Morgunblaðið - 13.12.1967, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. DES. 1967
19
- BXJRFELL
Framtiald af bls. 17
takið er hinsvegar önnur
bæklstöð „campur" tvö, sem
9V0 er nefndur í daglegu tali.
Þar efra .eru einnig bústaðir
manna og mötuneyti fyrir þá,
er að staðaldri vinna við bin
mikilu mannvirki ínntaksins.
Á fjallsbrúninni fyrir ofan
stöðvarhúsið eru 40 metra
djúp op, sem liggja niður í
hin miklu göng, sem verið er
að gera gegnum fjallið.
Skammt frá þeim stað er góð
yfirsýn yfir meginsvæðið þar
sem flestir búa og birgða-
stöðvar eru og' sjálft afllstöðv
arhúsið er að rísa upp úr mik-
ilU gryfju sunnan undir fjalls
rótunum.
Þar efra hittum við þrjá
fjörlega starfsmenn, sem
ylja sér við gasloga í litlum
Búrfell hafi verið, þegar þar
sáust í fyrsta sinn börn að
leik kringum dökkmáluð hús
in í gróðurvana sandauðn-
inni. Þá fyrst varð þessi stað-
ur véla og sfcórframkvæmda
gæddur mannlegu Jífi og tók
á sig svip hlýrra geisla barn-
æskunnar í stað einræðrar
vélmenningar.
Krakkarnir voru að leik úti
í snjónum. Þeir íslenzku
höfðu ekki getað komdzt í
skólann niður að Asum um
morguninn. Annars fara hin
eldri þangað daglega, en hin
yngri annan hvorn dag. Að-
ur hafði ein af konunum haft
á hendi kennslu uppi við Búr
fell, en maður hennar veikt-
ist og nú eru þau fjarver-
andi. Þarna eru einnig sænsk
börn og ein sænska húsmóð-
irin heldur skóla fyrir þau.
Alls búa þarna 16 fjöilskyld-
Þær stöllurnar ætla allar aff synja á Lúcíuhátíðinni,
Álfþórsdóttir og Sigríffur Magnúsdóttir.
Sigríffur Björnsdóttir, Þóra Björg
í eldhúsi frú Bjargar þar sem eru öli þægindi.
ur og þar af 8 barnafjölskyld
ur, nokkuð jafnt sænskar og
íslenzkar.
Börnin hafa komið í hóp-
heim á heimili frú Bjargar
og raunar halda þau lengi vel
uppi samræðunum við okkur.
— Við æfclum að hafa Lu-
ciuhátíð þann 13. segir einn
fimm ára patti. — Við eigurr.
að vera í hvítum galla og
halda á kerti, en ein stúlkar.
á skrifsfcofunni á að vera með
kerti á hausnum. Það er hún
SólVeig Jónsdóttir (frá Hrepp
hólum í Hrunamannahreppi).
— Svo gerum við margt
fleira, förum í leiki. í fyrra
var koddaslágur, pokablaun
og dansað kringum einbver.i
kross.
— Ég vinn 'hjá Fosskraft.
segir þriggja ára patti og læi-
ur sem hann haf.i þar mjóg
þýðingarmiklu hlutverki að
gegna
skúr. Einn þeirra er að
leggja af stað í stórri flutn-
ingabifreið, en hinir giæta
annara verka.
Hér má ek'ki lengur eyða
tíma í skraf eða mas. Við
ætluðum okkur niður í byggð
ina og kynnast lífinu þar.
Björn Árnason verkfræðing
ur er svo liðlegur að bregða
sér bæjarleið og kynna okk-
ur fyrir einni fjölskyldunni,
sem þar býr. Tímaskortur ger
ir það að verkuim að við get-
um ekki heimsótt fleiri. Við
komum því inn á heimili Álf-
þórs Jóhannssonar s'krifstofu-
stjóra og konu hans Bjargar
Bjarnadóttur, sem þarna búa
í stóru og skemmtilegu húsi
með börnum sínum.
Björn Árnasion segir okkur
á 'leiðinni að stærsta og
skemmtilegasta breytingin á
lífinu. os raunar starfinu við
Þorgeir bryti, Haraldur Helgason, matsvcinn og nokkrar starfsstúlkur viff framreiðsluna.

— Hér ðke allskonar ævin-
týri, heldur einn strákarma
áfram. — Einu sinni var
brunaliðsæfing og þrýstingur
inn var svo mikilil á slöng-
unni að vatnið gusaðist í all-
ar áttir. Kallarnir urðu aliir
blautir og urðu að fara á eftir
heim og sikipta uim föt. Það
voru nú meiri lætin.
Og þannig bé'ldu strákarnir
áfram að skrafa um hitt og
þetta ,sem fyrir bar. Telpurn
ar voru hins vegar hljóðlát-
ari, en sýnilega voru allir
velkomnir á heimili frú Bjarg
ar. Við komumst líka að því
að þar voru haldnar söngæf-
ingar undir Lúciuhátíðina. —
Sjónvarpið ætlar að koma og
heimsækja okkur þá, sagði
einn pattinn, — þið verið að
segja þeim að þeir megi ekki
gleyma því.
Við förum nú að forvitn-
ast um hvað fólkið geri sér
þarna 'helzt til dægradvalar í
tómstundum sínum.
Meðan við sitjum yfir kaffi
bol'la, segir frú Björg okkur
það. Kvikmyndasýningar eru
fyrir slarfsfólkið tvisvar í
viku í hvorum „campi“. Hú.s-
mæðurnar hafa með sér
saumaklúbb einu sinni í viku
og eru þær saman bæði sænsk
ar og islenzkar. Og frúrnar
æfa jafnvel ballett undir ieið-
sögn frú Bjargar.
— Mér fannst það i fiyrstu
nokkur viðbrigði, segir frú
Björg, — að hafa ekki skna.
En nú er ég þvi fsgin að hafa
ekkert ónæði af honum. Þurf-
um við að hringja, gerum við
það á k'vöi.din og förum þá út
í skrifstofu. í sumar tókum
við ckkur saman nkkrar
fjölsk.yldur og frum norður
Sprengisand. Við fóium á
jarðý.u yfir Þj 'rsá fyri. cfan
Búrfell og þangað kom svo
fjallabill og sitti okkur. Þetta
var heilt æfintýri. í fyrstu
var 'hér k:iid.-analeg sand-
auðn, ‘n sv t-kum við okk-
ur saman húsmæðurnar og
grcðurse tum bletti kringum
Frambald á bls. 25
Strákarnir hætta ærslunum og „stilla sér upp.“ Þeir eru Þorkell
Brynjar Álfþórsson, Bjarni Torfi Álfþórsson og Árni B. Björnsson.
Magnússon, Bergur
Kaldsamt viff brúargerff. Loðhúfa og lambhúshetta koma siér
vel