Morgunblaðið - 21.08.1969, Blaðsíða 10

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. ÁGÚST 1'969
10
Allt illt
ANNA
JÓNSDÓTTIR
„Ég býst við öllu
illu frá kommúnistum,
svo ég verð að játa að
innrásin kom mér alls
ekki á óvart“.
Næst?
GUÐRÚN
GARÐARSDÓTTIR
„Óhugnaður er mér
efstur i huga, þcgar ég
rif ja upp þessa atburði.
Og sú spurning vakn-
ar, hvað kcmur næst“?
Dropi
SIGURLÍN
SCHEVING
nemandi:
„Mér er efst i huga,
að innrásin sé aðeins
einn dropi úr hafi alls
hins illa sem kemur frá
kommúnistum“.
Að standa sig
GUÐMUNDUR
ÞORSTEINSSON
„Ja, — ég vii nú sem
minnst segja um þessi
mál, en ég er þó sann-
færður um það að
Tékkar eiga aidrei eft-
ir að sætta sig við
kommúnisma. Manni
heyrist að ástandið sé
ekkert björgulegt
þarna ,en ég vona að
Tékkamir standi sig“.
Raunveruleiki?
SIGURLAUG
GUÐMUNDSDÓTTIR
„Innrásin fyrir ári
kom mér fyrst og
fremst á óvart. Svo
mjög brá mér við
fréttirnar, að mér
fannst einhvern veginn
útilokað, að atburðira-
ir væru að gerast nú á
tímum. En auðvitað
ætluðu Rússar sér allt
af að kúga Tékkana
niður og þegar önnur
ráð dugðu ekki, var
ekki að sökum að
spyrja".
Vonsvikið fólk
VILBORG
KRISTBJÖRNS-
DÓTTIR:
„Innrásin dundi yfir
mann eins og reiðar-
slag. Rússarnir hafa
setið sem fastast i land
inu siðan og eftir frétt
um að dæma virðist
fólkið orðið vonsvikið
um að geta komið
þcim i burtu með góðu
móti. Þegar fólk er bú
ið að missa vonina þá
er bka oftast úti um
kjarkinn".
í DAG er rétt ár liftið frá innrás Rússa og taglhnýtinga
þeirra í Tékkóslóvakíu. Hver voru viðbrögð Islendinga
við innrásinni og hvað finnst þeim um þróunina í Tékkó-
slóvakíu undir rússnesku hemámi. Blaðamenn Mbl. spurðu
fólk á förnum vegi um viðbrögð þess og hvað þeim væri efst
í huga á þessum degi, og fara svörin hér á eftir:
...megi sá dagur upp renna.
Skynsemi
BERGÞÓR
JÓHANNSSON ,
grasaf ræðingur:
,JWér er efst i huga,
hversu skynsamlega
Tékkar hafa brugðizt
við. Þeir hafa sýnt
fulla mótstöðu án þess
þó að gefa Rússum
tækifæri til að ganga
milli bols og höfuðs á
tékknesku þjóðinni".
Framtíðin
SIGRÚN
VALBERGSDÓTTIR
leiklistaraemi:
„Ég var stödd utan-
bæjar fyrir réttu ári
og las fréttina um inn-
rásina 1 Morgunblað-
inu. Mér fannst ég
hverfa aftur i timann.
Ég trúði ekki, að þetta
væri blaðið frá 21.
ágúst á þvi herrans
ári 1968, og atburður-
inn hefði gerzt þá um
nóttina. Ég brást við
eins og flestir, fylltist
réttlátri reiði. Alvar-
legast finnst mér, ef
Rússar trúa þvl i raun
og veru að þeir séu að
hjálpa Tékkum með
innrásinni og að þetta
sé framtíðin".
Upphaf
ÞORGEIR
ÞORGEIRSSON
kvikmyndagerðar-
maður
„Þó eitt ár sé liðið
frá innrásinni, er ég
þeirrar skoðunar að
þetta mál sé rétt að
byrja og stórir hlutir
eigi eftir að gerast. Þvi
er bezt að hafa ekkert
1 flimtingum um þessi
mál“.
Vilji fólksins
ODDUR
SIGURDSSON,
viðskiptafræðingur:
„Innrásin i Tékkó-
sióvakíu var enn eitt
dæmið um hrörnun
heimskommúnismans.
Auðvitað á vilji fólks
ins að ráða, en ekki
eitthvað steinrunnið
kerfi, sem þarf að nota
valdbeitingu tii að
knýja fram kennisetn
ingar sínar. Nú er
mér efst i huga að
vestrænar þjóðir svarl
þessum yfirgangi með
þvi að efla samtök sln,
NATO“.
Fyrirlitning
GUÐMUNDUR
JÓHANNESSON,
fyrrv. gjaidkeri:
„Hvað mér er efst i
huga? Því er fljótsvar
að: Fyririitning og við
bjóður. — Og ég sem
hélt að kommúnisminn
væri að mennskast svo
iitið en þá gefur hann
mér enn tækifæri til
að rifja upp þessar til-
finningar".
Megi sá dagur
koma
VALDIMAR
ÖRNÓLFSSON,
leikfimikennari:
„Nú, ári eftir innrás
ina, er mér frelsi og ó-
frelsi efst i huga. Ég
hef dvalizt i Tékkósió
vakiu og orðið áþreif
anlega var við að fólk
þorir ekki að segja það.
sem þvi býr i brjósti.
— Ég óska þess af al-
hug að sá dagur megi
upp renn, að Tékkar
losni undan yfirráðum
stórþjóðar, sem ákveð-
ur hvað þeir megi
segja og gera“.
Vorkunn
KRISTÍN
BERGSVEINS:
„Mér varð fyrst hugs
að til fólksins i Tékkó-
slóvakiu, þegar ég
heyrði um innrásina
og fylitist vorkunn. Ég
vona bara að Tékkarn-
ir gefi sig ekki fyrir
árásarmönnunum, en
sannarlega er útlitið
þó ekki gott“.
Hið rétta andlit
SVERRIR
SVERRISSON,
skólastjóri:
„f innrásinni i Tékkó
slóvakiu birtist okkur
hið rétta andlit komm
únismans — ofbeldi
gagnvart þeim, sem
halda vilja uppi merki
frelsisins. Og síðan
hafa innrásaraðilarnir
sífellt verið að herða
tökin.
Þessi austræna hörm
ung ætti að geta kennt
okkur íslendingum, að
við megum aldrei
slaka á vökunni um
freisi okkar og sjálf-
stæði".
Svífast einskis
HAUKUR
JÓNSSON,
verkamaður:
„Afmælið ætti að
minna okkur enn einu
sinni á, að stórveldin
svifast einskis til að
halda i það, sem þau
telja sig einu sinni
eiga“.
Á ógæfuhliðina
KRISTÍN
KRISTINSDÓTTIR
„Ég las innrásarfrétt
ina i blöðunum að
morgni og óhætt er að
segja, að viðbrögð min
voru undrun. Það er
hörmulegt, að enginn
gat komið Tékkum til
hjálpar og ekkert
þýddi fyrir þá að veita
mótspyrnu.
Mér finnst að sifellt
hafi sigið á ógæfuhlið-
ina fyrir Tékkum síð-
an innrásin var gerð.
Þcim haldið i járn-
greipum þannig að
að þeir fá ekki mikið
gert, en maður sér, að
þeir láta andstöðu
gegn Innrásarmönnun-
um i Ijós þegar þeir
geta“.
Svarti dauði
PÉTUR BJÖRNS-
SON, fyrrv. nætur-
vörður.
„Innrásin 1 Tékkó-
slóvakíu var og er ó-
gæfa, verri en svarti
dauði. f svarta dauða
fékk fólkið að deyja,
en i Tékkóslóvakíu
neyðist það til að búa
við kúgun og ófrelsi
sem er miklu verri ör-
Iög en dauðinn".
Frelsið
Arni árnason,
nemandi:
„Ég var erlendis inn
rásardaginn og
á innrásardeginum og
bjó hjá manni, sem
tvisvar hafði flúið
Tékkóslóvakiu. Gest-
gjafi minn hafði heim-
sótt landið skömmu áð
ur og eftir að hafa
rætt við hann fannst
mér innrásin aðeins
eðlileg afleiðing af þvi,
sem undan var gengið.
Leiðtogarnir i Aust-
ur-Evrópu fundu stól-
ana riða undir sér, þeg
ar frelsisaldan tók að
flæða yfir Tékkósló-
vakiu. Innrásin var þvi
nauðsyn. Kommúnism-
inn þolir ekki frelsið,
það er hans versti ó-
vinur.