Morgunblaðið - 04.02.1969, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. FEBRÚAR 1969.
Einar O. Björnsson, Mýnesi
Fjölbreytt atvinnulíf, víösýn utanríkis-
stefna, ekki bölmóöur kommúnista
UM ÁRAMÓTIN barst mér í
hendur sögulegt plagg. Það var
Þjóðviljinn 31. des. sl., en þar
gat að líta yfirlýsingu frá mið-
stjórn Sósíalistaflokksins, um að
hann hætti störfum. Einnig var
þar mynd af Einari Olgeirssyni
formanini flokksins í ræðustól
þar sem hann slítur síðasta fundi
miðstjórnar. í baksýn var mynd
af Sigfúsi heit. Sigurhjartarsyni,
sem ævinlega er sýnd, þegar
kommúnistum þykir mikils við
þurfa að villa um fyrir fólki, á
meðan þeir eru að skipta um
gervi.
Þá munar ekki um að nota sér
vinsældir látinna manna til að
breiða yfir sýndarmennsku
þeirra og feluleik. Þegar ekki
þykir öruggt að skírskota til lif-
andi fólks, sem hefur þá í sjón-
máli og getur fylgzt með atferli
þeirra og blekkingum.
Það er áíftæða til að vara ungt
fólk við starfsemi kommúnista-
forkólfanna eins og hún er rek-
in. Svo þeiim takist ekki að tæla
það til fylgis, þegar þeim ligg-
ur á að skunda um stræti berj-
andi bumbur í Reykjavíkur-
göngu, sem þeir boða til í nafni
alþýðu. til að vernda skoðana-
frelsi, ásamt með fleiri slagorð-
um.
Hefur eittihvað vantað á að
kommúnistar hefðu hér skoðana
frelsi í seinni tíð? Þeir hafa
meira að segja tekið sér frelsi til
að kasta eggjum og grjóti, þegar
þeim býður svo við að horfa.
Það er sennilega slíkt frelsi,
sem þeir vilja hafa í ríkum
mæli að koma áformum sínum
fram. Erfiðleikar þeir, sem nú
blasa við öllum burtséð frá því
hvaða skoðanir menn hafa á,
hvernig hefði átt að fara að und-
angengin ár, eru þess eðlis að
allir verða leggjast á eitt til að
komast út úr vandanum.
Til þess þarf þjóðareiningu,
sem borin væri uppi af víðsýn-
um mönnum, er hefðu þrek til
að leiða þjóðina inn á nýjar
brautir í efnahags- og atvinnu-
málum, og þar sem orkan í fall-
vötnum og jarðhita landsins
ásamt nýjum leiðum í sjávarút-
vegi, landbúnaði og iðnaði,
treysti ör-uggari efnaihagsþróun
en áður hefur verið.
Skilningur þjóðarinnar fer nú
vaxandi á frjálsu og snurðulausu
samstarfi og samskiptum við
vestrænar lýðræðisþjóðir, til að
leysa slík verkefni. Það er ein-
mitt þess vegna, sem kommún-
istar stinga sér á kaf eins og
Grímur Ægir forðum og skjóta
upp kollinum í „Alþýðubanda-
laginu“ og finna bragðið af þeim
erfiðleikum sem við blasa, sem
nota á sem næringarefni fyrir
upphlaupsstefnu og æsingar,
sem tryggja á þeim mögulei'ka
til að torvelda efnahagsframfar-
ir hér á landi, sem þegar jr
byrjað á með stórvirkjun í
Þjórsá og byggingu álverksmiðju
við Straum, sem Einar Olgeirs-
son kallar „Hausaskeljastað" og
skrifar froðufellandi áramóta-
girein í fúkyrðastíl um Bamdarík
in og Vesturlönd, þar sem frjáls
ræðismenn ráða nú lögum og
lofum og ætla sér að bægja frá
ógnarstjórn bommúnista hvar
sem hún birtist og byggja upp
bjartari og betri heiim.
Það er á slíkum tímamótum
sem kommúnistar brjó'tast ‘il
valda í Alþýðubandalaginu, og
hu.gðust með því lokka til sín
vinstri menn og keyra um torg
í vagni símum sem á er Le‘rað:
f nafni verkalýðslhreyfinigar,
„þjóðfrelsis og sósíalisma", sem
Stalín og dátar hans hræktu
framan í alþýðuna og reyrðu
hana í fjötra ófrelsis með aftök-
um, morðurn og ógnaröld, er
ekki var betri en brjálæðistíma-
bil nazismans og nokkurs konar
arftaki hans að stríði loknu, þar
sem Stalín tróð slóð hans og
þurrkaði út sjálfstæði þriggja
smáríkja við Eystrasalt, og
Einar O. Björnsson.
reyrði Austur-Þjóðverja í viðj-
ar auk þess sem hann setti til
valda í Póllandi, Rúmeníu, Búlg
aríu, Ungverjalandi og Tékkósló
vakí-u leppstjórnir sínar að stríði
loknu, með ægilegum blóðfórn-
um, allt í nafni sósíaliismans.
Nú hafa Tékkar reynt að koma
á hjá sér mannúðlegri meðhöndl
un á alþýðu, menntamönnum og
ritlhöfundum þar í landi, en þá
var sendur óvígur her sovétherr
anna og fjögurra Austur-Evrópu
ríkja inn í Tékkóslóvaéíu, sem
átti að brjóta þá ágætu þjóð á
bak aftur.
Þá kom mannvit frjálsræðis
og samstöðu til bjargar meðal
samstilltrar þjóðar, sem stöðv-
aði bryntröll einræðissegigjainna
í Kreml og hefur enn haldið
þeim í skefjum, þó við ofurefli
sé að etja. Þetta er dökki blett-
urinn á Evrópu, undirokun
Rússa á þessum ágætiu þjóðum.
En hin söguilegu rök Einars Ol-
geirssonar og félaga fyrir þ-ví að
gera Þjóðviljann að sjálfseignar-
stofnun og setja aðrar eignir
sem kommúnistar ráða yfir í
Reykjavík í form hlutafélaga,
eins og kraftar gerðu á sinni tíð
og Einar OLgeirsson, Lúðvík og
aðrir kommar ætluðu að springa
af vandlætingu út af.
Þannig er farið með eignir fá-
tæks fólks, vítt um landið, sem
lagði fjármuni sína í þær í góðri
trú en forkólfar kommúnista
svæla nú undir sig til að ge'a
púað undir í Alþýðubandalaginu
og haldið því í sömu snöruuni o.g
sósíalistaflokknum eftir að þeir
hreinsuðu þar til, einu ári eftir
stofnun hans, og flæmdu aðalfor
ustumann hans, Héðinn Valdi-
marsson, úr honum er hann
vildi ekki dásama með þeim að-
farir Rússa í Finnlandi, en benti
á aðrar leiðir heillavænlegri
eins og hans var von ogvísa:
Ætlar reykvísk alþýða og aðr-
ir, sem stutt hafa þessa menn og
vinnustéttir í öðrum kjördæm-
um landsins, að ljá þeim brautar
gengi.
Ég held að slikt sé óhugsandi
eins og nú er komið.
Allar aðrar leiðir eru færari
almenningi til heilla en tauga-
bilunarpólitík kommúnista, sem
birtist skírast í áramótagrein Ein
ars Olgeirssonar, sem er graf-
skriftin á hið pólitiska lík, sem
nú er lagt í gröf sína af forustu-
mönnum kommúniista, en síðan
vakið upp og magnað í Alþýðu-
bandalaginu af sömiU seiðmönn-
um, sem þar ganga um garða og
ráða ferðinni. í áramótagrein
Einars Olgeirssonar segir svo
eftir að hann hefur lýst hinum
vestræna heimi, sem hálfgerðu
víti á jörðu. „Hinsvegar heim-
ur hins sóstíalíska efnahagsgrund
vallar. í fyrra voru 50 ár liðin
frá byltingunni í Rússlandi. Á
komandi ári eru 20 ár frá bylt-
ingunni í Kína og 10 ár frá bylt
ingiunni á Kúbu, kraftaverk hafa
verið unnin úr hinu frumstæða
Rússlandi ólæsisins, er sköpuðu
Sovétríkin annað mesta iðnaðar
og vísinda land veraldar.
Hungrinu er útrýmt í Kína
hjá fjórðungi mannkynsins, með
an það eykst í auðvaldisheimin-
um. Sósíalisminn sannar alls
staðar yfirburði stefnu sinnar
gagnvart auðvaldinu".
Svo mörg eru þau orð. Þetta
er „mottóið“ í Alþýðubandalag-
inu og gamli dýrðaróðurinn um
velsældina og yfirburðina í lönd
um, sem kommúnistar hafa brot-
ið undir sig, og sett ógnarstjórn-
ir til valda, sem skapað hafa
ægilegustu lögregluriki verald-
ar. Það eru einmitt slíkir postul-
ar hins austræna einræðisskipu-
lags, er nú skipa útgáfustjórn
Þjóðviljans, sem hefur að eink-
unnarorðum að vera fyrir verka
lýðsihreyfingum. sóBÍa|isma og
þjóðfrelsi. Hver er markalínan
fyrir slíkri pólitík hér á landi,
eða er hluti þjóðarinnar haldinn
slíkri veilu að kommúnistafor-
ingjarnir geti enn haldið sér á
floti með því að bregða sér í eitt
gerfið enn, sem á að villa um
fyrir ungu kynslóðinni í land-
inu, sem vissulega vantar líf-
ræna þjóðmálabaráttu til að
hrífast af og taka þátt í.
Við, sem höfum bjargað okk-
ur úr hinum rauða loga komm-
únismans, er engu þyrmir nema
þeim, sem verma sér við hann,
og aðrir í þessu landi, sem vilja
endurnæra og endurskoða bar-
áttuaðferðir og skapa nýjar hug
myndir um baráttu íslendinga,
að vera ekki aftur úr í þessu sér-
stæða en kalda landi, vegna þess
að hafa ekki þor og framsýni, til
að skapa þjóðinni eðlileigan
starfsvettvang í samskiptum
vestrænna þjóða, verðum að
koma þeim málum í nútima horf
Þar verða nokkrir að brjóta odd i
bifreiðaeigendur
LIQUI-MOLY
HVAÐA ÞÝÐINGU HEFUR LIQUI - MOLy SMURHÚÐUN
FYRIR BIFREIOAEIGANDANN ?
Ein dós af LIQUI MOLY sem kostar
innan við kr. 150.00 myndar slitlag á
núningsfleti vélarinnar sem endist 4800
kílómetra. Á þessu tímabili er rétt að
skipta um olíu eins og venjulega, en
eiginleikar LIQUI MOLY slitlagsins
breytast ekki við það. Þetta gífurlega
sterka slitlag, sem er 50—60% hálla en
olía, smýr því betur sem leguþrýsting-
urinn er meiri og engin hætta er á að
það þrýstist burt úr legunum eða renni
af og niður í pönnuna eins og olía þó vélin kólni að næturlagi eða í löngum
kyrrstöðum og útilokar því þurra (ósmurða) gangsetningu sem talin er valda 90%
af öllu vélarsliti. LIQUI MOLY auðveldar gangsetningu og eykur endingu raf-
geymsins, jafnvel í 20° frosti snýst vélin liðugt.
LIQUI MOLY slitlagið minnkar núningsmótstöðuna, við það eykst snúningshraðinn
og vélin gengur kaldari, afleiðing verður benzín- og olíusparnaður.
★ Minnkar sótun vélarinnar.
★ Veitir öryggi gegn úrbræðslu.
★ Eykur tvímælalaust endingu vélarinnar.
LIQUI-MOLY fæst á benzínafgreiðslum ng smurstöðvum.
Nánari uppl. vcittar hjá LIQUI-MOLY-umboðinu á íslandi.
ÍSLENZKA VERZLUNARFÉLAGIÐ HF.
Laugavegi 23. — Sími 19943.
af oflæti sínu, sem ganga með
þá grillu aS þeir hafi þau 20 ár,
sem íslendingar hafa verið 1
þeim samtökum, valið það bezta.
Ég held að ef þeim málum
verði nú komið í e'ðlilegt horf
eins og nú háttar og ég hef áður
gert grein fyrir í tveimur grein-
um í Mongunblaðinu. En þeir,
sem með þau mál hafa farið
sumir hverjir, vilja túlka það
sem sérsta'ka greiðslu tii íslend-
inga þótt hér á landi væru gerð-
aæ svipaðar ráðistafanir í sam-
göngumálum og byggingu flug-
valla úr varanlegu efni vítt um
landið og öruggri hafnaraðstöðu
þar gem hentar eins og gert hefur
verið í löndum Vestur-Evrópu og
Vesturheims, sem er einn veiga-
mesti þátturinn til að komást
um þau lönd og aúðvelda fólki
sem í þeim býr betri lífskjör og
möguleika með sameiginlegu
átaki í viðskiptum og atvinnu
uppbyggingu. Að slíkt sé talin
greiðsla til varðstöðva er fáran-
legt. Var það greiðsla til Frakka,
þegar bækistöðvar Atlantshafs-
bandalagsins voru þar? Eða nú í
Briissel? Það var nauðsyn fyrir
allar Atlantshafsþjóðimar að
hafa sameiginlegar bækistöðvar
ísland, á miðju Atlantshafi, ein-
mitt á því hafsvæði sem Vestræn
ar þjóðir þurfa að vemda, svo
samfelld vamarkeðja haldist.
Það er því sameiginlegt mál, að
hér á íslandi séu samgöngur og
önnur aðstaða í samræmi við það.
Við eigum ekki að standa í efna-
hagslegum þrengingum og telja
okkur trú um að hægt sé að lifa
á fiskveiðum eingöngu sem út-
flutningsframleiðslu og ætla samt
að búa í velferðarríki, en selja
fiskinn mest óunninn úr landi,
en vera svo í samstarfi og sam-
vinnu við ríkustu og voldugustu
þjóð veraldar Bandaríki Norður-
Ameríku, sem hefur fyrst allra
þjóða fyrr og síðar virt okkar
sjálfstæði og sjálfsákvörðunar-
rétt og vilja samt ekki nota þá
miklu möguleika, sem þjóðarinn-
ar býður í þeim samskiptum ef
rétt er á þeim málum haldið.
íslendingar hafa látið stjóm-
málamönnum sínum haldast það
uppi að nota utamríkismálin sem
þátt í hinni pólitísku togstreitu,
sem hér hefur þrúgað alla og
gert menn fráhverfa þjóðmála-
starfi.
Kommúnistar hafa verið iðniir
við að smeygja sér inná milli
manna í félagssamtök skóla og
menningastofnanir, þar á meðal
Ríkisútvarpið og hafa þannig
geta beitt allskonar áróðri, sem
hefur deyft eggjar frjálsræðis og
sjálfsvirðingar og ýtt undir
ýmsa óheillastarfssemi, sem smá-
jarlar hingað og þangað um þjóð
lífið og í hinum stjórnmálaflokk-
unum hafa stutt sig við.
Vonandi er sú tíð á enda, því
nú fer ferskur andvari um hugi
þjóðairinnar, sem vísar veginn
inná sviði'ð þar sem íslendingar
fara nú að skilja sinn vitjunar-
tima og taka upp nánara sam-
starf í samtökum Vestmanna sem
hæfir einarðri og frjálsri þjóð.
Ég taldi skylt eftir að hafa séð
nýjasta blað Þjóðviljans á ný
liðnu ári, sem hér hefur verið
gert að umtalsefni og hafa
áður tekið þátt í samtökum sósíal
ista og Alþýðubandalagsins þó
nú sé orðinn áratugur síðan ég
hvarf þaðan, að vara enn einu
sinni það ágætis fólk, sem ég
hef haft allnáin kynni af og ber
hlýhug til, við þeirri hættu, er
stafar af atferli kommúnistafor-
kólfanna og gerræði þeirra,
þegar þeir brutu trndir sig Al-
þýðubandalagið. Ég vísa að öðru
leyti til greinar, er ég skrifaði
um þau mál 14. nóvemJber sl. í
Morgunblaðið. Það er ósk mili
og von að nú verði kommúnistar
einir á báti í hinu pólitíska brölti
sínu, en þeir sem vinna vilja að
velferð alþýðu, hasli sér völl með
þeim, sem vilja skapa íslandi
veglegan sesis í samtökum vest-
rænna þjóða og heyja kjarabar-
áttu í samtökum sínum með víð-
sýni og bendi á leiðir til aukinn-
ar velsældar með hjálp tækninn-
ar til að nýta náttúrugæði lands-
ins. Það er leiðin til bjargálna
fyrir þessa þjóð.
Mýnesi 6. jan. 1969.