Morgunblaðið - 28.04.1966, Side 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 28. apríl 1966
BÍLALEIGAN
FERÐ
SÍMI 34406
SENDUM
LITLA
bílaleigan
Ingólfsstraeti 11.
Volkswagen 1200 og 1300.
Sími 14970
IVIAOIMÚSAR
SKIPHOLTI 21 SÍMAR 21190
eltirlolcun simi 40381
SÍHI3-11-60
m/uf/ÐiR
Volkswagen 1965 og ’66.
SÍMI 22022 .
BIFREIÐALEICAItt
VECFERÐ
Grettisgötu 10.
Sími 14113.
Hópferðabílar
kUu stærðir
------—
ISjKÁn iNfiinrin._
ftúni 37400 og 34307.
FjaOrir, fjaðrablöff, hljóðkútar
púströr o.fl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Sími 24180.
Sparifjáreigendur
Avaxta sparifé á vinsælan og
öruggan hátt. Uppl. kl. 11—12
f. h. og 8—9 e. h.
Margeir J. Magnússon
Miðstræti 3 A.
Sími 15385 og 22714.
B O SC H
ÞOKULUKTIR
BRÆÐURNIR ORMSSON
Lágmuia 9. — Sími 38820.
'A Lofsvert framtak
„Ein gömul og sárfætt“
skrifar:
lrKæri Velvakandi! Ég bið
þig að koma þessum línum á
framfæri fyrir mig:
Hér í heimili Hálogalands-
saifnaðar hefur Gísli Sigur-
björnsson, forstjóri, látið vinna
sérstakt mannúðarstarf. Á ég
þar við fótaaðgerð, sem við
roskna fólkið (sextugt og þar
yfir) fáum aðgang að einu
sinni í viku, og svo eftir þörf-
um hvers og eins, án endur-
gjalds.
Félög safnaðarins lána hús-
næðið, og kvenféla.gið sér um
að taka á móti pöntunum og
annað, er með þarf. Þarna er
alltaf gott að koma. Til þessa
starfs, fótaaðgerðarinnar, hef-
ur forstjórinn valið sérmenntað
ar og mjög hæfar konur, sem
lagt hafa mikla alúð og nær-
gætni í starf sitt við að lina
þrautir okkar í sárum og slitn-
um fótum.
Starfið hefur því borið mik-
inn árangur. Það er sjaldan
hrópað hátt um þau kærleiks-
og mannúðarverk, sem unnin
eru í kyrrþey af sannri fórn-
fýsi“.
Síðan segir konan að fótaað-
gerð sé nú framkvæmd á þrem
ur stöðum í bænum á vegum
Gísla, en aðsókn sé svo mikil,
að margur verði frá að hverfa.
Búast mætti því við, að einn
maður, sem kostaði þetta að
öllu leyti, gæfist upp, og brygði
þá mörgum við. Gerir hún það
að tillögu sinni, að borgarfél-
agið styðji starfsemina eða taki
þátt í henni á einhvern hátt.
Niðurlagsorð bréfsins eru:
„Að endingu þakka ég Gísla
Sigurbjörnssyni hans óeigin-
gjörnu störf í þágu okkar elli-
hrumra, og veit ég, að margir
munu taka undir með mér.
— Ein gömul og sárfætt“.
■jr Akstur á Skúlagötu
og útvarp
Lengi ætla sum þrasmálin
að endast, eins og kemur fram
í niðurlagi næsta bréfs, sem er
frá „Eldibrandi‘‘, en hann hef-
ur sent Velvakanda línur áður.
„Það tekur stundum í taug-
arnar að aka Skúlagötuna rétt
fyrir kl. níu á morgnana, þegar
tvær þungabifreiðar aka sam-
síða á akrainunum, sem liggja
í bæinn, eða 2—3 bifreiðar aka
hægri akrein á 15—25 km.
hraða, og allur framúrakstur
fer fram vinstra megin.
Óskandi væri, að þeir heið-
ursmenn lögreglunnar, Snjólf-
ur og Skæringur, sæjust eins
og einn morgun í viku á þess-
um stað til þess að huga að um
ferðinni.
Ég er þess fullviss, að vinnu-
dagurinn gengi snurðulausari
hjá mörgum, ef þessu væri
kippt í lag, því að streita á
leið til vinnu getur ekki leitt
gott af sér, en umferðarmátinn
á Skúlagötu gefur sannarlega
tilefni til þess.
Og svo er það útyarpsþáttur
Jóns Sigurðssonar laugardag-
inn fyrir páska, lélegri dag-
skrárlið hef ég ekki enn heyrt,
og um það vorum við reyndar
öll sammála, sem ætluðum að
njóta útvarpsdagskrárinnar
þennan dag. Eflaust er Jón góð
ur hljómlistarmaður, en út-
varpsmaður er hann ekki. Ég
hef verið að vonast til þess, að
sá, sem skammaði Pál Berg-
þórsson í þáttum þínum um
daginn, segði eittíhvað um þátt
Jóns Sigurðssonar, en kannske
er Jón Sjálfstæðismaður, en
það er ég þá líka, þótt ég setji
mig aldrei úr færi á að hlusta
á Pál og Jónas Jónasson, enda
eru þættir þeirra með allra vin
sælasta efni Ríkisútvarpsins.
— Eldibrandur“.
ir Útvarpsþrætan
mikla
Það er nú svo, Eldibrand-
ur minn, að hér í dálkunum
hafa útvarpsmenn úr öllum
stjórnmálaflokkum verið
skammaðir, ekki síður Sjálf-
stæðismenn en aðrir. Hvað sem
því líður, þá birtast hér að lok
um tvö bréf, skritfuð atf sama
trlefni.
Jbrír átján ára“ skrifa:
,j tilefni af brétfi frá „einni
átján ára“, sem birtist í blaði
yðar þ. 16. þ.m., langar okkur
undirritaða að leggja orð í belg
vegna þessara skrifa. Við höf-
um fylgzt með spjalli umrædds
manns í útvarpinu, eftir getu,
og ekki orðið varir við, að
hann hagnýti sér aðsböðu sína
til áróðurs. Við fiáum ekki
greindan neinn pólitískan áróð
ur í því, þó að umræddur aðili
tali um útgjöld þeirra einstak-
linga, er sóttu umræddan fyrir
mannadansleik. Hins vegar virð
ist það hatfa komið við kaunin
á sumum, ef greina má af skrif
um þeim er áðurnefnt rabb
olli. Það skrýtna er, að lítið
hefur borið á því, að fólk leið-
rétti ummæli mannsins, heldur
hafa skrifin einkennzt atf upp
hrópunum sem: kommúnisti!
kommúnisti!
Við fylgjum ekki neinni á-
kveðinni pólitískri stefnu, og
sjáum ekki fram á, að rabb
um veðurfar með saklausu
ívafi úr atburðum hins dag-
lega lífis, í gamansömum tón,
geti flokkazt undir áróður.
Okkur þykir leitt að sjá, er
pólitísk athafnaþrá fiólks fiær
útrás í slíkum aðdróttunum.
Mörgum er e.t.v. kunnugt um
pólitískar skoðanir mannsins,
en þar sem við fáum ekki
gjörla séð, að hann reyni að
þröngva þeim upp á aðra,
finnst okkur sem slíkar aðdrótt
anir séu af öðrum toga spunn-
ar en í veðri er látið vaka.
Þú, jafnaldra okkar, minnstu
þessarar vísu úr Hávamálum:
Ósnotr maðr
þykkist allt vita,
ef hann á sér í vá veru.
Hittki hann veit
hvat hann skal við kveða,
ef hans freista firar.
— Þrir átján ára“.
-jr Gömul matvæli
taka til máls
Menn velja sér oft skrít-
in dulnefni, og hér skrifar
„Harðfiskur gamli“:
„Ósköp er að sjá orðbragðið
á unglingunum og fullorðna
fióikinu reyndar Hka £ þessu
rifrildi um veðurspjallið í dálk
um þínum. Margt kyndugt hetf
ur komið fram, sem í rauninni
væri ekki nema til að hlæja
að, etf nokkur sannleiksneisti
hefði ekki verið í upphaflega
brétfinu, sem allri vandlæting-
unni olli, og mér finnst hana
gleymast í öllu moldviðrinu.
Ég þykist sæmilega hlutlaus
og óhlutdrægur maður. Ég
hlusta oft á þætti veðurfræð-
ingsins, af því að þeir eru yfir-
leitt fremur skemmtilegir og
greindarlega saman settir, þótt
stundum beri nokkuð á „forcer
aðri“ fyndni eða fyndnitilraun
um og inni á milli fljóti lang-
sótt og heldur stirðbusalega
unnið efni. Það er ég þó fiús til
að fyrirgefa, en atf þvi að
manninum er trúað til þess af
opinberri hálfu að spjalla um
veðrið í léttum dúr, má hann
gæta sín á að vera ekki með
dulbúnar, þólitískar glósur i
garð andsíæðinga sinna í stjórn
málum, en maðurinn er ramm
pólitískur, svo sem kunnugt er.
Erfitt mun að „hanka“ mann-
inn á þessu, því að slíkar glós
ur eru mismunandi kænlega
faldar í allri skrúðmælginnL
Uppskrúifaður og stundum
fyrndur stílmáti dregur blæju
yfir hinar pólitísku meiningar
en gamalt og glöggt eyra skil-
ur þó vel, fyrr en skellur f
tönnunum. Annars þartf ekki
um pólitíska tilburði mannsins
að deila; útvarpsráð varð einu
sinni að banna einn þátta hans
vegna of áberandi áróðurs, og
birti flokksblað mannsins síð-
an þáttinn. Óhróður mannsins
um pressuballið svolcallaða
kitlaði margra eyru, því að
„fýsir eyru illt að heyra“, seg-
ir máltækið, en hvort hann var
maklegur, veit ég ekki. Einn
aðdáenda veðurfræðingsins,
sem skrifaði Velvakanda, líkti
honum við Sölva Helgason f
hrifningu sinni, en svo langt
vil ég nú ekki ganga.
Að lokum held ég, að maður-
inn hafi haft gott af þessu um-
tali; hann þarf aðhald, eins og
aðrir; og þetta ætti að vera til
þess, að hann gæti sín betur
framvegis og verði fyrir bragð
ið enn skemmtilegri og áheyri
legri, því að svona pólitískir
„tendensar“ trufla mann alltaf.
Með beztu kveðju til allra
málsaðilja,
— Harðfiskur gamli“.
Hjúkrunarkona
óskast
í skurðstofu Sjúkrahúss Hvítabandsins. — Upplýs-
ingar gefur yfirhjúkrunarkonan í síma 13744.
Reykjavík, 26. 4. 1966.
Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur.
Ný sending
svartar pífublússur
Hattabúð Reykjavtkur
Laugavegi 10.
Starfsstúlka óskast
að Sjúkrahúsi Hvítabandsins. — Upplýsingar gefur
yfirhjúkrunarkonan í síma 13744.
Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur.
Nýkomið:
Vor og sumarhattar
í fallegu úrvali, einnig hnakkakollur.
Hattabúð Reykjavíkur
Laugavegi 10.