Morgunblaðið - 13.08.1969, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. ÁGÚST 106®
3
ÓVENJULEGUR atlmrður
átti sér stað á Suðurlandi í
gær. — Það kom sólskin. En
þair sem hægrt er að telja sól-
arilaga sumarsins hlýtur sól-
skin að vekja athygli þegar
það sést.
Samkvæmt upplýsingum frá
veðurstofunni j gær má búast
Við þrælum oikkur út fyrir 25 krónur á tímann
við að fljótlega fari að rijgna
aftur, en er á meðan er. Einn
sólskinsdagur er betri en eng-
inn. Eða svo virtist blaða-
mannj og Ijósmyndara Mbl.,
þegar þeir brugðu sér í smá-
ferð um borgina.
Þar sem einlkieninidli iboin@ar-
búia i giær var, bve mniafiljótir
þeir vdntost viema (alð áittia silg
á því, a® Ihiætlt væri að miginia
Sluimiilr voirlu Ikioiminiiir í .stutt-
buxur 'og siainidialla lömigu íyrir
ihiádlagi, en um ikHulkttíiam 4 slíö-
diegiis slást ©nm fóillk á feirl'i
ikiapplkllaetit og mieð negnlMífar,
svo Mtið bar á, unidiir fanid-
l'eiggniuim. Lákllega hiafuir orð-
tælklið: Bremnit bairm forðiasit
eddúnm — veriið þeám síðiar-
mefinidlu cifarliaga í buiga..
í gær voinu gaimttiar viemi'ur
frá liðiruuim suimrum. riifjalðiar
upip og fóttk itfflti sér miiðluir,
snierd amidttiltí í átlt 'alð sól og
sflieiilkrtú sóilistoiniið. í miðlborg-
inind viintast Anmarhióllll oig
Austuiriviöttllur ’Vema mieðiail vin-
sættiuistiu staiðiainmia tiifl. þess'airiar
iðjlu. Einmiig voru miamgir við
Tjömniinia. En þar var dlúðað
efaisieimldlafóttlk í miairihfliuita, —
fófflk isem eiklkii tneystii á vatr-
amífeilkia sóttslkinisdinis. Þiegair
Ijiósmiymidiarinm ættlialðli a@
smisttlia miynid af þeiiim, hmóipaði
eiinini toapplkfflæidldluir: — Niei,
niei, í guiðs ’bæiruuim 'elklkd talkia
mniyinid ,a|f olklkiuir, þv\í vttð eig-
iuim 'aið vema í vininiuininá. Þessi
jáitinttng sýndii að í (hóianta síniu
'kunmii viðtoomianidi að rneta sótt.
dkiiinlið þrátlt fyrir Ibvanfuflttleifkia
þesis, þar seim hianin lagðd þa®
á samivizlkiu sínia 'alð strjiútoa
'burt úir vininiunini 'tdll þei% að
njóta veðuinbttiíðlummiar. Vom-
anidli fætr (hianm fyririgefnttnigu
yfirlboðiamaininia á vttniniu®ta®n-
um — hiver sem 'hiamm nú ér.
Uppi á Hveinfiisgötu 110 salt
J'órnia J'ómisidló'ttir, Ihárigreiiðtsllu-
(klona og sófliaiðS. sig í diyriuim
hámgneilð'sfll.ulsltafu 'Sininiar. Hún
sagðd 'aið Ilíltiifð væmi að gena í
dlag, því neytavtísíkiar toomiur
mættu elklki vena aið því a®
fana í báinlagninigu, þagar sótt-
iin fflétd loltosimis sijá sig. — Nai,
þá væirá um ia® rgema a® mioita
itímianin og vena últi oig þa®
samia gerði Ihún. Jóma vintist
Ihttn ániaeglðasita mieið hlilð nýjia
Ihluibviaiik, — «ð sitjia 1 oig láta
Framhald á bls. 17
Við ætlum ekki heim fyrr en við erum búnir að fylla
sögðu þeir Guðmundur og Guðmundur Leó.

Krakkarnir fengu útþrá, þegar hætti að rigna, sagði Elín. Á myndinni með henni eru Selma
Styrmir og lítil vinkona þeirrá, sem heitir Þórunn Björgvinsdóttir.
Jóna situr og prjónar
í sólskininu.
STAKSTEÍWI!
Yfirlýsing
kommúnistanna
Yfirlýsing kommúnistanna
þriggja, sem sóttu þing Heims-
friðarráðsins í A-Berlín, þess
efnis, að þeir telji ekki ástæðu
til að fordæma innrás kommún-
istaríkjanna í Tékkóslóvakíu og
telji vissar forsendur fyrir henni,
hefur að vonum vakið mikla og
verðskuldaða athygli. Hins veg-
ar þarf þessi yfirlýsing ekki að
koma nokkrum manni á óvart.
Allt frá því, að kvislingarnir
tóku völdin í Tékkóslóvakíu á
ný og hófu að samþykkja þakk-
arávörp til Sovétríkjanna fyrir
að ráðast á land þeirra, hefur það
einungis verið spuming um
tíma, hvenær svipaðar raddir
heyrðust úr herbúðum kommún-
ista hér. Nú eru þær komnar
fram og er í rökréttu framhaldi
af fyrri yfirlýsingum kommún-
ista um þetta mál, allt frá því
að Magnús Kjartansson lét í ljós
þá einlægu ósk á innrásardag-
inn, að vonandi eignuðust Tékkó-
slóvakar aldrei frjáls blöð og
frjálsa flokka.
NÚ hefur Magnús Kjartansson
nýverið bætt við þessa ósk sína
athyglisverðri yfirlýsingu um
það, að hugsunarháttur og hug-
arfar kommúnista hór sé hiff
sama og kvislinganna í Tékkó-
slóvakíu. í Ijósi þessara staff-
reynda er þaff skiljanlegt, aff
kommúnistablaffið hefur ekki séff
ástæðu til að vísa frá sér ábyrgð
á ummælum þremenninganna.
Dæmdir úr leik
f rúmlega 30 ár hefur það
verið meginmarkmið þeirrar
stjórnmálastefnu, sem kommún-
istar hafa rekið hér á íslandi,
að einangrast ekki frá öðrum
þjóðfélagsöflum. Þess vegna tóku
kommúnistar fegins hendi því
tækifæri að kljúfa Alþýðuflokk-
inn fyrir þremur áratugum og
þess vegna lögðu þeir höfuð-
áherzlu á að ná samkomulagi við
nokkra jafnaðarmenn 1956. Með
slíku samstarfi hafa þeir ætíð
reynt að tryggja sér meiri áhrif
en þeir raunverulega hafa. —
Ástæðan til þess að þessi kosn-
ingabandalög og samfylkingar-
samtök kommúnista liafa jafnan
farið út um þúfur fyrr eða síðar
hefur alltaf verið sú sama.
Þjónkun þeirra við Moskvuvald-
ið. Það var ástæðan til þess, að
Héðinn Valdimarsson yfirgaf
kommúnista tiltölulega stuttu eft-
ir að hann gekk til samstarfs
við þá. f þá tíð töldu kommún-
istar sér nauðsynlegt að verja
árásir Sovétríkjanna á Finna.
Orsökin til þess að kosninga-
bandalagið, sem kommúnistar
efndu til 1956 með nokkrum Al-
þýðuflokksmönnum liðaðist að
lokum í sundur, var í grund-
vallaratriðum sú sama. Moskvu-
þjónkun kommúnista — þótt
ýmis fleiri atriði hafi einnig átt
hlut, að máli. Þannig hafa komm-
únistar alltaf dæmt sig úr leik
í íslenzkum stjórnmálum vegna
þjónustulundar við hið erlenda
vald. Og enn í dag endurtekur
sagan sig. Kommúnistum á ís-
landi er gjörsamlega um megn
að rjúfa tengsl sín við Moskvu-
valdið. Þeir halda uppi tíðum
ferðum til kommúnistalandanna
og efla þannig tengsl sín við þau.
Og þeir halda uppi vörnum fyrir
öll glæpaverk kommúnista, allt
frá tilraun þeirra til þess að
kúga Finna til innrásarinnar í
Tékkóslóvakíu.
Þess vegna dæma kommúnist-
ar sig úr ieik. Og þess vegna
verður einangrun þeirra nú sí-
fellt þungþærari. Þess vegna eru
þeir að verða að sérstökum þjóð-
flokki liér á íslandi, sem menn
vilja engin samskipti hafa við.
f

%