Morgunblaðið - 15.08.1969, Blaðsíða 16

16
MOBG-UNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. ÁGÚST H969
Húsgognoverkstæði til sölu
Góðar vélar, bandpússivél, ítölsk, með 3ja m borði, vélknúið,
Rukord sambyggð trésmíðavél með mörgum hjálpartækjum,
hjólsgög, bandsög, hulsubor, 4 hefilbekkir, geirskurðarhnifur,
blokkþvingur, fimm bukkar og ýmiss konar verkfæri.
Upplýsingar í síma 33239.
AðvöruH
til söluskattsgreiðenda í Hafnarfirði og Gullbringu- og Kjósar-
sýslu.
Dráttarvextir falla á söluskatt fyrir 2. ársfjórðung 1969, svo og
nýjar hækkanir á söluskatti eldri tímabila, hafi gjöld þessi ekki
verið greidd í síðasta lagi fyrir 16. þ. m.
Or því hefst án frekari fyrirvara stöðvun atvinnurekstrar þeirra,
sem eigi hafa gert full skil.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði,
sýslumaðurinn í Gullbringu- og
________________________Kjósarsýslu, 13. ágúst 1969.
6 - 7 herb. nýlegt einbýlishús
Höfum til sölu einbýlishús, allt á einni hæð, við Brekku-
hvamm í Hafnarfirði. Húsið er um 200 ferm, 4 svefnherbergi,
3 samlíggjandi stofur, hol, eldhús, bað og W.C., þvottahús
og geymsla, ræktuð lóð. Bilskúrsréttur. Harðviðarinnréttingar,
allt teppalagt_
Útborgun 500—600 þúsund kr., góð lán áhvílandi, eftirstöðvar
samkomulag, kemur til greina að taka upp í 2ja—3ja herbergja
íbúð í Reykjavík.
TRYGGIIMGAR & FASTEIGNIR,
Austurstræti 10A, 5. hæð.
Sími 24850, kvöldsími 37272.
LANGTUM MINNI rafmagnseyðsla
og betri upphitun með
HDHX
RAFMAGNSÞILOFNUM
Minni rafmagnseyðsla vegna þess að á ADAX raf-
magnsofnunum er sjálfvirkur hitastillir (termostat) er
virkar jafnt á öll stillingarþrepin. Þér eyðið ekki raf-
magni að nauðsynjalausu.
Betri og jafnari upphitun vegna þess að á ofnunum
er einnig sérstök hitastilling er lætur ofninn ganga
á jöfnum lágum hita, sem hindrar trekkmyndun frá
gluggum.
Faliegri ofnar vegna þess að stillihnapparnir eru ofan
á þeim fyrir miðju. ADAX ofnarnir fengu verðlaun í
Noregi fyrir fallega hönnun 1968.
3 ÁRA ÁBYRGÐ. Leitið nánari upplýsinga um þessa
fallegu vönduðu norsku rafmagnsþilofna.
EINAR FARESTVEIT & CO HF
Bergstaðastræti 10
Símar: 16995 — 21565
Greinargerð frá stjórn
Sjúkrahúss Húsavíkur
vegna skrifa Daniels Danielssonar
SJÚKRAHÚSSTJÓRN teHur
mauiðisynilegit að l'eisðrétita ýmds
ata-iði, sem fram kiomia í atihugia-
aemid Damíels Ðamáeilssqiniar vd®
fréttaltiillkyniniinigiu stjóinnairininar
frá 9. júlí sl.
f úpþjhiaifi athiugaseimidiar blamd-
ar Daniíel siaimiam sjúfcrafbússtjóm
og sfcörfuim fréttariitiaira Tímianis í
Húsavfik. Hainn telur formianin
sj úíkiralhiúisistjónruar höfu/nid fregmar
um miál sín í Tímianium. Frétta-
stjóri Tímianis heifur mieð yfdnlýs-
imigu, sem birtdist í fraimtoaldli af
attougasemid Dainíels, hnalkið þessa
fulllyrðinigtu.
Næst fuiilyrðir Damíel, a® for-
maður sj.úkratoússtjiómiar hafi
sagt á framlkvæmdiairáðisifluinidii, að
stjórninmii sé stjómnialð af þrýst-
inigi frá öflium utan toeniniar.
Þetltia er toreámt toiugarfóstur Daní-
els. Formiaður sijúkrahiússtjómiar
heflur efldd á moikkrúm flumdi
flraimlkivæmidiarráðis viðlhaft um-
mæfld, sem túllka miá á þemniam
toátt.
Danáeil vílkur að umidirtoúmámigi
regiugerðar um stömf læfenia vi@
Sjúknaíhiúisið í Húsavílk. f fynsta
lagi er ljóst, að toetfðá yfirflœlknár-
inm sýnt þá lipurð og sameitarfs-
vilja, siem nauðsynilietgt er í ölfliu
samstartfi, var óþarft að setjs
regluigerðiiina. Þnátrt fyrir, að toamn
léti þá slkoðluin í Ijús^ mieðán
hann var viið fraimtoaldsnám, að
ékki væri ástæða tál að æfcla, að
eklki næðist satmstlarf á miili
læknanma, kom aniniað í fjós. Þvá
að sfcrax efltir að toainn byrjiað'i
störf, toóflust lanigar og ftókmar
viðræiður á milli lælkiniannia.
Regfllugerðin er miðuirdtiaða
þeirra, en elkfci aðalabriði miálsitns.
Þess vegnia verður ekki toijá því
komizt að rekja aðdiragamdia
þess, að reiglugerðin var sett.
Bftir að aðistoðiarlækniamiir toafðu
sagt upp sibarfi 1'5. d'esemlber 19-68
hóf fraimltovæirrudarráð samminiga-
vi-ðræður á mfflli læfkniamrua, en
án áraniguns. Aðsifcoðairlæflcmamir
gerðu greim fyrir þeásrri vdinnu-
tiihiögun, sem féHi að toiuigmynid-
um þeirna. Jaiflnifnamit siamdií yfir-
lækniri-nin stairfsnegiugerð fyrir
aðstoðiarlælkinia, siem að etfná til er
samlhijóða þeim sitiartfsxieglum,
sem biirtust í atlhugaisemidinmd.
Samikvæmlt þeim áttu aðsitoðar-
lækmamiir íyrst og firemist að
gapga á vaktir og gera sjúkra-
Skýrsilur. Þeigar sýnt var, að að-
sltoðiarfliaeffcniainnár 1-étu atf starfi, ef
'fiaflilizt yrði á stianfsrieglturiniar,
ákvað flramíkvæmdiaiá.ðið að
hiaifnia þeim. Sjúkrafhiússtjóm vair
Ijóst, að ef aðstoðiarlæfenamdr
faeru úr störflum, yrði sjúkna-
toúSl'æikndriinin eimm að geigtnia
læfknisstörflum við Sjúfkratoúsið
og í héraðimu, sem er ofviða eám-
um mammi. Slíkt fyrirkomiullag
höfðu ífbúiar læflcinijsfaiéraðsims
reynt áður og fcusu efkfci aifltur.
Lamidliækn'ir toaifði aðvanað
sjúkiralhússtjióm í -bréfi 12. ágúst
1968 uim, að ef efkki tæfkáist sam-
stiartf lækn-a } Húsavák, að eiila
væri ósýnt -uim, að niokkrir læktu-
ar fáiist til Húsavíkuir, -að -uinidiam-
sMl-dium toimiuim ráðima sij'úkrafhús-
lælkni. Reynistam var sú, -að vamd-
kvæðum miuin-di verða bunidiið a@
fá læknia til Húsavíkur og jatfln-
vel kanididialba, etf aðstoðarlæfkm-
armiir létiu af st-örfum. Þainindlg
var það áður -ein Inigimiar S.
Hjálmiarsson og Gísfli G. AiUðhamis-
son réðmst til Húsarvítour. Sj-úkra-
toússtj'órn vildi ekki toaga svo
vilniniubrögðúm, að stotfnia'ði í
hætitu liæknigþfj'óiniusrtiu sjúíkria-
toússims og toóraðsáms.
Þes«s vagnia samfþykktd flram-
kvæmidiairráð sjúkralhússáns 8.
jiamiúar 1969 að óis&a eftir því við
Læknafélag ísiamds, að félagið
reyndii frekari sættir mfflli læfkn-
anraa. í sá-btanieifnid læfkmiatfélaigs-
imis voru-: Arinlbjörn Koi/beinssom
formiaður þ'ess, Friðr-ik Sveiinisson
ritairi og Örn Bj-aroasan stjómar-
miaður. Sáttatilraiumiir á máílli
læfkniaininia fóriu flram diagama 12,
og 18. jiamúar. Stjórinén átlti flutnid
mieð flullltrúium læfcn'a-félagsiinis,
aftir a-ð sóttati'lnaiumum l-aiufc. Á
flumdlilnium ákýrði Arinfbjörm Kol-
beimsson frá þvá, -að niOklkrar lik-
mir væwu -til að bákaisit miætti að
finmia saimisitarfsgrunidivöill fyrir
lækiniama, og miunidij stjórm félagls-
iinis vimmia -að þ-ví. En mieð bréfi
10. feíbrúar sendir stjórm læfkmia-
félagsims billögur uim stamfdhætti
við sj-úfkrafaiúsið, s-am toún toetfði
lagt fyrir 1-ækniamia, en gat þess
-að efklki toefðlu alí-ir lækmarmir
geta fallizt á þ-ær. Aðstoðairlækn-
airmir félKust á þær smiðð brétfi 20.
fehrúiair. Daináel Damá-elsson hatfni-
aðí tll'laguinium -otg igeri-r ýtarl-eiga
gr'ein fyrir sijómiarmiiðum sinium,
Hainm segir orðrétt um sálttaltil-
raumir læfcniatfélaigsriinis: „Áðlur en
fiumdi iaufk lýsti ég þvá yfir, að
ég miuinidi ékfci vera til viðtials
um venuflieigar -breytiinigar á stamfls--
tiihögun á Sjúknaihiúsiniu tfná því
fyrirfcomiulagi, @r kom flram í
þeim droguim að starfismeglum
fyrir aiðstoðarlælkmia, er ég ihetfi
samáð að ó-sfk framfcvæmidarnáðis-
miaimnia“. Gerðardlómiur lœlkmia 'Utm.
starfstiMnögun á sjúlknalhiúisiiniu
viirtist efcfci fá sftuðinimg. Þá fcomiu
boð frá 'bæjarstjóramum í Húsa-
vfik er sftaddlur var í Reyfcjiaváfc,
að ianidfliælkmir villdi að'stoða váið
laiuism dieiliuraraar. Stjóimdm sam-
þykfatii að semidia þrjó mienm tii
viðræðmia við lanidllæfkinii -og
læfcniatfél-agið og -giena í samráði
við þá fnuimiwanp -að starflsneglum
fyrir lælkiniainia. Stj-órmiim tók
þessa ákryörðum, eifltir að fluillireymt
var, -að sættir máðust éklki, tovorki
fyrir -mffligönigiu toeuniar, lækina-
félagsinis eða afltir sótfcatillnaiunir
-einisftafcna lætkirua. Semddmietftod
sjúknatoússtjórniar átti vdlðræðiu-
flumdii m-eð iainidlækini, dieildiar-
stjóra toeifllbráigðismóla og flor-
miainiruj Læfaniatfélagis íslamidis.
Á fynstia flumidi tilkyminlbi flor-
miaðiuir læfcniaiféiLagsinis að Páll
GísfliaiscKn yfinlæfciniir á Aknaniesi
•yrði flulllltnúi frá því, við samm-
imgiu regiluigterðar inmar. Lamid-
lælkindr bað flnaim/kvæmidiarstjóna
Bongarsjúlknatoússtíinis, Hiaiulk Berue-
diilktsisoin, að aðsboða senid)inieifinid‘-
ina við imdiiirfbúindinig regiugetrðar-
immiar. HiaUkur fékk í toemidíuir
gögm móilsins og saimidti sáðam
greámiairgerð og t)ifl.lagur um startfs-
regfliur lælkma. Fnuimivainp að
regflnjigierðinmá söimidiu þedr Haiufc-
ur Bemiediilktissoin, Páll Gisilaisan
og semddimetfnid sjúkralhiússtjámair,
Frarahald á bls. 20
Hólmfríður Daníels-
dóttir—Minningarorð
S.l. þriðjudag var þessi mæta
kon,a til grafar borin frá Fosis-
vogskirkju. Hún var fædd að
Stóra Bóli í Auisftur Slkaft. 4.
sept. 1886. Foreldnar hemnar
v.oru hjónin Sigríður Skarptoéð-
imisdóttir og Daníel Benedikts-
son. Þau átfcu alls 9 börn og
þegar Hólmfríður var 4 ára dó
faðir hennar og þá tvistraðist
hópurinn. Var hún þá hjá vamda
lauisum bæði í Flatey og Rauð-
bergi, en til Reykjavíkur flyzt
hún 1907 og þ-ar ábti toún ætíð
heima síðan. Árið 1911 byrjaði
hún búskap með Þorleifi Jónis-
syni. Eignuðust þaiu 4 dætur og
4 syni allt mannvænlegt og
myndarlegt fólk. Árið 1934 missti
hún miann sinm og voru þá mörg
bömin í bernsfcu og sýndi hún
þá dugnað sinn í að koma þekn
til manms. Einn son sinn missti
bún uppkominn, 18. ára g-aimlan
og annar sonur hennar Ámundi
fórst er hann vann aff slökkvi-
störtfum árið 1945. Var þetta
henni þung ra-un en henn.ar trú-
artraust var mikið o-g það fleytti
henni yfir -alla erfiðlei-kama.
Þetta er í stuttu máli lífssaga
þessarar vinikonu minnar. Em
hitt verður aldrei til fulls sagt
hversu toún reyndist öllum sem
hún kynntist ,hversu óþreytandi
hún var að gamga erinda svedt-
unga sinna, vitja sjúkra vina og
veita þeim aðstoð á allam hátt.
Lífskjarni hennar var að það
Skipti öMiu mó'li hvermág toúm
reyndist öðrum. Hitt var ekki
taflið, þótlt aðrir torygðluisft. Em -auð-
vit-að var það sárt og erfitt að
átta sig á slíku.
Hú-n bjó lengi á Vesturgöt-
unni í Gröndalshúsi. Þangað átti
ég oft leið. Viðmót toenmar, gleði
og góðvild seiddi mig þangað.
Það var svo notalegt að setjast
við litla borðið henniar, þi-ggja
veitingar og tala um liðna og
líðandi stund. Allt var svo bjart
í kringum hana. Það var eims ag
hún hefði aldrei kymmzt nema
því bjarta í lífinu. Að hún legði
nakkrum ma-nmi annað en gott
tdl varð ég ekiki var við. Auðvitað
átti hún sitt skap, en því vax
stjórn-að af hreinni lumd, þeirri
sem gerir upp á þeim tima sem
það á við og geymir ekki til
mæsta dags.
Hún var jafn stór í sorg og
gl-eði. Hún sá fjölskyldunia
stækk-a og vaxa. Fylgdist með
skerfum barnia-barnanna og bar
þau fyrir brjósti. Að þa-u reynd-
ust dugandi þjóðféliagsþegnar,
það var bæn hennar til guðs og
gleðíglampinn í auguim hennar
var skær er hún frétti að óskir
henin-ar rættust á einlhvern hátt.
Hótontfríður var í einu orði sa-gt,
góð kona.
Minmdisisitæð þedm siem toemmi
kyninitiust og deiíidlu mieð toem/ni
geði. Ég tel mér mikinn ávinn-
ing að toafa þekkt hana og þanm
sannleika staðfesti toúm oft að
guð hjálpar þeim sem hjálpar
sér sjálfur. Að kröfugerð þökkti
ég han-a ekki nema þá til sín
sjálfrar og þær kröfur sem toún
gerði til -annarra voru helzt þær
að m'anmdómur og hedðarleiki
væri hafðúr að leiðarljósi í önn
diagsiins. Hiún var sátt við afllt
þegar hún sofnaði himzta bkund-
inm, oig á flumd freilsaria sírns íór
hún hugrökk og glöð.
Er ég kveð toana síðuistu
kveðju verður þa'kklætið aðal
inntak henruar.
Ég veit að spor mín fækka í
Grömdalshúsið, en þeiim rrvun oft
ar verða mimnii-nigarniar rif jaðar
upp og omiað sér við þá eflda sem
lýstu frá toinmi góðu og glöðu sál
Guð blessi þig Hóknfríður mín
alíLar sbundir. Þölkk fyrir eimlæga
og góða saimfylgd.
Ámi Helgason.