Morgunblaðið - 13.12.1967, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ. MIÖVIKUDAGUR ,13. DES. 1967
3
Allt er þetta
ÞEGAR Reykvikingar vitja
kartöflugarða sinna í Skamma
dal aka þeir um hlaðið í
Reykjahlíð og þá yfir sak-
leysislega ársprænu, sem
Norðurreykjará nefnist. En
áin á það til að sýna á sér
aðra hlið og það gerði hún
einmitt á mánudaginn. Þá
rauf hún um 10 m. breitt
skarð í veginn sunnan brú-
arinnar hjá Reykjahlíð,
flæddi yfir á annan hektara
lands, gröf undan vestur-
horni vinnuskúrs í Reykja-
hlíð og rauf vegasambandið
í geymsiuhús Almannavarna
og að heimavistarskólanum
að Hlaðgerðarkoti.
„Ég held að annað eins flóð
hafi ekki orðið hér síðan
1942, sagði Jóel Jóelsson,
garðyrkj umaðuir í Reykja-
Um miðjan dag í gær var Norðurreykjará aftur komin í sinn gamla farveg, en klaka-
hellurnar sátu eftir á svaeðinu fyrir norðan Dælustöðina. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
Flóðin miklu í Mosfellssveit
Ain rauf tíu metra skarð í veginn
hlíð, þegar hann gekk með
okkur um sivæðið, sem áin
flæddi yfir.
Það var á miániudagismorg-
un, sem áin stíflaðiist hér á
tveiim stöðum af klaka, og
ruiddi sér þá nýjar braiutir.
Brúin hérna á hlaðiinu stifl-
aðiist alveg og rann áin þá
fyrir sunnan hana, rauf þar
ufn 10 m. breitt skarð í veg-
inn og gróf undan vinnuskúrn
iMn hjá mér. Jepipabíll, sem
stóð á hlaðinu, flauit af stað
og þegar ökumaður annars
jeppa hiugðiist draga hinn á
þurrt land, þreif sitraumur-
inn hann líka. Báðir jepparn-
ir náðust þó úr vatnselgnum
lítt skemmdir.
Áin sitíflaðist einnig hjá
Dæluistöð hitaveitunnar, sem
er uim 2-300 metrum ofar við
ána en Reykjahlíð. Það bjarg
aði raunar Dæluistöðinni, að
svo skyldi fara, því áður var
vatnið farið að renna inn í
kjallarann. en þegar á'in stífl
aðist flæddi hún yfir elétt-
lendið norðan við Dæluistöð-
ina.
Þar var töluvert landsvæði
ifndir hnédjúpu vatnd og
klakahellur flutu í stnaumn- ____________ ________
nm." Jóel Jóelsson, garðyrkjumað ur í Reykjahlíð sýnir, hve hátt
Við genguim með Jóel að vatnið náði í gróðurhúsunu m norðan árinnar.

gróðurhúsum hans norðan ár-
innar, en vatnið flaut inn 1
þau ölL
„Ég var nú háltfniaður með
uppskeruna úr þessum hús-
um, sagði Jóel, en þau eru
allis um 700 fermetrar. Ég
vona, að það sem efttir var
hafi ekki orðið fyrir skemmd
um, en það voru Ghrysaint-
hemum, sem eru harðgerð
blóm. Þegar vatnið var mest,
var það hnédjúpt í gróður-
•húsunum eins og á svæðinu
í kring um þau.“
„Vatnið rann líka inn í
vinnuskúrinn hjá mér, sem
sitendur við vesturhorn gróð-
urhúsanna við veginn, hélt
Jóel áfram. Þau gróðurhús
eru um 1000 fermetriar, en
ekkert vatn flæddi inn í þau
sem betur fer.
Þegar svo flóðinu linnti á
mánudagiskvöld kom í ljós, að
áin hafði gratfið undan vestur
horni vinnuskúrsins og rotfið
skarð í veginn.“
Þegar fréttamenn Mbl. voru
á ferðinni í Reykjahlíð um
miðjan dag i gœr, var Norð-
urreykjará aftur komin í sinn
gamla farveg. Stórar klaka-
hellur lágu á víð og dreitf um
svæðið norðan Dælustöðvar-
innar, en byrjað var að fylla
upp í skarðið í veginum. í
hlíðinni fyrir otfan Reykjaihlíð
er heimavistarskólinn að
Hlaðgierðarkoti og birgðastöð
Aknannavarna og hetfði ekki
verið greiðtfært þangað í
flóðinu etf á hefði þurifit að
halda.
Þegar við kvöddum Jóel
garðyrkjumann, spurðum við
hann, hvort jólaisalan væri
hafin í blómunum.
• „Þetta er að byrja, svaraði
hann. Haustblómin eru að
hverfa, en túlípanarnir og
hýasinturnar að taka við“.

Skarðið í
til vinstri
veginum var 19 m. breitt. í baksýn sést birgðageymsla Almannavarna, en lengst
sér í vinnuskúrinn, sem áin át undan.
í Þjóðviljanum
Jólasöfnun
Hfæðrastyrks-
nefndar
JÓLASÖFNUN Mæðrastyrks-
netfndar stendur nú ytfir. Nefnd-
in hefur eins og undanfarin ár
kappkostað að liðsinna bágstödd-
um mæðrum og börnum þeirra
fyrir jólin, gömlu og lasburða
fólki.
Þau eru eikki svo fá heimilin,
sem setja traust sitt á jólaglaðn-
ing nefndarinnar. Treystir nefnd
in bæjarbúum til þess að stuðla
að því, að þessi heimili verði
ekki fyrir vonbrigðum í ár. Tek-
ið er á móti gjöfum á skxifistofu
Mæðrastyrksnefndarinnar á
Njélsgötu 3 alla virka daga frá
kl. 10—6.
„Til hvers bindasí menn sam-
tökum og stofna stjórnmála-
flokka? Er tilgangurinn barátta
fyrir sameiginlegum hugsjónum
og sameiginlegum hagsmunum
— eða eiga flokkar aðeinsi að
vera tæki til þeas að koma völd-
um mönnum í tilteknar stöjfjr
og embætti? Þessar fávislegu
spurningar eru festar á blað
vegna þesrj að nýlega gerðust
þau tíðindi, að Hannibal Yaldi-
marssion, formaður Alþýðu-
bandalagsins, gekk út af mið-
stjómarfundi í flokki sínum ....
Hluta af lestri sinum (að vísu
í talsivert breyttri mynd), hefur
Hannibal Valdimarsson nú bor-
ið á tiorg með því að láta prenta
hann í Verkamanninum á Akur-
eyri, en frekari fyrirgreiðsla er
að sjálfsögðu látin í té af þeim
blöðum siem vilja gengi Alþýðu-
bandalagsins sem minnst. Þeir
sem hlýddu á ræðu Hannibals
eða hafa lesið þá gerð hennar
sem birtist í Verkamanninium
taka að vonum eftir þeirri fróð-
legu staðreynd, að þar er ekki
vikið einu orði að stefnu og mál-
stað og sameiginlegri hagmuna-
baráttu. Umkvartanir hans eru
allar bundnar við embætti ©g
vegtyllur; hann hafi ekki fengið
að ráða því hverjir skipuðu
framboðslista Alþýðubandalags-
ins í Reykjavík, hann hafi ekki
verið kjörinn fórmaður fram-
kvæmdastjórnar, ekki formaður
þingflokksins, ekki fulltrúi í
Norðurlandaráð o.s.frv. Eftir
þetta hljóta ýmsir að spyrja í
hverjum tiigangi Hannibal
Valdimarsson telur menn bind-
ast samtökum og stofna stjórn-
málaflokka“.
Slæmur maður
Hannibal
Og Þjóðviljinn heldur áfram:
,4 frásögn Hannibals Valdi-
marssonar er margt vansagt
og ósatt, en það skiptir ekki meg-
inmáli. Jafnvel þótt hvert orð
væri heilagur sannleikur breytti
það engu um kjarna málsins.
Ágreiningur um val einstaklinga
í tiltekin verkefni er óhjá-
kvæmilegui* i öllum flokkum og
sauntökum. Komi slíkur ágrein-
ingur upp verður að útkljá hann
á lýðræðislegan hátt af þeim
stofnunum sem til þess eru bær-
ar. Þegar slíkt gerist verða æv-
inlega einhverjir fyrir vonbrigð-
um, en þá reynir einmitt á holl-
ustuna við sameiginleg mark-
mið — menn spyrja sig þá hvort
stefnumiðin séu ekki margfalt
mikilvægari en persónuleg mis-
klíðarefni. í frásögn Hannibals
Valdimarssonar verður þess hins
vegar eikki vart að hann hafi
spurt sig þeirrar spurningax —
málefni A lþýðu bandaJagíáns
verða ekki fundin í ræðu hans.
Það vekur að vonum sérstaka
athygli hvern tíma þeir Hanni-
bal Valdimarsson og Björn Jóns-
son hafi valið til þess að bera
persónuleg misiklíðarefni sán á
torg. Alþýðusamtökin hafa orð-
ið fyrir mjög harkalegri árás
sem beinist í senn gegn réttind-
um samtakanna og lifskjörum
alls launafólks; framundan er
óhjákvæmilega mjög hörð bar-
átta þar sem hlutur Alþýðu-
bandalagsins þarf að vera mikill
og góður. Hannibal Valdimars-
son hefur samt ekki séð ástæðu
til að leggja á sig það erfiði að
semja ræður og birta greinar
um árásir ríkisstjórnarinnar á
verkalýðssamtökin; á sama tima
og hann ræðir um illvilja flokks-
bræðra sinna skýrir hann frá
þvi í Morgunblaðinu að hann
„efist ekki um góðan vilja rikis-
stjórnarinnar".