Morgunblaðið - 04.12.1966, Blaðsíða 4

4
MORCU NBLADIÐ
Sunnudagur 4. des. 1966
BÍLALEIGAN
FERÐ
SÍMI 34406
Daggjöld kr. 300,00
og kr. 2,50 á ekinn km.
SENDUM
MAGINÚSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftir lokun simi 40381
slH' 1-44-44
\mmm
Hverfisgötu 103.
Daggjald 300
og 3 kr. ekinn km.
Benzín innifalið.
Sím) eftir lokun 31100.
LITLA
bíluleignn
Ingólfsstræti 11.
Sólarhringsgjald kr. 300,00
Kr. 3,00 ekinn kílómeter.
Benzín innifalið í leigugjaldi
BÍIALEIGAN
- VAKUR
Sundlauffaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
eiLALEia m
CONSUL CORTINA
Sími 10586.

Kr. 2,50
á ekinn km.
300 kr. daggjald
4
RAUÐARÁRSTfG 31
SÍMI 22 0 22' ,
Húseigendafélag Reykjavíkur
Skrifstofa á Bergstaðastr. lla.
Sími 15659. Opið kL 5—7 alla
virka daga nema laugardaga.
Fjaðiir, f jaðrabloð, hljóðkútar
púströr oJl. varahlutir
i margar gerðir bifreiða.
Bílavórubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Simi 24180.
A.E.G.
HÁRÞURRKUR, 2 gerðir.
BRAUÐRISTAR, 2 gerðir.
KAFFIKVARNIR
STRAUJÁRN
Br. Ormsson hf.
Lágmúla 9.
annað rusl. Þetta eyðileggur um gleðilegra jóla.
gersamlega ánægjuna aif að
dvelja á þessum annars fagra . .,
stað. Óhugnanlegt er að sjá n JVIjOÍK Og TJOHIÍ
Einn, ómyrkur í máli, skrif-
ar:
-jfc- Sjónvarp og
sjónvarpsgestir
Dönsk húsmóðir í Reykja-
vik skrifar okikur og hér er
bréfíð í lauslegri þýðingu:
„Má ég, dönsk húsmóðir, gefa
„Einni í vandræðum" gott ráð
vegna óboðinna sjónvarpsgesta.
Frúin á einfaldlega að biðja
gesti sína um að koma sjálfa
með kaffi og kökur, ef þeir
endilega vilja koma og horfa
á sjónvarp. Það er erfitt að
þurfa alltaf að hugsa um að
eiga aukalega kaffi og með því
fyrir jafntillitslaust fólk. Jafn-
vel hinir vel stæðu, hafa ekki
efni á slíku endalaust. Og ekki
er ódýrara að baka sjádf en
að kaupa. z
í Danmörfcu er það talið sjálf
sagt, að vinir og vandamenn,
sem líta inn, komi sjálfir með
brauð eða köbur til þess að
hafa með kaffinu — og ef gest
irnir eru margir, koma þeir
gjarnan með kaffipoka með
sér. Enginn móðgast yfir sliku,
þvert á móti er þetta talin
abnenn kurteisi, sem sjaldgæf
er á íslandi.
Ég hef oft rætt þetta mál við
kunningja hér í Reykjavík, en
ég hef enn ekki hitt nema einn,
sem er sammála mér í þessu
efni — og sá dveliur jafnan er-
lendis í sumarfríi sínu. Þess
vegna hef ég með fjögur börn
mín, alveg hætt að fara í heim-
sóknir. Þeir, sem við heimsótt-
um, móðguðust alltaf, þegar ég
dró mjóik og kökur eða kaffi
upp úr tösku minni. Og þar af
leiðandi koma aðeins fáir góðir
kunningjar til okkar og sjón-
varpið höfum við fyrir okkur
sjálf — að mestu. Bkki er laust
við að ég líti á það sem svo-
lítinn persónulegan sigur, þegar
ég heyri,. að íslendingar með
meningarlegan hugsanagang
láta til sín heyra.
Um íslenzka sjónvarpið hef
ég ekkert nema gott að segja.
Ég held að það danska standist
ekki samanburð — og þó. Það
er e.t.v. ekki rétt hjá mér að
fella dóm um það. Ég hef ekki
séð það í tíu ár.
Einn gaila vii ég þó benda á
í hinu íslenzka sjónvarpi, og
hann hefur dregið mjög úr
ánægjunni af að horfa á það.
Þetta er sígarettuauglýsingin.
Að sýná hana á undan og eftir
góðu efni lýsir lélegum smekk.
Keflavíkursjónvarpið flytur
ekki slíkar auglýsingar“, segir
hin danáka húsmóðir.
Herskylduna
vantar
Og hún heldur áfram: „I
tilefni af rbéfi Friðriks Steins-
sonar um sóðaskapinn vildi ég
segja, að 80% íslendinga eru
fádæma sóðar. Það eina, sem
dugir, eru stórar sektir, já —
stórar sektir. Þeir, sem kasta
frá sér rusli á aimannafæri eiga
ekki að sleppa — og fólik, sem
stendur sóðana að verki, á að
hafa leyfi til þess að tiikynna
það lögreglunni. Það er etoki
aðeins í Reykjavík, sem þessi
„skovsvin“ vaða uppi. Tökum
til dæmis Heiðmörk á fögrum
sumardegi. Hvergi getur mað-
ur sezt niður án þess að við
blasi tómar dósir, flöskur og
hvernig fólk umgengst gróður-
inn, slítur upp blóm og brýtur
trjásprotana. Þvílik ómenning.
Hér á íslandi er engin her-
skylda. Þess vegna þarf ein-
hvers konar skyldunámsikeið
fyrir unglingana þar sem þeim
er kennt að hegða sér sæmi-
lega og að bera virðingu fyrir
þeim, sem eldri eru. Þessi
skyldunámskeið ættu að vera
bæði fyrir pilta og stúlkur.
Þær ættu að læra barnagæzlu,
heimilisstörf og hjálp í viðlög-
um. Drengirnir ættu láka að
læra að gera að sárum og aiuk
þess undirstöðuatriði í landbún
aðarstörfum og sjómennsku.
Þetta skyldunámskeið æbti að
standa í a.m.k. átta mánuði
— fyrir unglinga á aldrinum
14—15 ára. Þá yrðu hér færri
óhamingjusamir foreldrar og
fleiri hamíngjusöm ungroenni.
Ég held, að hvengi í heiminum
beri unglingarnir jafnlitla virð
ingu fyrir hinuim eldri og ein-
mitit hér. _
Þertta bréf er orðið aMlangt,
en það gæti verið lengra. Ef
það verður birt, þá hef ég feng
ið útrás fyrir eitt af mörgu,
sem gerir útlendingum á íslandi
lífið erfitt. — Með virðingu.
Dönsk húsmóðir".
Íf Jólaljós
Lesandi skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Nú nálagst senn jólin. Undan
farin ár hafa jólatré, ljósum
prýdd, verið reist viðsvegar í
borginni. Efckert nema gott um
það. Gallinn er hins vegar sá,
að núorðið eru ljósin höfð hvít
í stað mislitra áður. Það er
hins vegar ekki jafn gott. Hvítu
ljósin renna saman við götu-
og bifreiðaljósin og finnst flest
um Reykvíkingum hér alihrapal
lega aðfarið. Undarefarin ár
hafa mislit ljós verið á jóla-
trjám fjrrir framan Landsspítal
ann og Fæðingadeildina, og
giefst þar kostur á að bera sam-
an litfegurð þeirra og hinha lítt
skemmtilegu hvítu ljósa, og
bera þar mislitu ljósin af. Því
segi ég nú: Borgaryfirvöld, haf
ið mislit ljós á jólatrjánum.
Hugsið ekki um þá litblindu!
Tréð á Austurvelli má vera
undanskilið, því þar er mikið
af mislitum ljósum umhverfis.
Umfram allt misliit ljós á jóla-
tréð á Miklatorgi! Sjálfeagt eru
mislitu ljósin nokkrum krónum
dýrari en hin hvítu.
Við væntum þá mislitra ljósa
á jólatrén, og í trausti þess óska
ég borgaryfirvöldum gleðilegra
jóla, svo og landismönnum öll-
um, sem máli mínu fylgja.
Pax vobiscum!
BJ.“
Jólaóskir
Velvakandi er sammála bréf-
ritara um að meiri tiibreyting
sé í mislitu ljósunum, en mér
finnst fains vegair of snemmt að
óska fólki gleðileigra jóia — nú
í byrjun desemlber. Mér finnst
það draga úr jóLafaelginni að
byrja jólin iöngu áður en þau
koma í rauninni — og jólin eru
á næstu grösum, þegar menn
eru farnir að óska hver öðr-
„Veivakandi góður.
Ég get ekki orða bundizt
vegna flína rjómans, sem allt 1
einu hefir skotið upp kollinum
faór í Reykjavák. Allt í einu er
haegt að þeyta rjómann, og
hann er ekki eins og vatns-
glundur. Hvað hafði gerzt? Jú,
skýringin kom fljótlega. Rjóm-
iinn var frá Akureyri, það
hlaut að vera .Væri nú ekki ráð
að einíhverjir starfsmenn og
Æorráðamenn samsulls-sölunnar
hér íæru til Akureyrar og
Málning & Járnvörur
Byggingavörur h.f.
O. Ellingsen h.f.
Vald Poulsen h.f.
Slippfélagið h.f.
Byggingarvöruverzlun
Kópavogs.
kynntu sér hvernig á að vinna
mjólkurvöcur og gera á skyr.
Þá væri ekki úr vegi að þeir
lærðu hvernig pakka á mjólk
og mjólkurvörur. Vissulega
gæti þetta orðið öllum hlöfuð-
stáðarbúum til mikils góðs. En
verið róleg. Stærilætið er svo
mikið, að þeir myndu aldrei
fást til að fara og við höfuro
sullið áfram.
Þá var það annað. Til hvera
'flj... eru þessir imjólkur-
samsulls-sölumenn hér að
merkja hyrnur og undanrennu-
flöskur með einfaverjum daga-
nöfnum? Þetta er hrein ósvinna
og þekkist ekki í víðri veröld
að ljúga til um aldur eina við-
kvœms neyzluvarnings og
mjólkur. Mjólk sem óg keyptl
£ gær, er merkt deginum á
morgun o.s.frv. Þetta er t®
skammar og myndi varla sæm*
nokkru fyrirtœki nema þá helzl
Grænmetisverzlun landlbúnað-
arins, með sína viðibjóðslegu
kartöflusölu og aðra einokure.
Teitur.**
Atlabúðin, AkureyrL
Elís Guðnason, EskifirðL
Magni h.f., Vestm.eyjum.
Málmur h.f., HafnarfirðL
Stapafell h.f., Keflavík.
Axel Sveinbjörnsson hf.
AkranesL
t. ÞORSTEINSSON 8 JOHNSON H.F.
Ármúla 1 - Grjótagötu 7
Simi 2-42-50
Blacka Decker

Bíack & Decker
__________„_iUAAWWAVi
Black & Decker verkfærin eru kærkomin
tækifærisgjöf.
Föndursettin eru einkar þægileg fyrir
hvers konar föndurvinnu, viðgerðir og end
urnýjun í heimahúsum. Við eina tveggja
hraða %” borvéi er hægt að tengja 16 mis
munandi fylgihluti, t.d. hjólsög, útsög-
unarsög, rennibekk, slípiskífur o. fL
Útsölustaðir: