Morgunblaðið - 21.08.1969, Qupperneq 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. ÁGÚST 1969
- MINNING
Framhald af bls. lg
Ihylsbrotimu og öl luim hinuim
stoemim/tilegu veiðistöðiiiniuim. Og
þairraa er lundaurirun fagri Para-
dís. Já, það var saininlkölliuð
Paradísarvist, að rölta mieð ánirui,
renraa í strerag, kaista flugu á
flúðdr og brot, leggjast á bakík-
aina og rabba, diást að silfurfögr-
um laxi, — eða giztea á þumiga
þess, sem við missitum. Eða
heimlkiomian í veiðihúsið, hiniir
félagamir og allar Skemimitileglu
sögiuraar.
í fyrra tók Ámii eteki þátt í
þessuim dásamÆega leilk. Harun
lafðii feemmt lasleiika og mig
grunar, að hann hafi aldrei verið
fuillkfsmlega heill heilsiu síðan.
En þau hjórtim óku samt uipp í
veiðihúsið við Norðurá og beiim-
sóttu okfeur félagana sem þar
vorum að veiðum. Þau sátu hjá
oklkur uim kvöldið, tókiu þátt í
gleði okkar og gistu 'hjá ofefeur
um nótítina. Síðam voram við
ekki oftar samian við veilðar í
Norðurá né anmars staðar, og
eimihvem veginn aitvikaðiist það
svo, að þessi samíhefniti og
sfeemmtilegi vinahópur veiddi
ekfei saœnan í sumiar.
En vinártltan hélzt, samfbamdið
rofnaðd ekkj þótt veiðum vseri
hætt. Og nú Wkyld'i bailda í lang-
ferð. Við vorurn þrenm hj'ón úr
þessum glalða Norðurárhópi, sem
höfðum ákveðilð aið eyða sumiar-
leyfinu saman á þessu sumri.
Eing og ávaillt var Ámi maður
áaetlana og skipuilagis, vildd raeða
mlállm leggja píön, og ferða-
áætluniin var skoðuið af ná-
kvaemm. Hinn 11. jiúlí sl. komiu
þaiu Halla og Ámi heim til
ofefkar hjóna, hress og glöð, úti-
tekin og saelleg fuill af áhuga
og eftiírvæmtiingu ferðalagsiins og
við settumst við athiugun laimdia-
bréÆa og ferðapésa. Ámi var
ímiynd heilbriglði og frískleilka,
enda sóldýrkandi og sundmiaður.
Enginm gat látið sér til bugar
koma, að þar faeri hielsj'úkiur
miaður. Um vifeu síðar er hanm
fkttóiur t«l uppskurðar á Borgar-
sjúkraihiúsið og í tæpom mánuið
er látlaius barátta un líf hams,
barátta sem gatf von, — von sem
aftur fjaraði út, von sem kiam
aftuir og aftiur, því vomirn er 1M-
seig og nærist á litLu og deyr því
aldrei. En þesisi leikiur var leik-
imn til taps.
Og niú er Ármii aillur. Hann fer
ekfei þá ferð með otokur vinum
sínum, sem áaetflulð var. Hanm er
lagður upp í aðra för, fetðiima
löngu, sem bíður ofekiar hdnn'a,
þvd þá för förum við einnig, —
þar verður enginn strandagióp-
ur. Þessi hans langa för verður
honium för ávinmings og sigra,
slikiur maður siem hann aiíla tíð
var.
Kæra Halla og elsfeulegiu
sysitkiini.
Að ykfcur er teveðinn þurugur
og sár harmiur sem endurminm-
ingaæ um góðain eiginimamm og
föður mdldia. Við hjónin vottum
ykiteur bkfear dýpstu og tamiileg-
ustu samúð. og megi harun, sem
öllu ræður, veita yfefeiur sityxfe og
þrek í htamá mifelu sorg yktear.
Oliver Steinn.
KVEBJA FRÁ VINAHÓP
„Ég lifi, og þér muniuð lifa”.
— bessá orð Meistarans mikla
voru kjarninn í lífssikoðumu'm
vinar okkar og félaga Áma K.
Valdemarssonar, sem í dag er
kvaddur hinztu kveðju aðeiras
46 ára að aldri. Urag’ur sanmifærð
ist hanm um, að vort jarðneska
líf væri aðeins áfangi til fegurn
og betri heima, og því baeri oss
að lifa vort ævisfeeið, heilir og
sanmir í orðum og öllum vorum
athöfnum. Þannig lifði hanin líf-
inu sjátlfur. Slíkir menm hljóta
að eiga góða heimikomiu.
Við sem vórum svo lá’nisöm að
miegá kalla okkur vtai hamis, verð
um ævilamigt þakteiát fyrir þau
kynmi. Það sem einkenmdi Árraa
heizt, var gjaímilldi hans, heii-
tadi og höfðingsskapur í einiu og
ÖUu. Því þöfekum við allar gleði
og ániægjiustundimar sem við
fen’gum notið með honium, bæði
hér heima og erlendis, og
þá ekfei sízt á hanis hlýja og
fagra hetaiili. Allar þær fögru
minminigar eru fjánsjóður, sem
eigi verður frá oss tekinm. Djúpt
sfearð er nú höggvið í vinahóp-
tam, skarð sem eigi verðux fyllt,
em mimningin um sannan vin og
«nsfcakam félaga rraun lifa, og þó
samverustumdunum sé í bili lok-
ið, þá trúum við því, að seiniraa
á himtahæðium fáum við end-
umýjað vináttubönidiin. í þeim
vissu og trú, kveðjuim við þig í
dag, hugijúfi vimur. Yndisliegri
eiginfeonu og bömum vottum við
dýpstu samúð. Guð blessi miran-
iiragu Áriraa Valdemarssonar.
Magnús Erlendsson.
Nú þegar fjórði félagi okkar
fellur frá á bezta aldri minmiumst
við góðs mamnis.
í hjálparstarfi Liorasklúbbsins
Baldurs var sjaldan nokkuð
gert án aðstoðar Árraa Valde-
marssoraar. Hún var ekki aðeins
veitt með gleði, samvizkuisemi og
smektevísi, heldur var Ámi oft-
ast á undan að bjóða fram hjálp
síraa.
Við félagamdr drúpum höfði
og biðjuim guðs blessumar frú
Hallfríði og börmum þeirra, Þor-
geiri, Haraldi og Ingibjörgu og
þökkum þeim það sem þau voru
htaium trygga félaga otekar.
Blessuð sé minnig Árna Valde
m/arssoraar.
Félagamir í
Lionsklúbbnum Raldri.
JANFNAN veritear það heldur
kaldraoaliega á okkur, þegar vin
ur hverfur frá þessu jarðlífi á
bezia addri. Svo brá mér við and
lát Árna Kr. Valdemiarssoniar.
Hanin var fæddur 27. júná 1923
hér í Reykjavík, sonur þeirra
hjóna, Valdierraars Árruaisoiniar og
Guðlauigar Sig'U'rðardóttur og eæu
ættir þeima beggja kiuraraar eldri
Reytevíkirugum. Hér ólst hiamm
upp og starfaði alia tíð, þar til
andlát bans bar a@ með stuititum
aðdragamda hinn 14. ágúst sl.
Eftir skólaraám læðri bame
prenitverfe í ísaifoldairprentfcsmiðju
h.f. og var þar starfsimaðuT og síð
ast yfírverfcstj óri, þar til hamm
satlti á sfcofn eigin prenitsimiðju
1962.
Ég var svo lárasamur að kynm
ast Ármia heitraum mjög raáið í
samstairfi og leite um 25 ára
steeið. Heilstej'ptari og betri
drerag hef ég ejcki kymmzit; bæði
fór þar samian heilsteyptur per-
sóniuleiki með mikla ábyrgðartil
fininiragu og saimvÍ2feuisemi í litliu
sem stóru og ptrúðirraemiraskia og
snyrtimieraniska svo aif bar í dag-
legri umigemigni við aðra. Hamm
var oft hrófeur alllis fagmiaðar með
giettni og gamiammál, en ávafllt
var undta raiðri ailvama huigsamdi
manmB og varagaveltur um lífið
og tilganig þess. Sem stamflsmiað
ur var hamm frábær og í svairfclist
etam af smietekliegusöu mömmum
siraniar stéttar, bæði hvað frágamig
og útlit alllt snerti á verkum
þeim, sem haran kom raálægt.
Minmisstæðastur verður hamm
oklkur viniraufélögumiuim fyrta sam
vizfeuisemina og heáðairileikiainm;
þar máttá hatran ekfei vamm sitt
vilta.
Efttalifamdi koraa hams er Hall
fríður Bj.arraadóttta og áttu þau
þrjú börm — Þorgeir, Hairald og
Iragibjöngu.
Megi hairan njóta blessumar höf
uðsmdðstas í aiuistrinu eállífa.
Vertu kært fevaddur.
Sp. J.
- VORIÐ SEM VAR
Framhald af bls. 21
til þess að koma til móts við
Sovétstjónnina að etalhverju
leyti veik Vaclav Prchlik hers-
höfðiragja úr stöðu hamis, en
hann hafði gagmirýnt harðlega
á opiiraberum vettvamigi úkipu-
lag og atferli Varsjárbarada
lagsiras. Hafði hanm lýst því yf
ir, að hamn hefði lesið öll skjöl,
sem tiltæk væru um bamdalag-
ið og ekki fundið þar eitt eta-
asta ákvæði, þar sem öðrum að-
ildarrifejum baradalagsiinis væri
hedimilt að hafa h-erlið á lands-
svæði etalhvers aðildarrikisinis
nema til kæmi ótvírætt sam-
þykld þess. Sovétrikin hefðu
þvi etkki heimild til þess að
hafa etain eiraasta hermann í
Téfeikóslóvakíu
CIERNA NAD TISOU
OG BRATISLAVA
En þetta varð ekki 'raetrraa hlé
á milli byljarana. Blöð og önm-
ur fjölmiðluraartæki í Sovét-
ríkjuraum og fylgiríkjuim þetara
hertu eran á taug'astríðinu gegn
Tékkóslóvakíu og það varð of-
boðslegra en nokkru sirani fyrr
vegm stórfelldra heræftaigia,
sean fram fóru meðfram lamda-
mæmm Tékfeóslóvafeíu endi-
löragum jafrat í raorðri sem í
suðri. f þessu andrúmisiofti var
efnrt 29. júlá til fundairiras í
Cierraa raad Tisou, smiábæ í
auistur hluta Slóvaikíu,
þar sem úrslitatilraun var gerð
til þess að komast að samkomu
lagi um ágreirairagsmiálin mili
leáðtoga koraimúnistaflokfcs
laindstais og sovézkia komimúm-
istatflokfcsinis. Var talið, að kné-
beygja ætti tékkóslóvakísku
leiðtogaraa og gera þeim það
ijóst, að yrði ektei bundinin
endir á frjálsræðtaþráumiraa,
myndi ekki hiteað við að grípa
til heriruaðarihlutuniar gagnvart
Tétekóslóvakíu. Nú tók fyrst
að bera á almeraraum kviða í
landiniu og almenmingur lét
stuðminig sinm við leiötogamia í
ljós ó afdráttarl'ausari hátt em
raokkru sirani fyrr í því Skyni
að stappa í þá stálinu en jafn-
fraimt að sýna Sovétstjórninmi
fram á hve etalhuga fólteið stæði
að batei leiðtogum sínium. Grip
ið var til undirskriftasafnamia,
sem urðu svo umfanigsmitelar,
að nálgaðisit þjóðaratkvæða-
greiðslu, þar sem lýst var eim-
huga yfir stuðningi við leiðtog
araa.
Við vitum eteki hvað gerðist
á þessum fjögurra d-aga furadi,
sem haldiran var í járnbrautar
vagni þarna í austurhluta Sló-
vakíu. En að honium loten-
um leit svo út, sem tékkósló-
vakísku leiðtoganir hefðu bor
ið sigur úr býfcum og sovézku
leiðtogarrair hefðu fallizt á að
hverfa frá þeim kröfuim, sem
borraar höfðu verið fram í Var-
sjárbréfirau. Síðustu sovézku
herrraerrimir héldu brott frá
Téteteósióvakíu og talið var, að
fumdur sá, sem fram fór fáium
dögium síðar í Bratisiava, væri
etaunigis haldinn til þess að
bjanga áliti Sovétríkjanma, em
þar Sterifuðu leiðtogar kommún
istafloikka Austur-Þýakalarads,
Pólands, Ungverjalairads og
Búlgaríu eiraraig undir samkomu
lag það, sem raáðst hafði.
Yfirlýstaig fundarins í Brati-
slava sagði ekki mikið. Þar
var raaumast mininzt á þau
deiiumál, sem allir vissu þó, að
styrrinn hatfði staðið um. Sá
gruraur komist því þegar á
kreite, að þar hefði verið gert
samkomulag með leynd um ýma
atriði, sem hvergi var minmzt
á í yfirlýsiragurand. Siraniaskipti
Sovétistjómiarinmiar og fyl'gi-
rikja heran.ar þóttu svo snögg
og furðuleg, að ótrúlegt var og
það lá því hemdi raæsit að álíta,
að Alexander Dubcefe og aðrir
leiðtogar Tékteósilóvakki hefðu
orðið að heita því að láta edtt-
hvað teoma á móti. Þannig bafi
þeir t.d. lofað því að haegja
á frelsisþróun'inmd, takmarka
frelsi fjölmiðluraartækjainiraa og
þá eirateuim láta draga úr gagn-
rýni þeirra gagravart hiraum
sósíalistaríkjumium. Erarafrerour
hefðu þeir heitið þvi, að sjá
um, að íhaldssimnar feragju
haldið þeim áhrifastöðum, sem
Jhaldssiranar réðu eran yfir. Þá
hetfðu þeir lofað, að þjóðvarð-
liðssiveitirnar yrðu ektei laigð-
ar niður heldur öryggislögregl
an.
Hvað sem þessum loforðum
líður eða öðrum, sem tékkósló-
vakísku leiðtogarndr edga að
hafa gefið um að hverfa frá
sfcefinu sinmd, þá er full ástæða
til þess að ályteta að eraginm
fótur sé fyrir þeim raema orð-
rómiurinm eiinin. Alexarader Dub
cek og samstarfsmeinm hans
gátu hvortei raé vildu tafeia upp
aðra afturhaldssamari stefrau.
Þeir visisu sem var, að vta-
sælriiir síraar sem leiðtogar átbu
þeir edrauragis að þatetea þeirri
frelsisstefniu, sem þeir höfðú
fylgt og voru sér þess jaín-
framt fullkomlega meðvitaindi,
að hún var eina raunhæfa svax
ið við knýjandi félagsleigum
vandamáium lainids sínis. Það
var eteki uirarat að sniúa atftur
til þess ófrelsis og lögreglu-
stjórraar, sem einteenmit hatfði
stjómarfar landsiras áður.
Htarn 21. ágúst ruddist her-
lið „bræðraþjóðainmia" fimm
inin í Tékkóslóvakíu í því
skynii að „vernda hið kommúm-
istíska þjóðskipulag fyrir hætt-
uiruni frá gagrabylttagaröfl-
umum“. „Vorirau í Prag“ var
loteið. í stað sumars skall á
myrteur vetur, vetur, sem eng-
iran veit, hve standa mun
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 37., 39. og 40. tbl. Lögbirtingablaðs 1968,
á hl. í Álftamýri 50, þingl. eign Sigurbjarts Helgasonar, fer
fram eftir kröfu Einars Viðar hrl., Veðdeildar Landsbankans
og Jóns Magnússonar hrt., á eigninni sjálfri, þriðjudag 26.
ágúst 1969. kl. 16.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
N auðungaruppboð
sem auglýst var í 12., 14. og 18. tbl. Lögbirtingablaðs 1969,
á hl. í Grýtubakka 12, talin eign Rósinkrans Kristjánssonar,
fer fram eftir kröfu Hauks Davíðssonar hdl., Útvegsbanka Is-
lands, Arnar Þór hrl., Gunnars M. Guðmundssonar hrl., á eign-
inni sjálfri, þriðjudag 26. ágúst 1969, kl. 11.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 72. og 74. tbl. Lögbirtingablaðs 1968 og
2. tbl. 1969, á hl. í Vífilsgötu 6, þingl eign Steinars Guðmunds-
sonar, fer fram eftir kröfu Ragnars Ólafssonar hrl. og Jóns
Bjarnasonar hrt., á eigninni sjálfri, þriðjudag 26. ágúst, kl, 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
2. og síðasta á hl. í Sogavegi 172, þingl. eign Júlíusar Helga-
sonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunrtar, Landsbanka Is-
lands, Þórarins Árnasonar hrl. og Þorsteins Geirssonar hdl.,
á eigninni sjálfri, þriðjudag 26. ágúst 1969, kl. 14.30.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik.
Kranabíll
Einstakt tækifæri til að eignast stóran krana fyrir lítið verð,
fyrir þá sem geta hagnýtt það. Til sölu 20 tonna amerískur
bílkrani, sem þarf viðgerð eftir tjón, aðallega húsin. Lágt verð,
góðir greiðsluskilmálar.
Upplýsingar í síma 34033. aðallega á kvöldin.
HÁRGREIflSLUSTOFA VESTURBÆJAR,
GREHIIIIEL10
Höfum opnað aftur
að afloknu sumarleyfi
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 30., 31. og 32. tölublaði Lögbirtingablaðsins
1969 á Hjallabakka 13, þinglýstri eign Sigmundar Lúðvíkssonar,
fer fram á eigninni sjálfri þriðjudaginn 26. ágúst 1969 kl. 14.
Bæjarfógetinn i Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 72. og 74. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1968
og 2. tölublaði sama blaðs 1969, á Lyngbrekku 10, íbúð á 1.
hæð, þinglýstri eign Sigurðar Haraldssonar, fer fram á eign-
inni sjálfri þriðjudaginn 26. ágúst 1969 kl. 16.
Bæjarfógetinn i Kópavogi.