Morgunblaðið - 20.09.1968, Page 14

Morgunblaðið - 20.09.1968, Page 14
14 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER D908 „Þaö vandasama og erfiða hefur alitaf heillað mig mest“ I var altarisganga búin að vera á Kolfreyjustað og þess vegna er ég enn ótekinn til altaris og að því leyti vanheilagur enn þann dag í dag.“ Um leið og Ríkarður er að Rætt við Ríkarð Jónsson, myndhöggvara, áttræðan EINN af listamönnum þjóðar- innar, Ríkarður Jónsson mynd- höggvari er áttræður í dag. Eft- ir Ríkarð liggur mikið starf og merkilegt og segja má að lista- verk Ríkarðs séu á 3 sviðum sem eru, teikningar, útskurður í tré og bein og svo höggmyndir. Ríkarður er afburða snillingur í að ná mjög vel svip manna í Spegilrammi. höggmyndum sinum og eru mannamyndir hans einstakt verk og heimild í sögu þjóðarinnar, en alls hefur Ríkarður gert á 6. hundrað andlits og brjóststytt- ur. í næsta mánuði verður hald- in sýning á verkum Ríkarðs í sýningarsal Menntaskólans í Reykjavík og er ekki að efa að almenningur mun nota tækifæri- og sjá verk listamannsins, en þeim verður safnað víða að. Við heimsóttum Ríkarð fyrir nokkru og ræddum við hann um nokkur atriði frá hans afkasta- mikla ferli, sem listamanns. — „Þú ert Austfirðingur að uppruna Ríkarður." 1— „Já, ég er fæddur í Tungu í Fáskrúðsfirði 20. september 1S8'8. Foreldrar mínir voru Jón Þórarinsson frá Núpi í Beru- firði og Ólöf Finnsdóttir frá Tungu í Fáskrúðsfirði. Þegar ég var ársgamall fluttu foreldrar mínir með mig suður á Breiðdalinn og þar fengu þau jarðnæði í Hálsþinghá við Ham- arsfjörð og bærinn hét Strýta eftir sérkennilegum samnefndum kletti við bæinn“.. —„Var þetta torfbær?", skýt ég inn í. — „Já, til að byrja með, en eitt af því fyrsta, sem ég man eftir var það er torfbærinn var endurbyggður og kýrnar, sem áður voru undir palli, fengu sitt fjós áfast hlöðunni. Flestir innveggirnir voru úr timbri og einnig framhlið hússins, en gang ar og geymslur v®ru 'hlaðnar. Þarna ólst ég upp og þarna byrjaði ég að tálga og móta, mest úr tálgusteini, sem ég sótti í ná- læg f jölL Tálgusteinninn, sem svo er kallaður, er í björgunum þarna fyrir austan. Hann er svolítið misbrúnn á lit og er frekar harð Ríkarður Jónsson myndhöggv ari. ur en það er gott að tálga hann og rnóta. Ég á taflmenn úr steini, sem ég tálgaði fyrir fermingu og ég man að ég tálgaði fleiri töfl ásamt sitthverju öðru. Tafimennina gerði ég úr ljós- AUT TIL VEIÐA!! segja mér þetta, sýnir hann mér taflmennina, sem hann skar og tálgaði fyrir fermingu, en þeir eru einstaklega vel gerðir með nákvæmu handbragði og bera gott vitni þeim miklu kostum sem sveitadrengurinn á Aust- fjörðum var búinn. < Ég sit á gömlum útskornum hægindabekk, sem Ríkarður skar út og virði fyrir mér hið stíl- hreina mynstur á bekknum, en það á ugglaust rætur sínar að rekja til íslenzku náttúrunnar. Ríkarður gengur um gólf, lág- vaxinn tígulegur r sterkan andlitssvip augu. Það veður um, þegar ha og það er tekki áttræður mað- maður, með P og snör r af hon- gengur nm ur 1 fasi og anda, sem gengur um gólfið í stofunni, en hann er það samt og heldur áfraftn að segja mér frá uppvaxtarár- unum: „Á 17. ári var ég ráðinn I myndskurðarnám hjá Stefáni Eir íkssyni myndskurðarmeistara í Reykjavík. Það var faðir rainn sem stóð fyrir þessu og Páll Gíslason, sem var þá verzlunar- maður á Djúpavogi. Ennfremur var Gísli Þórðarson stórbóndi í Papey mjög hvetjandi til þess að ég kæmist í eitthvað listrænt nám. Þegar ég fór suður til náms átti ég talsvert orðið af útskorn um hultum og þá sérstaklega úr tálgusteini, sem ég tók úr fjöll- unum við Hamarsfjörð og þá að- allega úr svokölluðum Hultrum. Ég tók það með mér, sem ég átti til og svo hitti á þegar ég kom suður að það var í bígerð að halda listsýningu í Danmörku og Stefán Eiríksson fór með mig til Thorvaldsen félagsins til for manns félagsins, frú Jónassen læknisfrúar, en hún var systir Hannesar Hafstein. Þegar við komum á skrifstofu félagsins í Lækjargötu með gripina mína, var þar fyrir heill herskari kvenna úr félaginu. Þarna seldi ég alla hlutina mína, nema einn er annar aðili keypti, og ég fékk sve mikla peninga fyrir þetta að mér beinlínis blöskraðL Þær buðu mér 300 krónur fyrir hlutina. Það sem mér er þó kannski minnisstæðast úr þess- Séra Árni Þórarinsson. ari ferð er að þarna talaði ég í fyrsta sinn í síma. Símtalið var til Hafnarfjarðar og „það var, þá, sem undrið skeði“, eins og séra Árni Þórarinsson sagði svo oft, að ég fór að hrópa í sím- ann af öllum lífs og sálar kröft- um til þess að það heyrðist ör- ugglega til Hafnafjarðar. Kon- GÆSIN ER AÐ KOMA FEDERAL HAGLASKOT 2% magn og 3” magn. RIFFILSKOT allar gerðir GÖNGUSKÓR loðfóðraðir. VESTURRÖST HF. Gardastræti 2. simi 16770 Ræðustóllinn á Hvanneyri. brúnum steini og dökkbrúnum, eða rauðleitum. Upp úr ferming- unni fór ég síðan sem vikapiltur til Níelsar móðurbróður míns að Hafranesi í Reyðarfirði og þar var ég í tvö ár við smalamennsku og önnur sveitastörf eins og geng ur. Ég var nýfermdur, 'þegar ég var að búa mig að heiman til Hafraness en átti eftir að ganga til altaris. Þá kom óvænt skúta á Djúpavogshöfn og hún var á leið austur á firði. Nú þó.tti sjálfsagt að ég notaði tækifærið og færi með skútunni sem og ég gerði, en mér var pundað í land á Fáskrúðsfirði. Sá var þó hæng ur á þessari ferð að presturinn okkar, séra Jón Finnsson, var ekki búinn að taka til altaris áður en ég fór, en hann taldi víst að Kolfreyjustaðaprestur ætti eftir að taka til altaris og því komst ég með. Þegar til kom Tröllakoss.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.