Morgunblaðið - 15.08.1969, Blaðsíða 14

14
MORGUMB'LAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16,. ÁGÚST 11969
Úlí'gleíandi H.f. Árvafcoif, Heykja'vík.
Fxamfc.væmdjastj óri Haraidur Sveinsaon.
ítitstjóraj? Siguröur Bjarwason frá VigW.
Maititlhías Jofeaimes&’en.
Eyjólfur Konráð Jónsaon.
Ritstj ómarfulltrúi Þorbjöm Guótaundsson,
Fréttaisitjóri Bjiörn Jólhantissom
Au'glýsifi'gia&tjöri Árni'Garðari Kristinsson.
Bitstjórn oig afgreiðsla Aðalstrœti 6. Sími 1D-109.
Auglýsingar Aðalstrœ ti 6, Sími 22-4-89.
Áisifcriiftargjald kr. 160.09 á mánuði innanlands.
í lausasölu: kr. 10.09 eintakið.
FRUMKVÆÐI
BORGARINNAR
EGAR skólum lauk í vor
þótti nokkur ástæða til
að hafa áhyggjur af atvinnu-
málum skólafólks, þar sem
mikill fjöldi þess mundi koma
á vinnumarkaðinn, ekki sízt
á höfuðborgarsvæðinu og tví-
sýnt um atvinnuhorfur. At-
vinnumálanefnd ríkisins og
Atvinnumálanefnd Reykjavík
ur tóku þessi mál til með-
ferðar eftir ítarlegar um-
ræður um málefni skólafólks
í borgarstjórn Reykjavíkur.
Atvinnumálanefnd ríkisins
hefur veitt samtals 10 millj-
ónir króna til þess að efla at-
vinnu fyrir skólafólk og
Reykjavíkurborg hefur veitt
aðrar 10 milljónir í sama
skyni, þannig að samtals hef-
ur verið varið 20 milljónum
króna til þess að auðvelda
skólafólki í Reykjavík að fá
atvinnu. Þessi fyrirgreiðsla
kemur til viðbótar því, að
Reykjavíkurborg hefur hald-
ið framkvæmdum sínum í
sumar í hámarki til þess að
bæta atvinnuástandið í borg-
inni. Enda er raunin sú, að
verkamenn við störf í þágu
borgarinnar og fyrirtækja
hennar eru töluvert fleiri nú
í sumar en í fyrrasumar.
Þessar sérstöku aðgerðir á
vegum Reykjavíkurborgar
hafa leitt til þess að atvinnu-
leysi meðal skólafólks hefur
nánast verið útrýmt. Að vísu
munu nokkrir tugir skóla-
nemenda vera á atvinnuleys-
isskrá og er það auðvitað
slæmt, en hinis vegar hefur
tekizt að greiða mun betur
fyrir skólafólki í borginni en
fulltrúar minnihlutaflokk-
anna 1 borgarstjórn Reykja-
víkur töldu.
Reykjavíkurborg hefur
með ýmsum öðrum hætti leit-
ast við að efla atvinnulífið í
borginni og má í því sam-
bandi minna á grein, er Bragi
Hannesson, borgarfulltrúi, rit
aði í Mbl. fyrir skömmu, en
þar benti hann m.a. á, að
borgarstjóm hefði samþykkt
að taka að jafnaði fremur til-
boðum innlendra aðila í
verk eða vöm þótt þau væm
allt að 10% hærri en erlend
tilboð og í sumum tilvikum
þótt verðmunur væri meiri.
Vegna þessarar stefnu borg-
arstjórnar, sagði Bragi Hann-
esson, að byggt hefði verið
yfir hina nýju strætisvagna
innanlands, smíðaðar raf-
naagnsvömr, ljósastaurar o.fl.
Þótt þannig hafi með ýmis
konar aðgerðum tekizt að
örva mjög atvinnulífið í borg-
inni, er þó engu að síður ljóst,
að byggingariðnaðurinn er
um þessar mundir hinn veiki
hlekkur. Jafnhliða miklum
byggingaframkvæmdiun á
vegum borgarinnar sjálfrar
hefur borgin einnig leitast við
að hafa byggingasvæði til
reiðu, þannig að ekki stæði á
þeim. Brýnasta verkefnið í
atvinnumálum borgarinnar
nú er augljóslega að örva
byggingariðnaðinn.
FÉLAGSLEG
ÞJÓNUSTA
T ATHYGLISVERÐRI grein,
* sem birtist í Mbl. í gær,
svarar Þórir Kr. Þórðarson,
borgarfulltrúi, þeirri spurn-
ingu, sem er á vörum margra,
hvers vegna milljónum króna
af skattgreiðslum borgarbúa
er varið til félagslegrar þjón-
ustu og aðstoðar.
í grein sinni segir Þórir
Kr. Þórðarson m.a.: „Jafnvel
frá fjárhagsisjónarmiðinu
einu saman er allt þjóðfélags-
böl öllu öðm dýrara í töpuð-
um vinnustundum og glötuð-
um tækifæmm. Og ekki þarf
að minna á kostnað hins op-
inbera vegna þeirra, sem sök-
um persónuágalla þurfa að
vistast á stofnunum vemleg-
an hluta ævinnar. Það spyr
kannski einhver um réttmæti
þess að verja hundruðum
þúsunda til eins bams árlega
vegna aðgerða, sem hindra
eiga, að ungmennið verði að
ógæfumanni. En færri spyrja
um kostnaðinn við sakamann
inn og fjölskyldu hans. Enda
blandast engum hugur um,
þegar hér er komið sögu, að
peningamálin em alls ekki
kjami málsins, ekki einu
sinni veigamesti þáttur þess.
Hverjum ábyrgum borgara,
sem á sér einhverja hugsýn
um hið réttiáta og æskilega
þjóðfélag, hlýtur að renna
blóðið til skyldunnar, er hann
fær vitneskju um þá mann-
legu raun og pínslir, sem að
mörgum ógæfumanninum
steðja“.
Þórir Kr. Þórðarson hafði
fomstu um það af hálfu borg-
arfulltrúa Sjálfstæðisflokks-
ins á árinu 1967 að koma á
nýskipan félagslegrar þjón-
ustu í borginni. Á grundvelli
samþykktar, sem þá var gerð,
hefur síðan verið unnið og
vonandi leiða ný vinnubrögð
til þess að takast megi að
koma í veg fyrir, að þær þjóð-
félagsmeinsemdir, sem ein-
117 'AN IÍR UriMI
wV U1 Hli UV\ iIlIIVII
I Hefja Bandaríkjamenn og
Kínverjar viðræður í
Rúmeníu?
— eftir Cuy Searls
STARFSMENN utanríkisþjón
ustu Bandaríkjanna, sem fjall
að hafa um hinair óformlegu
viðræður sendiherra Banda-
ríkjanna og Kínverska al-
þýðulýðveldisins, sem farið
hafa fram í Varsjá, eru
þeirrar skoðunar, að finna
verði nýjan fundarstað, eiffi
að halda viðræðunuim áfram.
Sá staður, sem helzt þykir
nú koma til greina fyrir
fundahöldin, er Rúmenía, eina
ríkið í A-Evrópu fyrir utan
AXbaniu, sem hefur grott sam-
band við Pekingstjórnina.
Hefur athyglin beinzt enn
meir að Rúmieníu sem heppi-
Xegiim fundarstað eftir hinar
góðu móttökur, sem Nixon
Bandarikjaforseti hlaut þar.
Meðan Nixion dvallidiiiat í
RúimianJíu, 1)10)01190110 Willlliia'in
Rogeirs. uitamirílkiisrálðih. Biamidia-
riikjiairunia, H)an|g Komg, oig í
raöðlu, seim (hainin fliuittá þar,
slkiomaJðli hiamrn á Piakimigsltijlóm-
iinia, að hefjia á mý ólfioirmflagair
viJðlræðluir viið Raindlairílkja)-
mienin, en ncíkitoumt Wé hetflutr
verið á vilðiræðuinium frá 1968.
Sklöimmiu síðar hé'lt Bogeirs til
Ásltiriafe. Par ítrelkialðli hiamrn
fiyirrgneijnid tillimiælli fil Pelk-
iirugstjiórmairiininiair. Saglðli íhiainin,
alð Bamidiarílkjiamieinin llaglðlu
eklki 'áihierzliu á, aið viðræStun-
nim yirði toalldlið áfiram í Var-
sjá cig vaeriu þeiir fiúsir flill a®
samja válð Kínivemjia om ainmiain
Æuirudlarstiað. Hainin mefinidi 'elklki
Rúmlemóiu, þó'tit talllið sé, að
Banidlarílkjiaimiemm toafii vialkilð
mJáls á því váð iedðtoga iamidis-
ih'S, -aið þeir lteytfi, að fiumidiimnir
veirði toaidiniir í iamidlimiu.
FréJttiaimJemn, sem íyigdJust
mieð tfyrsta fiuindi Nlixons, ag
Niidhioflaieis Ceaiuisiesöuis, Rúm-
eniulfiorsetai, fianigu þær rnpip-
lýsingar frá 'Oipiinltaetnuim tals-
miammii Rúmiemiíuisrtjóriniar, að
fiarsetarmiilr toefiðlu m. a. r'ætlt
Stefiruu Kíruveæja í utamríkis-
móflum. Og Iklummiulgt er,. að
Rúmjemiar toaifla sýmit málkáinjn
'álhiuiga á, að geriast siátltiaisieimj-
airar í aillþjló'ðl'egum dieáflumiál-
um.
Meðam Riagera dlváldist í
Hanig Konig hámuisrt finagniir frá
Pelkinig, aem bemdia eimidragið
til þesa, að Kínivetrjiar hyggist
lafllis elklki talka upp að nýju
vlðiræður viilð semídlihierra
Biaindlairílkjlammia í Vainsólá. Það
var firélttastoifam Nýjia Kínia,
sem slfcýrði firá því, að Kín-
venjar toetfðlu siemit mýjiam semtdli-
tflufllitrúa tffl Varsjár. Gelfiur þaið
ótviíræltJt til kymmia, að Pefldinig-
stjónniin toaifi 'elkki í hyggjiu að
semida sendilhenna tál Póiflainidis
á niæsltlumnJi, ©n senidátoema
þaima þar Wainig Kuio-ctouiam
vaæ toaflliaðuir toeim mieðiam á
m'emiruinigarbyfltiniguinim srtóð
1967.
Viðnæður Kíniv'erja og
Biainidarfk/jiaimiamina toófiust í
Vansjó 1995 oig viar toaldið
áfram þar til kímivenslkií serudi-
vegna miennilnigainbyitingarkun-
ar í Kíma. Em þótt ásitiæðain sé
ófljós, er það sltiaíðreynid, að nýr
sendihema toefiur elklki bam.ið
rtiil Varsljiár og það virðist
jiafinigifldia því, að finekard viið-
ræður Bamdiaríkjiamianmia og
Kínverja í ibangirani Ikiami efcki
till greinia.
UndlanlflamJar viiklur vánðtiislt
Sem Kíniverj'ar toalfi ákiveðáð að
sýnia erflemdiuim sendiimöninlum
aiu/kna Ikiuirlteisi, cig toefiur
fienðialfreisi þeirra t. d. verið
aiulkilð. Bn vislsiuJiega llíta Kín-
verjiar ennlþá á Biamidiarikjia-
mienm oig Sovéltmieinm sem
erfldiférudtor sinia. Og á rnieðan
iandiaimiæradieáflur Kímiverjia ag
■I
Nixon og Ceausescu í Búkarest.
toeinnanin var ikaílllaiður hleim.
HöfSlu þá veirið toaidinir 136
fiumdlir. f jiaimúair I®i6f8 rædldii
seniditoerna B'anidiarílkjianna í
ibomginmii við semidMuliitrúa
Kínvierjia og skýrði toom/um firá
því, að Bamidiaríkj'amienm væru
reiðutbúniir að ItaalicBa viðinæð-
umiuirn áfiram þórtt Kúmverjar
IhteifSlu ekki sfcipað nýjiam
serudfltoerra í Póillliamidli. Kín-
verj'air aifþöJklkiuiðto þertta tooð,
en B'amjdlar'ílkjiaimienin toéfldlu
áfiram að reyinia að fiá þá tii
alð toefj'a viðræðutrmiar á mý ag
20. fieíbrúiar sl. var fiundlur
álkiveðimm, en ikvöfldlið áður tdíl-
kyminitu Kíraveirj'ar, að elkkierit
igæti aif homiuim lorðiið, þar s>em
þeir toéfiðu ékkii semidáltoerma í
Varijá. Taiilð 'er, að óJfyrirsjá-
ainfleg atvik toafi fklomjið í vag
fyrin, að , SRirudlitoeirrianm væni
stoipa/ður fyiriir toiinm fyrir-
tuutgaða tfeíbriúiaæfiuinid, Jiafinivei
toaflur sú sfaoðum vierið látin í
Ijós, að pólslkia stjóirmiin toafi
neitað að vleiilba mýjium siemidi-
toemrta viðtölkiu vegnia ágrein-
mgs, sem rejs millli rílkjianna
Savétmiammia verða æ aiviar-
iagri, ier mieir en 50 prlósemibumi
aflflis áróiðtoms, sem (birtur er í "
Kína, Ibleiinlt igegn Bandlarílkj-
■uniurn, þrátt tfyriir váJðlieitni
Bam'dlarJkj'amianma í þá átt að
tfá Pelklilnig'Stj'ómiinia tM við-
ræðmia vim toætta samíbúð ríkj-
anma.
Það var 'elkfci alðeinig semdi-
Ihlerria Kíniverja í Pófllanidi, sem
toafliiaður var toeáim mieðam
mieniniimtgarhyfltimlgim 'gefldk yfiir,
itoellidiur toalflaði Pefcinigsitáórmim
toeám filesta yfimmiemm semdli-
ráða simma erillendfls. Að lumd'-
lanlfiöinniu hiaflur srtjórnlin uininiið
að því, að skiipia þessii 'alulðu
sæti iað mýjiu oig á þneimiur
mániuðiuim toafia 17 semidálhienriar
toaldlið firá Pelkinig. Þeir toafa
alllliir veirið stemdflr rtlil landia,
sem toaifia vámsaimflJag siamatoipti
við Peflakugislttjiórmiiinia. Aðeims
líjiórir fcíniv'erslkiir seimdifaemnar
enu miú í Bvmópu, þ. e. í Aibam-
íu, Rúlmienlíu, Frafldkfliainidi og
Svliþjióð.
(OBíSERVER — öflfl
réttimidlí ásflaiflim).
________i
Hainarframkvæmdum ó Norð-
firði miðar vel ófrom
Nes'k'aupstað, 13. ágúflfc. i áfamga nýj u hafinairinmiar miðar
FRAMKVÆMDUM við fymsta I vel áfnam og niú er verið að reka
kenna stórborgir erlendis
grafi una sig hér að nokkru
ráði. En til þess þarf mikið
átak og óhætt er að fullyrða,
að mikill meirihluti borgar-
búa er því fylgjandi að nokkr
um fjármunum sé varið í
þessu skyni.
niiðuir stáiþilli’ð. Er igent rtáð fyrir
að toægt verði að tafca hötfmima
í nO'tkun í h'auist.
f mýju toöifnimmi (1. áfa'ruga),
sem er ininist í firðiniuim, verður
legupliáss fiyrir 20—30 báta, au'k
smiábáta, og á hún a@ vera þeám
örugglt 'sfcjól í öfllium veðrum. —
Höfnin, sem fyrir er, er opin
lyrir vissium áttiuim og toeifu'r bát-
um oflt ekki verið vænt þar og
þeir arðið að fllýja út á fjörð.
, — Áagéiir.