Morgunblaðið - 21.05.1967, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. MAÍ 1967.
Til sölu
einstaklingsíbúð í Hraunbsef. Upplýsingar í símum
19896 og 21772 eftir kl. 21.00. í sömu simum eru
einnig gefnar uppl. fyrir þá sem ætla að læra að
aka bifreið.
Verksmiðjuvinna — íbúð
Traustur eldri maður óskast í tætara-
deild spunaverksmiðjunnar á Álafossi.
Upplýsingar á skrifstofunni kl. 1—2 dag-
lega.
Álafoss, Þingholtsstræti 2.
Mjög glæsilegt sófasett. Framleitt úr
beztu fáanlegu efnum. Lausir púðar í
sætum, með stálfjöðrum (springinn-
leggi). Lengd sófa 240 sm.
Húsgagnaverzlun Kaj Pind
Grettisgötu 46. — Sími 22584.
SVEINN KRISTINSSON SKRIFAR UM
Tónabíó:
- I.O.G.T.
Barnastúkan Æskan nr. 1
fellir niður fund í dag.
Næsta sunnudag verður farið
í ferðalag. Lagt af stað frá
GT-húsinu kl. 11 f.h. Til-
kynnið þátttöku næstu daga
kl. 4—6 síðdegis í síma Þor-
valds 10470 eða Ólafs 32067.
Gæzlumenn.
Schannongs minnisvarðar
Biðjið um ókeypis verðskrá.
Kpbenhavn 0.
pbenhavn 0.
HOBART
RAFSUÐUTRAN SARAR
Höfum aftur fyrirliggjandi
hina vinsælu HOBART
rafsuðutransara, stærðir:
180 amper og
220 amper.
Fylgihlutir: Rafsuðuhjálm-
ur, rafsuðutöng, jarðkló,
rafsuðukapall, 20 fet, jarð-
kapall 15 fet; tengill.
R. GDHMUNDSSOHIS KlíARAN Hl
VÉLAR . VERKFÆRI . IONADARVORUI
ARMULA 14, REYKJAVIK SIMI 3572;
TOPKAPI
Amerísk mynd.
Framleiðandi og leikstjóri:
Jules Dassin.
Leikendur m.a.:
Peter Uustinov
Melina Mercouri
Maximilian Schell
Robert Morley o.fL
Líklega er mynd þessi ekki
alveg í anda hörðustu framúr-
stefnumanna í kvikmyndagerð.
Hún er eigi að síður á margan
hátt skemmtilega og nýstárlega
unnin, og sem skemmtimynd
stendur hún mjög framarlega,
þannig að hún mun halda flest-
um áhorfendum sæmilega við
efnið allan sýningartímann, sem
er fram að tveimur og hálfri
klukkustund. En sem sagt, lík-
lega mundu „absúrdistar“ í
kvikmyndagerð telja hana
sprottna af helzti hversdagsleg-
um hugmyndum, og það ber að
játa, að ekki er það ný hug-
mynd að framleiða kvikmynd
til að skemmta fólki.
Að efni til fjallar myndin
annars um rán á verðmætum
dýrgrip, gimsteinum prýddum
rýting, sem geymdur er í lista-
safni í Istambul. — Er reyndar
athyglisvert, hve Istambul er
vettvangur margra sakamála-
mynda, ekki sízt njósnamynda.
— Kona nokkur að raafn-i Eiísa-
bet, sem ég er nú ekki alveg
öruggur með þjóðerni á (leikín
af grísku leikkonunni Melina
Mercouri) fær fyrrverandi unn-
usta sinn í slagtog með sér, til
að reyna að stela hinum verð-
mæta rýtingi. Þau fá sér að-
stoðarfólk, allsundurleitt og
sumt harla sérkennilegt. Eitt á
Gamla bíó
Emilía í herþjónustu
(The Americanization of Emily)
Julie Andrews er engill, sem
ýmist syngur upp um öll Alpa-
fjöll, eins og í The Sound of
Music, eða svífur um loftin blá,
en syngjandi, eins og í Mary
Poppins, alltaf brosandi og upp-
full af mannlegum gæðum.
Þetta er hin almenna skoðun á
Julie Andrews og fullkomlega
réttmæt, því að hún hefur ver-
ið einstaklega yndisleg í þessum
tveimur myndum.
Það kemur því nokkuð á óvart,
að í þessari mynd leikur hún
stúlku, sem er ekki engill, brezka
millistéttarstúlku, góðhjartaða
og gáfaða, en enginn engill. Hún
syngur ekki svo mikið sem tón
og er bílstjóri að atvinnu, í
heimsstyrjöldinni síðari.
Mynd þessi segir sögu Charlie
Madison (James Garner), sem
er aðstoðarmaður aðmíráls nokk
urs, sem er staðsettur í Londoin
um tíma. Hann hefur það starf
að sjá fyrir öllu, sem aðmírál-
inn kann að vanta, fyrir sjálfan
sig eða gesti sína. Madison kynn-
ist Julie Andrews og eftir það
er söguþráðurinn í meginatrið-
um: Piltur hittir stúlku- missir
stúlkuna — fær stúlkuna, með
athyglisverðum hliðaratvikum.
Þetta er þó ekki meginefni
myndarinar, heldur fjallar hún
á óvenjulega skemmtilegan og
glöggskygnan hátt um tilgang
og réttmæti stríðs, gildi hetju-
það sameiginlegt: Þetta eru allt
algjörir viðvaningar við afbrota
störf. Var það með vilja gert,
til að villa um fyrir lögreglunni,
því að hún gerir varla ráð fyrir,
að aðrir en þekktir stórgla^pa-
menn standi að svo bíræfnum
þjófnaði.
Það er víst rétt að gleyrna
ekki að geta þess, að hér er um
gamanmynd að ræða, og leik'.ir
brezki leikarinn Peter Ustinov
aðalgamanfígúruna, einn af þess
um sprellikörlum, sem „fer að
öllu skakkt", en heppnast þó
flestar athafnir vegna óvæntra
happatilvika. U'stinov er ein-
hver vinsælasti gamanleikari,
sem nú er uppi, og hlaut hann
Oscarverðlaunin fjrrir leik siran
í þessari mynd. Sömu verðlaun
hla-ut hann eiranig fyrir leik sinn
í myndinni ,,Spartacuis“ 1960. —
Þótt of mikið væri sagt með
því, að Ustinov bæri myndina
uppi með leik sínum, þá er því
ekki að neita að það gefur henrai
mjög aukið gildi, hve listilega
hann fer með skrípakarlshlut-
verk sitt.
Það er nokkuð í tízku um þess
ar mundir að framleiða gaman-
samar sakamálamyndir. Þetta
hefur þá hættu í för með sér, að
gamansemin dragi úr óhugnaði
og spennu sakamálaatriðanna
eða sakamálaefnið láti gamanið
kárna fullmikið á stundum. f
þessari mynd er naumast yfir
slíkum árekstrum að kvarta,
enda sakamálaefnið ekki það
ógnþrungið, að það falli illa að
gamansemi þeirri, sem myndin
hefur að bjóða.
Dómsniðurstaða:
Ekki stórbrotin tímamóta-
mynd, en vel leikin og tækni-
lega vel gerð dægradvöl.
skapar, hugrekki og hugleysi-og
fleiri hugmyndafræðileg efni,
sem viðkoma stríði. Ég ætla
ekki að rekja þau hér, en þau
eru þannig að flestum munu
koma á óvart. Einnig er mynd-
in á köflum bráðfyndin og all-
an tímann sérlega vel leikin.
Aðalhlutverkin eru bæði ágæt
lega leikin og hefur ekki sést
svo góður leikur til James Garn-
er í kvikmynd, þó að hann hafi
fyrr á árum verið góður í sjón-
varpi. Julie Andrews sannar
það, að hún þarf ekki að byggja
sinn frama á söng, frekar en hún
vill.
Það er oft leiðinlegt að geta
ekki séð allar kvikmyndir sam-
tímis, og er mér ekki grunlaust
um að þessi mynd hafi hingað til
farið framhjá mörgum, sem
hefðu viljað sjá hana.
Það er mjög sjaldgæft að sjá
svo skemmtilega farið með hug-
myndirnar á bak við stríð, í
stað þess að horfa á stríðið sjálft.
Þarf engan að undra þó hand-
ritið sé gott, þar sem það er
eftir hinn kunna rithöfund
Paddy Chayefsky.
Fyrir fólk, sem hugsar, er
þetta framúrskarandi skemmti-
leg mynd. En hvað sem öðru líð
ur, er það miðans virði að horfa
á Julie Aandrews, þegar hún
kemst að því að unnustinn er
ekki dáinn. Augun fyllast af tár
um og hún segir, stillt og ró-
lega, aðeins: „Oh dear, oh dear“.
Til sölu
26 tonna bátur. Uppl. gefur Ragnar Steinbergsson
hrl. Akurejrri, símar 11782 og 11459.
ÖLAFUR SIGURÐSSON SKRIFAR UM
KVIKMYNDIR