Morgunblaðið - 29.10.1966, Page 5

Laugardagur 29. okt. 1966
MORGUNBLAÐIÐ
5
>>
ÚR
ÖLLUM
ÁTTUM
ÁTTRÆÐUR er í dag Sí-
mon Símonarson vaktmaður
Höfðaborg 50 í Reykjavík.
Símon hefur starfað fyrir
Reykjavíkurborg um 47 ára
skeið, þar af fastur starfsmað
ur í 25 ár og er enn í fullu
fjöri þó að hann eigi 8 ára-
tugi að baki. Mbl. ræddi stutt
lega við Símon i tilefni dags-
ins, og áttum við bágt með
að trúa að jafnhressilegur og
ern maður væri að verða átt
ræður. Hann lítur alls ekki út
fyrir að vera eldri en sjötug-
ur.
— Ég fæddist að Hábæ í
Miðnesi í Rómhvalsneshreppi
árið 1886 og voru foreldrar
mínir hjónin Gróa Guðmunds
dóttir ljósmóðir og Simon
Símonarson sjómaður. For-
eldrar minir fluttu skömmu
seinna austur í Holt, en fað-
ir minn hélt samt áfram að
stunda sjóinn. Með honum
réri maður sem Jón hét. Er
ég var 10 ára gamall var ég
lánaður honum um eins árs
skeið til að gæta búpenings.
>á var það að ég kom fyrst
til Reykjavíkur. Ég sitjandi
á reiðingstorfu. Hér var ég í
3 nætur og gisti í Hábæ í
Grjótaþorpi, en það hús stend
ur ennþá. Ég var síðan hjá
áðurnefndum Jóni í eitt ár og
það var enginn sælutími, enda
tíðarandinn annar þá en nú.
Næstu fimm árin var ég svo
á flækingi og gegndi allskon-
ar störfum, en var þó mest
í vinnumennsku. Ég kom al-
kominn til Reykjavíkur árið
1902 og þykist Reykvíkingur
í húð og hár, þó að ég sé ekki
fæddur hér.
— Hvað starfaðir þú helzt
á þeim árum?
— Fyrsta árið réði ég mig
hjá Hansa póst og fékk 25
krónur í árslaun. Póstferð-
irnar á þeim tímum voru oft
eríiðar sérstaklega á veturna
þegar snjór lá á heiðum. Okk
ar endastöð á Norðurlandi var
á Stað í Hrútafirði.
— Lentir þú aldrei í svaðil
förum?
— Nei, nei, ekkert sem
heitið getur. Maður var auð-
vitað oft blautur og kaldur
er á áfangastað kom, en það
köiluðust engar mannraunir.
— Þú hefur ekki viljað
halda póststarfinu áfram?
—ei, ég var alveg búinn að
fá nóg af því eftir árið. Ég
réði mig næst í vinnu-
mennsku hjá manni er Sig-
urður Jónsson hét fyrir 50
kr. á ári. Hann sendi mig til
sjós, en ég gat ekki fellt mig
við sjómannslífið og yai sett-
ur í land á Patreksfirði. Þar
réri ég um sumarið á ára-
bát og aflaði vel, en Sigurður
þessi hirti allan aflann. Það
var erfitt í þá daga að fá sér
sjálfstæða vinnu og því ekki
hægt að safna miklum auð.
— Varstu lengi í vinnu-
mennsku?
— Nei, ég var svo heppinn
að fá vinnu hjá Tompsen
gamla, sem kúskur. „Já það
er von að þú spyrjir segir
Símon og hjær við.
Við vorum þá vörubílstjór-
ar þeirra tíma, þ.e.a.s. við
keyrðum út vörum á hestvögn
um, og á veturna var það
aðallega brennívin og kol. Á
sumrin lét Tompsen okkur
oft aka fólki er veður var
gott. Við keyrðum eftir Aust
urstræti og Aðalstræti og
sömu leið til baka og gjald-
ið var ein króna fyrir mann-
ínn. Það var oft gaman að
þessu og áhuginn hjá fólk-
inu var mikill, það stóð oft
í löngum biðröðum.
— Ókst þá þá ekki bifreið
Tompsen?
Jú, jú, maður lifandi. Það
var nú ævintýri út af fyrir
sig. Maður var bara hálfundr
andi á þessum ósköpum í
fyrstu. Ég er víst sá eini sem
er lifandi af þeim sem óku
með Tompsen.
•— Varstu lengi hjá Tomp-
sen?
— Þegar vatnsveitan byrj-
aði árið 1909 gerðist ég öku-
maður hjá henni og ók vatni
úr Gvendarbrunnum í bæinn.
Ég var þar í þessu nokkurn
tíma, en næstu 18 árin var ég
svo í byggingarvinnu.
— Þú hefur þá sjálfsagt
unnið við að reisa margar
merkar byggingar í borginni?
— Já ég hef unnið við
margar byggingar f Reykja-
vik. T.d. Arnarhvol, símstöð-
ina og Elliheimilið og í Elli-
heimilinu lagði ég niður
hverja einustu skóflu. Ég
byggði líka hús fyrir sjálfan
mig inn í Sogamýri. Það var
árið 1930, en ég veiktist eft-
ir nokkur ár og missti þá
húsið. Lífsbaráttan var oft
hörð í þá daga.
— Jú, ég er tvíkvætur.
Fyrri konu mína Sigríði
Kristjánsdóttur frá Gullbera
stöðum í Lundareykjadal
missti ég árið 1947 eftir 38
ára hjónaband. Ég kvæntist
núverandi konu minni Guð-
mundínu Friðriksdóttur frá
Látrum í Aðalvík nokkru
síðar og hún og heimilið hafa
verið sólskinið í lífi mínu.
Börn hef ég engin eignast
sjálfur, en ég hef alið upp )
7 börn meira eða minna.
Geri aðrir betur. Ein kjör-
dóttir mín er gift í Ameríku
og hún kom og heimsótti mig
í fyrra eftir 20 ára útivist
þessi elska. Það voru miklir
hátíðisdayr.
— Já, ég er ánægður með
mitt líf. Það hafa auðvitað
skipzt á skúrir og skin, en
eins og þú getur sjálfur séð
þá ber ég ellina létt.
Það eru orð að sönnu og
fullvíst að Elli kerling á fyr-
ir höndum langa og erfiða
baráttu við Símon. Þetta segj
um við við hann um leið og
við óskum honum til ham-
ingju með daginn,
Símon tekur í dag á móti
gestum í félagsheimili Raf-
veitunnar inn við Rafstöð
frá kl. 13.00.
,Konan og heimilið hafa
veriö mitt sólskin'
Rabbað við Símon Símonarson vaktmann 80 ára
Aldarfjórðungsafmœli
Viðskiptadeildar H.f.
YIÐSKIPTADEILD Háskóla ís-
lands á 25 ára afmæli um þess-
ar mundir. Á fundi fréttamanna
og forseta Viðskiptadeildar Árna
Vilhjálmssonar, prófessors, for-
manns Hagfræð'ifélags íslands
Bjarna Braga Jónssonar og Stein
ars B. Björnssonar formanns Fé-
lags viðskiptafræðinema, kom
m.a. fram, að frumkvöðull að
kennslu i viðskiptafræðum var
Jónas Jónsson frá Hriflu. Var
stofnaður Viðskiptaháskóli ís-
lands 1938 og starfaði hann í þrjú
ár. Hann var síðar sameinaður
Háskóla íslands.
Deildin hét í fyrstunni laga-
og hagfræðideild, sem síðar var
breytt í laga- og viðskiptadeild
en síðan 1962 hefur deildin starf
að ein og óháð og heitir nú við-
skiptadeild. Deildin hefur ávallt
notið góðra kennslukrafta. Þar
hafa starfað dr. Gylfi Þ. Gísla-
son, ólafur Björnsson, en þeir
fluttust frá Viðskiptaháskólanum
til viðskiptadeildarinnar og Ólaf
ur hefur starfað við hana æ
siðan.
Ýmsar breytingar hafa átt sér
stað á tilhögun kennslu við deild
ina eftir kröfum nútímans og var
gerð gagnger breyting á kennslu
háttum árið 1964 undir umsjón
Árna Vilhjálmssonar prófessors.
Prófgreinum er nú skipað í þrjá
hluta, undirbúningspróf, fyrri og
síðari hluta. Tveimur skyidu-
greinum var bætt við og allmörg
um kjörgreinum og sett voru
tímatakmörk um setu í deildinni
og er námstíminn 4—6 ár. Frá
upphafi hafa útskrifast 197 kandi
datar. Hjá hinu opinbera eða í
hálfopinberum stofnunum starfa
nú 87 kandidatar, í einkarekstri
75 og erlendis eru 7.
Nú eru lögfest 3 prófessors-
embætti við deildina, en Ái-ni
Vilhjálmsson kvaðst búast við að
hið fjórða verði lögfest i vetur.
Hann gat þess einnig að 34 nem-
ar hefðu innritazt að meðaltali
í deildina á síðustu þremur ár-
um.
Þá skýrði Bjarni Bragi Jóns-
son frá starfi Hagfræðiráðsins.
Félagið var stofnað árið 1958
og sama ár gekk það í Banda-
lag Háskólamanna. Félagsmenn
eru um 200 talsins.
Hagfræðifélagið og Félag við-
skiptafræðinema munu minnast
aldarfjórðugsafmælisins á laug-
ardag og verður hún í tvennu
lagi. Hátíðafundur verður sett-
ur í Hátíðasal Háskólans kl. 2
síðdegis. Dagskrárliðir verða
sem hér segir: Hátíðin sett, Júlíus
Sæberg Ólafsson, formaður af-
mælisnefndar. Ávarp, dr. Gylfi
Þ. Gíslason, menntamáiaráð-
herra. Erindi, „Frjálshyggja og
skipulagshyggja. Andstæður í
stjórn íslenzkra efnahagsmála",
Jónas H. Haralz hagfræðingur.
Erindi, „Þróun hugmynda um
stjórnun og kennslu í viðskipta-
fræðum“, Árni Vilhjálmsson,
prófessor. Aðgangur er öllum
heimill.
Seinni hluti afmælishátiðarinn
ar verður að Hótel Borg og hefst
með borðhaldi kl. 7 e.h. Dansað
verður til kl. 2 eftir miðnætti.
Kandidatar eru eindregið hvatt-
ir til að mæta.
Símon Símonarson 80 óra
T résmíðavélar
Trésmíðavélar óskast til kaups t.d. kombíneruð vél,
pússvél, hjólsög o. fl. Tilboð, merkt: „Trésmíðavélar
— 8483“ sendist afgr. Mbl. fyrir 3 nóv. nk.
Sendibílastöð Kópavogs
Sími 41846. — Opið frá kl. 7,30 t'.h.
Geymið auglýsinguna.
Bezt að auglýsa í Morgunblaðinu
til Símonar Símonarsonar 80
ára, frá Laufey Guðjónsdóttur
og fjölskyldu.
Eljumaður, enn þú heldur velli
ekki er vinnuhlé.
Vel og lengi, verst þú gömlu Elli
víst þó kvöldað sé.
Vinnudaginn lifað hefur langan
lítið oft þó fékkst,
tíðum upp úr tíu stunda vinnu
talið eftir flest.
Brauði miðlað, ætíð gast þú
öðrum
aldrei gleymist það,
smælingjunum varst þú vörn og
styrkur,
veittir sama stað,
einatt þeim sem ekkert höfðu
hæli
hrausta réttir mund.
Eitt er víst, að eiginkonan horfna
átti sömu lund.
Góðum vinum gleymast munt
þú eigi,
gull, er tryggðin þín.
Verði kvöldið bjart og ljúft að
iokum
loks er ævin dvín.
Hljóta munt þú heiðurskrans
launum
heims er likur dvöl,
þar sem engin góðverk munu
gleymast
gilda ei fölsuð skjöl.
Gefin var þér gæfa í veganesti,
glöð og hress var lund.
Til þín var ætíð gott og ljúft að
leita
léttir þrautarstund
/nótgangsbörnum, mun því engin
gleyma,
margir þakkir tjá.
Minningarnar létt og ljúft fram
streyina
liðnum árum frá.
Gleðjumst nú, í góðra vina hópi,
gamlan hittum vin.
Bjarma slær á löngu liðna daga
líkt og aftan skin.
Nú skal þrýsta heiðursmannsins
hendi.
Hafðu ætíð þökk.
Aldrei slíkum morgunroðamanni
mætir nóttin dökk.
Þ. S.
Menningar- og friðar
samtök íslenzkra
kvenna
halda fund í Austurbæjarbíói sunnudaginn 30. okt.
kl. 2.00 e.h.
FUNDAREFNI:
Sænska skáldkonan Sara Lidman flytur
erindi og sýnir kvikmynd frá Vietnam.
Erindið verður túlkað.
Allir veikomnir, meðan húsrúm leyfir.
Stjórnin.