Morgunblaðið - 03.06.1967, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. JÚNÍ 1967.
BÍLALEIGAN
- FERÐ-
Doggjald kr. 350,-
og pr. km kr. 3,20.
SÍMI 34406
SENDU M
ÍMAGIMÚSAR
skiphoiti 21 símar21190
eftirlokun slmi 40381 "
1-0 Sl“ 1-44-44
\mmiR
Hverfisgötn 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensín innifalið í leigugjaldi.
Sími 14970
BÍLALEIGAINI
— VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36211.
x- „■ iB/UUrfGAM
LHÆ/LMÆP’
RAUOARARSTÍG 31 SfMI 22022
Fjaðrir. fjaðrablóð. hljóðkútar
púströr o.H. var&hlutl?
f margar gerðir bifreiða
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Langavegi 168. — Siml 24180.
Kroydon»
GOLFKYLFUB
heimsþekktar
í meir en 50 ár
af reynslu
og gæðum.
Skíðaskólmn
í Kerlingafjöllum
Simi 10410
mánud. — föstud. kl. 4—6,
laugard. kL 1—3.
Bjarni Beinteinssom
LÖGFRtBINGUR
AUSTURSTRÆTI 17 Isilli «k VALD*
SlMI 13536
-ykr G og I listarnir
Húsmóðir skrifar Vel-
vakanda á þessa leið:
,/Það er erfitt að skilja til
fullnustu sambandið á milli
G og I listanna hér í Reykja-
vík. Er það rétt, að menn séu
í raun að styðja lista Magnús-
ar Kjartanssonar, þó að þeir
greiði Hannibal atkvæði?"
Velvakandi verður að játa,
að hann á nokkuð erfitt með
að átta sig á því flókna
ástandi, sem myndazt hefur
vegna ágreinings kjörstjórna
um þessa tvo lista. Upphaf
málsins var víst það, að listi
Magnúsar Kjartanssonar Þjóð-
viljaritstjóra, sem nú er búið
að merkja G-lista, var sam-
þykktur með talsverðum
meirihluta á fundi samtaka
Alþýðubandalagsmanna í
Reykjavík. Þéir, sem úrðu und-
ir á fundinum, vildu ékki una
þessu og töldu sig hafa verið
hlunnfarna við undirbúning
framboðsins. Svo fór, að Hanni
bal tók að sér að verða efstur
á framboðslista, sem þessir
óánægðu menn standa að.
Hannibal er formaður Alþýðu-
bandalagsins og listinn var
borinn fram í nafni þess. Yfir-
kjörstjórn Reykjavíkur vildi
ekki fallast á, að listinn væri
Alþýðubandalagslisti, taldi
hann utan flokka og mérkti
hann I-listann. Hannibal og
hans menn voru ekki ánægðir
með þetta og báðu um úrskurð
landskjörstjórnar. Komst hún
að þeirri niðurstöðu, að hér
væri raunverulega um Alþýðu-
bandaiagslista að ræða, þ.e.
Alþýðu'bandalagslista no. 2.
Taldi hún því rétt með hlið-
sjón af kosningalögum að
merkja Hannibalslistann GG-
listann. Yfirkjörstjórn Reykja-
víkur neitaði að hlýða lands-
kjörstjórn og hefur hún aug-
lýst, að Hannibalslistinn heiti
I-listi, og þannig mun hann
standa á kjörseðlinum 11. júní.
Með þessu er sagan þó ekki öll
sögð, því að það er landskjör-
stjórn, sem úthlutar uppbótar-
sætum, og á því getur mikið
oltið. Úrskurður landskjör-
stjórnar, þýðir, að landskjör-
stjórn mun væntanlega telja
að öll atkvæði, sem I-listinn
fær í Reykjavík, séu greidd
Alþýðubandalaginu og úthluta
því uppbótarsætum í samræmi
við það. Þess vegna kemur
hvert atkvæði, sem Hannibal
fær, lista Magnúsar Kjartans-
sonar til góða. Hér sem oftar
geta undarlegar lagaflækjur
haft mikil og óvænt áhrif. En
við þurfum að skilja. /5 Hanni
bál vill sjálfur telja sig Al-
þýðubandalagsmann, enda er
honum vorkunn, þar sem hann
er formaður flokksins. Ein af-
leiðing þessa er sú, að hann
átti þess ekki kost að koma
fram í sjónvarpi nema sem
einn af frambjóðendum Al-
þýðubandalagsins — og þeir,
sem njóta góðs af atkvæðum,
sem listi hans fær, þ.e. Magn-
ús Kjartansson og hans lið,
leyfðu honum ekki að gera
það.
■jAr Af hver ju fæst ekki
bandarískt vitamín?
„Karl“ skrifar:
„Það var á hinum gömlu og
„góðu“ tímum, þegar Eramsókn
arflokkurinn var við völd, að
innflutningur vaT bannaður á
nýjum ávöxtum. Virtist það
vera án mótmæla lækna, enda
hefðu -slík mótmæli sennilega
haft litla þýðingu. Þó var leyfð-
ur smávegis innflutningur á
appelsínum, sem ætlaðar voru
sjúkum og fengust aðeins gegn
afhendingu seðils frá læikni.
Með gleraugu hann
gekk á skíðum . . .
Svo var það einu sinni,
að einn af ráðherrum Fram-
sóknar fór á skíði sér til hress-
ingar í nágrenni Reykjavíkur
og hafði nesti með sér. I mál-
tíðarlok dró hann upp appel-
sínu, sem hann snæddi. Skíða-
menn, sem á horfðu, urðu undr
andi, þar sem þeir höfðu ekki
heyrt getið um neinn krank-
leika í ráðherranum, en sjálfir
voru þeir ekki neinum þeim
sjúkdómi slegnir, sem veitti
rétt til appelsínuseðils (C-víta-
míns).
Fyrir alllöngu var skipuð
opinber nefnd til að rannsaka
fæði íslendinga og hvort þvi
væri áfátt af skorti á vítamín-
efnum. Að lokinni þeirri rann-
sókn, gaf nefndin út skýrslu um
málið, þar sem komizt var að
þeiiri niðurstöðu, að skortur
væri á C-vítamíni í fæöu (skyr
bjúgur). Annað fann nefndin
ekki, en ekki var greint frá
rannsóknaraðferðum hennar.
Fyrir nokkrum árum hafði Niels
heitinn Dungal orð á því á
prenti, að það sætti furðu, hvað
mikið væri af kvenfólki á
Reykjavikurgötum með skakka
fætur, sem stafar af skorti á D-
vítamíni í æsku. Fiskalýsi inni-
heldur að vísu D-vítamín gegn
beinkröm, .en hver vill hafa
daglega lýsisflösku á borðum í
velferðarríki eins og íslandi?
Svo má neyzlan ekki fara yfir
vissan skammt. Annað er
óhollt.
. Hér er nú leyfður innflutn-
ingur á nýjum ávöxtum, og
grænmeti er framleitt í land-
inu, en þetta er allt dýrt og
því minha notað en Í suðlæg-
ari löndum, 6érstaklega til
sveita. Þess vegna vekur það
nokkra furðu, að vönduð víta-
mínhylki, sem framleidd eru
í Ameríku (U.S.A.) og hafa
verið notuð hér á landi í 10
til 20 ár, skuli nú allt í einu
hafa verið strikuð út af lyfja-
skrá og innflutningur á þeim
stöðvaður. I staðinn eru svo
fluttar inn ódýxar, danskar
vítamínpillur, sem innihalda
jafnvel færri efni en amerísku
hylkin. Þeir, sem þetta gera,
taka á sig ábyrgð á versnandi
heilsufari þess marga fólks, sem
þarf að nota vítamín að stað-
aldri. Því að það getur enginn
búizt við því, að vara, sem
framleidd er í tveimur löndum
og hefur sama nafn, sé eins
góð í því landi, sem selur hana
fyrir aðeins part af verði hins
landsins.
Karl“.
★ P. S.:
Ég leyfi mér að senda þér
þessa grein til birtingar í dálk-
um þínum í Morgunblaðinu, ef
þú heldur, að hún henti þér.
Annars fer hún í bréfakörf-
una. Ég vil geta þess, að ráð-
herrann, sem um er rætt, var
Eysteinn Jónsson. Einnig skal
þess getið, að stúika, sem
stundar skrifstofuvinnu dag-
langt, en er heilsuveil og þarf
að nota vítamín, segir mér, að
hún sé heilsuvérri, síðan hún
missti amerísku hylkin.
Ég hef tekið eftir, að þú
kærir þig ekkert sérstaklega
um þéringar, og nota ég mér
það, hver sem þú ert.
Með vinsemd,
Karl“.
Velvakandi leyfir sér að
birta eftirmála bréfsins til skýr
ingar, þótt bréfritari hafi ekki
ætlazt til þess. Fróðlegt væri
að fá svör viðkomandi yfir-
valda á því, hvers vegna banda-
rískt vítamín flytzt ekki til
landsins nú á þessu mestu
frjálsræðistímum, sem þessi
þjóð hefur þekkt frá upphafL
Hér fæst allt eða hægt að út-
vega sér allt, og er einkenni-
legt að undanskilja sterk fjör-
gjafahylki. — Eða hvað heita
vitamín eiginlega á römmustu
íslenzku? Varð aldrei samkomú
lag um íslenzkt heiti þeirra?
Fjörefni, fjörgjafi, lífefni,
vitaðsgjafi, vitazgjafi, — allt
hefur þetta sézt notað, en kom-
ust lærðir menn aldrei að end-
anlegri niðurstöðu?
^ Ekki ber að
forðast zetuna
„Heill og sæll, Velvak-
andi góður.
Ég hygg, að þú hafir ein-
hvern tíma heyrt söguna um
lögregluþjóninn, sem fann
drukkna manninn liggjandi I
Fischersundi og dró hann yfir
í Mjóstræti. Hann þurfti nefni-
lega að gefa skýrslu, en vissi
ekki hvernig átti að skrifa
Fischersund.
Sjálfsagt er sagan uppspunL
En hún er snjöll, eigi að síður.
Eitthvað þessu líkt er alltaf að
koma fyrir okkur, þegar frá
eru taldir menntamenn og
spekingar. Um daginn, þegar
umræðurnar um zetuna voru 1
blaðinu hjá ykkur, kom sagan
upp í huga mér, og gerir það
raunar oftar. Mér er þannig
farið, að ég sneiði gjarnan hjá
orðum, sem ég veit ekki, hvort
zeta á að vera í eða ekki. Stund
um treysti ég á sjóminnið, eða
get mér til um þessa hluti. En
hvorugt er gott.
Ekki man ég, hvort nokkur
áherzla var lögð á zetuna í
gamla daga, þegar ég var 1
framhaldsskóla hér í Reykja-
vík. Hafi svo verið, er það nú
löngu gleymt. Mér hefur dott-
ið í hug, hvort ekki mætti nota
eitthvað af dálkunum í blað-
inu ykkar til að rifja upp
zetureglumar. Maðurinn I
„Rabbinu1* ætti til dæmis
að geta haft forgöngu um
þetta, enda hóf hann fyrstur
máls á þessum vanda. Ég er
sannfærð um, að þessu yrði
vel tekið af almenningi. Og
margur myndi fást til að setj-
ast á skólabekk upp á nýtt. Ég
hef veitt því athygli, að fólk
er stundum hrætt við að stinga
niður penna, sakir vankunn-
áttu á þessu sviði. Tilgangs-
laust er að fletta upp í SigfúsL
Hann notar hvergi zetu.
Og að lokum þetta: Fimmtu-
daginn 18. maí s.l. er þessi
fyrirsögn á forsíðu Morgun-
blaðsins: „Konstantín forðaði
blóðbaði". Það virðist eins og
blaðamönnum gangi illa að
ráða við sögnina að forða, og
eru þeir ekki einir um það. Ef
mig misminnir ekki, þá var
verið að forða slysi í okkar
ágæta Sjónvarpi núna um dag-
inn. „Hann forðaði Skúla und-
an fári þungu“, segir Grímur
Thomsen í kvæði sínu Skúla-
skeið. Svona er þetta einfalt.
Það er gott að hafa í huga
þessa setningu Gríms, næst
þegar við lendum í vandræð-
um með sögnina að „forða“.
Með kærri kveðju til ykkar
blaðamanna,
Námfús húsfreygja
í Reykjavík".
★ Karþagó
Og má Velvakandi svo
enn einu sinni leggja til, að
þeir, sem senda honum línu,
skrifi í aðra hverja línu?
— Með fyrirfram þökk,
VelvakandL
Sumarbústaður óskast
Óska að kaupa sumarbústað á fallegum stað eða
land undir sumarbústað. Tilboð sendist Mbl. fyrir
6. þ.m. merkt: „509“.
Til leigu
er aðstaða til reksturs matstofu í húsnæði Sjó-
mannastofunnar Vík, Keflavík.
Allar upplýsingar gefa Hörður Pálsson, sími 2107
og Jóhannes G. Jóhannesson, sími 1579, Keflavík.
SJÓMANNADAGSRÁÐ KEFLAVÍKUB
OG NJARÐVÍKUR.
I