Morgunblaðið - 18.09.1966, Blaðsíða 4

4
MORCU NBLAÐIÐ
I
Sunnudagur 18. sept. 1966
B /L A LE l G AN
FERÐ
Dagrgjald kr. 400.
Kr. 3,50 per km.
SfAff 34406
SENDUM
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bíloleigon
Ingólfsstræti 11.
Volkswagen 1200 og 1300.
Sími 14970
Bifreibaleigan Vegferð
SIMI ■ 23900
BÍLALEIGAN
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sínu 35135.
honum tilheyrir. Börnin þurfa
einnig a5 íá að vita, að til eru
lög og regiur 1 okkar þjóðfé-
lagi, sem fara skal eftir — t. d.
eftirfarandi i lögreglusam-
þykkt Re>kjavíkur — 23. gr.
Brezku togara-
sjómennirnii
Ólaeti brezkra togarasjó-
manna í íslenzkum höfnum
eru orðin það algeng, að til
vandræða horfir oft í minni
kaupstöðum og kauptúnum,
þegar þessir herrar stíga á
land.
Ástandið á skipunum ber
þess glöggn vitni, að togaraut-
gerð Breta fer hrörnandi engu
síður en okkar togaraútgerð.
Greinilegt er, að brezkir tog-
araútgerðarmenn verða að
sætta sig við að ráða vand-
ræðamenn og oft hálfgerðan
óþjóðalýð á skip sín til þess að
koma þeirn úr höfn — og þegar
slíkir menn eru búnir að vera
í hafi í nokkra daga tryllast
þeir algerlega, þegar þeir stíga
á land og komast yfir áfengi.
Þurfum að
hei ða tokín
Dærnin sýna, að nauðsyn
ber til þess að styrkja lög-
gæzlu á þeun stöðum, sem er-
lendir togarar koma einna
oftast til. Fólk ætti heldur ekki
að leggja leið sína um borð 1
þá nema að það eigi brýnt er-
indi. — Hér er ekki verið að
segja, að allir erlendir togara-
sjómenn séu slæmir — síður
en svo. logarar, sem leita ís-
lenzkrar hafnar, eru mjög
margir — en frá þeim er
sjaldnast sagt í fréttum nema
þegar einhver vandræði verða.
Slík dæmi eru tiltölulega fá
miðað við aúar skipakomurnar,
en nógu mörg samt.
Og ég held líka, að við tök-
um ekki nógu hart á þeim er-
lendu sjómönnum, sem gerast
brotlegir. Þeir eru hræddir við
landhelgisbrotin af því að sekt-
irnar eru háar. >eir ættu líka
að vera hræddir við að hegða
sér illa, þegar komið er á þurrt
land.
★ Eyðileggingarfýsn
og yfirtroðslur
„Maður varð bæði undr-
andi og bryggui yfir að lesa
hér í dálirnnum 14. þ.m. um
eyðilegginguna og skemmdar-
verkin, sem að staðaldri eru
unnin í sumarbústöðum víðs
vegar um landið. Sá er þessum
hervirkjum lýsir spyr: „Er
þetta uppeldinu að kenna, aga-
Hljóðfærahús Reykjavíkur
leysinu, virðingarskortinum
fyrir vetðmætum, tillitsleysi
við náungann?" — Ég held
fyrirspyr 'andi hitti hér naglann
í höfuðið. í því sambandi vil ég
vekja athygli á eftirfarandi:
Það er hvein plága, a.m.k. hér
í Reykjavík, hvernig margir
foreldrar (þ.e. þeir er mesta
ábyrgð be’a á uppeldi barna)
leyfa börnum sínum óátalið að
vaða yfir garða og lóðir ná-
granna sinna, yfir grindverk
og girðingar, jaínvel yfir bíl-
skúra og útihús þeirra, sem í
kringum Lúa. Ef húseigendum,
sem fyrir slíku verða, dettur í
hug að finna að slikum ágangi
eða stugga við börnunum, ja,
þá er oft sem þau skilji hvorki
upp né nlður í stíkum aðfinnsl-
um og bregða þvi oft ilfa við
með ljótu irðbragði, fettum og
grettum og jafnvel „hefni“ sín
með því að kasta steinum og
drasli yfii í garð þess, sem
reynir að verja eignir sínar,
eða jafnvel með þvi að slíta
upp sumarblóm eða annan
gróður ! garði hans. Oftlega
horfa aðstandendur litlu
skemmdarvarganna á aðfarirn-
ar út um glugga sína í ná-
grenninu og hafast ekkert að.
Er nema von að dómgreid
slíkra barna verði nokkuð rugl-
uð og að þau kunni lítil skil á
réttu og röngu, er þau vaxa úr
grasi? Þá kemur enn meira
frjálsræði og ennþá meiri geta
til að brjóta og traðka niður
bæði sumarbústaði annarra og
önnur verðmæti — efnisleg og
andleg.“
Að virða eigur
annarra
„Sem betur fer þarf þetta
ekki svona að vera og hægt er
að bæta úr með samstilltum,
góðum vitja foreldra, kennara
og annarra uppalenda. Þessir
aðilar eiga — og þeim ber
skylda tit — að kenna börnun-
um að vi' ða eigut annarra —
einnig eigur nágrannans, hús
hans og gerð, bíl og annað sem
„Án leyfis hlutaðeigancU hús-
ráðanda má enginn láta fyrir-
berast á hiíslóðum, húsriðum,
húsþökum, girðingum, í garðs-
hliðum eða á stöðum þar sem
inn er gengið í hús eða hús-
lóðir, né faia inn í híbýli hans
í söluerindum.
Auk þess getur lögreglan
bannað rnönnum að hafast við
á þessum slóðum, ef hún telur,
að það geti valdið óþægindum
eða hættu“.
Máske eru þetta ný fræði
fyrir marga og spurning, hvort
ekki þyrfti oftar og betur að
kynna fyrrr borgarbúum — i
dagblöðum og útvarpi — gild-
andi lögreglusamþykkt. Spurn-
ing er einnig hvort lögreglan
sjálf er ekki urn of afskipta-
laus í þessu efni.
Eitt er vlst — börnfn þurfa
tilsögn og leiðsögri til þess að
geta orðið góðir og löghlýðnir
borgarar. — Geri nú hver
skyldu sína í þessum efnum og
mun þá margt breytast til batn
aðar í landi okkar.
Húsmóðir.“
HAUST-
FAGNAÐUR!
FRÁ KLUKKAN 9-2
VINSÆLUSTU
HLJÓMSVEITIR
BORGARINNAR!
Sextett
ÓIoís
Gouks
-V- Dúmbó
sextett
Dútur
KVÖLDVERÐUR
FRAMREIDDUR
FRÁ KL. 7.
¥• í.
B O S C H
ÞOKXJLUKTIR
BRÆÐURNIR ORMSSON
Lágmuia 9. — Simi 36820.