer vestur um land í hringferð 22. þ. m. — Vörumóttaka á föstudag til Hornafjarðar, Djúpavogs, Breiðdalsvíkur, — Stöðvarfjarðar, Borgarfjarðar, Bakkafjarðar, Þórshafnar Og Kópaskers. — Farseðlar seldir á mánudag. TILBOÐ óskast í Ford Victoria ’52, skemmdan eftir árekstur. Bif- reiðin verður til sýnis í Vöku- portinu Síðumúla 20. Tilboð- um sé skilað á afgr. Vöku f. 19. þ. m. ,ÆK\Vv-^\o Nýkomin sending af rafhlóðum fyrir Transistor útvarpstækin. . BRÆÐURNIR ORMSSON h.f. Lágmúla 9. — Sími 38820 Að bjarga mannslífi Enn hefur blástursaðferðin bjargað mannslífi. Frásögnin af Hannesi Sigurðssyni, sem bjargaði tveggja ára syni sín- um með þessum hætti frá drukknun, hefur sennilega ver- ið eitt mest lesna efni blaðs- ins í gær. Stilling föðurins og einbeitni er aðdáunarverð, enda hefðu ekki allir leikið þetta eftir honum. Blástursaðferðin hefur nú bjargað 15 mannslífum á nokkr um árum — og er kominn tími til að almenningur veiti þessu máli meiri athygli en verið hefur. Það er ekki að- eins sjálfsagt, heldur nauðsyn- legt, að hver stálpaður íslend- ingur kunni blástursaðferðina og geti beitt henni. Jón Odd- geir á miklar þakkir skilið fyrir sitt starf — og þótt hann hefði- ekki afrekað annað um æfina en að kenna íslendingum blástursaðferðina væri með sanni hægt að segja, að hann hefði unnið mikilvægt ævistarf: En þetta er aðeins lítill hluti af margþættu og miklu starfi hans að öryggjs- - og slysavarnamál- um, sem borið hefur mikinn ár- angur. Allir þurfa að læra það Sundið er ein af skyldunáms- gréinúm barna, en lífgunartil- raunir og hjálp í viðlögum ættu líka að vera það. Börn ættu að kunna öll undirstöðuatriðin, er þau fara úr barnaskóla — og í gagnfræðaskóla ætti enginn að sleppa við að læra þetta til fullnustu. Félög, fyrirtæki og starfshóp- ar ættu að gangast fyrir nám- skeiðum fyrir fólk sitt í lífgun og hjálp í viðlögum. Það er ljóst, að öllum er nauðsyn að læra þetta. Það hlýtur að vera ömurlegt að standa ráðalaus, þegar hjálpar er þörf — og fá e.t.v, vitneskju um það súðar, að auðvelt hefði verið að bjarga mannslífi, ef nærstaddir hefðu kunnað undirstöðuatriði í lifg- un eða sjúkrahjálp. Þessvegna ætti enginn að telja eftir sér að sækja námskeið til þess að læra þetta — og þeirn fáu klukku- stundum, sem þannig yrði fórn- að, væri vel varið. ^ í kirkjugarðinum Kona nokkur hringdi hingað og sagðist hafa verið við út- för í vikunni. Jarðsett var í gamla kirkjugarðinum — og voru allir viðstaddir prúðbúnir að vanda — og ekki í frásögur færandi. Konan var á nýjum skóm, en þegar göngunni um kirkju- garðinn var lokið, voru þeir með öllu ónýtir. Forin náði henni víða upp á rist, en sumir óðu í for upp í ökla. Eftir út- förina komu nánustu ættingjar hins látna saman og drukku kaffi — og var engu líkara en fólkið væri að koma úr fjalla- ferð, sagði frúin. Mikið hefur blotnað undan- farna daga og þar eð klaki er enn í jörðu verður aurinn mikill þar sem ekki eru gerð- ar sérstakar ráðstafanir til að hægt sé að ganga nokkurn veginn þurrum fótum. Virðist þörf á að bera aðalgangvegina í kirkjugarðinum olíumöl eða malbika þá, þegar reynsla þessa fólks er höfð í huga. Það ætti að vera óþarfi að fara í vaðstígvélum til jarðarfarar. Sjónvarp Svía Og hér er bréf frá Noregi — vegna sænsku sjónvarpaþátt- anna frá íslandi. Á þá hefur áður verið minnst hér í dálk- unum: Kæri Velvakandi! . Þáttur sá, sem hin danska vinkona „Föðurlands vinar“ átti við, er einn af mörgum slíkum, sem Nordvision (Sjón- varpið í Noregi, Danmörku, Svíþjóð, Finnlandi og íslandi að hausti komanda) hefur fram leitt og eiga Svíarnir heiðurinn af þessum þætti, sem þeir köl'l- uðu „Hva morer i Island?" Það er algjörlega rangt, að The Kinks hafi verið aleinir um hituna. Fram komu m.a. Ómar Ragnarsson, fluttur var rímnakveðskapur, þáttur úr Járnhaus Þjóðleikhússins, skemmtiskrá í Naustinu og fleira. Ég vil gjarnan viðurkenna, að skrílslæti þau er sýnd voru frá bítlahljómleikum voru eng in fyrirmynd, en varla verri en á slíkri samkundu í Dan- mörku, eða hvaða landi sem helzt. ’Prógrammið var annars mjög léiegt og til skammar fyrir Svíana. Meðvinsemd og virðingu, Stavanger, 9.3. ’66. E.í.“ íslenzk gestrisni Og hér er annað bréf — um gestamóttöku á þekktu veit- ingahúsi í Reykjavík: „9. marz. 1966. Rvík. Kæri Velvakandi! Það gerðist margt óvænt í henni Reykjavik. Ég ætla að segja þér frá atviki, sem kom fyrir okkur, mig og mágkonu mína, núna eitt kvöldið. Við fengum góðfúslegt leyifi hjá okkar kæru eiginmönnum að fara í bíó, og þar sem klukk- una vantaði tæpar 20 mínútur í 9, bað mágkona mín mig um að koma með sér inn á veit- ingastað í miðbænum, því hana langaði í „sjeik“. Mér fannst það náttúrulega sjálfsagt, þó mig langaði ekki í neitt, nema þá að reykja eina sígarettu, meðan ég biði eftir henni. Við biðum góða stund eftir af- greiðslu. Loks kom stúlkan, og mágkona mín biður um það sem áður er sagt, og spyr hana tkurteislega, hvort það verði ekki stutt bið, því við séum að fara á 9 sýningu. Jú, jú, ekki vantaði það. En þegar ég svara henni og segist ekkert ætla að fá, þá harðneitar hún að af- greiða mágkonu mína, og sagði að við hefðum ekkert leyfi til að halda borðinu, fyrst bara önnur okkar ætlaði að kaupa. (Þó var fullt af auðum borð- um, sem er víst helzt á þess- um tíma). Við vorum svo yfir okkur hissa, við bara göptum á hana, og hún hvessti á okkur augun — á móti og skipaði okkur að standa upp frá borð- inu. Við þökkuðum henni fyrir kurteisina, og fórum, enda eng- inn tími til þess að rífast við hana, þó okkur dauðlangaði til Ég hélt bara, að annað eins gerðist ekki hér. Það var nátt- úrulega ekki mikið upp úr okk ur að hafa, enda lét hún það óspart í Ijós. Þrítug húsmóðir". ■Jr Félagsleg umbót Loks er hér bréf um Trygg- ingastofnuina og póstþjónust- una: „Kæri Velvakandi, Á dögunum var rætt um það í dálkum þínum, að Reykvík- ingar þyrftu að arka borgina á enda til þess að ná í fjölskyldu bætur eða sinna öðrum við- skiptum við Tryggingastofnun ríkisins. Það leynir sér ekki, að þetta blessaða fyrirtæki á ekki í harði samkeppni, enda mundi það þá hafa útibú í öll- um borgarhlutum og telja sjálf sagt að létta með því hlaupin hjá borgarbúum. Ég er algerlega sömu skoðun- ar og þú. Það nær ekki nokk- urri átt að láta borgarbúa þeyt- ast oft á ári þessar miklu vega- lengdir og sóa þannig dýrmæt- um tíma. Mér er sama þótt ver- ið sé að ná í peninga. Það sikipt- ir ekki máli í þessu sambandi. Hér er um að ræða skipulags- leysi, eða öllu heldur þrjósku skrifstofubáknsins, sem neitar að fylgjast með tímanum — og er í aðstöðu til þess að segja borgurunum fyrir verk- RAÐSTEFNA VARÐBERGS 17. marz 1966 Þátttaka tilkynnist fyrir mið- vikudagskvöld. VARÐBERG Klapparstíg 16. Sími 10015. Reykjavík. um. Fyrirtæki, sem kemur þannig fram við almenning, á- lítur sig greinilega ekki þjón- ustufyrirtæki, sem það er þó fremur öllu öðru. Oft má segja eitthvað svipað um póstþjónustuna. Hún gæti hins vegar oriðð okkur að miklu meira liði í daglega líf- inu, ef hún fylgdist með tím- anum. Og póstþjónustan gæti í samvinnu við Tryggingastofn unina leyst þann vanda ,sem hér um ræðir. Það, sem á Norðurlöndum er nefnt „postgiro“ er óþekkt fyrirbrigði á íslandi, en ein- hver gagnlegasti þóttur þeirr- ar þjónustu, sem póstur ann- arra landa veitir. „Postgiro“ á íslandi væri stór félagsleg um- bót, sem auðveldaði margs kon ar innheimtur og greiðslur, sem fara í milli fyrirtækja, einstak- linga og stofnana. Neytendasam tökin tóku þetta mál upp fyrir nokkrum árum, en lítið hefur heyrzt um framvindu málsins. Ég skora á Neytendasamtökin að hreyfa þessu máli á ný. Ég tel þýðingarlaust að skora á póststjórnina, sem heyrir yfirleitt ekki annað en það, sem hún vill heyra. — Úthverfa- búi“. Tökum fram í dag mjaðma- buxur í kven- og unglinga- stærðum, margir litir. Hagstœtt verð Póstsendum. f\flUK.ICJ4 Bolholti 6, 3. hæð. Inngangur á austurhlið. A T H U G I Ð Þegar miðað er við útbreiðslu, ei langtum ódýnara að auglýsa í Morgunblaðinu en öðrum blöðum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.