Morgunblaðið - 13.08.1969, Blaðsíða 12

12
MOHGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 1©6»
Útgefandi H.f. Arvalcuí, ÍReykJavle.
Framkvæmdastj óri Haraldur Sveinsson.
■Ritstjóraí Sigurður Bjamasoin írá VigW.
Matthfas Joihanness'en.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfullteúí Þorbjöm Guðtaundss on,
Fréttaistjóri Björn Jólhannsson.
Auglýsingaistjóri Arni Garðar Kristinason.
Eitstjórn oig afgreiðsla Aðalstræti 6. Sími 10-109.
Auiglýsingar Aðalstræ'ti ö. Sími 22-4-80.
Askriiftargjald kr. 150.00 á na'ánuði innanlands.
í lausasiöiu; kr. 10.00 eintakið.
FESTA EÐA RÁÐLEYSI
EGAR metin verður af síð-
ari tíma mönnum afstaða
íslenzkra stjórnmálaflokka til
þeirra erfiðleika í efnahags-
lífi, sem við höfum átt við að
glíma undanfarin tvö ár,
verður efalaust staldrað við
afstöðu Framsóknarflokksins,
vegna þess hversu ábyrgðar-
laus hún var og er. Um síð-
ustu jól lét Framsóknarmað-
ur þau orð faUa, að strax upp
úr áramótunum myndi hér
allt lenda í öngþveiti og full-
kominni upplausn. Og vissu-
lega stefndi Framsóknar-
flokkurinn að því, að svo
yrði. Fyrsta krafa hans var
sú, að ríkisstjómin færi frá.
Flokkurinn hafði þó engar
tilllögur til lausnar þeim
vanda, sem við var að eiga.
Orðagjálfur hans einkenndist
fyrst og fremst af valdalöng-
un, forystumenn flokksins
hafa aldrei getað skilið, að
unnt væri að stjórna landinu
án þeirra. Þessi skoðun þeiira
stafar eflaust af því, að á 50
ára starfsferli flokksins hefur
hann aðeins verið um 10 ára
skeið utan stjórnar.
Á þeim tíma, sem fram-
sóknarmenn létu sem hæst,
var einmitt þörf ábyrgra við-
bragða stjórnvalda og stjórn-
málaflokka. Á árinu 1968
voru útflutningstekjur okkar
hér um bil 45% minni en ár-
ið 1966, og árið 1968 vom
þjóðartekjur á mann hér um
bil 17% minni heldur en 1966.
Ríkisstjórnin undir forystu
Sjálfstæðisflokksins sá, að
við þessum vanda varð að
bregðast með öðru en orða-
gjálfri að hætti framsóknar-
manna. Erfiðieikarnir stöfuðu
af aflabresti, verðfalli út-
flutningsafurða og lokun
mikilvægra markaða og þeir
urðu ekki leystir með digur-
barkalegum yfirlýsingum.
Til þess að treysta grund-
völl útflutningsatvinnuveg-
anna varð að grípa til geng-
isfellingar. Við það varð að
sjálfsögðu kjaraskerðing og
upp úr áramótunum horfði
illa um frið á vinnumarkaðn-
um. Þegar vertíðarundirbún-
ingur stóð sem hæst fóru sjó-
menn í verkfall og lauk því
ekki fyrr en eftir tæpan
mánuð. í lok febrúar hófust
samningaviðræður milli laun-
þega og atvinnurekenda.
Gripið var til verkbanna og
verkfalla. Vissulega benti
margt til þess, að hrakspár
framsóknarmanna ætluðu að
rætast. Og ekki lágu þeir á
liði sínu þeim til stuðnings.
Jafnvel miðstjórn Framsókn-
arflokksins samþykkti álykt-
un um kjaramál, sem gekk
lengra en kröfur launþega.
Allt var gert til þess að
kynda undir niðurrifskötlun-
um. En hinn 19. maí voru
samningar undirritaðir og
vinnufriður tryggður í eitt ár.
Þrautseigja ríkisstjórnar-
innar undir forystu Bjarna
Benediktssonar átti drýgstan
þátt í því að vel fór að lok-
um. Ef farið hefði verið eft-
ir ábyrgðarlausum kröfum
framsóknarmanna, væri öðru
vísi og lakara umhorfs í ís-
lenzku efnahagslífi nú.
Með lausn sjómannaverk-
fallsins var tryggt, að unnt
væri að ná dýrmætum verð-
mætum á land. Með samning-
um launþega og atvinnurek-
enda var vinnufriður tryggð-
ur. Nú og á næstunni ber að
leggja höfuðáherzlu á að
nýta þau tækifæri, sem
efnahagsráðstafanimar frá
liðnum vetri veita. Á upp-
gangstímanum fram til 1966
stórbætti þjóðin efnahag sinn.
Atvinnutækjum fjölgaði og
tækniframfarir vom stórstíg-
ar, lagt var út í stóriðjufram-
kvæmdir og öðrum nýjum at-
vinnugreinum mdd braut.
Undirstaða stórfelldrar sókn-
ar til aukinna lífsgæða er
því traustari nú en nokkm
sinni fyrr. Eitt af frumskil-
yrðum þess, að vel takist, er
að láta sóknarhuginn kæfa
nöldur úrtölumannanna.
ÓTTI
VALDHAFANNA
OINN 21. ágúst nk. er eitt
** ár liðið frá því að her-
sveitir Varsjárbandalagsríkj-
anna undir forustu Sovétríkj-
anna mddust inn í Tékkósló-
vakíu og kæfðu í fæðingu þá
frelsisöldu, sem farið hafði
um landið um nokkurra mán-
aða skeið.
Nú er greinilegt, að valda-
menn í Sovétríkjunum óttast
mjög þennan dag og hafa þeir
setið á stöðugum fundum
með leppum sínum í Tékkó-
slóvakíu undanfarnar vikur
til þess að ræða hvemig
bregðast eigi við hugsanleg-
um mótmælaaðgerðum þenn-
an dag. Jafnframt berast
fregnir um, að fólkið í land-
inu hyggist bera svarta borða
og mótmæla með öðmm
hætti þessu glæpaverki
kommúnista.
Hér á Íslandi er hins vegar
fólk, sem hefur kosið að
minnast þessa ódæðiisverks
með öðmm hætti. Kommún-
istar hér hafa nú lýst því yf-
SVO sem kunnugt er af
fregnum voru hroðaleg morð
framin í Bel Air-hverfinu sl.
Iaugardag, en þá voru fimm
manneskjur myrtar á heimili
Roman Polansky, þar á með-
al kona hans, leikkonan Shar
on Tate. Síðan hafa tvær aðr-
ar manneskjur verið myrtar
í sama hverfi, og hafa nú íbú
ar þess vopnazt af ótta við að
morðinginn gangi laus á með-
al þeirra.
Á efri myndinni sjást þrjú
af þeim fimm, sem myrt voru
sl. laugardag. Frá vinstri:
Sharon Tate, Joy Sebring, 35
ára eigandi nokkurra rakara-
stofa og áður trúlofaður Shar
on og Abigail Folger, dóttir
auðkýfings eins í San Fran-
cisco. Á myndinni sjást ekki
tveir hinna myrtu, Voyetck
Frykowsky, rithöfundur og
Ijósmyndari, 37 ára og Stev-
en Earl Parent, 18 ára, frá E1
Monte, Kalifomíu.
Á neðri myndinni sjást lög
reglumenn standa vörð um
hús Polansky, þar sem morð-
in voru framin. Á útidyra-
hurðina hafðS verið málað
með blóði: „Svín“. — Pol-
ansky hafði hús þetta á leigu,
•en það er sagt 18 millj. króna
virði.

Kjara- og menntunar-
mál verkstjóra
rœdd á 13. þingi Verkstjórasambandsins
VERKSTJÓRASAMBAND fs-
lands hélf 13. þing sitt í félags-
heimilinu á Blönduósi dagana 19.
og 20. júlí s.l.
Þingið sóttu 47 fulltrúar frá
14 félagsdeildown, en meðlima-
fjöldi sambandsins er nú 805 og
er það nokfour aukning hin síð-
ari ár. Þingforseti var Skúli
Magnússon og varaforseti Þór-
ir, að þeir fordæmi ekki inn-
rásina og telji vissar forsend-
ur fyrir henni. Þannig minn-
ast þeir þessa hörmulega at-
burðar í lífi tékkóslóvakísku
þjóðarinnar.
arinn Sigurjónsson- Mörg mál
voru teikin til meðlferðar á þinig-
inu, en sem oftast áður báru
kjaramiál og menntunarmál verfo
stjóra hæst.
Þinginu þótti þýðing verk-
stjórnar efoki nógur gaiumur gef
inn, ein'kum þegar litið er til
menntuniarmöguleíka verkstjórn-
armianna, og þess hve lítið er
gert til þess að laða menn að
Iþeim störfuim með því að gera
kjör þeirra er 'gegm þekn störtf-
uim eftirisóknarverð.
Menntunianmál verkistjóra eiga
enn langt í land, þó milkfllu lofs-
orði sikuli lolkið á þá viðteitni
sem er í þá átt með Verkistjóra-
náimskeiðuim sem Iðnaðarimála-
stofnun íslands stendur fyrir og
stjórnað er af Sigurði Ingi-
mundarsyni alþingismanni.
Margt fleira kom fram á þing-
inu og voru margar samlþykktir
og ályktanir gerðar.
Á þingi þesisu varð ndkkur
breyting á stjórn Verkstjóra-
sambandsinis. Bæði farseti og
varaforseti, þeir Björn E. Jóns-
son og Þórður Þórðairisom óskuðu
eftir að fá lausm frá störfum sök-
um alduris, og í fraimihaldi af því
urðu aðrar breytimgar á stjórm-
inni.
Var þeim mönnum, sem nú
létu af störfum þökfkuð ágæt
störf í þágu verkstjórastéttar-
innar í landinu.
í stjórn til tveggja ára voru
kosnir: forseti: Atli Ágústsson,
Reykjaví'k; varaforseti: Gísli
Jónsson, Rey'kjavík; ritairi:
Guðni Bjarnason, Reykjavik;
gjaldkeri: Bjairni Guðjónsson,
Reyikjavílk. Aðrir í stjóirn Þórar-
inn Sigurjónisson, Suðurlandi;
Guðm. Björgv. Jónsison, Suðuir-
nesjuim og Inigólfur Pétunsison,
Reykjavílk.